Ik heb een handboek. Van mezelf. Vroeger was dat een mooi klein roze boekje dat vol stond met gekke gewoontes van me, mijn lievelingseten, uitstapjes, ... Ik gaf het ooit aan een man - van wie ik dacht dat het de ware was - om er eens in te lezen, maar ik heb het nooit terug gekregen. Heel lang heb ik me daardoor onvolledig gevoeld, omdat dat boekje een deel van mezelf was. Daarna besloot ik dat GEEN enkele man nooit nog een handleiding van me zou krijgen. En als ik er ooit nog eens zou schrijven, zou ze voor altijd van mij blijven. Want we verliezen allemaal de weg wel eens soms, toch?
Nee, ik ben de weg niet kwijt, het is alleen wat mistig! Ik ben moe en heb nood aan wat vakantie. Ook wat mannen betreft denk ik. Zaterdag heb ik 2 tangolessen en ik heb eigenlijk helemaal geen zin om met K. of C. te dansen. Ik weet niet of ik beter kan thuisblijven, of toch beter kan gaan en hopen dat ik met iemand anders kan dansen. B., de osteopaat misschien?
Ik blader door mijn ochtendpagina-boekje en blijf hangen op de 'How to take care of me'-Pagina. Ik lees alle puntjes door en 'Find stillness, book a watsu & let your hair down' blijven hangen. Maandag heb ik mijn watsu behandeling, het is meer dan een jaar geleden! Ik heb het zo gemist en kijk er naar uit om opnieuw 'geboren' te worden en nieuwe energie op te doen. 'Find stillness' is het werkpunt voor de komende dagen. Vooral ook wat de mannen betreft. Ik laat los. Deze lessen zal ik nog doen en ik besluit daarna wel of ik nog tango wil dansen met K. en/of C. of later opnieuw zal starten bij de beginners met 'MIJN' man.
En nu... tijd voor warme chocomelk, een kaarsje en stilte! <3
Reacties op bericht (0)
Write me
Hit below if you want to write me! I would love to read it!
Mailinglist
You don't want to miss anything new? Awesome! Fill in your emailadress and you'll get an email everytime there's something new to read!
