 |
|
|
| The adventure of girl finding a man! |
| And everything that happens in between. |
|
| 14-10-2014 |
 To be continued (hopefully very soon!) |
Nadat ik zondagochtend een mailtje had gestuurd naar de tangoschool om te vragen of ik de halfgevorderdenles ook kon meevolgen, kreeg ik deze voormiddag een antwoord terug.
Beste L,
Heb je een danspartner ?
Met vriendelijke groeten
Was het dan niet duidelijk dat ik met C. wil dansen? Natuurlijk heb ik geen partner! *Zucht* Ik kan het vragen aan C. maar dan vind ik mezelf wat opdringerig misschien. Ik weet tenslotte niet of hij ook graag met mij wil dansen. Ik wil C. een bericht sturen. Toch niet. Misschien moet ik wel sturen, wie niet waagt, niet wint. Ik durf niet. Nee, ik doe het niet. Tijdens de les wijken mijn gedachten regelmatig af naar Neverland, bij C.. Tijdens de pauze lunch ik met twee vrouwelijke klasgenotes. Ze moedigen me aan om een bericht te sturen naar C.. Ik zeg dat ik niet durf. Ze zeggen dat ik het toch moet doen. Ik giechel. Ik wil het wel, maar durf nog steeds niet. De klasgenotes helpen me bij het formuleren van een berichtje. Intussen is de Nederlandse vriendin online en leg ik haar het probleem uit. Ze schrijft enkel: 'Nou, tijd voor een mail naar C.'. Dus dit was het eerste berichtje dat we samen formuleerden, zeer zorgvuldig trouwens!
Dag C.,
Ik zou graag de halfgevorderdenles ook volgen,
maar heb uiteraard een danspartner nodig.
Kan of wil jij dat misschien zijn? Groetjes, L.
De klasgenotes besluiten dat ik die 'kan' er niet mag inlaten. Dus we beginnen opnieuw. En discusciëren zeer uitgebreid over welke woorden ik precies moet gebruiken.
Dag C.,
Ik zou graag de halfgevorderdenles ook volgen,
maar heb uiteraard een danspartner nodig.
Omdat het zo fijn is met jou te dansen zou ik het
appreciëren mocht jij mijn danspartner worden.
Groetjes, L.
Ik huiver bij de gedachte dat ik het bericht moet verzenden. De klasgenotes en Nederlandse vriendin keuren het bericht goed. Ik durf niet kijken wanneer ik op 'Verzenden' druk, maar doe het toch. Om 13.05 uur. Sindsdien heb ik elk vrij moment gekeken, maar het berichtje staat nog niet als 'Gelezen'. Hij kan aan het werk zijn, of zijn telefoon niet bij hebben, ...
Al zeker 50 keer heb ik mijn bericht naar hem opnieuw gelezen en wou stiekem dat ik het ongedaan kon maken. Misschien vind ik het toch te opdringerig? Maar het is verzonden, dus dat gaat nu niet meer. Wat ik nu moet doen is wachten (mijn God, dat is moeilijk!!!) op wat hij zal antwoorden. Als hij al zal antwoorden uiteindelijk.
Om mijn hoofd (en hart!!) wat rust te gunnen leg ik mijn gsm, gesloten, opzij en besluit van een tasje koffie te genieten. Het geluid van mijn telefoon staat echter wel op maximum, net als dat van mijn tablet en ook dat van mijn computer moet ik toegeven. STEL dat hij zou antwoorden, dan hoor ik de *pling* meteen. Of ik het daarna durf lezen is een andere vraag...
Maar dus: To be continued! Ook al zou hij niet antwoorden, of al zou het antwoord negatief zijn. (Dan wil ik mezelf wel de rest van de komende week in een warm deken wikkelen, met een doos Kleenexjes bij de hand, en dan wil ik misschien ook niet naar de oefenavond op vrijdag. En niet naar de tangoles op zaterdag. En niet naar de Milongastage op zondag.)
|
|
|
|
|
Reacties op bericht (0)
|
