 |
|
|
| The adventure of girl finding a man! |
| And everything that happens in between. |
|
| 12-10-2014 |
 The smile you gave me |
Gisteren probeerde ik mijn haar in te vlechten. 45 minuten en heel wat frustratie en schouderkramp later deed ik het op een dotje en stak er een balpen door. Ik was koppig, had geen zin, drama alom. Thuis ging ik boven op mijn naaikamertje zitten met opgetrokken benen. En ik begon te huilen. Ik wist niet wat ik moest aandoen, wat ik met dat veel te lange haar moest doen, blablabla. Het was lang geleden dat ik nog eens zo een crisis heb gehad. Eigenlijk had ik geen zin om naar de tangoles te gaan.
Mijn broer kwam vragen of ik wou eten. Tegen mijn zin ging ik naar de keuken. Nog een half uurtje tijd was er om mezelf klaar te maken en te vertrekken richting Gent.
Ik poetste mijn tanden en deed wat eenvoudige make-up op. Intussen had ik mijn zwarte spy-dress uitgekozen. Met mijn haar viel nog steeds niets aan te vangen. Ondanks het feit dat ik een hekel heb aan elastiekjes voor mijn haar, maakte ik een staartje. Onderweg naar Gent brul ik de meest sentimentele muziek mee in de auto, merk niet op dat afrit Gentbrugge afgesloten is en rijd verloren. Typisch. Ik zag alweer hetzelfde scenario als vorige week in mijn hoofd voorbij gaan. Te laat aankomen, moeilijk parking vinden, de dansles die al bezig is, ... Maar ik was nog op tijd! Meer nog, ik had parking voor de deur en was er als eens van de eersten. Niet lang na mij kwam C. binnen. Ik voelde een plotse warmteopwelling in mezelf en voelde een glimlach verschijnen op mijn gezicht. Hij komt naar me toe en geeft me een kus op mijn wang. Ik kon alleen maar binnensmonds vloeken omdat ik met K. zou moeten dansen.
Het bevriende koppel komt aan, K. ook. Ik zeg tegen G. dat ik zo teleurgesteld ben dat ik met K. moet dansen terwijl C. er is. De les gaat beginnen. Het eerste nummer staat al op, alle koppels dansen al, K. is nog in de bar. C. wenkt me en vraagt of ik een partner heb. Ik beken dat K. er is en hij normaal met mij zou dansen. K. riep 'Ik kom af ze!', en C. ging naar de andere vrouw die geen partner had. Ik was zo teleurgesteld. Nog veel meer zelfs toen ik met K. aan onze eerste tango begon. Hij nam me véél dichter vast dan andere lessen. Ik kon mijn hand zelfs niet meer op zijn arm leggen, ik moest doorschuiven naar zijn rug omdat hij me zo dicht vast had. Zijn gezicht legde hij tegen het mijne (IEUW!!! - Ik hield mijn hoofd opzettelijk altijd wat meer naar links, of het nu daardoor komt dat ik een stijve nek heb weet ik niet, maar goed) en hij had een griezelige, voze grijns op zijn gezicht. Toen hij meerdere gekke en ongepaste opmerkingen maakte moest ik helaas besluiten dat hij vast alcohol had gedronken voor de les. Ik voel me ongemakkelijk om met hem te dansen en merk dat mijn ogen de hele tijd op zoek zijn naar C.
De lesgever zegt dat het tijd is om eens van partner te wisselen. De mannen moeten 1 keer doorschuiven in de dansrichting. Natuurlijk hoopte ik op C. maar ik besefte dat dat wishfull thinking was. Die kans was te klein, dus stond ik maar wat te dagdromen tot mijn danspartner voor mij kwam staan. Oh My! C.! Mijn hart maakte een sprongetje. Tien misschien wel! Na mijn nerveuze intro van vorige week bij hem was ik iets rustiger en het samen dansen ging goed. Hij merkte het ook op en zei dat ik mezelf vorige week een overload had bezorgd door alles te goed te willen doen. Af en toe zette ik een voet verkeerd, maar ik was zelf een beetje verbaasd hoe goed het ging met C. vandaag. Ik genoot van elke seconde met hem. Zo was mijn avond toch nog goed, ondanks mijn driftbui en dronken K. Ik had met C. gedanst en waande me in de 7de hemel. De rest van de les danste ik opnieuw met K. maar ik kon mijn ogen niet van C. houden en elke keer ik hem zag verscheen weer die gelukzalige glimlach op mijn gezicht.
Na de les namen we 4 stoeltjes en zouden we nog iets drinken, K., het bevriende koppel en ik. Terwijl K. naar het toilet was stond C. ineens aan ons tafeltje en vroeg of hij er even mocht bijzitten. Natuurlijk zei ik ja!! Hij keek me aan en vroeg me of ik het zag zitten om met hem een halve les bij de halfgevorderden mee te dansen. Mijn hart maakte geen sprongetje, maar sloeg ineens even over denk ik. Opnieuw zei ik ja. Hij zou nog even naar het toilet gaan en zou me daarna meenemen naar de zaal. Terwijl C. naar het toilet was had ik even een freakout momentje met de vriendin. Ze zegt me niet flauw te vallen! :D Oh my wauw! Hij heeft MIJ gevraagd met HEM te dansen?
C. is terug en we gaan naar de zaal. Hij doet de deur voor me open. De lesgever wisselde enkele woorden met C., knikte naar me terwijl hij zei dat het wel zou lukken. Ik voelde me bijzonder en vooral ontzettend blij dat ik met C. mocht dansen. Dat was tenslotte waar ik al de hele week had naar uitgekeken. We hebben geen half uurtje gedanst, maar de volledige les! Het voelde zo goed. C. zei me dat ik mijn ogen kon sluiten als dat goed voelde om beter te voelen. Ik kan niet omschrijven hoe fantastisch ik me voelde om met hem te mogen dansen. Hij is rustig, geeft af en toe handige feedback waar ik kan uit leren, hoffelijke houding, hij geeft me ruimte om me te laten uitblinken als ik ocho's maak. Het is perfect! Ondanks het feit dat ik met alle andere mannen de regel overtreed van het niet babbelen tijdens de tango ben ik bij C. graag stil.
Ik leer dat ik zijn rechterarm mag gebruiken om over te glijden als ik ocho's maak. Ik neem mijn tijd, waardoor ik veel stabieler sta. We moesten ook reeksen ocho's doen, voor en achter en heel plots deed hij me draaien. Een draai waar ik jaloers op was bij het kijken naar filmpjes op YouTube heb ik gisteren gewoon zelf gedaan! Dankzij C.! I'm over the moon!
Hij gaf me nog een kus na de les toen hij naar huis ging. K. zat intussen aan de toog en had duidelijk al veel te veel gedronken intussen. De opmerkingen die hij maakte waren nog ongepaster dan eerder op de avond. Hij werd zelfs nog aantastelijker en daalde nog net iets meer in mijn achting. Maar het kon mijn voorbije uur met C. toch niet stuk maken.
Onderweg naar huis kon ik alleen aan C. denken. En lachen. Dat doe ik nog steeds! En ik kan volgend gedicht alleen maar beamen. Dat beschrijft precies hoe ik me voelde terwijl ik met hem mocht dansen!
'He felt warm and familiar
He felt solid and safe.
I wanted to cling to his shirt
bury my face in the curve of his neck
and never let go.'
|
|
|
|
|
Reacties op bericht (0)
|
