 |
|
|
| The adventure of girl finding a man! |
| And everything that happens in between. |
|
| 06-10-2014 |
 Toxic Tango |
DEEL I
Zoals ik met mezelf had afgesproken zou ik naar het tango salon gaan. Nog nooit was ik zo goed voorbereid. M'n jurk hing klaar, de oorbellen, ring en halsketting waren perfect gematched, nagels en lippen vuurrood, rode bloem in mijn haar. Mijn mama en broer keken trots naar me toen ik mezelf showde. In de auto naar Gent was ik rustig en opgewonden tegelijk. Ik kon wel naar een trouwfeest gaan, kon me de tijd niet voor de geest halen dat ik mezelf nog zo mooi had gevoeld.
Ik kwam aan en ging naar boven. De mooie tangomuziek weerklonk en ik zag enkele koppels dansen. Met een spuitwatertje zocht ik een plekje uit ergens in een hoekje. Ik glimlach en kijk naar de voeten, van mannen en vrouwen die samen dansen. Heerlijk! Nu begrijp ik het ineens allemaal; het afwachten, het besluipen, de niet gestrekte benen, het gewicht op de bal van de voet houden. It all makes sense in only one moment.
Maar de realiteit is ook een beetje hard. Ik zie heel veel koppels, die vol passie en liefde met elkaar dansen en merk tot ik daar toch alleen ben. Ik zie geen 'vrije' mannen. Zelfs geen jonge mannen. Na een dik uur en geen enkele dans later vlucht ik even weg naar het toilet. In mijn dromen voelde ik me net teveel prinses Anastasia denk ik, die met ALLE mannen mag dansen. Met het idee dat ik nog maar pas een beginner ben en nog maar 3 pasjes ken en kan, sus ik mezelf. In de spiegel zie ik mezelf - uiteraard - maar niet met dezelfde kritische ogen als altijd. Ik zie vriendschap in mijn eigen ogen en goedkeurende bevestiging van het meisje in de spiegel. Ik mag gezien worden, ik ben mooi.
Ik denk terug aan gisteravond, mijn tango met C. en droom stiekem weg.
DEEL II
De vriendin komt aan. Ik had net een thee besteld en zat ervan te genieten in de bar, om even het tangosalon te ontvluchten. Zij drinkt koffie, we praten bij.
We zoeken een plekje uit in de zaal en terwijl we naar alle dansende voetjes kijken vragen we ons af of we als beginner wel zouden kunnen volgen en besluiten dat we vandaag wel op de bank blijven kijken. Vlak daarna komt een man naar de vriendin en vraagt haar ten dans. We kijken naar elkaar en glimlachen, maar zo elegant als ze is neemt ze zijn hand en ze danst. Ik geniet om haar te zien dansen.
Daarna was het mijn beurt. Ik vond het zo vreselijk onwennig om met een andere man te dansen, alweer. Maar dan ineens gebeurde er iets. Het bankje waar we ons een plekje hadden gezocht deed enkel nog dienst voor onze tassen en truitjes. We dansten. De ene man na de andere kwam ons ten dans vragen. Ik danste met grote mannen, maar ook kleine. Mannen die heel afstandelijk dansen maar ook mannen die HEEL dicht dansen dat onze beide lichamen één leken. Mannen die zeer goed kunnen leiden en me zelfs achterwaartse ocho's lieten maken zonder ik het besefte en mannen die minder goed konden leiden. Mannen die me nieuwe dingen leerden, letterlijk hard- of zachthandig.
Ik genoot van ELKE dans, met elke man. Regelmatig krijg ik complimentjes over hoe mooi ik eruit zie. Ik groei elke keer een beetje meer en ben zo dankbaar.
DEEL III
De vriendin gaat naar huis, ik drink nog iets en tegen de tijd dat ik mijn schoenen wil wisselen komt M. naast me aan de bar staan. Hij besteld een rode wijn (voor iemand anders) en begint met me te praten. Hij gaat zitten en drinkt de rode wijn zelf uit! We hebben hier hard om gelachen! :D Als ik afscheid neem van hem ga ik naar buiten en daar staat K. (mijn wekelijkse zaterdagavond tangopartner). We hebben niet samen gedanst vandaag. Hij begint te babbelen, en voor ik het weet staan we daar een half uur. Het tangosalon is bijna voorbij en hij wil nog een laatste dansje versieren, zo kon ik terug naar huis.
In de auto naar huis kan ik alleen maar bedenken hoe leuk ik deze dag vond. En ik dacht ook aan C. en vond het jammer dat hij er niet was. Toxic Tango, las ik ooit ergens. En ook dat begrijp ik na vandaag.
Op vrijdagavond is er altijd een open oefenavond van 21 tot 01 uur. Het is laat, veel later dan ik ooit zou willen opblijven. Maar ik wil het op zijn minst één keer doen. En stiekem, maar wel met heel mijn hart hoop ik dat C. er zal zijn. Sinds zaterdag is hij nog niet uit mijn hoofd geweest. En ik luister nog steeds naar 'ons' tangonummer. En ik zal ook voor vrijdag heel zorgvuldig uitkiezen wat ik zal aandoen, en hoe ik eruit zal zien...
'What would life be without a little tango?'
|
|
|
|
|
Reacties op bericht (0)
|
