In 1933 en 1934 werden drukwerken uitgegeven door de Abdij van Averbode van de Eucharistische Kruistocht met deze slogans:

Jezus’ H. Hart vraagt eer en boete… wederliefde… dankbaarheid! Wie wil aan Jezus’ verlangen beantwoorden? O Goddelijk Hart, maak mijn hart gelijkvorming aan het Uwe.

Ga tot Jozef! Hij is de machtige beschermer van de H. Kerk, van de huisgezinnen, van onze zielen. Hij is patroon van de goede dood. Bid voor de stervenden!

Verkrijg voor de zielen van het Vagevuur: lafenis, licht en vrede. Heiligen uit het Paradijs, kom uw lijdende broeders en zusters te hulp! Dat de zielen van de afgestorvenen door Gods Barmhartigheid in vrede rusten!

De Priester is een andere Jezus! Eerbied en liefde voor Jezus’ Priesters! “Bid de Heer van de Oogst dat Hij werklieden naar Zijn Oogst zendt!” Maria, Koningin van de Priesters, verkrijg voor ons Heilige Priesters!

Die Mijn Vlees eet en Mijn Bloed drinkt, blijft in Mij en Ik in hem! Geloofd zij Jezus in het Allerheiligste Sacrament!

Alleluia! Jezus is verrezen! Wees blij! In het H. Doopsel zijn ook wij tot een Nieuw Leven verrezen! Dank! O Jezus voor het leven van de Heiligmakende Genade!

Jezus is voor ons geboren te Bethlehem! Wees nu blij en dankbaar! O kleine, arme, lijdende Jezus, wij willen U navolgen.

Maria is de trouwe Maagd! Nu is Zij verheven boven alle Heiligen en Engelen. O Maria! Verkrijg voor ons de genade van de getrouwheid en volharding! Dan worden wij eens met U verheerlijkt in de Hemel!

Door Zijn lijden en Kruisdood heeft Jezus de wereld verlost! Wees Jezus dankbaar! Wilt ook gij iets lijden om de zielen te redden?

Vastentijd! Boetetijd! Jezus verwacht nu van u talrijke verstervingen. Bidt ook vurig voor de bekering van de zondaars.

Jezus is Koning! Gekruisigd: laat Hem heersen in de harten, in de kern van de gezinnen in alle naties! Leve Christus-Koning voor altijd!

Pinksteren! De H. Geest daalt neer over de Apostelen: nu beginnen zij de verovering van de wereld. Kom H. Geest! Maak ons tot trouwe kinderen van de H. Kerk tot ijverige Apostelen van Gods Rijk!

Het Jezuskindje wordt verwacht! Bereidt u voor: door verlangen, door versterving, door gebed! Kom, Jezus, kom!

Meimaand – door Maria tot Jezus! Jezus komt tot ons door Maria! Laten we ook door Maria tot Jezus gaan! Word Maria’s liefdeslaaf.

De Koningen uit het Oosten hebben Jezus gevonden! Wie wil, als de ster, de heidenen helpen Jezus vinden? Steunt het missiewerk door uw gebeden en aalmoezen!

Vlecht elke dag voor Maria een krans van Liefdesroosjes! Volgt uw Moeder na in de blijde, droevige en glorieuze mysteriën van haar leven! OLVrouw van de H. Rozenkrans, bid voor ons!

Kruistochters! Offer u dagelijks met Jezus in de H. Mis! Voed u dagelijks met Jezus in de H. Communie! Bid vurig! Versterf u! Wees apostelen!

Litanie voor Priesters

22-02-2020 om 20:59 geschreven door claudia  

·        In plaats van rechtstreeks terug te keren naar Moerzeke vat hij het plan op om langs Lisieux te gaan. In de Karmel heeft hij een lang onderhoud met moeder Agnes van Jezus, de zus van de kleine Teresia. Daarna bidt hij op het graf van de toekomstige Heilige – ze zal zalig verklaard worden in 1923 – en zegt daarover : « De grootste genaden van mijn leven werden mij daar op dat graf verleend... »

·        In oktober Edward wil de toelating bekomen van zijn bisschop, Mgr. Seghers om de verstrengeling te beginnen van de E. K. en de Vlaamse beweging. Hoewel de Gentse bisschop de visie van Poppe volgt kan hij de Eucharistische Kruistocht voor de Vlaamse beweging niet goedkeuren. Hij wil Godsdienst en de politiek van de Vlaamse Beweging gescheiden houden. Het bisschoppelijk gezag wil niet dat Jezus in de maatschappij heerst, in volkomen tegenspraak met de instructies van de H. Pius X, die 6 jaar tevoren overleden is! Een drama. Edward betreurt deze houding omdat hij ziet hoe in de Vlaamse Beweging een onderhuidse modernistische stroming werkzaam is. Als de Kerk zich afkeert van de beweging, zal die stroming de bovenhand halen. Poppe formuleert zijn grote bezorgdheid als volgt :

“Voor het heden heeft die [modernistische] strekking voor gevolg de vermindering van de invloed des priesters ook op godsdienstig gebied : het magisterium van de Kerk verliest zijn invloed, alles wordt allicht aan vrij oordeel onderworpen...” De Vlaamse Beweging volgde verder een heilloze weg : die van de laïcisering en de religieuze onverschilligheid.

·        Edward is er zich terdege van bewust dat het socialisme, dat vooral in het Waalse landsgedeelte zeer sterk staat, vijand nummer één is van het katholieke Vlaanderen. Poppe denkt na en besluit enkele ideeën op papier te zetten. Het wordt een Proeve van praktische oplossing voor de Vlaamse kwestie, waarin hij – in 1920 ! – de idee van een verregaande omvorming van het unitaire België tot een bondsstaat niet schuwt. Hij weigert de hogere, geestelijke belangen van zijn geliefde Vlaamse volk op te geven onder het voorwendsel van de Voorzichtigheid en het Dogma van de Belgische eenheid.

·        Maar in het voorjaar van 1921 maakt paus Benedictus XV een abrupt einde aan alle plannen van Edward en anderen met de publicatie van de apostolische brief Cum semper. De priesters krijgen de opdracht zich in de verkondiging uitsluitend tot geloofszaken te beperken en geen onderwerpen met een profaan [lees : politiek] karakter meer aan te snijden. De discussie over de Vlaamse Beweging wordt op de seminaries taboe verklaard.

·        De brief van 21 februari betekent de triomf van kardinaal Mercier. Het is de liberale lijn die het haalt, de lijn van Leo XIII: strikte scheiding tussen geloof en politiek. Over het « Omnia instaurare in Christo » van de H. Pius X, waarvoor ook priester Poppe zo vol vuur ijvert, wordt een kruis gezet. Uit gehoorzaamheid verscheurt Edward Poppe zijn werkstuk. Vlaamsgezind, ja, maar in onderdanigheid aan de kerkelijke hiërarchie. Als men priester Poppe gevolgd was, dan was de Vlaamse Beweging allicht uitgegroeid tot een door en door Katholieke Beweging die door haar innerlijke sterkte en geworteld zijn in het Vlaamse volk had kunnen wegen op de Belgische politiek. En de Katholieke Walen hadden er steun kunnen uit putten om tegenwerk te bieden aan hun maçonnieke, socialistische politici. Ons land had helemaal anders kunnen evolueren.

·         Op 11 augustus 1921 gaat een nieuwe wet van kracht met betrekking tot de dienstplicht : voortaan moesten alle (aspirant-) geestelijken in vredestijd de opleiding van brancardier volgen in een speciaal aan hen voorbehouden oefencentrum, het CIBI (Centre d’instruction des brancardiers et des infirmiers), dat gevestigd werd in Leopoldsburg. De eerste 88 cibisten kwamen daar aan in december van hetzelfde jaar. De bisschoppen van België stelden een bijzondere aalmoezenier aan “om de jonge geestelijken te leiden gedurende de gevaarlijke periode van hun diensttijd en om, voor zover mogelijk, het CIBI-leven aan kloosterregel of seminariereglement aan te passen”. Al snel bleek echter dat de taak te zwaar zou worden om door één man gedragen te worden. Er werd een afzonderlijk geestelijk leidsman aangesteld. Op 18 september 1922 begeeft priester Poppe, van wie de gezondheid lichtjes verbeterd is, zich naar Mechelen op vraag van kardinaal Mercier. Het is de allereerste keer dat Mercier de Heilige Priester ontmoet, en hij is erg onder de indruk : “Toen ik hem voor het eerst zag”, zal de kardinaal later vertellen, “werd ik plots geroerd tot in het diepste van mijn ziel. Er scheen een genadevloed van hem uit te gaan... “ Mercier maakt Edward geestelijk directeur van de cibisten. Het gaat over honderden seminaristen, broeders en novicen die hun dienstplicht van één jaar moeten vervullen. Edward aanvaard de belangrijke opdracht meteen.

·        Edward komt op 10 oktober 1922 in Leopoldsburg toe om de aalmoezenier bij te staan. Hij neemt zijn intrek op de eerste verdieping van een café. Vandaar spreekt hij de eerste avond zijn “leerlingen” al toe: “Beste vrienden, geeft u niet half aan Jezus. Jezus immers geeft zich ook niet half aan u. Morgenvroeg zal Hij zich weerom slachtofferen voor u en door de H. Hostie in u komen, niet half en half, maar heel en gans. Geeft u dus zonder voorbehoud. Zoekt in mij niet de mens, niet de redenaar of wat anders, maar Jezus, die ik zo natuurgetrouw mogelijk wil geven. Ik bid Maria, mijn Moeder, ook de uwe, de Moeder der Kerk, de Moeder van Jezus, de Moeder der goddelijke gratie [genade] dat ze zou aanvullen wat er aan mijn woord ontbreekt, opdat gij allen nog vandaag vast besloten moogt zijn heilige priesters, heilige kloosterlingen te worden.”» Edward zal 15 maanden lang de zware taak vervullen. Zijn gezondheid is stabiel en hij voelt een diepe innerlijke vrede. Ze vieren 8 juni 1923, feestdag van het H. Hart, als de dag van de Eucharistische Kruistocht. De vlam van zijn eigen liefde slaat over in de harten van zijn leerlingen en de idealen van de Eucharistische Kruistocht verspreiden zich snel onder de geestelijken en aspirant-geestelijken in Leopoldsburg. Met zijn jongens was Poppe altijd goed en geduldig. Zijn vaderhart begreep hun moeilijkheden, hun dagelijkse strijd, hun edelmoedig streven en ook, zo vaak, hun beschamende kleinmoedigheid. De cibisten getuigen dat hij nooit een driftig of bitter woord sprak, maar enkel medelijden en liefde toonde. En toch sloeg die liefde nooit over tot zwakke toegeeflijkheid of blindheid voor hun fouten. Hoe zacht ook in schijn, onverbiddelijk streng in feite was Poppes leiding, juist omdat de leider de eigenliefde tot in haar meest geheime schuilhoeken doorschouwde en omdat hij in zijn liefde tot Jezus en tot Moeder de moed vond om, waar het paste, zelfs zijn beste vrienden op hun tekorten en gebreken te wijzen, ook al moest hun hart er door bloeden. Maar juist omdat men voelde dat deze gestrengheid niets anders was dan een hoge vorm van de liefde, daarom had ze bij Edward nooit iets afstotends. - O. Jacobs, biografie p. 351.

·        Er komen op 22 april 1924 zelfs 7 karmelietessen in Leopoldsburg hun intrek nemen in het vroegere tuchthuis voor gestrafte soldaten. Later zal men voor hen een echt klooster bouwen.

·         Eind december 1923 reist Edward naar Moerzeke om de kerst- en nieuwjaarsdagen bij zijn moeder en zijn twee jongste zussen door te brengen. Onderweg bezoekt hij in Leuven zijn broer, broeder Nestor, en in het klooster van Bornem zijn twee oudste zussen. Edward weet van geen ophouden : “Ik voel nog wel wat stoomkracht, en zolang er stoom is, kan de machine voort.” Maar op de vooravond van zijn terugreis, op 2 januari 1924, zakt hij plots ineen : opnieuw een hartaanval. De dokter legt volledige rust op. Edward blijft dus in Moerzeke, aan zijn bed gekluisterd. Hij herstelt langzaam, tot een nieuwe crisis zich voordoet rond Lichtmis. Weer voorzichtig herstel, dan begin maart een zware verkoudheid die overgaat in griep. Op een avond zegt hij tot de ziekenzuster die onverwachts binnenkomt en hem bedroefd voor zich uit ziet staren. “Kijk zuster, hierbinnen steekt een ijsklomp, terwijl het een vlammenzee zou moeten zijn !” Hij verlangt vurig dat in zijn plaats andere priesters zouden opstaan, die met dezelfde genaden als hij zouden begunstigd worden, maar er een beter gebruik zouden van maken. Dan pas zal het Rijk zich met onweerstaanbare kracht in de zielen kunnen vestigen. En zo wordt Edwards programma : in de aarde vallen als de graankorrel, om stervend weer uit te schieten in een rijke oogst van heilige priesters. Aan zijn geestelijke vader schrijft hij : “Ik heb mij aan God aangeboden als een graankorrel, die door dood en verdwijning dient vermenigvuldigd te worden in vele andere apostelen van het Rijk, beter dan ikzelf “ (12 mei 1924).

·         Er komt een laatste, korte beterschap in de meimaand. Op 10 juni 1924, staat Edward als naar gewoonte om half zeven ’s morgens op om de mis te gaan lezen in de kapel. De ziekenzuster vindt hem half aangekleed, zittend op de rand van zijn bed. Plots treedt de fatale hartaanval op. Zijn zussen komen toegelopen, zijn moeder ook. Zij geeft haar zoon het kruisbeeld en fluistert enkele schietgebeden in zijn oor. De rector van het klooster dient Edward nog het H. Oliesel toe. Een laatste zucht. Zachtjes glijdt zijn ziel de eeuwigheid in. De dood van priester Poppe verspreidde zich bliksemsnel over Vlaanderen en Nederland. « De Apostel, de Heilige is dood ! » Zes dagen lang kwamen onafgebroken rijen bedevaartgangers bij zijn doodsbed neerknielen en bidden. “Ik aanroep hem als een Heilige”, zei kardinaal Mercier, “en ik hoop vast dat de Kerk hem eens zal verheerlijken.”

·        Priesters, heilige Priesters... Edward heeft er heel zijn leven voor gebeden. En de Voorzienigheid heeft hem verhoord, op de ondoorgrondelijke manier waarop Gods wegen lopen... Op hetzelfde moment waarop onze Heilige zijn leven offerde om echte Priesters naar het Hart van God te krijgen, werd Georges de Nantes geboren, in april 1924. Priester Poppe zal een voorbeeld zijn voor de geestelijkheid van morgen, wanneer de katholieke Contrareformatie realiteit geworden is en de theologie van abbé de Nantes, zijn ware geestelijke zoon, definitief de devotie tot het Onbevlekt Hart van Maria, Middelares van alle genaden, gevestigd heeft.

 De Heilige Priester Edward Poppe op zijn sterfbed op 10 juni 1924

22-02-2020 om 19:57 geschreven door claudia  

·        Hij is ervan overtuigt, volgens L.M. Grignion de Monfort, dat het universele middelaarschap van de Allerheiligste Maagd is gegrondvest op de eenheid van de Harten van Jezus en Maria. Edward schrijft aan Urbaan Bauwens : Wanneer zullen wij begrijpen dat al onze deugden en gaven en vruchten zoete afstralingen zijn van de goddelijke Zon van Jezus, die zetelt en glanst, nu en altijd, in Maria en uit Maria ?

·        Ondertussen is de naam van priester Poppe in heel Vlaanderen bekend geworden, vooral sinds de publicatie van het « Eucharistisch catechistenboek voor de kleintjes » (Lichtmis 1920). Rond diezelfde tijd besluit pater Basiel Vanmaele, een norbertijn, om met de goedkeuring van de hogere geestelijkheid ook in Vlaanderen de Eucharistische kruistocht Pius X te lanceren, een beweging die de toepassing van de decreten van de H. Pius X over de veelvuldige en vroegtijdige communie wil aanmoedigen. In maart 1920 worden de twintigduizend jonge lezertjes op de hoogte gebracht via het tijdschrift “Zonneland”: « Hier in de Abdij van Averbode is er bijzonder voor u een bond opgericht en die heet : “ De Eucharistische Kruistocht ”. Het doel ervan is het verspreiden der veelvuldige communie en de bevordering van Jezus’ belangen door het machtige wapen van het gebed. »

·        Vanmaele komt in contact met Edward. Edward is opgetogen wanneer hij over het initiatief van de norbertijn hoort, temeer omdat de nood hoog is. De eerste naoorlogse verkiezingen in november 1919, op basis van het algemeen enkelvoudig stemrecht, zorgen voor de grote doorbraak van de socialisten en zijn meteen de tweede grootste partij van het land. Op 15 maart 1920 zegt hij de norbertijn zijn medewerking toe, en drukt hij ook zijn eigen visie uit : de H. Communie beter leren benutten door de communicantjes, naast de H. Eucharistie en ook een mariaal helper worden om zo tot Jezus te komen. Vanmaele en Poppe hebben elkaar gevonden en Vanmaele ziet in Poppe een echte heilige. 

Zijn zelfgeschilderde blad van zijn lessenaar

De Eucharistische Kruistocht – Edward zegt over dit embleem: Kelk en Hostie is het vernieuwde kruisoffer dat ons in de H. Communie wordt meegedeeld om ook ons tot offer te maken. Daarom : het Kruis achter Kelk en Hostie. Het is geen bloedig kruis, maar een wit kruis want het is de onbloedige vernieuwing van het kruisoffer waar we in het Eucharistisch offer aan deelnemen. De oorsprong ervan alleen was bloedig (wit kruis op bloedrode achtergrond).

Ecce Panis Angelorum, Zie het Brood der Engelen : 1° om te beduiden dat de kleintjes daar hun voedsel moeten in zoeken en wel als ze nog engelkens zijn ; 2° dat de kleintjes door dat brood zuiver zullen blijven of zuiver zullen worden als engelen ; 3° om te tonen met welke verheven gesteltenissen het betaamt dat ze dit goddelijk voedsel nemen. Panis, brood : om te beduiden dat de hostie een voedsel is en geen beloning. Voedsel neemt men zoveel men kan.

·        Edward spreekt nu over zijn toestand als « een ziekte door God beschikt ». Zijn medewerking aan « Zonneland » doet de oplage van het kindertijdschrift snel stijgen : in de zomer van 1920 zijn er al 27. 000 abonnees, in december zullen het er 50.000 zijn !

·        Wat Edward wil, is een brede beweging van eucharistische en mariale devotie die in de diepte van de zielen moet werken. Het godsdienstonderricht op de scholen laat naar zijn mening veel te wensen over : te theoretisch, te nuchter en te kil. Het leert de kinderziel niet genoeg open te staan voor de sacramentele genade en die genade te gebruiken in het dagelijks leven.

·        In de zomer van 1920 krijgt Poppe van zijn nieuwe geestelijk directeur, de redemptorist pater Van Haute, de opdracht een noveen te houden naar de Moerzeekse Schipperskapel om genezing te bekomen. Negen dagen, moet Edward elke dag een stoet houden vanaf het rectorshuis om genezing af te smeken.

Van 8 juli tot 16 juli, het feest van OLVrouw van Karmel, vertrekt een kleine stoet aan het rectorshuis. Voorop stapt Edward, goed ingeduffeld in het gezelschap van zijn moeder en gevolgd door enkele weeskinderen en oudjes uit het klooster. Op 16 juli, introniseert hij het beeld van het H. Hart. Het staat nu samen met een klein kruisbeeld en een Mariabeeld op zijn kamer. Zijn gezondheidstoestand verbetert opvallend en hij wil dit aanwenden om nog meer één te worden met Jezus en Maria. Zijn streven naar grotere heiliging is geen strikt individueel verlangen, het is dienst aan het christenvolk

·        Intussen kent de Eucharistische Kruistocht een ongelooflijke uitbreiding. Priester Poppe is er nooit officieel de bestuurder van geweest, maar dat neemt niet weg dat de duizenden jonge kruisriddertjes elke week uitkijken naar het “ ordewoord ” van hun aanvoerder in « Zonneland » en dat de paters van Averbode hem als de spil van de beweging zien. Spontaan voelen groten én kleinen dat van zijn heilig leven een bezieling uitgaat die heel de E. K. doordesemt en voortstuwt.

·        De beweging groeit stilaan uit tot een volledig opvoedingssysteem van mariaal eucharistisch leven in heel Vlaanderen.

·        Het einde van de Eerste Wereldoorlog had in België niet tot een klimaat van verzoening en vergevingsgezindheid geleid, wel integendeel. De activisten, die zich “ verbrand ” hadden aan hun samenwerking met de Duitse bezetter, werden door de overheid op hatelijke wijze vervolgd. Vlaamsgezindheid werd verdacht gemaakt. De Franstalige elite, met liberaalgezinden en vrijmetselaars op kop, wilde haar positie veilig stellen door al wat Vlaams (en katholiek !) was de mond te snoeren. Jammer genoeg ging de geestelijke overheid, waarover kardinaal Mercier meer dan ooit met strakke hand regeerde, daar veel teveel in mee.

·        De toenemende wrijving tussen de Vlaamsgezinde jeugd en de kerkelijke hiërarchie – « Mechelen versus Vlaanderen », zoals iemand giftig schreef – was voor Edward een grote zorg.

·        Op de eucharistische studentendag van 26 augustus breekt Mgr. Heylen, de Vlaamse bisschop van Namen, een lans voor de Vlaamse Beweging. Voor hem mogen de studenten er van harte aan deelnemen, maar onder één voorwaarde : de leden moeten de godsdienstige belangen boven de Vlaamse stellen; Vlaanderen mag zich niet tegen België keren, want dat zou als gevolg hebben dat Wallonië verloren gaat voor het katholicisme. Priester Poppe is blij met dat standpunt, en wel om twee redenen : het stemt overeen met zijn eigen analyse over de toekomst van België en het betekent een veroordeling van het laïcisme. Voor Edward is er niets erger dan een samenleving zonder God ; in een samenleving zonder God is immers de duivel baas. Nog altijd blijft voor hem de leidraad onveranderd : « Alles voor Vlaanderen, Vlaanderen voor Christus ». Met zijn scherp inzicht beseft hij het gevaar dat de twee bewegingen die hem zo nauw aan het hart liggen bedreigt : de studentenvereniging verkeert in de verleiding om het “ Vlaanderen voor Christus ” los te laten, terwijl de Eucharistische Kruistocht, losgeweekt van de Vlaamse Beweging, het “ Alles voor Vlaanderen ” zou kunnen prijsgeven.

·        De oplossing ligt voor de hand : de kerkelijke overheid moet het de studentenbeweging erkennen en de studentenbeweging zelf moet doordrongen worden van de geest van de Eucharistische Kruistocht.

·        Edward schrijft aan zijn vrienden over de Eucharistische Kruistocht in de Vlaamse Beweging. Als middelen: wekelijks communiceren, gebed en versterving. Als doel de verzedelijking en verchristelijking van het volk door de Vlaamse Beweging, opdat ze volledig rechtsherstel zou bekomen en opdat de Vlaamse Beweging doorgevoerd zou worden met het kerkelijk gezag.

·        Voor priester Poppe is gehoorzaamheid aan de geestelijke hiërarchie een voorwaarde voor elk katholiek initiatief. Daarmee volgt hij alleen maar de richtlijnen van de H. Pius X uitgedrukt in de Brief over de Sillon (1910) : « Het gezagsprincipe is de basis van elk sociaal en meer nog elk godsdienstig leven. Dat principe moet in ere hersteld worden, zonder engheid, maar ook zonder omwegen. »

·        In september 1920 voelt Edward zich goed genoeg om met een groep van vierhonderd bedevaarders af te reizen naar Lourdes. Hij wil er bidden voor familie en vrienden, voor de Kruistocht, maar ook «om met volle vertrouwen mijn genezing te vragen», zoals zijn geestelijke vader hem opgedragen heeft. Alles legt hij echter in de handen van Moeder Maria. Priester Poppe ziet de zaken op een bovennatuurlijke manier : «O Jezus ! Gij die oneindig goed zijt, moest Gij ons geschapen hebben voor deze wereld, Gij zoudt geen ogenblik wachten om deze lammen en blinden te genezen. Doch nu geeft Gij in plaats daarvan : troost in het lijden, verlangen naar een leven van offer en uitboeting, genade om het ziekbed in een apostelbed om te scheppen. Nu geeft Gij, in plaats van lichamelijk herstel, het zicht aan de ziende blinden ; nu brengt Gij lamme zielen naar de biechtstoel ; nu doet Gij geestelijke teringlijders opstaan uit hun dodelijke lauwheid. Nu, mijn Jezus, nu doet Gij levende doden opstaan uit hun zonden.»

22-02-2020 om 18:16 geschreven door claudia  

Naar aanleiding van de gebeden voor Heilige Priesters:

Zalige Edward Poppe (18/12/1890 in Temse – 10/6/1924 in Moerzeke)

Leven van Edward Poppe : samenvatting naar het werk van broeder Pierre van de Transfiguratie & redactie KCR -Hij is verrezen ! nr. 86, maart-april 2017

·        Hij groeit op in een gezin met 11 kinderen, waar er 8 overleven, 6 meisjes en 2 jongens, hij is de derde in de rij.

·        Het is een voorbeeldig Katholiek bakkersgezin.

·        Later nemen 7 de geestelijke staat aan, behalve Marie die zorgt voor haar bejaarde moeder Jozefa, maar wijdt zich aan God door de geloften van armoede, kuisheid en gehoorzaamheid.

·        Zijn ouders staan bekend om hun naastenliefde. Vader Desiré is een bewonderaar van priester Daens, voorvechter van de arbeidersklasse.

·        Edward helpt in de bakkerij en brengt het brood aan huis. Zo leert hij de wereld kennen.

·        Als hij 14 is wordt zijn roeping duidelijk. Op 15 jarige leeftijd volgt hij het seminarie van St-Niklaas in 1905. Twee jaar later sterft zijn vader. Hij mag van zijn moeder verder studeren.

·        Hij is een Vlaamsgezinde die de miserie van de armste sociale klasse inziet.

·        Hij wil naar de abdij van Dendermonde en daar intreden in het kloosterleven. Maar na een retraite in 1909 ziet hij in dat hij liever het arme volk bijstaat en hen tot geloof brengt als priester.

·        Hij neemt de legerdienst aan.

·        Hij ontdekt in 1911 een werk dat zijn leven zal beïnvloeden: Geschiedenis van een ziel door de H. Theresia van Lisieux. Hij onthoudt er een grote les: “De vernedering is de enige weg die heiligen maakt en elke beproeving is een goudmijn om te ontginnen.”

·        Na zijn legerdienst in 1912, trekt Edward naar het grootseminarie in Leuven. Daar vindt hij een vurige priester die zijn geestelijk leidsman wordt: Abel Brohée. Daar leest hij ook de Ware Godsvrucht van Louis-Marie Grignion de Montfort. Vanaf dan wijdt hij zich vurig aan de H. Maagd Maria: “Gedenk dat ik mij gans aan U heb gegeven met al wat ik heb. Hart en hoofd, ze horen U toe. Welaan dan, liefste Moeder, bedek mij met uw wijde mantel. Laat mij opgroeien aan uw zijde. Maak van mij, spijts mijn gebreken, uw volmaakt kind, een nieuwe Christus. Totus tuus ego sum et omnia mea tua sunt! Rustend op uw hart zal ik gehoorzaam luisteren en zal ik leren hoe ik lijdend moet liefhebben. Ik heb het lijden aanvaard.

·        Hij richt ook “Temsche voorwaarts” op “Alles voor Vlaanderen, Vlaanderen voor Kristus”. Hij is de leider.

·        In 1913 haalt hij zijn doctoraat in de filosofie. Tijdens de vakantie gaat hij op bedevaart naar Lourdes: een prachtige tijd.

·        In september 1913 trekt hij naar het grootseminarie van Gent met les van de beste theoloog van dat moment kanunnik Kamiel Van Crombrugghe over mariale godgeleerdheid. In Gent wordt hij lid van de beweging “Filioli caritatis”, een vereniging van seminaristen die elkaar helpen om volmaakte priesters te worden. Hij leert er een medeseminarist kennen die de stichter is, Robrecht Messiaen waarmee hij een goede vriendschap heeft. Ze helpen elkaar en de andere volgelingen voor zelfheiliging en de heiliging van andere seminaristen. Op geregelde tijdstippen doen ze aanbidding in de kapel, elke vrijdag ontvangen ze Jezus in de communie. Zijn vriend overlijdt echter in 1917 en Edward neemt de Filioli over.

·        In WO I wordt Edward gemobiliseerd als brancardier. Hij wordt naar Namen gestuurd als begeleider van de voerman van een paardenwagen voor gewonden. Op 23 augustus wordt zijn compagnie de pas afgesneden door de Duitsers. Ze vluchten in de richting van Philippeville, daarna Chimay en Bourlers waar hij totaal uitgeput ineen zakt. Hij wordt bij de plaatselijke zusters ondergebracht en neemt daarna zijn intrek in de pastorie van Bourlers bij de goede pastoor Castelain. Hij krijgt een boek van het leven van Z. Antoine Chevrier (1826-1879) te lezen, een Franse priester en die de grootste armoede beoefende. Hij bereidt de kinderen van Bourlers voor op hun plechtige communie. Eind november 1914 moet hij terug vertrekken voor de Duitse bezetting en keert hij terug naar Temse.

·        In januari 1915 neemt hij zijn intrek in het grootseminarie van Mechelen voor zijn derde jaar theologie, omdat het Gentse seminarie wegens de oorlog gesloten is. Hij aanvaardt het lijden en verlangt vurig om arm te zijn en volgens het Evangelie te leven. Met Lichtmis vraagt hij zijn Hemelse Moeder: “O Moederke, ik weet dat de volmaaktheid van mijn leven moet steunen op de geest van armoede. Leer me de ware Christus aan de wereld tonen. Bevrijd mij van de berusting die ik zou vinden in een leven van onvolmaaktheid, bewaar mij voor halfslachtigheid. Geef mij de kracht om de volmaaktheid te blijven nastreven en laat niet toe dat uw kind in verderfelijke onbenulligheid zou vervallen.”

·        In april 1915 opent het seminarie van Gent terug zijn deuren. Hij ziet er verschillende vrienden gezond en wel terug. Bij een van de eerste conferenties wordt de priester een andere Christus genoemd. Het maakt een diepe indruk op Edward en geeft zich onmiddellijk en volledig over aan de voorbereiding op een heilig priesterschap.

·        Op 29 mei wordt Edward tot subdiaken gewijd, waarbij hij de eed tegen het modernisme aflegt, die door H. Pius X werd verplicht tegen de grote ketterij van de 20^ste eeuw.

·        In de studentenbond waarvan Edward nog altijd voorzitter is waait er een nieuwe wind, deze van activisme om de Vlaamse politiek aan te wakkeren via een samenwerking met de Duitse bezetter. Maar Edward onderstreept op 20 augustus 1915 dat de beweging in de eerste plaats de Vlaamse vorming moet bewerken op taalkundig, cultureel en godsdienstig gebied, los van haat tegen het Waalse, tegen alles wat Belgisch is en tegen de regering. Maar de maand daarop wordt Flor Dierckx, een bewonderaar van Dr. Borms, tot leider van de studentenbond. Hij roept meteen op tot actieve deelname aan de politieke strijd. Edward waarschuwt dat de Vlaamse Beweging ook katholiek moet zijn, maar hij vindt geen gehoor. Hij zal kort na zijn priesterwijding zijn ontslag als leider indienen omdat het ideaal van de verdediging van een Katholieke samenleving verwatert.

·         Begin 1916 maakt Edward op spiritueel vlak een moeilijke tijd door omdat zijn geestelijke leiders hem van zijn devotie tot OLVrouw willen afhelpen. Maar hij volhardt en hij begrijpt dat Maria de weg is die naar Jezus leidt, de band die ons met Hem verbindt en in Hem met de H. Drie-eenheid. Daarom kan men zijn Moeder vereren en ondertussen de meest intieme vereniging met Jezus hebben.

·         Vlak voor zijn priesterwijding wordt zijn drang naar de Evangelische armoede nog sterker en wil hij leven zoals priester Chevrier en de pastoor van Ars. Hij mijdt het kruis niet en wijdt zich toe aan Maria voor altijd. Op 1 mei 1916 wordt hij in de Gentse St-Baafskathedraal tot priester gewijd. Hij is dan 25 jaar.

·         Zijn eerste ambt is onderpastoor in de parochie St-Coleta, een zeer arme socialistische arbeiderswijk aan de zuidrand van Gent. Hij verzorgt er huisbezoeken en catechismuslessen en vult het aan met het lof, en de biecht. Het is een succes. Er komen 200 kinderen op af. Hij sticht met de toelating van zijn pastoor een communiebond, een keurkorps van kinderen die Jezus beminnen en heilig willen worden door dikwijls te communiceren, door elkander te steunen en door overall het voorbeeld te geven. Er heerst veel armoede, er zijn veel alleenstaande vrouwen waarvan de man in de oorlog is gestorven, het leven is peperduur en er heerst bittere koude.

·         Hij treedt in de voetsporen van de H. Paus Pius X en geeft dagelijks de communie aan de kinderen.

·         Edward volgt de radicale Jezuiet Pater Maurits Claeys-Bouuart om de harde weg van de ascese te volgens zoals de H. Ignatius, en de geest van armoede te beoefenen. Dat in tegenstelling met de pastoor van de parochie. Zijn motto is: “Sacerdotium crux et martyrium, pax et gaudium” (28/12/1916) Kruis en martelaarschap, waar hij vrede en vreugde vindt. Hij voegt aan zijn voorbeelden Allemand toe.

·         Ondertussen is de universiteit van Gent Vlaams met de uitdrukkelijke steun van de Duitse bezetter en heeft ze op 24/10/1916 de deuren geopend. August Borms is het boegbeeld van het activisme en propagandist van de Vlaamse universiteit en “Temsche voorwaars”. Er zijn veel spanningen: Belgische unitaristen tegen Vlaamse nationalisten, en binnen de flaminganten acitvisten tegen passivisten. Er zijn er die zelfs meeheulen met de Duitsers. De Belgische overheid heeft de vrijmetselarij een dikke vinger in de pap gekregen sinds socialisten en liberalen zijn toegetreden tot de oorspronkelijk homogeen-katholieke regering en tegen de flaminganten ingaan en een geheime antikatholieke agenda volgen. Maar Edward wil Vlaanderen katholiek.

·         In de zomer van 1917 krijgt hij van de dokter te horen dat hij wegens oververmoeidheid en zenuwverzwakking een maand rust moet nemen op de buiten. Hij gaat naar Melle, een psychiatrisch instituut van zusters van Liefde.

·         Ondertussen is Edward zijn meisjescommuniebond ontnomen door de pastoor. En op 13/2/1918 wordt hij op het bisdom ontboden, en Mgr. Seghers ontneemt hem het catechistenwerk en krijgt juffrouw Elvire Branquaert, een vrome 40-jarige dame de leiding. Edward gehoorzaamt de Mgr. en aanvaard het kruis.

·         Edward Poppe beseft de ernst van de toestand: de Kerk verliest elke dag terrein aan de ongelovigheid, wegens te weinig radicale, heilige priesters die zelf beleven wat ze prediken. Edward heeft het altijd bij het rechte eind gehad. Ook nu!!!

·         Met Edwards gezondheid gaat het zo bergaf dat hij in de herfst van 1918 benoemd wordt tot rector van een kleine communauteit: de zusters van de H. Vincentius a Paulo in Moerzeke bij Dendermonde. Op 7 oktober vertrekt hij voorgoed uit de parochie. Een vertrek met stille trom. Maar in Moerzeke wordt hij heel hartelijk verwelkomd. Hij moet zich bekommeren om een 12-tal zusters en om de kleine groep van bejaarden en wezen. Bovendien zal moeder Poppe de toelating krijgen om bij hem haar intrek te nemen. De overste van de communauteit beseft onmiddellijk dat de nieuwe rector een heilige is. Tot zijn grote vreugde vindt Edward een medeziel in de jonge onderpastoor van Moerzeke, Leo De Keukelaere, die bij hem in het rectorshuis komt wonen. Hij is lid van de Filioli caritatis en ze besluiten hun leven broederlijk te delen, samen te bidden, elke avond bij elkaar te biechten, te ijveren voor het ideaal van het heilig priesterschap.

·         Er komt een einde aan de Grote Oorlog, maar zijn goede vriend Leo wordt zwaar ziek en sterft op 5/1/1919. Hij roept nog op een dag tot Edward: “Het geheim van Maria! Maria, dat is alles! Maria beminnen, dat is alles! De liefde tot Maria is als een vlam die aangestoken wordt. Aangezien wij daartoe bestemd zijn, wat kunnen we beter doen dan ons geheel in haar handen geven? Zij is de liefde zelf… in Haar hebben wij alles.”

·        In Moerzeke vindt hij rust en kan hij de werking van Filioli nieuw leven inblazen. Hij begint een drukke briefwisseling.

·        In een brief aan een seminarist schrijft hij: Gij hebt te Gent gezien wat godsdienstige ellende daar heerst bij rijk en arm. Gij zult overal zien, tot in kloosters en gestichten toe, hoe weinig, hoe bitter weinig Jezus bemind wordt... De onverschillige mensen zakken met ganse steden, met ganse landen naar socialisme en heidendom weg. Een schoon sermoen over hel of hemel houdt die massa niet meer tegen. Ze groeien aan en zakken weg... Die ontaarde zinkende massa wordt maar tot zien en tot staan gebracht door de komst van een heilige (priester die het voorbeeld geeft door een eenvoudig en heilig leven).

·        In een bijeenkomst in Gent roept Edward op dat de priesters een diep innerlijk leven cultiveren, vurigheid en versterving. Hij schildert het portret van een waarachtig priesterleven, het enige dat redding kan brengen: een leven van armoede, van gebed en geloof, van vertrouwen en blinde gehoorzaamheid.

·        Edward brengt in het diepste geheim een offer. Uit liefde voor zijn priesterideaal en om de juiste opvatting ervan te redden aanvaard hij een langdurig martelaarschap door trage uitputting en heeft hij zichzelf opgedragen. Op 11 mei 1919 krijgt hij een zware hartaanval. Op het hoogfeest van Pinksteren krijgt hij een tweede hartaanval. Zo gaat het de laatste 5 jaar van zijn korte leven. Opflakkeringen en terug zwaar lijden. Hij sterft op 33 jarige leeftijd.

·        Op zijn lessenaar heeft hij een donker kruis geschilder met daarvoor een kelk met een hostie. Eronder het woord Accendatur. Of volgens Lucas 12:19: Vuur ben Ik komen brengen op aard en hoe verlang Ik dat het ontstoken wordt!

·        Edward vindt veel troost in zijn devotie tot Maria, van wie hij de “slaaf” wil zijn, het gehoorzame werktuig.

21-02-2020 om 23:39 geschreven door claudia  

Gebed voor priesters door de H. Theresa van Lisieux

O Jezus, Eeuwige Priester, bewaar uw priesters in de beschutting van Uw Heilig Hart, waar niemand hen kan raken.
Houd hun gezalfde handen onbezoedeld, die dagelijks Uw Heilig Lichaam aanraken.
Houd hun lippen onbezoedeld, die dagelijks purper zien van Uw Kostbaar Bloed.
Houd hun hart zuiver en onwerelds, verzegeld met het verheven teken van het Priesterschap.
Laat je Heilige Liefde hen omringen en beschermen tegen verwereldlijking.
Zegen hun arbeid met overvloedige vruchten,
en mogen de zielen aan wie zij de sacramenten uitreiken hun vreugde en troost zijn, hier en in de Hemel hun prachtige en eeuwige kroon zijn.
Amen.

Litanie voor roepingen van Heilige Priesters

Heer Jezus Christus, U zei tegen Uw volgelingen: Wat jullie ook in Mijn naam vragen, zal Ik verhoren, zodat de Vader in de Zoon kan worden verheerlijkt. Als jullie iets in Mijn Naam vragen, zal Ik het verhoren. Vertrouwend op deze belofte bidden we voor de noden van de Kerk in deze tijd van beroering.

Moeder van het Mensgeworden Woord, help ons om meer bewust te worden van de nood aan roepingen van Heilige Priesters in onze tijd. O Maria, spreek voor ons ten beste.

Moeder van de Kerk, mogen er vele werkers worden toegevoegd aan de dienst van Uw Zoon’s Kerk. O Maria, spreek voor ons ten beste.

Vrouwe van Barmhartigheid, verlicht onze geest zodat we kunnen onze verantwoordelijkheid opnemen als ouders om roepingen in onze gezinnen te bevorderen. O Maria, spreek voor ons ten beste.

Wees gegroet Maria, help onze kinderen om zich aan God te hechten, ook door roepingen in de Kerk. O Maria, spreek voor ons ten beste.

Koningin van de Engelen, geef onze Kerk ware volgelingen die ten dienste kunnen staan van het Priesterschap van Christus, uw Zoon. O Maria, spreek voor ons ten beste.

Liefdevolle Moeder van de Verlosser, schenk meer mannen en vrouwen de genade om met een groot hart te reageren op de verkondiging van Uw Zoon door een leven van toegewijde dienst. O Maria, spreek voor ons te beste.

OLV, Koningin van de Hemel, inspireer trouwe mannen in de Kerk om hun broeders en zusters in een permanente diaconaat te dienen. O Maria, spreek voor ons ten beste.

Koningin van de H. Rozenkrans, herinner ons eraan te bidden voor onze Priesters, religieuzen en degenen die studeren voor een leven van dienstbaarheid, dat zij toegewijd blijven aan hun roeping. O Maria, spreek voor ons ten beste.

H. Familie, help de gezinnen in ons Bisdom om roepingen op een positieve, bemoedigende manier te bespreken. O Maria, spreek voor ons ten beste.

OLVrouw van Raad, we vragen om tevredenheid onder de Priesters en seminaristen als ze proberen het werk van de Kerk voort te zetten. O Maria, spreek voor ons ten beste.

Onbevlekte Maria, help alle Christelijke gelovigen om levende tekenen te zijn dat ze jonge mensen kunnen inspireren om Priester of Religieuze te worden. O Maria, spreek voor ons ten beste.

Koningin van Martelaren, bemoedig degenen die zich bezighouden met de bijzondere roeping dienstwerk te doen in buitenlandse missies. O Maria, spreek voor ons ten beste.

Moeder Gods, mogen we onze eigen roeping erkennen en openstaan ​​voor Gods wil in ons leven. O Maria, spreek voor ons ten beste.

OLVrouw van Barmhartigheid, inspireer alle Christelijke gelovigen om te reageren op de noden van de armen en de zieken, de gevangenen en de ouderen. O Maria, spreek voor ons ten beste.

Moeder van onze Verlosser, inspireer meer jonge mannen en vrouwen uit ons Bisdom om Uw voorbeeld van vertrouwen in Gods Woord te volgen. O Maria, spreek voor ons ten beste.

OLVrouw, Zetel van Wijsheid, verleen een toename in het aantal wijdingen en religieus leven zodat zij de waarheden van ons Katholieke geloof aan de wereld kunnen verkondigen zodat allen Uw Zoon leren kennen en beminnen. O Maria, spreek voor ons ten beste.

Laat ons bidden: Maria, nederige dienares van God de Vader, Zijn Zoon die U hebt gebaard, heeft U tot dienares van de mensheid gemaakt. U bent dienares van de Kerk geworden op Pinksteren en met Uw voorspraak blijft U de Kerk in elke gelovige genereren, zelfs in onze moeilijke en verwarrende tijd. Laat jonge mensen van het derde millennium zich tot U richten, jonge dochter van Israël, die de beroering van een jong hart kende wanneer U met het plan van de Eeuwige God werd geconfronteerd. Zorg dat ze in staat zijn om de uitnodiging van Uw Zoon te accepteren om hun leven volledig te geven voor Gods glorie. (H. Paus Johannes Paulus II)

Litanie van Onze Heer Jezus Christus, Hogepriester en Goddelijke Lam

Heer, ontferm U over ons. Heer, ontferm U over ons. Christus, ontferm U over ons. Christus, ontferm U over ons. Christus, hoor ons. Christus, hoor ons. Christus, aanhoor ons vol genade. Christus, aanhoor ons vol genade.

God de Vader in de Hemel, ontferm U over ons. God de Zoon, Verlosser van de wereld, ontferm U over ons. God de H. Geest, ontferm U over ons. H. Drie-eenheid, 1 God, ontferm U over ons.

Jezus, Priester en Geslachtofferde,  ontferm U over ons.
Jezus, Eeuwige Priester volgens de Orde van Melchisedek, ontferm U over ons.
Jezus, door God gezonden Priester om het Evangelie aan de armen te verkondigen, ontferm U over ons.
Jezus, Priester die bij het Laatste Avondmaal het Eeuwig Offer heeft ingesteld, ontferm U over ons.
Jezus, Eeuwige Priester die altijd voor ons bemiddelt, ontferm U over ons.
Jezus, Hogepriester door de Vader gezalfd met de H. Geest en Zijn kracht, ontferm U over ons.
Jezus, Hogepriester die Mens is geworden, ontferm U over ons.
Jezus, Hogepriester ten gunste van de mensen, ontferm U over ons.
Jezus, Hogepriester van onze geloofsbelijdenis, ontferm U over ons.
Jezus, Hogepriester met grotere glorie dan Mozes, ontferm U over ons.
Jezus, Hogepriester van het ware Tabernakel, ontferm U over ons.
Jezus, Hogepriester van het eeuwig Rijk Gods, ontferm U over ons.
Jezus, Hogepriester die heilig, onschuldig en onbesmet is, ontferm U over ons.
Jezus, Hogepriester die trouw en barmhartig is, ontferm U over ons.
Jezus, Hogepriester die ontstoken is van ijver voor God en de zielen, ontferm U over ons.
Jezus, Hogepriester die eeuwig perfect is, ontferm U over ons.
Jezus, Hogepriester die door Uw eigen Kostbaar Bloed de Hemel heeft geopend, ontferm U over ons.
Jezus, Hogepriester die voor ons een nieuwe weg heeft geopend, ontferm U over ons.
Jezus, Hogepriester die ons zozeer heeft liefgehad dat U gestorven bent aan het Kruis om onze zonden in Uw Bloed te wassen, ontferm U over ons.
Jezus, Hogepriester die U hebt geofferd aan God als offerande, ontferm U over ons.
Jezus, Geslachtofferde van God en mensen, ontferm U over ons.
Jezus, Geslachtofferde die vlekkeloos en heilig is, ontferm U over ons.
Jezus, Geslachtofferde die God aangenaam is, ontferm U over ons.
Jezus, Geslachtofferd vredesoffer, ontferm U over ons.
Jezus, Geslachtofferde van vrede, verzoening en verheerlijking, ontferm U over ons.
Jezus, Geslachtofferde door wie we toegang hebben tot God, ontferm U over ons.

Jezus, Geslachtofferde die ons vertrouwen waardig bent, ontferm U over ons.
Jezus, Geslachtofferde die eeuwig leeft en heerst, ontferm U over ons.

Wees ons genadig, spaar ons, Jezus.
Wees ons genadig, aanhoor ons genadevol, Jezus.

Dat mensen overhaast de geestelijkheid binnengaan, verlos ons, Jezus.
Van de zonde van heiligschennis, verlos ons, Jezus.
Vanuit de geest van losbandigheid, verlos ons, Jezus.
Van verachtelijke bezigheden, verlos ons, Jezus.

Uit het onwaardige bestuur van de schatten van de Kerk, verlos ons, Jezus.
Uit de liefde voor de wereld en haar ijdelheden, verlos ons, Jezus.
Uit de onwaardige viering van Uw Mysteriën, verlos ons, Jezus.

Door uw Eeuwige Priesterschap, smeken we U, hoor ons, Jezus.
Door de heilige zalving waardoor U door God de Vader tot Priester werd gevormd, smeken we U, hoor ons, Jezus.
Door Uw Priesterlijke geest, smeken we U, hoor ons, Jezus.
Door de bediening waardoor U Uw Vader op aarde verheerlijkte, smeken we U, hoor ons, Jezus.
Door het bloedig offer van Uzelf aan het Kruis voor eens en altijd, smeken we U, hoor ons, Jezus.
Door datzelfde Offer dat dagelijks wordt vernieuwd op het Altaar, smeken we U, hoor ons, Jezus.
Door de goddelijke kracht die U onzichtbaar in Uw Priesters uitoefent, smeken we U, hoor ons, Jezus.

Dat U de hele Priesterorde zou willen handhaven in het Katholieke geloof, smeken we U, verhoor ons, Jezus.
Dat U Uw mensen zou willen voorzien van Priesters naar Uw Hart, smeken we U, verhoor ons, Jezus.
Dat U ze zou willen vervullen van de geest van Uw Priesterschap, smeken we U, verhoor ons, Jezus.
Dat de lippen van Uw priesters de ware kennis behouden, smeken we U, verhoor ons, Jezus.
Dat U trouwe werkers naar Uw oogst zou willen sturen, smeken we U, verhoor ons, Jezus.
Dat U de verspreiders van Uw Mysteriën zou willen vermenigvuldigen, smeken we U, verhoor ons, Jezus.
Dat U hen doorzettingsvermogen zou willen geven volgens Uw wil, smeken we U, verhoor ons, Jezus.
Dat U hen zachtmoedigheid zou geven in hun bediening, vindingrijkheid in hun acties en standvastigheid in gebed, smeken we U, verhoor ons, Jezus.
Dat U ervoor zou zorgen dat ze de verering van het Heilig Sacrament overal te promoten, smeken we U, verhoor ons, Jezus.
Dat U degenen in Uw vreugde zou ontvangen die U goed hebben gediend, smeken we U, verhoor ons, Jezus.

Lam Gods die de zonden van de wereld wegneemt, spaar ons, Heer.

Lam Gods die de zonden van de wereld wegneemt, hoor ons genadevol, Heer.

Lam Gods die de zonden van de wereld wegneemt, ontferm U over ons, Heer.

Jezus, Onze Priester, hoor ons. Jezus, Onze Priester, hoor ons genadevol.

Laat ons bidden: O God, Heiliger en Beschermer van Uw Kerk, laat geschikte en trouwe verkondigers van de H. Mysteriën opstaan in de Kerk door Uw Geest, zodat door hun bediening en voorbeeld het Christelijk volk geleid kan worden onder Uw bescherming op het pad van redding. Door Christus, Onze Heer. Amen.

O God, die terwijl de discipelen aanbaden en vasten, beval dat Saul en Barnabas apart moesten worden gezet voor het werk waartoe U hen had geroepen, nu aanwezig zijn in Uw Kerk in gebed, en U, die de harten van allen kent, degenen aanwijst die U hebt gekozen voor Uw bediening. Door Christus, Onze Heer. Amen.

(Dit gebed werd in het Latijn gebeden door paus Johannes Paulus II als een seminarist in Krakau, en vaak ook in het latere leven.)

21-02-2020 om 21:14 geschreven door claudia  

“Jezus wordt Brood”, “God in een Stuk Brood vervat”: Bergoglio’s Lutheraanse Corpus Christi 23/6/2019

Het feest van Corpus Christi werd afgelopen donderdag gevierd. Het is de jaarlijkse feestdag op de Roomse kalender waarin het Allerheiligste Sacrament van het Altaar, de H. Eucharistie, wordt gevierd. In dit H. Sacrament, dat het ware Lichaam, Bloed, Ziel en Goddelijkheid van Jezus Christus is, blijft onze Heer bij ons tot het einde der tijden onder de gedaante van brood en wijn. Dit sacrament wordt bereid tijdens de H. Katholieke Mis, wanneer de priester brood en wijn consacreert. Het proces waarbij deze unieke en wonderbaarlijke transformatie plaatsvindt, wordt transsubstantiatie genoemd. Dit is het Katholieke dogma en elke Katholiek die zijn geloof serieus neemt, kent de transsubstantiatie.

Vaak kan het feest van Corpus Christi niet plechtig op de donderdag na Drievuldigheidszondag worden gehouden en daarom wordt het feest met zijn buitenprocessie overgedragen naar de volgende zondag. Begin vorig jaar heeft Bergoglio de beslissing genomen om de viering naar zondag over te dragen in het bisdom van Rome, en dus vonden de plechtigheden voor Corpus Christi daar vandaag plaats.

Op basis van zijn gedrag in het verleden, sinds zeker 2014, is het duidelijk dat Bergoglio zich erg ongemakkelijk voelt bij het Corpus Christi, dat ook het Feest van het Lichaam en Bloed van Christus wordt genoemd. Dit was vandaag opnieuw duidelijk.

Nadat hij de eredienst buiten Santa Maria Consolatrice in de Romeinse wijk Casal Bertone had geleid, en het tijd was voor de plechtige processie, zoals zijn gewoonte is, heeft Bergoglio het dragen van de monstrans uitbesteed aan kardinaal Angelo de Donatis, de Vicaris Generaal van het bisdom.
Bergoglio zelf nam helemaal niet deel aan de processie; zoals altijd verdween hij stilletjes, om vervolgens weer tevoorschijn te komen aan het eindpunt van de processie, waar een altaar was opgericht op een voetbalveld voor de wijding van het Heilig Sacrament. Vermoedelijk was Bergoglio daarheen gereden terwijl alle anderen de processie te voet volgden.

Toen de hele processie eenmaal aangekomen was in de ongelooflijk lelijke omgeving (een oud voetbalplein) - een plaats die Bergoglio zelf had uitgekozen, volgens de heer Bernadette Reis van Vaticaanse Media, zodat hij dicht bij de rand van de stad kon zijn – werd het tijd om te knielen en bleef Bergoglio voor de monstrans staan, hoewel een grote, prachtige en comfortabele knielstoel opvallend voor het altaar was geplaatst die hij kon gebruiken:

Zoals bekend staat Bergoglio gebruikelijk - hij knielt praktisch nooit voor de Werkelijke Aanwezigheid van God Zelf in de Allerheiligste Eucharistie (met slechts enkele zeer zeldzame uitzonderingen) en zet ook nooit zijn hoofdkap af.
De enige manier om de voortdurende aanwezigheid van een opvallende knielstoel te verklaren wanneer het duidelijk is dat hij het niet zal gebruiken, is dat Bergoglio erop staat het te hebben. Dat op zijn beurt kan alleen redelijkerwijs worden verklaard door de veronderstelling dat hij trots is op zijn minachting en haat voor de Werkelijke Aanwezigheid van Christus, die vervat zit in de monstrans.

de kniestoel op Corpus Christi in 2017

Het Vaticaan heeft nooit een officiële verklaring gegeven voor de weigering van Bergoglio om te knielen, maar omdat hij graag elk jaar op Witte Donderdag demonstreert dat hij de voeten wast van twaalf mensen, is een fysiek onvermogen om te knielen niet de reden:

Afgelopen 11 april liet Bergoglio ook zien hoe goed en snel - hoewel niet zonder hulp - hij kan knielen wanneer het er echt toe doet. Weet je nog?

Bergoglio kust de voeten van 4 Afrikaanse politici

Maar niet alleen toonde Bergoglio vandaag zijn gebruikelijke verachtelijke Corpus Christi-gedrag, hij sprak ook duidelijke en onmiskenbare ketterij uit tegen de Heilige Eucharistie in zijn preek.

De nadruk van de preek lag duidelijk niet op de Wonderbaarlijke Aanwezigheid van Christus in de Heilige Eucharistie of zelfs op het wonder van de broden en vissen die tijdens het Evangelie werden gelezen (zie Lk 9: 11-17). In plaats daarvan lag de overdreven nadruk op delen, zegenen, geven, enz. - alle dingen die te maken hebben met onze medemens en niets waar een protestant een probleem mee zou hebben.

Het was de gebruikelijke poging om de kern van het bovennatuurlijke naar het natuurlijke te richten, een verticale waarheid om te zetten in iets horizontaals. Het was het gebruikelijke thema van Bergoglio: “OK, dus er is deze door God geopenbaarde waarheid, prima; maar hoe zit het nu met de armen, de lijdenden en de ouderen?

Bergoglio's preek voor Corpus Christi had niet alleen de verkeerde nadruk, het was expliciet ketters. Hij zei:

In de Aanwezigheid van de Eucharistie, Jezus dat brood wordt, bevat dit eenvoudige brood de hele realiteit van de Kerk, laten we leren alles te zegenen wat we hebben, God te prijzen, te zegenen en al hetgeen wat ons hiertoe tot dit moment heeft geleid niet te vervloeken en om bemoedigende woorden tot anderen te spreken.

(...) De Heer doet grote dingen met onze kleinheid, zoals hij deed met de vijf broden. Hij verricht geen spectaculaire wonderen [!], Maar gebruikt eenvoudige dingen, brood in zijn handen breken, geven, verspreiden en delen. De almacht van God is nederig, alleen opgebouwd uit liefde. En liefde kan met weinig grote dingen bereiken. De Eucharistie leert ons dit: want daar vinden we God zelf vervat in een stuk brood. De Eucharistie die we ontvangen is eenvoudig en essentieel, brood gebroken en gedeeld, en stelt ons in staat om dingen te zien zoals God dat doet. - Bergoglio, Preek voor Corpus Christi, Zenit, 23 juni 2019

Elk kind dat zijn eerste H. Communie doet, zou niet worden toegelaten als dit zijn begrip van de Eucharistie was. Het is ketterij!

Het enige juiste begrip van wat er met het brood en de wijn gebeurt wanneer ze tijdens de Heilige Mis door een priester worden geconsacreerd, is het dogma van Transsubstantiatie, niets anders. Wat Bergoglio in de homilie van vandaag naar voren brengt, is in het beste geval de Lutherse ketterij van Consubstantiatie, volgens dewelke “de substantie van Christus ' Lichaam samen aanwezig is met de substantie van het brood, en op dezelfde manier de substantie van Zijn Bloed samen met de substantie van wijn '(Katholieke Encyclopedia over consubstantiatie). Deze ketterij werd veroordeeld op het Concilie van Trente in de 16e eeuw:

DS 883 : Als iemand ontkent, dat in het sacrament van de allerheiligste Eucharistie werkelijk (vere) waarachtig (realiter) en substantieel (substantialiter) het Lichaam en Bloed wordt bevat, met de ziel en godheid van onze Heer Jezus Christus en dat zij daarom de gehele Christus bevat, maar hij zegt: het is alleen maar een teken (signo) of een afbeelding (figura) of werkingskracht (virtute), hij zij verdoemd.

DS 884 : Als iemand zegt: in het hoogheilig Sacrament van de Eucharistie, verblijven de substanties van brood en wijn samen met het Lichaam en Bloed van onze Heer Jezus Christus, en hij ontkent die wonderbaarlijke en éénmalige verandering van de gehele substantie van brood in het Lichaam en van de gehele substantie van wijn in het Bloed, waarbij tenminste de gedaanten van brood en wijn blijven, die verandering die de Katholiek Kerk op treffende wijze wezensverandering (transsubstantiatie) noemt, hij zij verdoemd. - Concilie van Trente, sessie 13, canon 1 en 2, DS 883-884

Het is niet alsof Bergoglio op de een of andere manier niet in staat is om duidelijk en op een orthodoxe manier te spreken. Een man die constant op een zodanige manier spreekt dat ketterij gemakkelijk en natuurlijk wordt begrepen door zijn woorden, en geen vinger opheft om er iets aan te doen is heel duidelijk een ketter. In het geval van Bergoglio wordt zijn ketterij over de Heilige Eucharistie niet alleen in zijn woorden uitgedrukt, maar wordt ook bevestigd door de lichamelijke minachting die hij jaar na jaar toont op het Feest van Corpus Christi.

Bergoglio vertelde Eugenio Scalfari dat Jezus Christus niet God is 9/10/2019

Scalfari : Degenen die, zoals ik vaak heb gehad, het geluk hebben gehad hem te ontmoeten en met het grootste culturele vertrouwen tot hem te spreken, weten dat paus Franciscus Christus ziet als Jezus van Nazareth, de mens, niet de geïncarneerde God. Eenmaal geïncarneerd, houdt Jezus op God te zijn en wordt hij een man tot zijn dood aan het kruis.

Het bewijs dat deze realiteit bevestigt en die een kerk creëert die totaal anders is dan de anderen, wordt bewezen door enkele afleveringen die het verdienen om teruggeroepen te worden. De eerste is wat er gebeurt in de tuin van Gethsemane, waar Jezus na het laatste avondmaal gaat. De apostelen die slechts een paar meter van hem verwijderd zijn, horen hem bidden tot God in woorden die ooit door Simon Petrus werden gemeld: "Heer," zei Jezus, "als u deze bittere beker van mij kunt afnemen, doe dat dan, maar als je kunt of wil niet, ik zal het tot het einde drinken. " Hij werd gearresteerd door de bewakers van Pilatus zodra hij die tuin verliet. Een andere aflevering, ook welbekend, doet zich voor wanneer Jezus al gekruisigd is en er weer wordt herhaald en wordt gehoord door de apostelen en vrouwen die knielen aan de voet van het kruis: "Heer, u hebt mij verlaten".

Toen ik toevallig deze zinnen besprak, zei paus Franciscus: "Ik ben bewijs [NU commentaar: dit is dubbelzinnig en moet waarschijnlijk worden vertaald als" Ze zijn bewijs ", verwijzend naar" deze zinnen "] dat Jezus van Nazareth, zodra hij mens werd, ook al was hij een man van uitzonderlijke deugd, helemaal geen God was.”

21-02-2020 om 18:29 geschreven door claudia  

Ingekleurd door Braziliaanse kunstenares Marina Amaral – dit 14-jarig meisje werd in 1943 gedood door een injectie in het hart in Auschwitz-Birkenau.

ZOU DIT MEISJE KUNNEN LACHEN HEBBEN MET DE AALSTERSE ANTI-SEMITISCHE PRAALWAGENS?

21-02-2020 om 18:25 geschreven door claudia  

12/2 Jullie God

Mijn lieve kinderen, als jullie hier aanwezig zijn, is het omdat Ik jullie samen gebracht heb in het Cenakel van mijn Moeder. Zij is hier naast Mij. We zijn blij omdat jullie gehoorzame kinderen zijn. Jullie gehoorzamen mijn Woord. Bid, jullie die geloven in de kracht van gebed.

Ik luister naar jullie en zal van jullie mijn liefste kinderen maken. Ik wil dat jullie mijn nabijheid voelen zodat elk van jullie op geestelijk vlak Ons gezelschap kunt genieten.

Elk van jullie heeft een taak uit te voeren. Jullie begrijpen zeer goed hoe jullie op elk moment moeten handelen. Allen door ongehoorzaam te zijn aan mijn Woord zullen jullie Onze nabijheid niet voelen.

Ik heb jullie nodig. Zoveel van jullie broeders en zusters zullen in staat zijn zich te bekeren alleen door jullie gedrag te zien en vast te stellen door jullie handen. Laat het geven van een goed voorbeeld jullie voornaamste doelstelling zijn voor elk van jullie.

Mijn lieve kinderen, Ik kan rekenen op een minimale reactie van jullie, daarom heb Ik jullie vandaag verzameld in dit cenakel. Luister naar mij en breng mijn Woord naar de wereld. Ik wil jullie allen met Mij in eeuwigheid. Jullie zullen zien dat jullie het je niet zullen beklagen.

Ik maak mijzelf tot voedsel voor jullie. Hier is het belangrijkste. Eet elke dag van mijn Lichaam en Bloed. Alleen op deze manier kunnen jullie de kracht hebben om te strijden in deze Eindtijd.

Ik wil bij jullie blijven. Daarom heb Ik jullie vandaag gebracht tot deze grote gave, de aanwezigheid van mijn gehoorzame gewijden. Ik bemin jullie en wil jullie Mij geheel geven. Hier zijn mijn priesters, blijf dicht bij hen, bid met hen en voor hen en Ik verzeker jullie dat Ik jullie verzoeken zal horen.

Mijn Moeder glimlacht op dit moment. Ik zegen jullie. Geef dank aan jullie God.  

5/2 Jezus, jullie Broeder Liefde

Ik ben het, lieve dochter, je Jezus die heeft gekozen om Gekruisigd te worden om jullie zielen te redden. Geloof mij, mijn dochter, mijn hart lijdt zoals nooit tevoren. Mijn Moeder weent voor jullie, voor al het kwaad wat er op aarde gebeurt.

Lieve kinderen, Ik zeg tegen jullie allen, help mij met gebed, met offers, anders zullen zoveel van jullie broeders en zusters het Licht niet zien.

Zoveel tekenen dat Ik jullie zend, maar er zijn er velen onder jullie die noch met gaven noch met calamiteiten het begrijpen. Het spijt mij voor jullie, mijn arme kinderen, die Mij en mijn Vader lief hebben, maar helaas moeten jullie spoedig rekenschap geven voor al jullie werken.

Zoek om het goede voorbeeld te geven aan degenen rond jullie. Doe jullie broeders en zusters begrijpen dat hun gedrag ervoor zal zorgen dat hun leven tevergeefs was. Degenen die onenigheid zaaien kunnen niets anders dan de pijn van de Hel oogsten.

Mijn woorden zijn duidelijk: jullie zijn met Mij of tegen Mij. Er zijn geen andere wegen. Bereid jullie nu een plaats voor, terwijl jullie de kans hebben, anders zou het te laat kunnen zijn.

Ik heb jullie geleerd dat alleen met liefde jullie het eeuwig leven kunnen verkrijgen. De rest is van de duivel. Bid, lieve kinderen: de tijden die komen zullen niet de beste zijn. Kies voor heiligheid.

Ik volg jullie bij elke stap, maar jullie slagen erin je te verwijderen en de slechte wegen te nemen. Luister en overweeg mijn Woord, anders zal jullie leven tevergeefs zijn geweest. Zoek geen ontsnappingswegen, omdat jullie rekenschap zullen moeten geven voor al wat jullie hebben gezegd en gedaan.

Geloof in Mij en jullie zullen gered worden. Bid en zorg dat anderen bidden. Alleen op die manier zullen jullie mijn Woord voor jullie begrijpen. Ik zegen jullie.

Jezus, Jullie Broeder Liefde

21-02-2020 om 03:02 geschreven door claudia  

En uiteindelijk heeft de eniggeboren Zoon van God, Jezus Christus – uit de gehele Drievuldigheid gemeenschappelijk vleesgeworden uit Maria, altijd Maagd, ontvangen door de medewerking van de Heilige Geest, echt Mens geworden, en samengesteld uit een rationele ziel en menselijk vlees: één Persoon in twee naturen - de weg ten leven nog duidelijker laten zien.

Hij werd, ofschoon Hij naar zijn godheid onsterfelijk is en niet kan lijden, tegelijkertijd naar zijn menszijn bekwaam om te lijden en te sterven. Ja zelfs voor het heil van de mensen heeft hij op het hout van het kruis geleden en is gestorven, is afgedaald in de onderwereld, verrezen uit de doden en opgestegen ten hemel, Hij is afgedaald in de ziel en verrezen in het vlees en op gelijke wijze opgestegen in beiden.

Hij zal komen op het einde van de tijd, om de levenden en de doden te oordelen en ieder (afzonderlijk) naar zijn werken te vergelden, zowel de verworpenen als ook de uitverkorenen: zij allen zullen met hun eigen lichamen verrijzen, die zij nu dragen (bezitten), opdat zij zullen ontvangen, de enen met de duivel de eeuwige straf, en de anderen met Christus de eeuwige heerlijkheid, al naar gelang hun werken, of die goed of slecht waren. - Paus Innocentius III, 4^de Lateraans Concilie, Hoofdst 1, DS 429

Bovendien verklaren we dat volgens de gewone ordening van God, de zielen van degenen die overlijden in doodzonde verkeren onmiddellijk na hun dood naar de Hel neerdalen waar ze gemarteld worden door afschuwelijke straffen, en dat op de Dag des Oordeels alle mensen met hun lichamen zullen klaar maken om rekenschap aft e leggen van hun eigen daden voor Gods Gerecht:

2 Korintiërs 5:10: Want wij moeten allen voor de rechterstoel van Christus verschijnen, zodat ieder van ons krijgt wat hij verdient voor wat hij in zijn leven heeft gedaan, of het nu goed is of slecht. – Paus Benedictus XII, Edict Benedictus Deus, DS 531

Het Laatste Oordeel volgens Bergoglio – 20/10/2017

                                                                                                                                                                                                                                                                                     Vandaag schreef de bekende Vatikanist Sandro Magister een artikel in zijn blog met de titel “Werelds einde Update. De Laatste Zaken volgens Franciscus” waarin hij de favoriete interviewer, de atheist Eugenio Scalfari aanhaalde:

Paus Franciscus heeft de plaatsen afgeschaft waar zielen na de dood naartoe moesten: hel, vagevuur, hemel. Het idee dat hij heeft, is dat zielen gedomineerd door het kwaad en geen berouw hebben, ophouden te bestaan, terwijl degenen die verlost zijn van het kwaad zullen worden opgenomen in zaligheid, terwijl ze God aanschouwen.

Hoewel het getuigenis van de 90ig jarige Scalfari misschien niet helemaal betrouwbaar is, omdat hij altijd vanuit het geheugen spreekt en nooit zijn gesprekken met de "Paus" opneemt, heeft Franciscus nooit iets betwist wat Scalfari over hem heeft gezegd en nodigt hij hem voortdurend uit voor meer interviews, en keurt dus duidelijk goed voor zijn interviews.

Magister becommentarieert de getuigenis van Scalfari en merkt op:
Het is ernstig twijfelachtig dat paus Franciscus echt van de "Laatste Zaken" in de door Scalfari beschreven termen wil “afschaffen”. Er is echter in zijn prediking iets dat neigt naar een praktisch overzicht van het Laatste Oordeel en van de tegengestelde lotsbestemmingen van de rechtvaardigen en verdoemden.

Magister steunt zijn thesis door de aandacht van zijn lezers te vestigen op verschillende recente uitingen van de “Paus”, waar hij de laatste Bijbelteksten zorgvuldig heeft bewerkt om bij het publiek de gedachte te wekken dat er niets te vrezen is omdat alles genade en barmhartigheid zal zijn en een luchtbel.

Hier zijn enkele voorbeelden genoemd door Magister:
Op woensdag 11 oktober, bij het publiek op het Sint-Pietersplein, zei Bergoglio dat een dergelijk Oordeel niet te vrezen is, omdat "aan het einde van onze geschiedenis er de barmhartige Jezus is", en daarom "alles zal worden gered. Alles."

In de tekst die aan de journalisten die aan de Heilige Stoel zijn verbonden, wordt verspreid, werd het woord ‘alles’ vetgedrukt weergegeven.

Bij een algemene audiëntie, op woensdag 23 augustus, gaf Bergoglio een beeld voor het einde van de geschiedenis dat enkel en alleen geruststellend is: dat van “een immense tent, waar God de hele mensheid zal verwelkomen om definitief bij hen te wonen."

Een beeld dat niet van hem is, maar is ontleend aan hoofdstuk 21 van het Boek Openbaring, maar waaruit Bergoglio de volgende woorden van Jezus niet citeerde:

Openb. 21:7-8: Wie overwint komen al deze dingen toe. Ik zal zijn God zijn en hij zal mijn kind zijn. Maar voor hen die laf en trouweloos zijn geweest, die zich hebben ingelaten met gruwelijke dingen, met moord, ontucht, toverij of afgodendienst, voor allen die de leugen hebben gediend: hun deel is de vuurpoel met brandende zwavel, dat is de tweede dood.

En nogmaals, door tijdens het Angelusgebed van zondag 15 oktober commentaar te geven op de gelijkenis van het bruiloftsbanket (Mattheüs 22:1-14) dat tijdens alle Missen op die dag werd gelezen, te vermijden dat de meest verontrustende delen werden vermeld.

Zowel dat waarin "de koning verontwaardigd werd, zijn troepen stuurde, de moordenaars liet doden en hun stad in brand liet steken."
En dat waarin, nadat hij had gezien dat 'een man die het bruiloftskleed niet droeg', zijn dienaren beval: 'Bind hem met zijn handen en voeten en gooi hem in de duisternis; daar zal geween zijn en tandengeknars.

-      Sandro Magister, Settimo Cielo, 20/10/2017

Magister gaat verder met nog 5 andere voorbeelden dat Bergoglio ZIJN waarheid verkondigd ten gunste van zijn uitgedacht concept van pseudo-barmhartigheid.

Bergoglio heeft elke indicatie gegeven van een ware ketter te zijn. Als deze man Katholiek is, heeft het Katholiek zijn geen betekenis. Bergoglio speelt met de ernst van de Laatste Zaken (dood, oordeel, Hemel, hel). Maar dat is niet nieuw. Op 12/12/2013 verspreidde hij reeds het idee dat het Laatste Oordeel niet moest gevreesd worden, maar dat het leek op het bijwonen van een groot feest.

Toch weten we, zelfs met gezond verstand, dat als iets op de wereld gevreesd moet worden, het Gods Oordeel is. Niets anders komt zelfs maar in de buurt. Het Laatste Oordeel is in feite het ernstigste moment in ons hele bestaan. Hoewel we voorzichtig moeten zijn om de deugd van hoop te behouden en te bewaren, waardoor we verzekerd zijn van Gods hulp om eeuwig leven te bereiken vanwege zijn oneindige goedheid en beloften en de verdiensten van Jezus Christus, is het in strijd met het Evangelie en met iedereen die de ware Katholieke Leer volgt, om de opinie van Bergoglio te volgen.

Bedenk dat Bergoglio op 12/11/2013 godslasterend beweerde dat God ons alleen maar "berispt", maar ons nooit straft of "pijn doet". Iedereen die ooit een vluchtige lezing heeft gegeven aan het Oude of het Nieuwe Testament, weet dat dit een groot misverstand is. Maar wat is een betere manier om de massa te misleiden dan hun een 'evangelie' te prediken dat zij willen horen?

2 Timoteüs 4:3-4: Want er komt een tijd dat de mensen de heilzame leer niet meer verdragen, maar leraren om zich heen verzamelen die aan hun verlangens tegemoet komen en hun naar de mond praten. Ze zullen niet meer naar de waarheid luisteren, maar naar verzinsels.

Als er één ding is dat deze slechte wereld moet horen, dan is het de vreselijke en volmaakte gerechtigheid van God die ons zal worden uitgedeeld bij het laatste oordeel - tot eeuwige redding als we sterven in de staat van heiligende genade (na een verplichte straf in het Vagevuur voor de meesten), en tot eeuwige straf in de hel als we sterven in doodzonde. Hoewel Bergoglio soms verbaal een soort (zelf-) veroordeling van ongelovigen erkent, weten we dat hij in feite voortdurend gedoopte niet-katholieken, Joden, moslims en heidenen  bevestigt in hun ongeloof en er geen graten in ziet.

In elk geval insinueert hij voortdurend dat alle gelovigen zullen worden gered - alsof de vuren van de hel geen reëel of acuut gevaar zijn voor allen die zondigen, zelfs de leden van de Kerk. Door op deze manier te spreken, verkondigt Bergoglio de ketterij van sola fides, 'alleen geloof', gepredikt door de protestantse Martin Luther, geheel in tegenstelling tot de duidelijke leer van de Heilige Schrift: '... door werken is een mens gerechtvaardigd; en niet alleen door geloof '(Jakobus 2:24). En zelfs met betrekking tot zijn hypocriete quasi-erkenning van ongelovigen die mogelijk 'veroordeeld' zijn, zegt hij niet echt waar deze veroordeling uit bestaat, hij noemt het slechts 'onszelf naderbij komen', een uitdrukking die alles kan betekenen - alles behalve eeuwig hellevuur.

Daarentegen heeft de Heilige Kerk ons altijd laten begrijpen dat we een heilige, kinderlijke vrees voor de dood en Gods oordeel moeten hebben, dat oneindig volmaakt is en volkomen anders dan het oordeel van mensen, die alleen de buitenkant kunnen zien en onderworpen zijn aan misleiding, misverstand en een gebrek aan kennis.
De Heilige Schrift is natuurlijk gevuld met teksten die spreken over het einde van ons leven, redding en verdoemenis, oordeel, hemel, hel, God's gerechtigheid en genade, vergeving en straf. Overweeg ze en stel uzelf de vraag of het oordeel over de ziel niet minder vrolijk is als Bergoglio wil doen geloven.

Jesaja 11:2-4: De geest van de Heer zal op hem (Jezus) rusten: een geest van wijsheid en inzicht, een geest van kracht en verstandig beleid, een geest van kennis en ontzag voor de Heer. Hij ademt ontzag voor de Heer; zijn oordeel stoelt niet op uiterlijke schijn, noch grondt hij zijn vonnis op geruchten. Over de zwakken velt hij een rechtvaardig oordeel, de armen in het land geeft hij een eerlijk vonnis.

Micha 7:4: De deugdzaamste van hen is als een doornstruik, de oprechtste is erger dan een stekelhaag. De dag van straf, door uw wachters aangekondigd, is gekomen, en het volk is in beroering!

Sefanja 3:5,8: Maar de Heer is in haar midden, hij is rechtvaardig, hij doet geen onrecht. Iedere ochtend wanneer het licht wordt spreekt hij recht, en nooit ontbreekt hij. Maar wie onrecht doet, kent geen schaamte. Wacht maar – spreekt de Heer -, wacht op de dag dat ik mijn buit kom halen. Ik heb besloten volken te verzamelen en koninkrijken bijeen te halen, en mijn toorn, mijn laaiende woede over ze uit te storten. Door het vuur van mijn woede vergaat heel de aarde.

Amos 5:18,20: Wee degenen die verlangen naar de dag van de Heer! Wat zal hij jullie brengen, de dag van de Heer? Duisternis, geen licht. De dag van de Heer zal duisternis zijn, en geen licht; aardedonker, zonder glans.

Spreuken 9:10: Wijsheid begint met ontzag voor de Heer, inzicht is vertrouwendheid met de Heilige.

Maleachi 3:23: Voordat de dag van de Heer aanbreekt, die groot is en ontzagwekkend, stuur ik jullie de profeet Elia, en hij zal ervoor zorgen dat ouders zich verzoenen met hun kinderen en kinderen zich verzoenen met hun ouders. Anders zou ik het land volledig moeten vernietigen.

Matteüs 7:13-14: Ga door de nauwe poort naar binnen. Want de brede weg, die velen volgen, en de ruime poort, waar velen door naar binnen gaan, leiden naar de ondergang. Nauw is de poort naar het leven, en smal de weg ernaartoe, en slechts weinigen weten die te vinden.

Matteüs 7:22-23: Op die dag zullen velen tegen mij zeggen: “Heer, Heer, hebben wij niet in uw naam geprofeteerd, hebben zij niet in uw naam demonen uitgedreven, en hebben wij niet vele wonderen verricht in uw naam?” En dan zal ik hun rechtuit zeggen: “Ik heb jullie nooit gekend. Weg met jullie, wetsverkrachters!”

Matteüs 10:28: Wees niet bang voor hen die wel het lichaam maar niet de ziel kunnen doden. Wees liever bang voor hem die in staat is de ziel en het lichaam om te laten komen in de Gehenna.

Matteüs 13:48-50: Toen het net vol was, trok men het op de oever en ging men zitten om de goede vis in kuipen te doen; de slechte vis werd weggegooid. Zo zal het gaan bij de voltooiing van deze wereld: de engelen zullen eropuit trekken en de kwaadwilligen van de rechtvaardigen scheiden, en ze zullen hen in de vuuroven werpen, waar ze zullen jammeren en knarsetanden.

Lukas 13:24-25: Doe alle moeite om door de smalle deur naar binnen te gaan, want velen, zeg ik jullie, zullen proberen naar binnen te gaan maar er niet in slagen. Als de heer des huizes eenmaal is opgestaan en de deur heeft gesloten, en jullie staan buiten op de deur te kloppen en roepen: “Heer, doe open voor ons!”, dan zal hij antwoorden: “Ik ken jullie niet, waar komen jullie vandaan?”

Handelingen 24:25: Maar toen Paulus sprak over gerechtigheid en zelfbeheersing en over het komende oordeel van God werd Felix bang en zie: “Voorlopig kunt u gaan. Wanneer ik in de gelegenheid ben, al ik u weer laten roepen.”

Romeinen 2:2,5: Wij weten dat God hen die dergelijke dingen doen terecht veroordeelt. Doordat u zo hardleers bent en niet tot inkeer wilt komen, maakt u dat de straf waartoe God u veroordeelt op de dag dat hij zijn rechtvaardig vonnis uitspreekt en uitvoert, alleen maar zwaarder wordt.

Hebreeën 10:30-31: We kennen immers degene die gezegd heeft: “Het is aan mij om te wreken, ik zal vergelden”, en ook: “De Heer zal oordelen over zijn volk.” Huiveringwekkend is het te vallen in de handen van de levende God!

1 Petrus 4:17-18: Beseft goed dat de tijd van het oordeel is aangebroken. Dat oordeel begint bij Gods eigen mensen. Als het bij ons begint, hoe zal het dan aflopen met hen die weigeren het evangelie van God te aanvaarden? Als zij die rechtvaardig leven al ternauwernood gered kunnen worden, hoe moet het dan gaan met hen die zondigen doordat ze God niet gehoorzamen?

1 Johannes 2:28: Blijft dus in hem, kinderen. Dan kunnen we vol vertrouwen zijn wanneer hij verschijnt en hoeven we ons niet te schamen bij zijn komst.

Judas 1:14-15: Zij zijn het ook over wie Henoch, de zevende vanaf Adam, geprofeteerd heeft toen hij zie: “Ik zie de Heer komen met zijn heilige tienduizendtallen om over allen zijn vonnis uit te spreken; alle goddeloze zondaars zal hij veroordelen voor alle goddeloze daden die ze in hun goddeloosheid bedreven hebben en voor de harde woorden waarmee ze hem hebben beledigd.”

Openbaring 3:3: Herinner u dat u de boodschap hebt ontvangen en begrepen. Houd eraan vast en breek met het leven dat u nu leidt. Maar als u niet wakker wordt, kom ik onverwacht als een dief, op een tijdstip dat u niet kent.

Openbaring 6:15-17: Koningen, machthebbers, legeraanvoerders, rijken, aanzienlijken, slaven en vrije mensen, iedereen trachtte zich te verbergen in grotten en tussen de rotsen in de bergen. Ze riepen de bergen en rotsen toe: “Val op ons neer! Verberg ons voor het oog van hem die op de troon zit en voor de toorn van het lam!” Want nu is de grote dag van hun toorn aangebroken, en wie kan die doorstaan?”

Openbaring 20:11-15: Toen zag ik een grote witte troon en hem die daarop zat. De aarde en de hemel vluchtten van hem weg en verdwenen in het niets. Ik zag de doden, jong en oud, voor de troon staan. Er werden boeken geopend. Toen werd er nog een geopend: het boek van het leven. De doden werden op grond van wat in de boeken stond geoordeeld naar hun daden. De zee stond de doden die ze in zich had af, en ook de dood en het dodenrijk stonden hun doden af. En iedereen werd geoordeeld naar zijn daden. Toen werden de dood en het dodenrijk in de vuurpoel gegooid. Dit is de tweede dood: de vuurpoel. Wie niet in het boek van het leven bleek te staan werd in de vuurpoel gegooid.

20-02-2020 om 20:18 geschreven door claudia  

16/2/2020 H. Aartsengel Michael :

Geliefde kinderen van Onze Koning en Heer Jezus Christus:

Als Prins van de Hemelse Legioenen, word ik gezonden door de H. Drie-eenheid om jullie als Gods Volk, niet alleen tot gebed op te roepen, maar ook tot eerherstel en boete, omdat de mensheid de boodschappen door dit instrument (Luz de Maria) heeft verworpen, ontkend en opzij geschoven.

Als Gods Volk moeten jullie met de geest kijken, en inzien hoezeer de Hemel jullie heeft gewaarschuwd en verzekerd dat jullie geen acht slagen op de oproepen van Onze Koningin en Moeder van de Hemel en Aarde er wat met de mensheid zal gebeuren. En jullie hebben hetgeen gevraagd werd niet vervuld door minachting en opstandigheid en jullie gehoorzamen nog steeds niet in de wetenschap dat de oorzaak van alle kwaad trots is (zie Spreuken 8:13; Jer 50:31) en dit hetgeen is dat de mens heeft bereikt.

Jullie kijken met enige zorg naar wat de mensheid bedreigd: een ziekte dat is gemuteerd en spoedig zullen jullie het belang ervan vergeten, en de voorzorgen vergeten en de ziekte zal zich overal verspreiden. De meeste van de kinderen van Onze Koning en Heer Jezus Christus leven in het moment, ze volharden niet, ze vergeten vlug en dat is wat hun in de greep van het kwaad doet vallen.

Dit is hoe de afgezanten van Satan, die geïnfiltreerd zijn in de maatschappij, het onderwijs, de religie, de politiek, de gezondheid en de identiteit van elke mens, alles en iedereen op de proef stellen, en in de mensheid een generatie hebben gecreëerd die de Antichrist verwelkomt en zich overgeeft aan de Duivel.

Jullie moeten aandachtig zijn en verenigd blijven zodat jullie tegen de krachten van het kwaad kunnen strijden die het Huis van God zijn binnengedrongen, en degenen die het Huis van God niet beminnen brengen verwarring dat jullie naar de afgrond voert.

Deze generatie wordt beproefd tot op het punt van uitputting, velen vallen onderweg, aan de rechterkant, aan de linkerkant, maar jullie moeten trouw blijven. Het kwaad rust niet, de kinderen van Onze Koning en Heer Jezus Christus kijken niet naar de waarheid achter de vermomming die het kwaad aanneemt. Het Volk van God slaapt, ze gaan op in hun eigen “ego” dat hen verblindt, zodat ze niet kijken naar het bedrog van degenen die het Huis van God leiden, en het ontheiligen.

Jullie worden op slinkse wijze tot de bakermat van het communisme gebracht, wees er niet blij om, ga er niet op in, het communisme is als een brullende leeuw (zie 1 Petrus 5:8-9) en zal op aarde veel ellende teweegbrengen en de aarde veroveren en er zal oorlog komen.

Blijf waakzaam! Het vertrek van de Verdediger van het ware Magisterium van het Huis van God zal groot verdriet veroorzaken aan Gods Volk, wat degenen die hem aanzien als hindernis zullen vieren om de ene wereldreligie naar het Volk van God te brengen.

Let op, geef niet toe, ga op het juiste pad, wijk niet af. Wij, Hemelse Legioenen, vergezellen jullie altijd.

Wees niet bang, integendeel, wees mensen van actie, verzwak geen moment, zodat jullie veilig verder gaan.

Wees niet bang, de uiteindelijke triomf behoort het Volk van God toe.

Wees niet bang, jullie Koningin en Moeder van Hemel en Aarde laat jullie niet in de steek, ze staat voor en naast jullie, zij is de Moeder van de mensheid. “Poort van de Hemel”

Leef met de Eucharistische Christus.

WIE IS ALS GOD? NIEMAND IS ALS GOD!

H. Aartsengel Michael

3 x WEES GEGROET ONBEVLEKTE MARIA, ZONDER ZONDE ONTVANGEN

20-02-2020 om 01:08 geschreven door claudia  

19-02-2020 om 22:36 geschreven door claudia  

Kort gebedje om bekoringen te overwinnen

Volgens de traditie onderwees de H. Antonius een gebed aan een arme vrouw die hulp zocht tegen de verleidingen van de duivel. De Franciscaanse Paus Sixtus V heeft het gebed - ook wel "het motto van de H. Antonius" genoemd en het laten graveren in de obelisk die op het Sint-Pietersplein in Rome werd opgericht.

Het gebed is oorspronkelijk in het Latijn opgesteld:

Ecce Crucem Domini!
Fugite partes adversae!
Vicit Leo de tribu Juda,
Radix David! Halleluja!
 
En dit is de vertaling:
Zie, het kruis van de Heer!
Vlucht alle kwade krachten!
De Leeuw van de stam van Juda,
De Stam van David heeft overwonnen!
Alleluia, Alleluia!

Dit korte gebed is een klein exorcisme. We kunnen het gebruiken om al de bekoringen die we ondervinden te overwinnen. 

18-02-2020 om 20:57 geschreven door claudia  

De duivel geeft toe aan een exorcist: “Ik ben bang van de H. Maagd” – Gelsomino Del Guercio 2/7/2017

“Als Christenen de kracht van de Rozenkrans zouden kennen, dan zou het mijn einde betekenen!”

We delen uittreksels van privé-dialogen tussen Satan en wijlen Pr. Gabriele Amorth, een exorcist in Rome. Hij stierf recent op een leeftijd van 91. Satan en deze priester waren vele keren met elkaar geconfronteerd. Pr. Amorth hoorde het allemaal – moeilijke, ruwe discussies, en natuurlijk vol leugens, omdat de actie van de duivel gebaseerd is op leugens.

HET ANTWOORD VAN DE DUIVEL

Fabio Marchese Ragona, die het Stanze Vaticane blog heeft, schreef: Gedurende een exorcisme vroeg Pr. Amorth de duivel wanneer hij het lichaam van het bezeten meisje zou verlaten. De duivel antwoordde dat hij zou blijven tot 8 december (feestdag van de Onbevlekte Ontvangenis van Maria). Dit bleek niet te kloppen en wanneer Pr. Gabriele hem vermaande om de leugen, antwoordde de duivel “Heb je ik nooit verteld dat ik een leugenaar ben?” (Faro di Roma, September 2016).

HOE KAN DE DUIVEL ONDERVRAAGD WORDEN?

Pr. Gabriele Amorth vertrouwde de website Luce di Maria (mei 2015) toe dat "exorcisten de duivel ondervragen en antwoorden van hem krijgen." Maar als de duivel de prins van leugens is, wat heeft het dan voor zin om hem te ondervragen?
“We nemen achteraf de antwoorden van de duivel door; misschien dwingt de Heer de duivel om de waarheid te vertellen om aan te tonen dat Satan door Christus is verslagen, en ook wordt gedwongen om de volgelingen van Christus te gehoorzamen wanneer zij in Zijn naam handelen.

DE ERGSTE VERNEDERING

Volgens Pr. Amorth, verklaart de boze dikwijls “uitdrukkelijk dat hij wordt gedwongen om te spreken, iets waar hij alles aan doet om te vermijden. Maar wanneer hij bijvoorbeeld wordt gedwongen zijn naam te openbaren, is dat een grote vernedering voor hem - een teken van nederlaag. Maar o wee als de exorcist zich verdwaalt in vragen van nieuwsgierigheid (die de Ritus uitdrukkelijk verbiedt) of als hij zich in een gesprek door de duivel laat leiden! Juist omdat hij een meester van leugens is, wordt Satan vernederd wanneer God hem dwingt de waarheid te vertellen.

“IK BEN STERKER DAN GOD”

In een interview met Urlo Magazine (2009), vertelde Pr. Amorth: “Op een keer gebeurde het dat ik een demon vroeg waarom hij, ondanks zijn superieure intelligentie, de voorkeur gaf om in de hel af te dalen. Hij antwoordde: ‘Ik kwam in opstand tegen God; dus liet ik zien dat ik sterker ben dan Hij.’ Daarom is opstandigheid voor hen een teken van overwinning en superioriteit.”

“IK BEN BANG WANNEER JE DE NAAM VAN DE MAAGD GEBRUIKT…”

In zijn boek De Laatste Exorcist - samengesteld uit teksten van verschillende blogs, waaronder Gloria TV en Testimonianze di fede – geeft Pr. Amorth een hele dialoog weer die hij als exorcist met de duivel had.
Pr. Amorth: "Wat zijn de deugden van de Maagd die je boos maken?"
Duivel: 'Ze maakt me boos omdat ze de nederigste van alle wezens is en omdat ik de hoogmoedigste ben; omdat zij de zuiverste van alle wezens is, en ik niet; omdat zij van alle schepselen de meest gehoorzame is aan God, en ik ben een opstandeling! "
Pr. Amorth: "Vertel me over het vierde kenmerk van de Maagd dat je zo bang voor haar maakt en dat je banger maakt als ik de naam van de Maagd zeg dan als ik de naam van Jezus Christus zeg!"
Duivel: "Ik ben banger als je de naam van de Maagd zegt, omdat ik meer vernederd word door verslagen te worden door een eenvoudig wezen dan door Hem..."
Pr. Amorth: "Vertel me het vierde kenmerk van de Maagd dat je het meest boos maakt!"
Duivel: "Omdat ze me altijd verslaat, omdat ze nooit gecompromitteerd werd door enig teken van zonde!"
'Tijdens een uitdrijving,' herinnert Pr. Amorth zich, 'vertelde Satan mij via de bezeten persoon: 'Elk Weesgegroet van de rozenkrans is een klap op mijn hoofd; als Christenen de kracht van de rozenkrans zouden kennen, zou dit mijn einde betekenen! '

DE EERSTE ONTMOETING

Op de Libero-website (3 februari 2012) herinnerde Pr. Amorth zich zijn eerste ontmoeting met Satan. Het gebeurde tijdens een exorcisme:
“Plots had ik het duidelijke gevoel van een demonische aanwezigheid voor me. Ik voelde deze demon aandachtig naar me kijken. Mij onderzoeken. Om me heen bewegen. De lucht werd koud. Het was vreselijk koud. Pr. Candido had me ook van tevoren gewaarschuwd voor deze plotselinge temperatuursveranderingen. Maar het is één ding om over bepaalde dingen te horen praten en een ander om ze zelf te ervaren. Ik probeerde me te concentreren. Ik sloot mijn ogen en ging door met mijn vaste gebeden. ‘Daarom, vertrek, opstandeling. Vertrek, verleider, vol van elke soort valsheid en leugens, vijand van deugd, vervolger van de onschuldigen. Sta je plaats af aan Christus, in wie er niets van je werken is '(...)

18-02-2020 om 20:48 geschreven door claudia  

Het symbolisch water bij de wijn doen

Bij de tafeldienst of bereiding van de gaven voegt de priester bij de wijn enkele druppels water vooraleer de eigenlijke wijding of consecratie te beginnen. Dit heeft verschillende betekenissen:

Dit symboliseert de eenheid tussen de goddelijkheid en menselijkheid van Jezus. Ook is het water en de wijn een verwijzing naar het Bloed en water dat uit Christus' zijde vloeide (Joh 19, 34) (verwijzing naar Joh 7,37-39: 'Uit zijn binnenste zullen stromen levend water vloeien').

Bij de Joden bestond dit gebruik al eerder: als er voor de maaltijd kiddush wordt gemaakt dwz de maaltijd wordt geheiligd, dan wordt er een beker met wijn gevuld met tenslotte een paar druppels water. De wijn staat voor gerechtigheid terwijl het water symbool is voor barmhartigheid. Daarover wordt een zegen gesproken waarna men verder gaat met handen wassen en een zegen over het brood.

18-02-2020 om 19:45 geschreven door claudia  

Kan ik een luisterend oor vinden? Richt je tot de Heiligen! – Sarah Robsdottir 5/12/2019

Je moet niet proberen alleen je problemen onder ogen te zien!

Op het moment dat ik typ, zit ik onder mijn favoriete schilderij van Jeanne d'Arc. Gekleed als een eenvoudig boerenmeisje, wordt ze afgebeeld door de Franse schilder Jules Bastien-Lepage met de H. Michael, de H. Catharina en de H. Margaretha, de heilige zielen die haar hielpen haar land naar de overwinning te leiden in de 15e eeuw.

Jeanne was de jongste persoon ooit om een ​​leger te leiden; ze heeft vele mensen gefascineerd van Hollywood-filmmakers, religieuze leiders tot seculiere feministen, maar ik zie haar graag als mijn vriendin.

Ik kijk regelmatig naar haar en vraag haar om voor mijn zus te bidden, of het artikel dat ik aan het schrijven ben, of de baan van mijn man. Het gaat zoveel sneller dan naar de telefoon reiken, ook al doe ik dat nog steeds genoeg. Maar over de telefoon gesproken, ik wilde een tijd terug mijn problemen niet bij mijn vertrouwelingen (mijn moeder, echtgenoot en beste vriend) aankaarten omdat ze overweldigd waren door hun eigen problemen. Het laatste wat ik wilde was hen belasten met mijn dilemma’s. Maar Jeanne was er voor mij en haar voorspraak is een krachtige en standvastige troost voor mij geweest.

Heiligen in vertrouwen nemen, om hun gebeden vragen, was nieuw voor mij. Als bekeerling tot het Katholicisme was het idee om de voorspraak van een Heilige te vragen aanvankelijk vreemd, zelfs een beetje heiligschennis. Ik herinner me dat ik dacht, waarom niet rechtstreeks tot God bidden?

Maar het feit is dat we sociale wezens zijn die geschapen zijn om elkaar te steunen. En naarmate de jaren vorderden, ben ik beginnen inzien dat ik een Heilige vragen om voor mij te bidden, niet anders is dan dat ik mijn moeder of mijn priester vraag om voor mij te bidden. Ik ben nu eigenlijk meer geneigd mij te richten tot Jeanne d’Arc of de H. Teresa van Avila, of de H. Jozef, omdat ze niet zwaar worden belast door de zorgen van de wereld.

Zich tot een Heilige richten om voorspraak is ook bijbels, zoals de volgende tekst van Katholieke Antwoorden bevestigt:

… De Bijbel geeft ons opdracht om degenen in de Hemel te aanroepen en hen te vragen met ons te bidden. Daarom bidden we:

Psalm 103:20-21: Prijs de Heer, u die zijn boden bent, sterke helden die doen wat hij zegt, gehoorzaam aan het woord dat hij spreekt. Prijs de Heer, hemelse machten, dienaren die doen wat hem behaagt.

... Niet alleen bidden degenen in de Hemel met ons, ze bidden ook voor ons. In het boek Openbaring ziet Johannes dat 'de 24 oudsten [de leiders van het volk van God in de Hemel] voor het Lam vielen, elk met een harp en met gouden schalen vol wierook, die de gebeden zijn van de Heiligen '(Openbaring 5: 8). Zo bieden de Heiligen in de Hemel God de gebeden van de Heiligen op aarde aan.

... Omdat Hij de enige Godmens en de Middelaar van het Nieuwe Verbond is, is Jezus de enige middelaar tussen mens en God (1 Timoteüs 2: 5), maar dit betekent op geen enkele manier dat we onze medechristenen niet kunnen of moeten vragen om met ons en voor ons te bidden (1 Timoteüs 2: 1–4).

We moeten vooral de voorspraak inroepen van de Christenen in de Hemel, die hun heiliging al hebben voltooid, omdat "het gebed van een rechtvaardige krachtig is en zijn uitwerking niet mist." (Jakobus 5:16).
Over 'het gebed van een rechtvaardige’ gesproken, een Heilige man die in me opkomt is de H. Jozef. Ik dank hem zeer voor het feit dat ik vorig jaar op dezelfde dag een huis heb verkocht en gekocht (na slechts zes maanden op de huizenmarkt in een slecht verkoopseizoen). Eeuwenlang hebben Christenen de voorspraak van de H. Jozef gezocht voor noden in verband met huisvesting. Ik aarzelde niet en deed hetzelfde. Met Jezus’ voedstervader als mijn geheim wapen, mijn ‘gebedsspecialist’,  gooide ik mijn huis zomaar op de huizenmarkt.

Wat je noden of problemen ook mogen zijn, of het nu eenzaamheid is of huwelijksproblemen of je hebt een baan nodig, zorg ervoor je tot de Heiligen te richten. Denk aan hen, vooral als je typische vertrouwelingen op dit moment niet kunnen helpen.
H. Jeanne d’Arc, H. Teresa van Avila en H. Jozef - bid voor ons!

18-02-2020 om 19:42 geschreven door claudia  

Waarom laten priesters een stukje van de hostie in de kelk vallen? Philip Kosloski 16/1/2020

De symboliek van deze handeling herinnert aan de eenheid van de kerk en de spirituele verbinding tussen elke misviering.

Tijdens de Mis in de Romeinse ritus van de Katholieke Kerk is het je misschien opgevallen dat de priester een klein deeltje van de geconsacreerde hostie breekt en in de kelk met geconsacreerde wijn laat vallen. Het is een ritueel, dat gemakkelijk wordt gemist omdat het zo snel gebeurt. Maar de symboliek erachter is diepgaand.

Volgens Nikolaus Gihr in het boek Het Heilig Misoffer, heeft de handeling om een deeltje van de H. Hostie in de kelk te laten vallen zijn oorsprong in de vroege kerk en was het een gewoonte dat bedoeld was om de eenheid met de paus en de plaatselijke bisschop aan te duiden.

Deelname aan hetzelfde H. Offer werd beschouwd als een teken en een plechtige gelofte aan de kerkelijke Gemeenschap; om dit te bewijzen en in stand te houden, stuurden Pausen en bisschoppen deeltjes van de geconsacreerde Hosties naar andere bisschoppen of priesters, die deze in hun kelk lieten vallen en consumeerden ... Tot ongeveer de 9^de eeuw bestond deze gewoonte in Rome. Daar zond de Paus op zon- en feestdagen de Eucharistie naar de priesters die de H. Missen opdroegen in de kerken in de stad, als een symbool van gemeenschap met het kerkelijk Hoofd en als teken dat ze bevoegd waren om de H. Mis te celebreren.

Het was een zichtbare en concrete herinnering dat ze verenigd waren met de Paus en bisschoppen telkens wanneer ze de H. Mis celebreerden.

Een ander aspect van dit ritueel was de verwijzing naar de eenheid van de viering van de H. Mis, dat een representatie is van het Offer van Jezus op het Kruis. Katholieken geloven dat Jezus niet elke keer opnieuw wordt geofferd bij elke Mis, maar dat de Eucharistie een mystieke deelname is aan het ene Offer dat plaatsvond op de Calvarieberg.
Vroeger was het gebruik enigszins anders. Omdat de Hosties veel groter waren, werd één van deze drie delen onderverdeeld in verschillende deeltjes en verdeeld onder de aanwezigen, of naar de afwezigen gestuurd, of in de kelk geplaatst bij de volgende Misviering... Een deeltje dat eerder geconsacreerd was, werd bewaard en verenigd met het Kostbare Bloed bij het volgende Offer, om de voortdurende opvolging van het Offer te vertegenwoordigen, evenals de eenheid met het laatste Offer met de huidige Misviering.
Daarom geloven historici dat er enkele eeuwen lang twee deeltjes in de kelk zaten, één van de Paus of bisschop en één van een eerdere Misviering.

De symboliek van deze handeling wijst ook op de eenheid van het Lichaam en Bloed van Jezus in de Hostie, aangezien zowel de Hostie als de geconsacreerde wijn de gehele aanwezigheid van Jezus’ lichaam, bloed, ziel en goddelijkheid bevatten.

Het herinnert ons eraan dat elke handeling van de priester tijdens de H. Mis geworteld is in bijna 2000 jaar geschiedenis en traditie en doelbewust is om ons veel diepe spirituele waarheden te leren.

18-02-2020 om 18:01 geschreven door claudia  

Mijn citaten:

God ziet met lede ogen dat voor velen de maatschappelijke ladder een glijbaan is naar de Hel.

De Ark van Noah was geen onderzeeër, hij voelde wel degelijk de Zondvloed.

God haalt zelfs de beste kameleon er moeiteloos eruit.

Blijkbaar zijn de Christenen de hoge bomen van deze wereld. Ze vangen veel wind.

Honger naar God is de beste saus op een gelukkig leven.

Na de biecht probeert een zondaar zich geen tweemaal te stoten aan dezelfde zonde.

Geluk is gewoon genieten van de gave en gunst van een gerust geweten.

God geeft elke morgen een tournee generale, maar weinigen zijn tevreden met wat ze krijgen.

Eeuwigheidswaarde=Maria.Christus²

Foto: Suzanne van Heyningen

18-02-2020 om 14:38 geschreven door claudia  

Waarom wordt het Evangelie door kandelaars en wierook begeleidt in de Mis? (dit gebeurt nog bij plechtige gelegenheden) – Philip Kosloski 26/1/2020

De plechtige Evangelieprocessie heeft een rijke symboliek die geworteld is in een eerbied voor Gods Woord.

In de Roomse Ritus van de Katholieke Kerk is er een processie van het Evangelie dat op meer plechtige vieringen gebeurt. Als er genoeg misdienaars aanwezig zijn wordt het Evangelie vergezeld van twee brandende kaarsen en een wierookvat met wierook erin.

Deze traditie heeft een lange geschiedenis, mogelijk daterend uit de 3e of 4e eeuw. Nikolaus Gihr verklaart in zijn boek Het Heilig Offer van de Mis de symboliek van de kaarsen.
De H. Hieronymus verdedigde reeds de belangrijke betekenis van deze zeer oude gewoonte om kaarsen bij het Evangelie aan te steken, voor zover hij erop stond dat we daarmee uitdrukking moeten geven aan de vreugde en het gejuich van onze harten bij de blijde boodschap van redding. - Bovenal symboliseert het licht door zijn helderheid en zijn gloed Jezus Christus, de Zon die geen ondergang kent en het Licht van de Stad van God zowel op aarde als in de Hemel. Door middel van het evangelie is Christus het Licht van de wereld; door het evangelie heeft God ons geroepen tot het wonderbare Licht van de Christelijke waarheid en genade. In dit donker dal van de aarde: "Uw woord is een lamp voor mijn voeten en een licht op mijn paden" (Ps. 118, 105) ... Van het woord van God straalt een veilig en zeker Licht tot ons om ons te begeleiden te midden van de verschillende levensrichtingen en helpt te midden van de verschillende verlangens, hindernissen en gevaren die we tegenkomen op ons levenspad die zo lastig en zo moeilijk te onderscheiden zijn.

Waarom gebruiken Katholieken wierook in de Mis?

De aanwezigheid van wierook bij het Evangelie verhoogt ook ons bewustzijn in de Mis, het herinnert ons aan iets belangrijks dat er gebeurt in het heiligdom. Het Evangelie bevat de woorden van Jezus Zelf en zo worden we opgeroepen om bijzondere aandacht te schenken aan Zijn boodschap.

Met betrekking tot wierook, is ook wierook rijk aan symboliek en verwijst naar een diepere geestelijke realiteit.

In de eerste plaats moet de wierook over het Evangelie worden beschouwd als een daad van heilige eerbied, een religieus eerbetoon aan "de woorden van het Eeuwige leven", dat de Heer hier tot ons spreekt. - De geurige wolken die het Boek omhullen, doen denken aan hoe door de verkondiging van het Evangelie de goede geur van de voortreffelijke kennis van Jezus Christus zich verspreidt tot ons  ... De wierook waarschuwt ons bovendien dat de woorden van het Evangelie met Hemelse toewijding moet worden verkondigd door de priester, en dat de gelovigen moeten luisteren en de woorden in hun hart opnemen. - Zoals de heldere vlam van de verlichte kaars een beeld is van een zuiver leven, zo symboliseert de zoete geur van wierook tenslotte ook een deugdzaam, godvrezend leven... Deugd ademt inderdaad een zoete en verfrissende parfum uit; om dit te bewijzen, heeft de Heer vaak op wonderlijke wijze bewerkt dat de lichamen van de Heiligen in hun leven of na hun dood een zoete parfum uitademden, geheel bovennatuurlijk en Hemels.

18-02-2020 om 02:08 geschreven door claudia  

Een perfect voorbeeld van naturalisme: Bergoglio geeft een beschouwing over de dood zonder het Oordeel, de Hemel of de Hel te vernoemen 1/2/2018

Bergoglio verkondigt een evangelie van de mens, een vals evangelie dat zich bijna uitsluitend richt op het tijdelijke, het wereldse, het natuurlijke. Zijn bezorgdheid is altijd om deze wereld: of het nu de behoeftigen helpen is, de armoede uitroeien, het onderwijs verbeteren, de economische onrechtvaardigheid bestrijden, een cultuur van ontmoeting promoten, of de arbeidsomstandigheden van mijnwerkers in Indonesië is, de “Paus” is er altijd met zijn o-zo toegewijde bezorgdheid. Terwijl al deze doelstellingen nobel op zichzelf zijn, is het feit dat niemand echt een Paus of een Katholieke Kerk nodig heeft als het doel gewoon het bestrijden is van sociale problemen, vooral als de geboden oplossingen altijd het natuurlijke, humanistische omvatten en wat evengoed door de VN of het Rode Kruis kan geregeld worden.

In 2016 sloeg een Duitse journalist Alexander Kissler de nagel op de kop wanneer hij Bergoglio een “VN secretaris-generaal met een pectorale (borstkruis)”.

In de eerste brief van de H. Johannes spreekt de H. Schrift over mensen wiens voornaamst bezorgdheid de natuurlijke wereld is in plaats van de redding van hun eigen ziel en deze van anderen:

1 Johannes 4:5-6: Die valse profeten komen uit de wereld voort. Wie God kent luistert naar ons. Wie niet uit God voortkomt luistert niet naar ons. Hieraan kunnen we de geest van de waarheid en de geest van de dwaling herkennen.

En natuurlijk heeft de H. Paulus de Kolossenzen gewaarschuwd: Richt u op wat van boven is, niet op wat op aarde is. - Kolossenzen 3:2:

In zijn preek van 1 februari in de Casa Santa Marta had hij over de dood, die het einde van het tijdelijke uitmaakt en het begin van de eeuwigheid. Het is een perfecte gelegenheid om over onze bovennatuurlijke roeping te spreken, het feit dat God ons heeft geschapen, uiteindelijk niet om te eten, drinken en anderen op planeet aarde te helpen, maar om God te kennen, lief te hebben zoals Hij werkelijk is, voor eeuwig in de Hemel. Dit wordt de Zalige Aanschouwing genomen en wordt zo gedefinieerd:

De onmiddellijke kennis van God die de primaire gelukzaligheid van de Hemel vormt. De zielen van de rechtvaardigen zien God rechtstreeks en van aangezicht tot aangezicht, onverhuld, duidelijk, openlijk, zoals Hij in zichzelf is; en in deze aanschouwing genieten ze evenveel van God. Deze aanschouwing is bovennatuurlijk, niet eigen aan onze menselijke natuur, zodat het intellect van de rechtvaardigen bovennatuurlijk wordt verlicht door het lumen gloriae [licht van glorie]. Het hoofddoel van het visioen is God zelf zoals hij is, in al zijn perfecties en in de drie personen van de Drie-eenheid.

(Donald Attwater, Katholiek woordenboek, zalige aanschouwing)

In de 14e eeuw definieerde Paus Benedictus XII de zalige aanschouwing als volgt in een dogma:

Sinds het lijden en dood van de Heer Jezus Christus hebben deze zielen [in de hemel] de goddelijke essentie aanschouwd met een intuïtieve visie en zelfs van aangezicht tot aangezicht, zonder de bemiddeling van enig schepsel; de goddelijke essentie manifesteert zich onmiddellijk aan hen, volledig, duidelijk en openlijk, en in deze aanschouwing genieten zij van de goddelijke essentie. Bovendien zijn door deze aanschouwing en dit genot de zielen van degenen die al zijn gestorven echt gezegend en hebben ze eeuwig leven en rust. Ook de zielen van hen die in de toekomst zullen sterven, zullen dezelfde goddelijke essentie zien en zullen ervan genieten vóór het algemene oordeel.
Zo'n aanschouwing en genot van de goddelijke essentie doen de handelingen van geloof en hoop in deze zielen verdwijnen, voor zover geloof en hoop terecht theologische deugden zijn. En nadat een dergelijk intuïtieve van “aangezicht tot aangezicht” aanschouwing en genot voor deze zielen er reeds is of is begonnen, zal dezelfde aanschouwing en genot doorgaan, zonder onderbreking en zonder einde tot het laatste Oordeel en vanaf dat moment voor altijd. – Paus Benedictus XII, Apostolische Constitutie Benedictus Deus, DS 530

De Zalige Aanschouwing is het ultieme doel van het menselijk bestaan. Het is de reden waarom God ons heeft geschapen. Het is perfect geluk en eeuwige gelukzaligheid, oneindig en in wezen superieur aan elk geschapen ding. In de Zalige Aanschouwing zullen al onze verlangens volkomen bevredigd zijn door God, in overvloed, “een goede, stevig aangedrukte, goed geschudde en overvolle maat zal je worden toebedeeld” (Lukas 6:38) Als we deze Zalige Aanschouwing niet bereiken, hebben we alles verloren wat er te verliezen is en zullen we een eeuwige mislukking in de hel zijn.

Er is dus genoeg te zeggen en te overwegen over de dood, die de toegangspoort tot de eeuwigheid is, en de weg van het Kruis die we moeten bewandelen om, bijgestaan ​​door goddelijke genade, ons uiteindelijke doel te bereiken. Maar hoe denkt Bergoglio over de dood? Het rapport gepubliceerd door Zenit vat de boodschap van Bergoglio samen in de ondertitel: "De Dood is een feit, de dood is een erfenis en de dood is een herinnering." Als je vermoedt dat dit geen Katholieke overweging op de dood zal zijn, heb je het juist voor.

Bergoglio verspilde geen tijd en herinnerde zijn publiek eraan dat "wij mannen en vrouwen zijn op een reis in de tijd" en dat "wij vooruit moeten kijken", opdat wij "niet ronddwalen in dit egoïstische labyrint van dit moment". Hij wees erop dat iedereen 'moet bidden en vragen om de genade van een gevoel van tijd', zodat men op dit moment niet ‘in zichzelf is opgesloten'.
Doorgaand met deze diep inzichtelijke en spiritueel ongeëvenaarde analyse, benadrukte Bergoglio dat "de dood een erfenis is": geen materiële erfenis, maar een erfenis van het geheugen.
En dus moeten we ons afvragen:
“Wat zou mijn nalatenschap zijn als God me vandaag zou roepen? Welke erfenis zou ik nalaten als een getuigenis van mijn leven? 'Het is een goede vraag dat we ons moeten stellen. En dus kunnen we ons voorbereiden, omdat ieder van ons zal sterven, niemand van ons zal blijven "als een relikwie." We moeten allemaal deze weg inslaan.
(Bergoglio – 1/2/2018)

Bergoglio besloot zijn overweging over de dood door op te merken dat het einde van het leven ook een ‘verwachte herinnering’ is:
En zei hij: 'de dood is een herinnering', een 'verwachte herinnering' om over na te denken: Als ik sterf, wat zou ik dan willen doen met deze beslissing die ik vandaag moet nemen, in mijn manier van leven vandaag? Het is een verwachte herinnering die het "moment" van vandaag belicht, en met het feit van de dood de beslissingen verlicht die ik elke dag moet nemen. Wetend dat we op reis zijn die naar de dood leidt zal ervoor zorgen dat we iedereen goed behandelen.

Deze “pauselijke” overweging zegt niets over het bovennatuurlijke en gaat hand in hand met zijn uitspraak dat het Laatste Oordeel niet iets is waar we bang voor hoeven te zijn, een werkelijk duivels advies!

Hier zien we opnieuw dat Bergoglio alleen bezorgd is om het tijdelijk leven, niet met de eeuwigheid. Zelfs de dood zelf gebruikt hij niet om te prakten over onze bovennatuurlijke bestemming en het feit dat we ONMIDDELLIJK GEOORDEELD ZULLEN WORDEN NADAT WE ZIJN GESTORVEN, OM OFWEL NAAR DE HEMEL OF DE HEL TE GAAN (OF HET VAGEVUUR).

En dus is het Bergoglio gelukt om over een van de zogenaamde "Vier Laatste Dingen" (Dood, Oordeel, Hemel, Hel) te praten zonder de andere drie te noemen. In zijn woorden wordt geen melding gemaakt van ziel, genade, erfzonde, dood, oordeel, vagevuur, hemel, hel, boete, bekering, geloof, hoop of naastenliefde. In plaats had hij het over een reis, een erfenis en iets over herinneringen.

Voor Bergoglio is het bovennatuurlijke altijd ondergeschikt aan het natuurlijke. God is er om onze problemen op te lossen, ons goed te doen voelen en onze zonden te vergeven. Jezus Christus is belangrijk voor zover we Hem zien in de bedelaar, de werkloze en de oudere. Zelfs over de dood houdt Bergoglio het erbij dat het ervoor zorgt dat we iedereen goed behandelen. Maar als virtueel iedereen naar de Hemel gaat, wat valt er dan te praten over het helpen van onze naaste en zorg te dragen voor het milieu? Christus waarschuwde ons in de parabel van de zaaier: “Weer anderen zijn als het zaad dat tussen de distels is gezaaid: ze hebben het woord wel gehoord, maar de zorgen om het dagelijks bestaan en de verleiding van de rijkdom en hun verlangens naar allerlei andere dingen komen ertussen en verstikken het woord, zodat het zonder vrucht blijft. - Markus 4:18-19

Bergoglio : Er is geen Hel, er is de Verdwijning van Zondige Zielen 29/3/2018

In een interview met Eugenio Scalfari, Bergoglio’s favorieten gesprekspartner in het Italiaans nieuwsblad La Repubblica.

[Scalfari:] Uwe Heiligheid, in onze vorige ontmoeting vertelde u mij dat onze soort zal verdwijnen op een zeker moment en dat God, nog voortdurend uit zijn scheppende kracht, een nieuwe soort zal scheppen. U hebt mij nooit gesproken over de zielen die stierven in zonde en naar de hel gaan om er voor eeuwig te lijden. U heb mij echter gesproken van goede zielen, die tot de zalige aanschouwing van God komen. Maar wat met de slechte zielen? Waar worden ze gestraft?

[Franciscus:] “Ze worden niet gestraft, degenen die berouw tonen verkrijgen de vergeving van God en voegen zich bij de zielen die Hem aanschouwen, maar degenen die geen berouw tonen en daarom niet vergeven kunnen worden verdwijnen. Er is geen hel, er is de verdwijning van zondige zielen.”

Deze verklaring is een ketterij zonder weerga. Het is een Katholiek dogma dat de zielen van degenen die sterven in doodzonde naar de eeuwige straf gaan en niet ophouden te bestaan of “verdwijnen”, noch worden ze ooit vernietigd door God;

17-02-2020 om 19:11 geschreven door claudia