Het legioen en de roeping van leden – de kern van de geest en het systeem van het legioen van Maria

Frank Duff, onze Stichter dacht goed na vooraleer de Vaste Instructie neer te pennen. Het bestaat maar uit vier zinnen, maar daarin vinden we vier sleutels om de essentiële geest en kern van het Legioen van Maria te openen. Broeder Frank Duff vond ze zo belangrijk dat hij erop stond dat ze voorgelezen zouden worden uit het Handboek dat door de president van het praesidium wordt voorgelezen op de eerste samenkomst van elke maand. Hij wilde niet alleen dat ze voorgelezen zouden worden, maar ook dat ze zouden overwogen worden, met als doel dat hun betekenis zich steeds meer zou verdiepen in ons innerlijk leven en ons apostolaat.

Vandaag wil ik dieper ingaan op de derde zin van de vaste instructie dat zegt als volgt: Het verrichten van een aanzienlijke hoeveelheid actief legioenwerk, in een geest van geloof en in vereniging met Maria, op een dusdanige manier dat in degenen voor wie wordt gewerkt en in zijn medelegionairs, de Persoon van onze Heer door zijn Moeder Maria opnieuw wordt gezien en gediend.

Laat me beginnen met een uitspraak van Paus Franciscus: ‘Ik heb een dogmatische zekerheid dat God in elk leven van een mens is, zelfs als het leven van die mens één en al ellende is, zelfs als hun leven werd vernietigd door wandaden, drugs of iets anders. God is aanwezig in het leven van deze mens. Hoewel het leven van deze mens een gebied van doornen en onkruid is, is er altijd een ruimte waar goed zaad kan groeien. Maar je moet op God vertrouwen.’ Ik denk dat die woorden de typische spiritualiteit van het Legioen uitdrukken. Er is absoluut niet zoiets als een hopeloos geval en één van de meest mooie en uitdagende apostolaten van het Legioen is zaden van hoop te zaaien in mensen en situaties die hopeloos lijken en waar wanhoop heerst. We moeten dit voor ogen houden en dat als een prioriteit zien als we de Vaste Instructie lezen en onze apostolaten plannen.

Maar wat is de leerstellige basis voor deze houding en overtuiging van het Legioen? Laat me drie redenen aanhalen. Eerst en vooral is elke mens geschapen naar het beeld en de gelijkenis aan God en de ultieme reden voor ons bestaan is dat we voor eeuwig zouden leven in vriendschap met God. We zijn dus met God verbonden op werkelijke wijze wanneer we verbonden zijn met de mens. De creatieve liefde van God is in het hart van het bestaan van elke mens. Ten tweede vond Christus het belangrijk om te sterven voor elke mens afzonderlijk zonder uitzondering. Maar zonde, vooral doodzonde en dagelijkse zonde kunnen onze liefde voor God en zijn openheid tot Hem verzwakken en zelfs vernietigen. Maar aan de andere kant vermindert het niets van Gods liefde voor de zondaar. Christus was absoluut duidelijk over het doel van zijn Menswording: “Ik kwam om de zondaars op te roepen.” En Christus is op het Kruis gestorven omdat hij de zondaars oneindig veel liefheeft. Ten derde is Maria, de moeder van elke mens in genade en zij deelt in haar Zoons grote liefde voor de zwaksten en degenen die zelfbevestiging, hoop en liefde het meest nodig hebben. Het legioen zoekt dan ook een instrument te zijn van Maria’s moederlijke liefde voor de hele mensheid, in het bijzonder voor degenen die het meest verwijderd zijn van haar Zoon.

Maar hoe verkrijgen en verdiepen we dit Evangelie en de overtuiging van het Legioen? Laat me deze drie manieren aanbevelen. Laat ons eerst ons tot Maria wenden en haar vragen om ons te laten deelnemen aan haar grote liefde voor alle kinderen, in het bijzonder tot degenen die we ontmoeten thuis, op onze job en in ons apostolaat. We vragen om de genade om nederige en moedige instrumenten te zijn van haar moederlijke liefde voor zielen. We worden opgeroepen om Jezus te zien in iedereen die we ontmoeten en niemand kan ons beter daarbij helpen dan Maria, zijn Moeder. In vereniging en steun op haar kan geen legionair, praesidium of hogere raad falen. Ten tweede, moeten we ons richten naar de Eucharistie. Ik denk aan de H. Theresa van Calcutta die zei dat het charisma van haar Congregatie bestond om van de Ware Aanwezigheid van Onze Heer in de Eucharistie naar de aanwezigheid te gaan van Christus in de vermomming van de armsten der armen, van de behoeftigen, van degenen die niemand anders wil liefhebben. Ze zei dat haar missie onmogelijk zou zijn zonder de Eucharistie. Ik denk dat Frank Duff het volledig met haar eens zou zijn.

Ten derde moeten we leren om legionairs te zijn en de diepe waarheid van ons geloof en onze roeping uit te drukken in de wekelijkse samenkomsten van het praesidium en de samenkomsten van de hogere raden. Daar moeten we leren Jezus te herkennen in onze medeleden en ontdekken hoe een ware devotie te hebben voor Maria en haar missie in de wereld te delen. Het praesidium moet een plaats zijn waar we de waardigheid van de mens ervaren, een plaats waar we zelfbevestiging, steun en een ware vriendschap ervaren. Het moet ook de plaats zijn waar we ervaren wat het echt betekent om een lid te zijn van het Mystiek Lichaam van Christus en Maria als onze Moeder, onze dichtste vertrouwelinge en metgezellin te hebben. Een praesidium of enige andere raad van het Legioen zou niet kunnen overleven, laat staan bloeien zonder een voortdurende blik op de leerstellige waarheden, die het onmisbare fundament zijn van het Legioen.

Ik denk dat de grootste kracht om het rekruteren van leden ligt in de vreugde en apostolische solidariteit van een praesidium en dat de legionairs proberen de vier punten van de Vaste Instructie na te leven. Laat me besluiten door nog eens de zin voor te lezen die we hebben overwogen vandaag: ‘Het verrichten van een aanzienlijke hoeveelheid actief legioenwerk, in een geest van geloof en in vereniging met Maria, op een dusdanige manier dat in degenen voor wie wordt gewerkt en in zijn medelegionairs, de Persoon van onze Heer door zijn Moeder Maria opnieuw wordt gezien en gediend.’

Door Pr Bede McGregor O.P. – geestelijke directeur van het Concilium

07-12-2017 om 22:39 geschreven door claudia  

Frank Duff

Geboren op 7 juni 1889

Stichtte het Legioen van Maria op 7 september 1921

Gestorven op 7 november 1980

Mogen de zielen van onze afgestorven legionairen en die van al de overleden gelovigen door Gods barmhartigheid in vrede rusten. Amen.

Gebed voor de zaligverklaring van Frank Duff:

God, onze Vader, Gij hebt uw dienaar, Frank Duff, een diep inzicht gegeven in het mysterie van uw Kerk, het mystiek lichaam van Christus, en in de plaats die Maria, de moeder van Jezus, in dit mysterie inneemt.

In zijn groot verlangen dit inzicht met anderen te delen, en in kinderlijke afhankelijkheid van Maria, heeft hij het legioen gesticht en gevormd om het teken te zijn van haar moederlijke liefde voor de wereld; een middel om al haar kinderen te betrekken in het evangelisatiewerk van de Kerk.

Wij danken U, Vader, voor de vele genaden die Gij aan Frank Duff hebt geschonken en voor al het goede dat de Kerk ten deel is gevallen dank zij zijn moedig en stralend geloof.

Wij vragen U vol vertrouwen, op voorspraak van Frank Duff, ons de gunst te willen verlenen waarvoor wij U bidden. (Noem het verzoek)

Moge het U behagen, zo bidden wij U, dat de heiligheid van zijn leven erkend zou worden door de Kerk, tot eer en glorie van uw Naam door Christus, onze Heer. Amen.

Edel Quinn

Geboren op 14 september 1907

Ging op missiewerken naar Afrika in december 1936

Gestorven op 12 mei 1944

Gebed voor Edel Quinn:

Eeuwige Vader, we danken U om de genade die U gaf aan Uw dienares, Edel Quinn om altijd in de vreugde van Uw aanwezigheid te zijn, voor de stralende naastenliefde dat in haar hart was geprent door Uw Heilige Geest, en voor de kracht die ze verkreeg door het Brood des Levens om te werken tot haar dood voor de glorie van Uw naam, in liefdevolle steun op Maria, Moeder van de Kerk.

We vertrouwen erop, O barmhartige Vader, dat haar leven aangenaam was voor U en we smeken U om ons deze gunst door haar voorspraak te verlenen, waarvoor we U bidden. (Noem het verzoek)

Laat ons door Uw wonderen de glorie kenbaar maken die ze nu in de Hemel ervaart, zodat ze ook mag verheerlijkt worden door Uw Kerk op aarde, door Christus Onze Heer. Amen.

Alfonsus “Alfie” Lambe

Geboren op 24 juni 1932

Ging op missiewerken naar Zuid-Amerika op 16 juli 1953

Gestorven op 21 januari 1959

Gebed voor Alfonsus Lambe:

O God, die door Uw oneindige barmhartigheid het hart deed ontvlammen van Uw dienaar Alfonsus Lambe met een vurige liefde voor U en voor Maria, Uw Moeder; een liefde die zich openbaarde in een leven van intense arbeid, gebed en offers voor de redding van zielen, verleen volgens Uw wil dat we door zijn voorspraak kunnen verkrijgen wat we niet kunnen verkrijgen door onze eigen verdiensten. (Noem het verzoek)

We vragen dit door Jezus Christus, Onze Heer. Amen.

07-12-2017 om 20:56 geschreven door claudia  

12 Zelfverloochening en de liefde voor het kruis

Liefde vraagt om het kruis

Er kwamen eens twee leerlingen bij een rabbi die zeiden: "Onze leraars hebben een woord gesproken dat wij niet kunnen begrijpen: de mens moet God evenzeer danken voor het lijden als voor de vreugde, en voorspoed en tegenspoed moeten wij in dezelfde gesteltenis aanvaarden. Zeg ons, rabbi, hoe wij dat woord moeten verstaan." De rabbi antwoordde: "Ga naar Susja die zal het je verklaren."

Zij gingen dus samen naar rabbi Susja, die rustig zijn pijp zat te roken en legden hem hun vraag voor. Toen hij naar hen geluisterd had, legde hij zijn pijp neer en lachte: "Jullie hebben toch wel de verkeerde man opgezocht om een antwoord te krijgen, je zult naar iemand anders moeten gaan, maar niet naar iemand zoals ik, die heel zijn leven lang geen lijden gekend heeft." Nu wisten de leerlingen dat het leven van Susja vanaf de dag van zijn geboorte tot nu toe uit niets anders was samengeweven dan uit tegenslag en lijden. Toen begrepen zij wat het betekende in liefde het lijden te dragen.

Lijden, in liefde dragen, dat heeft ons niemand beter geleerd dan Jezus. Wij zijn zoals Petrus voor wie de gedachte aan lijden ondraaglijk was. Jezus mocht niet lijden: dat verhoede God. Maar Jezus wil die weg van Petrus, die eigenlijk ook onze weg is, niet gaan. Hij laat zich niet leiden door menselijke overwegingen, maar door wat God wil. Nu mogen wij niet zeggen dat God het lijden wil. God wil het lijden niet, daarom heeft Hij Jezus gezonden om de mensen te bevrijden van leed en lijden. Om de mensen te bevrijden heeft Jezus het lijden en de dood ondergaan, omdat er geen andere weg is. Alleen als je zelf solidair wilt worden met het lijden van anderen kun je anderen bevrijden. Het is de liefde die het kruis tot zegen maakt.

Echte navolgers van Jezus kunnen ons dat verduidelijken. Denken wij aan Martin Luther King. Evenals Jeremia heeft hij dikwijls tot zichzelf gezegd: "Ik spreek niet meer, ik wil er niets meer van weten, maar telkens als hij in zijn gebed weer nadacht over de verdrukking van zijn volk, laaide het vuur weer op in zijn hart en moest hij weer opkomen tegen het onrecht, ook wanneer hij goed wist dat dit voor hem alleen lijden en dood zou betekenen. Zo heeft hij Jezus kruis achter Hem aan gedragen.

Bisschop Oscar Romero was een bescheiden man. Maar toen hij als bisschop moest waken bij een vermoorde priester, die opkwam voor de rechten van de armen, besefte hij dat hij die taak nu op zich moest nemen. Hij zal gehuiverd hebben, maar hij liet zich niet leiden door menselijke overwegingen. Met de dood voor ogen heeft hij zich moedig solidair verklaard met de armen totdat hij aan het altaar zijn bloed vermengd heeft met het bloed van Jezus. Neen, het kruis had hij niet gezocht, maar in zijn liefde heeft hij het aanvaard voor de bevrijding van zijn volk.

Zo heeft ook Jezus zijn kruis niet gezocht. Bij hem groeide elke dag het bewustzijn: als ik opkom voor de rechten van de verdrukten zal Ikzelf het eerste slachtoffer worden.

Als wij de weg van Jezus willen gaan dan zullen wij ook ons kruis moeten dragen. Wij hoeven het niet te zoeken. Het kruis zal op ons afkomen in de mate dat wij willen opkomen voor de armen. Ieder die opkomt voor gerechtigheid, in welke vorm ook, zal zelf ongerechtigheid moeten verduren. Dat is de wet van de liefde. En wie zo door de liefde gedragen wordt kan niet anders dan het kruis aanvaarden. Het kruis zal dan geen kruis meer zijn zoals bij Susja en bij Jezus. Wie zijn leven verliest voor de anderen, die ontvangt zelf de volheid van het leven. uit: preken.be

De liefde die onze Goddelijke Meester Jezus heeft gehad voor het kruis was zo groot dat Hij het omarmde van het eerste moment van Zijn incarnatie. De wil van Zijn hemelse Vader had voorbeschikt dat Zijn leven op aarde de weg zou zijn van het kruis; Hij begon Zijn smartelijke tocht naar de Calvarie op het eerste moment dat Hij op aarde kwam. Als we willen leven volgens Jezus, moeten we Gods wil liefhebben en ons kruis dragen met geduld en overgave. “Wie zijn kruis niet opneemt en Mij volgt, is Mij niet waardig.” (Matt 10:38) De liefde voor het kruis gaat hand in hand met de deugd van zelfverloochening, want voor hij die gehecht is aan het comfort in het leven of voor zichzelf, ontbreekt de moed om in de voetstappen van de lijdende Redder te stappen. We moeten ook geduldig zijn in het dragen van de kruisen in het leven zodat ze een perfect offer zijn voor God. Met overgave aan Zijn heilige wil zullen we de kruisen aanvaarden die Hij zendt en ze hoger achten dan de kruisen die we zelf kiezen. We zijn in deze wereld om verdiensten te verzamelen; deze aarde is daarom geen rustplaats, maar van werk en lijden. Verdiensten worden niet verkregen door te rusten maar door werk en voortdurende inspanning. Alle mensen moeten lijden, de rechtvaardigen evenals de zondaars.

Vrede in het hart

We kunnen daarom enkel ware vrede ervaren als we ons kruis dragen met geduld en overgave. Wanneer we proberen een kruis te vermijden die de Heer ons heeft gezonden, zullen we een ander tegenkomen en een veel zwaarder. De H. Augustinus zegt dat het hele leven van een Christen een voortdurend kruis moet zijn. Enkel wanneer het leven ten einde is zal de strijd ophouden, dat is wanneer we het Koninkrijk van de Hemel binnengaan.

Waarde van het lijden

Eerst en vooral kan lijden dienen om verzoening te bieden voor voorbije zonden. Wanneer God je iets te lijden geeft, zegt de H. Augustinus, handelt Hij als een geneesheer, en het lijden dat Hij zendt is dan geen straf maar een remedie. “God is nooit meer boos,” zegt de H. Bernardus, “dan wanneer Hij niet kwaad is op de zondaar en hem niet straft.”

Maar het lijden is niet alleen een excellent middel om verzoening te bieden voor voorbije zonden, het is ook een overvloedige bron van verdienste. De H. Paulus zegt : “Ik ben er zelfs van overtuigd, dat het lijden van deze tijd niet opweegt tegen de heerlijkheid waarvan ons de openbaring te wachten staat.” (Rom 8:18) We moeten geduldig elk kruis dragen dat God ons zendt, want we weten dat het korte lijden van dit leven zal gevolgd worden door eeuwig geluk in het volgende. En hoe groter onze verdiensten hier, hoe groter onze glorie zal zijn hierna. Vandaar dat de H. Jacobus zegt: “Zalig de mens die standhoudt in de beproeving. Heeft hij de toets doorstaan, dan zal hij de zegekrans van het leven ontvangen, die God beloofd heeft aan wie Hem liefhebben.” (Jac 1:12)

Een bewijs van liefde 

Lijden is het bewijs van liefde. Het zekerste bewijs van echte liefde is wanneer iemand vrijwillig lijdt voor zijn vriend. Daarom is het een zeer aangenaam offer voor God, wanneer we gewillig het kruis omarmen dat Hij zendt. De H. Paulus zegt: “De liefde is lankmoedig, alles verdraagt zij, alles gelooft zij, alles hoopt zij, alles duldt zij.” (1 Kor 13:4,7) Liefde draagt geduldig zowel uiterlijke als innerlijke kruisen. Bijvoorbeeld: kruis van gezondheid, materieel kruis, kruis van overledenen, kruis van bekoringen, kruis van geestelijke dorheid…

Hoe is het mogelijk te kijken naar een kruisbeeld en een God te zien die stierf in een oceaan van lijden en minachting, zonder geduldig uit liefde voor Hem al het lijden dat God verkiest ons te zenden, te verduren? Of we het nu willen of niet, we moeten allen het lijden doorstaan dat de Goddelijke Voorbeschikking ons heeft toebedeeld. Het is daarom in ons voordeel om te lijden met verdienste, en dat betekent te lijden met geduld. Bid God om deze kostbare gave: de genade om de beproevingen te verduren met geduld en overeenstemming met Zijn heilige Wil. “Wie overwint, hem zal Ik geven van het verborgen manna.” (Openb 2:17)

Vele mensen zijn opgewekt, geduldig en vroom zolang ze een goede gezondheid hebben; maar van zodra ze getroffen worden door ziekte, begaan ze ontelbare fouten. Ze zijn ongeduldig tegenover iedereen, ze hebben opmerkingen over de zorg die ze worden gegeven, ze klagen over elke kleine pijn en laten toe dat hun gedachten de moeilijkheden nog erger maken. “Leer in stilte te lijden uit liefde voor God,” zegt de H. Teresa. Bovendien moet je als zieke niet denken wat je zou doen als je gezond was, maar blij zijn om ziek te blijven zolang het God behaagt. Als je de wil van God zoekt te doen, wat maakt het dan uit of je ziek bent of gezond? De H. Franciscus van Sales zei dat we God beter kunnen dienen door te lijden dan door te werken.

Lijden is bidden

Liduina van Schiedam, Lidwina of Liedewij genoemd (wikipedia), (Schiedam, 18 maart 1380 – aldaar, 14 april 1433) is een katholieke heilige, patrones van de chronisch zieken en de bekendste Nederlandse heilige.

Vanaf Vaticanum II geldt als haar feestdag 14 juni; tot dan toe was het 14 april. Op 14 maart 1890 werd door paus Leo XIII een decreet uitgevaardigd, waarin na onderzoek over de verering van Liduina, een conclusie van de Heilige Congregatie voor de Riten in het Vaticaan geldig werd verklaard en bekrachtigd. Die Congregatie had geconcludeerd, dat Liduina in 1634 al meer dan 100 jaar als heilige werd vereerd, waardoor zij behoort tot de uitzonderingen genoemd in het decreet van paus Urbanus VIII (1634). De pauselijke decreten van Urbanus VIII en Leo XIII impliceren dat Liduina in kerkrechtelijke zin een volwaardige heilige is. In 1890 werd Liduina niet heilig verklaard, maar werd haar reeds eeuwenlang bestaande heiligheid erkend.

Hagiografie

Liduina werd geboren op Palmzondag en groeide op in een gezin met acht broers. Op 12-jarige leeftijd werd ze ten huwelijk gevraagd, maar ze wees dit aanbod resoluut af omdat ze haar leven aan God wilde wijden. Op 15-jarige leeftijd ging ze samen met vriendinnen schaatsen op de dichtgevroren Maas. Ze viel en brak daarbij een rib, waarna ze koudvuur opliep. Ze bleef hierdoor de rest van haar leven verlamd en aan bed gekluisterd. Toen ze een paar jaar later weer eens opstandig was over haar lijden, beval haar biechtvader, Jan Pot, haar aan de passie van Jezus te overwegen. Toen dat geen troost opleverde, zag ze ervan af. Nadat haar geestelijk leidsman haar aanmoedigde, probeerde ze het opnieuw, en deze keer kreeg ze daardoor zoveel voldoening, dat ze haar ziekte nog niet wilde ruilen voor een weesgegroet.

Door deze houding maakte ze grote indruk op de vele bezoekers die zij kreeg en vooral op chronisch zieken voor wie zij een grote troost was. Velen kwamen opgemonterd bij haar vandaan. Haar lijden uitte zich in stigmata en zij was een voorbeeld van heldhaftig lijden en de liefde van God tot de mensen.

Liduina beleefde visioenen, waarin zij samen met haar engelbewaarder Rome, het Heilig Land, hemel, hel en vagevuur bezocht. Tijdens één van haar reizen naar het paradijs zag zij een rozenstruik. Haar engelbewaarder gaf haar een tak en vertelde haar, dat ze niet zou sterven voordat alle rozen ontloken waren. Pas na achtendertig jaar lijden kwam er een eind aan haar leven. Ze zag in haar laatste visioen een bloeiende rozenstruik en stierf.

Op 17 april 1433 werd Liduina op het kerkhof van de Sint-Janskerk in Schiedam begraven. De kist werd niet in de aarde gezet en ook niet met aarde bedekt, maar stond op balken die dwars over de bodem van het graf lagen. Liduina had uitdrukkelijk verzocht haar stoffelijk overschot niet met aarde in contact te brengen, omdat zij zelf lange tijd geen voet op de grond had gezet. Op haar sterfplek werd een kapel gebouwd.

Hoe kunnen we klagen wanneer we Jezus zien. Hij die heiliger dan heilig was heeft onschuldig voor ons geleden tot de dood op het Kruis. “Als Ik de werken van mijn Vader niet doe, behoeft gij Mij niet te geloven, maar zo Ik ze wel doe, gelooft dan die werken, als ge Mij niet wilt geloven.” (Joh 10:38)

Geestelijke dorheid

Er is veel geduld nodig in het dragen van het kruis van geestelijke verlatenheid, want het is een van de zwaarste beproevingen die een ziel die God liefheeft kan verdragen. Geen devotie, geen ijver, geen heilige verlangens, maar enkel koudheid en dorheid ervaren in het gebed en in de H. Communie zijn de meest bittere pijnen dat een ziel dat God liefheeft kan ervaren. Wanneer de H. Angela van Foligno die eens te kampen had met geestelijke dorheid, tot God klaagde dat Hij haar in de steek had gelaten zei Hij: “Nee Mijn dochter,” antwoordde de Heer, “Ik houd nu meer van jou dan ervoor, en aanzie je nu als dichter met Mij verenigd dan ooit.” Het is een misvatting, zegt de H. Franciscus van Sales om vroomheid te beoordelen volgens de mate van troost dat we ervaren in de dienst van God. Ware vroomheid bestaat in de vaste wil om alles te doen wat aangenaam is voor God. Door middel van geestelijke dorheid, verenigt God zich intiem met de zielen die Hij liefheeft op een bijzondere manier.

Wat ons verhindert om echt verenigd te zijn met God zijn gehechtheden aan onze ongeordende neigingen. Wanneer God, daarom wenst een ziel te leiden naar Zijn perfecte liefde, bevrijd Hij haar eerst van alle gehechtheden aan geschapen dingen. Daarom ontdoet Hij haar geleidelijk aan van aardse goederen zoals rijkdom, eer, familieleden, gezondheid enz. In het begin van de bekering van de ziel geeft God haar een vloed van troost. Als gevolg daarvan geeft de ziel zich aan God in plaats van aan gehechtheden aan aardse goederen en personen. Maar nog niet op een perfecte manier, omdat ze handelt om troost te krijgen in plaats van te handelen uit liefde voor de God van troost.

 Tot een persoon die leed onder geestelijke dorheid schreef de H. Johannes van het Kruis: “Nooit was je in een betere conditie dan nu, omdat je nooit zo nederig en onthecht was van de wereld als nu, en nooit zag je zo goed je ellende als nu. Nooit was je zo onverschillig over jezelf en nooit zocht je minder naar jezelf dan nu.” We moeten daarom ons vertrouwen stellen in God, die ons meer liefheeft dan wij onszelf. (12 steps to holiness and salvation - Rev. Warren)

07-12-2017 om 00:41 geschreven door claudia  

11 Gebed

Naar Efeziërs 3:14-21 
Mijn hemelse Vader, ik wil mijn knieën voor U buigen. 
U bent de Vader van al Uw kinderen, zowel in de hemel als op aarde. 
Dank U, dat U mij toestaat, gesterkt te worden uit de rijke schatten van Uw heerlijkheid, door de machtige kracht van Uw Heilige Geest, die in mijn innerlijke mens werkzaam is. 
Door geloof woont en verblijft Christus voortdurend in mijn hart.
Ik ben diep geworteld en veilig gegrondvest in Uw Agape liefde.
Dank U voor Uw kracht en sterkte, om samen met alle heiligen, te kunnen vatten en begrijpen, hoe groot de breedte en lengte en hoogte en diepte is - het beleven van die Zichzelf wegschenkende Liefde van Christus.
Dat ik die Agape Liefde werkelijk mag ervaren, die Goddelijke Liefde van Christus, die kennis zonder ervaring, ver te boven gaat. 
Dank U, dat ik gevuld mag zijn, doorheen heel mijn wezen, met alle volheid Gods, de rijkste maat van Uw Goddelijke tegenwoordigheid. Mijn lichaam, totaal gevuld en overstroomt door God Zelf!
Heer, U bent bij machte, als gevolg van de Kracht die in mij werkzaam is, Uw doel in mij overvloedig uit te voeren, ver boven en boven alles wat ik durf vragen of denken, oneindig boven mijn hoogste gebeden, verlangens, verwachtingen en dromen. 
U zij de heerlijkheid in de Kerk en in Christus Jezus tot in alle geslachten, van eeuwigheid tot eeuwigheid! Amen, het zij zo.

Volgens de leer van de H. Thomas is de aanbidding van God de belangrijkste van de morele deugden. Je bent meer bezig met God en het leidt ons nader tot Hem dan de andere deugden. De gemakkelijkste manier om dit te doen en dat we te allen tijde en op alle plaatsen kunnen doen is gebed. Of we een lofgebed of dankgebed of een smeekgebed bidden, we aanbidden God, want elk gebed is een nederige erkenning van de grootheid, goedheid, trouw en barmhartigheid van God. “Offert dank: dan bewijst gij Mij eer. Wie de weg baant hem doe Ik Gods heil zien.” (Ps 50:23) Als je eer betuigt aan God dan doe je de functie van een engel nl. God eer betuigen.

Kwaliteiten van het gesproken bidden

Om te zorgen dat gesproken gebed Gods glorie en onze redding meebrengt, met het met aandacht en devotie gebeden worden. Niet enkel het bidden van de woorden, maar ook de devotie van het hart is vereist voor waar gebed; want in de ogen van God zijn onze gevoelens van grotere waarde dan de klank van onze stem. Het is gemakkelijk te verstaan waarom de duivel zo druk bezig is onze gedachten op wereldse zaken te houden gedurende het gebed. Aan de ene kant, wenst hij ons te beroven van de gunsten die we verkrijgen van vurig gebed en aan de andere kant wil hij ons schuldig maken aan onrespectvol gedrag tegenover God. Voordat we de kerk binnengaan moeten we alle wereldse gedachten verdrijven. Vooraleer je bidt moet je realiseren dat je God lof gaat prijzen en smeken om Zijn barmhartigheid, zowel voor jezelf als voor anderen. Onthoud dat de engelen naar je kijken en erbij staan. De zalige Herman zag hen eens op een dag, met gouden wierookvaten, klaar om je gebeden en heilige liefdeblijken tot God te zenden. Denk na voor je bidt, dat je een conversatie met God gaat beginnen en met Hem zult praten over zeer belangrijke zaken. Dan zal de Heer naar je kijken en luisteren naar je verzoeken.

Biedt Hem eerst de gebeden aan die je van plan was te bidden, en smeek Hem je van verstrooiingen te bevrijden. Wees niet gehaast in het gebed. Als je lang bidt zorg dan geregeld om je aandacht niet te laten verslappen. De aandacht moet zowel uiterlijk als innerlijk aanwezig zijn. Uiterlijk mag je met niets anders bezig zijn dan met het gebed alleen. Innerlijk kun je je aandacht richten op de woorden, tot de betekenis of tot God. Aandacht is gericht op de woorden als je ze zorgvuldig uitspreekt; op de betekenis om een gevoel in het hart op te roepen; op God als je het beeld van God voor ogen houdt. Dat laatste is het beste omdat je Hem zo rechtstreeks aanbidt, dankt, liefhebt of Hem vraagt om genaden.

Verstrooiing

Zolang je streeft om je aandacht bij het gebed te houden, moet je niet bang zijn voor verstrooiingen die in je gedachten komen, maar je mag er niet aan toegeven. De Heer heeft medelijden met onze zwakheid. Dergelijke gedachten kunnen het gebed niet storen.

De H. Augustinus zegt: “Velen roepen de Heer aan, maar niet met hun stem; ze roepen de Heer aan niet met de stem van de ziel, maar met de stem van het lichaam. Aanroep de Heer met je gedachten, aanroep de Heer met je hart, en dat zal de Heer zeker naar je luisteren.”

Schietgebeden

De gemakkelijkste methode van gesproken gebed bestaat in het bidden van vurige schietgebeden. De Heiligen  hechtten meer waarde aan deze kleine gebeden dan aan lange devoties omdat de schietgebeden ons in de aanwezigheid van God houden. De H. Johannes Chrysotomus zegt dat degene die dikwijls schietgebeden bidt de deur sluit voor satan en zorgt dat zijn vervelende verstrooiingen van goddeloze gedachten worden verdreven. Kleine schietgebeden samen met de aanroeping van de heilige namen van Jezus en Maria geven het grootste plezier aan God. Iemand die liefheeft, denkt voortdurend aan zijn geliefde. Een ziel die God liefheeft zal daarom altijd aan Hem denken en gelegenheden zoeken van vurige schietgebeden, om zijn liefde uit te drukken.

Voorbeelden: O mijn God, ik verlang enkel naar u en niets anders./Ik geef mij volledig aan U, ik doe wat U wil./Jezus Christus, voor mij aan het kruis gestorven, ontferm U over mij./Maria, zonder zonde ontvangen, bid voor ons die onze toevlucht tot U nemen./Mijn God, ik houd van U./Mijn God, mijn al./Jezus, Maria, Jozef, ik bemin U, red de zielen.

Je mag ook zonder een woord te spreken, je blik naar de Hemel verheffen of een blik werpen op het tabernakel of de crucifix. De stille daden zijn vooral aanbevolen omdat ze geen inspanning vergen, ze kunnen dikwijls worden gedaan, en worden dikwijls met meer vurigheid gedaan dan andere schietgebeden. De beste daden van liefde zijn natuurlijk degenen die opwellen uit de diepte van het hart onder impuls van de H. Geest.

De perfectie van goddelijke liefde bestaat in de vereniging van onze wil met de Wil van God. We mogen daarom niets anders wensen dan wat God verlangt. Als we Zijn heilige Wil doen zullen we zeker tot heiligheid komen. Het is goed om iedere dag teksten uit de H. Schrift te lezen en ze dikwijls te herhalen om een vereniging van onze wil met de Goddelijke Wil te bekomen. Voorbeelden zijn: “Heer, wat wil U dat ik doe?” (Hand 9:6) en “Mijn God en mijn Vader, laat Uw wil geschieden.” (Matt 11:26) “Uw Wil geschiede op aarde als in de Hemel.”

De heilige namen

Onder alle schietgebeden en gebeden is de aanroeping van de heilige namen van Jezus, Maria en Jozef de voornaamste. Al wat we liefhebben, verlangen en hopen te bezitten zijn opgesomd in deze mooie namen. De heilige naam van Jezus vervult ons met troost, want wanneer we Hem aanroepen vinden we troost in al onze moeilijkheden. De H. Petrus vertelt ons “dat er geen andere Naam onder de hemel is aan de mensen gegeven waarin wij gered moeten worden.” (Hand 4:12) Jezus heeft ons niet 1 keer gered, maar Hij redt ons voortdurend door Zijn verdiensten, wanneer we in overeenstemming met Zijn belofte, Hij ons bevrijd van de gevaren van zonde zo dikwijls als we Zijn heilige naam aanroepen. “En wat gij ook zult vragen in mijn Naam, Ik zal het doen, opdat de Vader moge verheerlijkt worden in de Zoon.” (Joh 14:13)

Met de heilige naam van Jezus moeten we de mooie naam van Maria verenigen. De naam van Maria, is zoals dat van Jezus, het is een naam van de Hemel, en het is zo machtig dat de Hel beeft wanneer het wordt uitgesproken. Het is een naam van uitzonderlijke zoetheid omdat de verheven Koningin die de Moeder van God is en onze moeder, een moeder van barmhartigheid is, een moeder van mooie liefde. Degenen die de machtige naam van Maria uitspreken in het uur van hun door zullen niets te vrezen hebben van de aanvallen van de Hel.

Het is ook de praktijk van vrome Christenen om met de namen van Onze Heer en Zijn heilige Moeder de mooie naam van de H. Jozef te verenigen. Als de Koning van Hemel en aarde aan hem werd toevertrouwd als voedstervader van Zijn Geliefde Zoon en de beschermer van de heilige en Onbevlekte Moeder, moeten wij hem ook eren en zijn machtige voorspraak inroepen.

Innerlijk gebed of meditatie

Onze Goddelijke Verlosser had het niet nodig om zich terug te trekken op een eenzame plaats om te bidden; want Zijn heilige ziel was constant in de aanwezigheid van Zijn hemelse Vader, in alle plaatsen en in alle omstandigheden. Hij dacht aan Zijn Vader en bemiddelde voortdurend voor ons. Toch ging Hij op eenzame plaatsen bidden om ons de noodzaak van innerlijk gebed te leren. De eeuwige waarheden zijn geestelijke zaken; ze kunnen niet gezien worden met de ogen van het lichaam, maar enkel met de ogen van de ziel, en dat is door overweging. In het innerlijk gebed spreekt de Heer tot ons en verlicht ons.

Wanneer we aan het mediteren zijn staan we als voor een spiegel van de ziel. Dan herkennen we onze zonden en het gevaar waar we in zijn, en daarom moeten we dan onze fouten verbeteren en ontsnappen aan het gevaar waar we ons in bevinden. Zonder meditatie of innerlijk gebed ontbreken we aan kracht om de aanvallen van de vijand van onze ziel te weerstaan en de Christelijk deugden te beoefenen. Onder invloed van genade die we ontvangen in meditatie wordt het hart spoedig volgzaam en het zicht van Gods goedheid en barmhartigheid en de wonderbaarlijke bewijzen van Zijn liefde dienen om onze harten te ontsteken en we luisteren met vreugde naar de stem van onze Heer en Meester.

Noodzaak van innerlijk gebed

Zonder innerlijk gebed zullen we nooit het smeekgebed kunnen bidden zoals het zou moeten en dit smeekgebed is nodig voor eeuwige redding. “Bid zonder ophouden,” zegt de H. Paulus (1 Tess 5:17). In onze geestelijke armoede is onze enige toevlucht God te smeken door gebed om de genaden die we broodnodig hebben. De H. Johannes Chrysotomus zegt: “Zonder gebed is het absoluut onmogelijk om een deugdelijk leven te leiden.”

De methode van de H. Alfonsus

De H. Alfonsus verdeelt de meditatie in drie delen: de voorbereiding, de overweging en het besluit. Bij de voorbereiding moet men alle afleidende gedachten verdrijven. Bid een akte van geloof.

Akte van geloof: Mijn Heer en mijn God, ik geloof vast al wat Gij geopenbaard hebt en door de heilige Kerk mij voorhoudt te geloven, omdat Gij de opperste en onfeilbare waarheid zijt. In dit geloof wil ik leven en sterven.

Grote God, wij loven U

Heer, o sterkste aller sterken!

Heel de wereld buigt voor U,

En bewondert Uwe werken.

Die Gij waart ten allen tijd,

Blijft Gij ook in eeuwigheid

Alles wat u prijzen kan,

U, de eeuwige, Ongeziene,

Looft Uw liefde en zingt er van!

Alle Engelen, die U dienen,

Roepen U nooit lovensmoe:

"Heilig, heilig, heilig" toe!

Heer, ontferm U over ons,

Open Uw Vaderarmen,

Stort Uw zegen over ons,

Neem ons op in Uw erbarmen!

Eeuwig blijft Uw trouw bestaan

Laat ons niet verloren gaan!

Vraag nederig vergeving voor je beledigingen, en smeek om licht en genade om het een goede meditatie te maken. Wijd jezelf toe aan de H. Maagd Maria, de H. Jozef, je engelbewaarder en je patroonsheilige. Dit moet kort zijn omdat je dan met de meditatie kunt starten. Gebruik de H. Schrift om te beginnen en zo hou je de aandacht erbij. Lees korte stukjes en mediteer erover. Als je de H. Schrift niet gebruikt, moet je meditatie vergezeld worden door liefdevolle blijken, verzoeken en voornemens. De liefdevolle blijken zullen bestaan uit korte en vurige gebeden van nederigheid, vertrouwen en dankbaarheid; veelvuldig herhaalde verlangens van liefde en berouw, want deze vormen de gouden ketting dat de ziel met God verenigt. Een akte van perfecte liefde is voldoende om de vergeving van al onze zonden te verkrijgen.

Akte van liefde: Mijn Heer en mijn God, ik bemin U bovenal, uit geheel mijn hart, uit geheel mijn ziel en uit al mijn krachten, omdat Gij oneindig volmaakt en alle liefde waardig zijt. En ik bemin ook mijn naaste gelijk mijzelf, uit liefde tot U. In deze liefde wil ik leven en sterven.

Akte van berouw: Mijn Heer en mijn God, het is mij leed dat ik tegen uw opperste majesteit misdaan heb. Ik verfoei al mijn zonden, niet alleen omdat ik uw straffen heb verdiend, maar vooral omdat ze U mishagen, die oneindig volmaakt en alle liefde waardig zijt. Ik maak het vast voornemen, mijn leven te beteren en de gelegenheden tot zonde te vluchten. In dit berouw wil ik leven en sterven.

Gebed van eerherstel: Mijn God, ik geloof in U, ik hoop op U, ik bemin U, ik aanbid U. Voor al diegenen die niet in U geloven, niet op U hopen, U niet beminnen, U niet aanbidden bied ik U mijn eerherstel aan.

Misschien is het meest belangrijke deel van de meditatie de smeekgebeden die je tot God richt. Wees nooit bang om Hem om licht en genade te vragen, want Hij wil dat je wil en Zijn wil overeenstemmen en dat je blijft volhouden het goede te doen. Vraag Hem vooral om je Zijn heilige liefde te geven. “Met liefde,” zegt de H. Franciscus van Sales, “ontvangen we alle andere genaden.” Vraag in Jezus’ naam om alle genaden die je nodig hebt, want God heeft beloofd om al je gebeden te beantwoorden. (Joh. 16:23) Op het einde van de meditatie is het zeer nuttig om een bijzonder voornemen te doen of ijverig te zijn in de praktijk van een bijzondere deugd. Het besluit van de meditatie bestaat in de volgende gebeden: dank eerst God voor de verlichting die je ontvangen hebt, druk dan de vastbeslotenheid uit om je voornemens die je hebt gemaakt uit te voeren, en vraag als laatste de hemelse Vader om de liefde van Jezus en Maria om je de genade te verlenen om je voornemen goed uit te voeren. Bovendien is het een goede gewoonte op het einde van de meditatie de zielen van het Vagevuur en alle arme zondaars aan God aan te bevelen.

God de Vader, Gij Die de Almachtige Grootheid bezit, wij smeken U, redt de meest verlaten zielen, die nog zover van U verwijderd zijn. Help hen door onze gebeden om hen dichter te brengen naar het geluk, dat Eeuwige Glorie heet. In al hun verplichtingen, waarin zij op aarde zijn tekort geschoten, willen wij door onze gebeden en offers hen helpen een plaats te bekomen in Uw Koninkrijk.
Hiermede vragen wij U, Schepper en Koning van het heelal, om de gunst te verkrijgen, dat Gij ons Uw Lieve Moeder als Medeverlosseres wilt laten optreden. 
Zij is de Smekende Almacht en de Koningin van de Vrede. Maria, Lieve Moeder, mogen wij in alle nederigheid U als Tussenpersoon, als Hulp der Christenen blijven aanroepen. Geef Lieve Moeder door onze gebeden een reikende Hand aan de meest verlatenen. Wij zullen U hier op aarde blijven loven en danken en het uitdragen aan alle mensen, tot wij bij U mogen zijn in de Hemel. 
Heilige Moeder, Deur des Hemels, bid voor ons.

Uit: www.turrisdavidica.nl

Als je verveeld bent door de voortdurende verstrooiingen van gedachten gedurende het innerlijk gebed, herinner dan de woorden van de H. Francicus van Sales: “Als je bezig bent de bekoringen en verstrooiingen te verdrijven in de meditatie dan zal je een goede meditatie gehad hebben. De Heer kijkt naar de goede intentie die we hebben en de inspanning die we leveren, en dat beloont Hij.”

06-12-2017 om 21:57 geschreven door claudia  

Ougrée 16 november 2017

Dialoog van de Heer met Béatrice A.L. van België en haar gebedsgroep

Goede avond,

Bij wijze van uitzondering geef Ik vanavond toe dat voor ieder van u een ziel zich opgeofferd heeft.

Ieder van u heeft Mij beledigd.

Ieder van u heeft Mij gekwetst of heeft het Hart van Mijn Moeder gekwetst.

Ieder van u heeft iemand op aarde gekwetst.

Ieder van u heeft Mij vergeten of heeft Mijn Moeder vergeten.

Ieder van u heeft nagelaten te bidden voor zijn ouders of voor zijn overledenen.

Lieve kinderen,

Uit liefde voor u offeren zielen zich op.

Zij lijden om Mij te behagen en offeren zichzelf op om u te redden.

Duizenden zielen offeren zichzelf op voor duizenden zielen op aarde die Me doen lijden.

Lieve kinderen,

Jullie begrijpen die band nog niet goed die er bestaat tussen zielen op aarde en zielen in de hemel.

Duizenden zielen komen rechtstreeks naar Mij en duizenden zielen zouden rechtstreeks naar Mij kùnnen komen, maar offeren zich op om een ziel te redden die ze liefhebben.

Jullie begrijpen die band die er is tussen zielen op aarde en zielen in de hemel nog niet goed.

Het lijden van zielen redt zoveel mensen.

Het lijden van zielen is altijd bedoeld om iemand te helpen. Het is steeds verlossend voor zielen op aarde.

Lieve kinderen,

Zoveel zielen lijden: zielen op aarde en zielen in de hemel.

Als gij u kunt verenigen ten bate van die zielen, dan zoudt ge zoveel hulp kunnen bieden.

Tot de ziel die u beschermt zoudt ge kunnen zeggen: « ga maar (daar waar ge moet zijn) en vervoeg Onze Heer en ik zal voor u lijden. »

Zo zoudt ge er veel redden.

Zielen die al bij Ons zijn en die voor u lijden, beleven een ander lijden dan gij.

Hun lijden bestaat er enkel in dat ze Mij gekwetst zien door uw toedoen.

Omwille van de wonden die gij toebrengt aan de Heer, Onze God, en aan Mijzelf, offeren zij zich op.

Ook veel zielen in het vagevuur verenigen zich met de zielen die zich voor u opofferen.

Iedere ziel die Mij ooit ziet, verlangt enkel Mijn Geluk, verlangt enkel Mij te verlichten en het Hart van Onze Vader te verlichten.

Lieve kinderen,

Vereniging van zielen is belangrijk, het vormt de grootst mogelijke liefdeskracht om iemand te redden.

Redt daarom zielen door u te verenigen met alle zielen die in de hemel of op aarde lijden.

De Heer vervolgt en spreekt opdat iedereen geraakt zou worden of zichzelf hierin zou herkennen.

Wanneer je bij Mij zal komen, zal Ik je in de ogen kijken.

En jij, zul jij dat kunnen?

Wanneer je bij Mij zal komen, zal Ik Mijn armen naar u uitstrekken.

Zul je naar Mij toe durven lopen ?

Wanneer je bij Mij zal komen en Ik je met liefde zal aankijken, hoe zal je dan reageren ?

Mijn vraag aan jou is: durf, durf te naderen.

Durf Mij aan te kijken, durf je in Mijn Armen gooien.

Gij die Ik liefheb en die Ik altijd heb liefgehad;

Gij die Mij soms hebt pijn gedaan;

Gij die Mij soms vergeten hebt;

Gij die Mij niet hebt aangekeken:

Wees niet bang.

Wanneer het uur van onze ontmoeting aangebroken zal zijn;

zal Ik naar u kijken;

Ik zal Mijn Armen naar u uitstrekken;

Ik zal u zeggen : « kom, kijk niet naar het verleden en kom naar Mij ».

Ik zal u verwelkomen.

Zoveel zielen zullen voor u geleden hebben.

Zoveel zal Ik voor u geleden hebben.

Waarom zou je dan niet naar Mij durven komen ?

Gij, die dankzij de Geest geboren zijt;

Gij, die Mijn Vader heeft willen laten geboren worden in Zijn Hart ;

Gij, die Ik gered heb ;

En of ge nu hier zijt of bij u thuis, of ge alleen woont of met anderen, gij, die al weet dat Ik van u hou, dat Ik alles voor u gedaan heb en alles voor u heb opgeofferd, wanneer uw uur gekomen is om bij Mij te komen, dan zal Ik niets zeggen.

Ik zal u enkel aankijken. Ik zal u Mijn Armen reiken en u naar Mij toetrekken.

Wees niet bang.

Ik ben er voor u.

Ik ben met u.

Wees niet bang.

Wanneer Ik u voor Mij zal zien, dan zal Ik u niet oordelen zoals gijzelf dat doet.

Ge hoeft geen uitleg te geven.

Ik zal u liefdevol aankijken zodat Mijn Liefde uw hart kan doorboren en gij u in Mijn Armen durft gooien.

Ik zal u niets zeggen.

Ik zal u enkel aankijken met de allergrootste diepgang van Mijn Liefde zodat ge u in Mijn Armen kunt werpen. Want Ik bemin u vanuit de diepte van Mijn Hart. Ik heb Mijn Leven voor u geofferd om u terug te kunnen laten komen naar Mijn Vader.

Ik hou van u.

Als ge u op een dag onbekwaam of onwaardig voelt, verwerp die gedachte dan, want elk wezen is dankzij de liefde bekwaam en elk wezen is dankzij de liefde waardig om terug te keren in het Hart van Onze Vader.

Vernietig uzelf niet.

Haat uzelf niet.

Verwerp uzelf niet.

Bemin uzelf voor Ons.

Leef voor Ons.

Wees gelukkig, voor Ons.

Waarom uzelf minderwaardig achten?

Groei in Ons.

Waarom uzelf niet beminnen? Waarom? Waarom?

Ik heb alles voor u gegeven.

Bemin, bemin uzelf en bemin de anderen.

Stort u in Mijn armen.

Geef Mij uw liefde of beantwoord Mijn Liefde.

Als ge u nog niet in staat voelt om te beminnen, aanvaard dan Mijn Liefde.

Als ge wel kunt beminnen, bemin dan nog meer.

Als ge van het leven houdt, leef dan voor hen die er niet van houden.

Als ge kunt vergeven, bied u dan als vergeving aan voor hen die dat niet kunnen.

Als ge u onbekwaam voelt inzake alles wat Ik u zeg, wie zou dan wel bekwaam zijn als gij het nog niet zoudt zijn?

Maar Ik weet dat ge in staat zijt te beminnen.

Ge zijt in staat te leven.

Ge zijt in staat te vergeven.

Ge zijt in staat méér te beminnen.

Vermits gij dat kunt, toon dat dan aan mensen die hun weg niet meer vinden, die zich afgewezen voelen, die slachtoffer zijn, die mishandeld zijn.

O gij die Ik bemin en die Mij bemint.

Gij die al Mijn Kracht overneemt.

Gij die Mijn Liefde aanvaardt, belééf die.

Laat die kracht tot uiting komen, belééf de liefde om ze anderen te geven.

Gij die Ik bemin, bemin andere mensen en bemin Mij ten bate van hen die Mij niet beminnen.

Wat zou je zijn als Ik er niet was ?

Wat zou je doen als je Mijn Kracht niet had ?

Wie zou je beminnen als je Mijn Liefde niet had ?

Waar zou je staan zonder Ons (de Goddelijke Drievuldigheid) ?

Jij, die Ik bemin, bemin Mij ten bate van de anderen.

Ik hou van jou.

Hou je van Mijn stilte ?

Ik hou van je wanneer je stil bent en naar Mijn Stem tracht te luisteren, wanneer je tracht Mij te ontdekken.

Wanneer het stil is, zoek Mij dan en hoor Mijn Hart slaan voor u.

Neem de tijd om het stil te maken.

Je leven is soms toch zo druk dat je noch Mijn Stem, noch Mijn Hart hoort.

Je leven is zo doordrongen van lawaai dat je zelfs de geluiden van Mijn Hart niet hoort.

Luister naar de stilte, in die stilte, kom Ik.

In de stilte spreek Ik tot je en kan je Mijn Hart voor u horen kloppen.

In de stilte kan Ik uw wenen horen, uw vragen, en alles wat je verlangt.

Als er lawaai rond u is, verdwijnt uw stem op de achtergrond.

Daarom, luister naar de stilte en Ik zal langskomen.

Lieve kinderen,

Laat de liefde die in u is, stralen in uw omgeving.

Wees mensen die bedroefden oprichten.

Wees mensen die gekwetsten troosten.

Lieve kinderen,

Soms zijt ge net een dood blad.

Ge schiet niet in actie bij het lijden van anderen.

Ge schiet niet in gang om andere mensen  te helpen.

Ge reageert niet als iemand u zegt dat die van u houdt.

Ge reageert niet als iemand u zijn liefde bewijst.

Soms zijt ge net een dood blad.

Ge vergeet Mij.

Heb Ik u niet het leven geschonken ?

Het leven, het ware leven, het leven dat opricht, het leven dat bomen groen laat worden.

De Heer vervolgt :

Voor sommige mensen zijt ge als een boom.

Maar als ge Mijn krachten niet overneemt, dan zal uw boom afsterven.

Daarom zeg Ik dat ge soms op een dood blad lijkt.

Ge handelt niet zoals Ik dat zou willen.

Zoveel zielen zouden naar u willen komen, een beetje bij u willen uitrusten. Net zoals gij in de zomer wat gaat rusten aan de voet van een boom.

Wees gij die sterke en stevige boom die mooie groene blaadjes en goede vruchten voortbrengt.

Dode bladeren vallen af. Groene blaadjes schenken vreugde.

Zo vergelijk Ik u met de natuur.

Soms moet men zich terugtrekken om daarna beter te groeien of beter te bloeien.

Soms moet men wat stil blijven om Mijn Kracht over te nemen om daarna mensen in zijn omgeving te kunnen verblijden .

Wees als een sterke boom waarbij iedereen rust kan vinden of waarvan iedereen de mooie bloemen kan bewonderen .

Ik hou van jullie en het leven, dat schenk Ik jullie.

Als Ik je niet had bemind , waar zou je dan staan ?

Wat zou er van u geworden zijn?

Wat had ge dan gedaan ?

Als Ik niet in je leven was gekomen, wie zou je dan zijn ?

Als Ik je niet was komen zoeken, waar zou je naartoe gegaan zijn ?

Als Ik je klachten niet had aanhoord, wie zou ze dan gehoord hebben ?

Als Ik je niet had getroost, wie had u dan omhelsd ?

Als Ik er niet geweest was, wie zou je zijn ?

Ik was er op elk ogenblik van uw leven .

Ik was er bij al uw daden van liefde en van hulpbetoon.

Ik was er toen ge u alleen voelde. Ik heb je wonden verzorgd wanneer je pijn had.

Wat zou er van u terecht gekomen zijn, als Ik er niet geweest was ?

En wat zou je zijn, als je Mijn Liefde niet had gekregen ?

Zou je andere mensen hebben kunnen beminnen ?

Als Ik u niet had geholpen, had jij dan andere mensen kunnen helpen ?

Jij had niets kunnen doen want zonder Mij, zonder Mijn Liefde ben je niets, want ge leeft van Mijn Leven.

Ik ben verrezen voor uw leven.

Wie denk je dat je zou zijn als Ik er niet geweest was ?

Denk je dat je beter af zou geweest zijn?

Als een dood blad zou je zijn, zonder sap, zonder leven.

Het leven komt van Mij, het leven is in u, Mijn Leven is in u.

Draag er zorg voor. Ik heb het je toevertrouwd.

Als gij niet zorgt voor wat Ik u schenk, wie gaat het dan doen ?

Andere mensen, zeker, maar wat zou jij dan zijn ?

Ik, Ik heb gewild dat je « leven » zou zijn, dat je leven zou betekenen voor mensen die het leven niet ervaren.

Ik heb gewild dat gij vreugde betekent voor wie bedroefd is.

Ik heb gewild dat gij alles zijt wat Ik ben opdat elk wezen Mij zou leren kennen.

Gij hebt « ja » tegen Mij gezegd. Nietwaar?

De Heer dringt aan.

Is het een ja? Een echt ja ?

Mijn ja is een echt ja, maar hoe zit het met het uwe ?

Ik geloof in u. Ik heb u Mijn leven gegeven en Mijn Bloed vloeit in u.

Draag er zorg voor.

Ik ben in u, vergeet dat niet.

Draag zorg voor Mijn Leven om het aan andere mensen te geven.

Weet ge echt wie Ik ben ?

Ge spreekt soms zoveel kwaad over iemand.

Ge windt u soms nodeloos op.

Ge wijst soms iemand af die u wil helpen.

Misschien was Ik dat wel. Hebt ge daar al eens over nagedacht ?

Weet ge echt wie Ik ben en wanneer Ik bij u ben ?

Soms sluit ge de deur bij Mijn Aankomst.

Soms luistert ge niet.

Weet ge echt wie Ik ben ?

Misschien was Ik het wel.

Iemand is bij u komen wenen.

Iemand heeft u in vertrouwen genomen.

Heb gij iets gedaan ?

Weet ge wie Ik was ?

Misschien was Ik het wel.

Ge komt soms zo moeilijk over, zo ongeduldig, vol kritiek, vol spot.

Ge oordeelt.

Weet ge echt wie Ik ben ?

Misschien was Ik het wel.

Had je dat allemaal kunnen doen als je Mij echt gezien had ?

Misschien zat Ik wel in die mensen ?

Misschien was Ik het wel.

Maar heb je Mij niet herkend.

Ge oordeelt te snel.

Ge beschuldigt te snel.

Ge veroordeelt te snel.

Ge vergeeft niet genoeg.

Ge bemint niet genoeg.

Misschien was Ik daar wel.

Zou je Mij opgemerkt hebben ?

Train er u in Mij op te merken !

Misschien heb Ik u voor iets behoed.

Misschien had Ik nood aan liefde.

Misschien heb Ik u beschermd in een moeilijke situatie.

Hebt ge Mij herkend of hebt ge geoordeeld ?

Misschien had ik er behoefte aan u te spreken ?

Misschien wou Ik u horen of naar u luisteren ?

Misschien was Ik gekomen om u te troosten ?

Maar het was voor u niet het goede ogenblik, ge hebt Mij afgewezen.

Misschien was Ik het die gekomen was ?

Hebt ge Mij herkend ?

In zoveel situaties in uw leven herkent ge Mijn Hand over u niet.

Ge ziet niet dat Ik u bescherm, dat Ik u behoed voor een incident of een ongeval.

Ge herkent Mij niet en acht u soms sterker dan Mij.

Nochtans waak Ik over elk ogenblik van uw leven.

Herkent ge Mij ?

Er zijn omstandigheden die u zenuwachtig maken, die u ongeduldig maken.

Maar misschien was Ik het wel die u kwam beschermen ?

Hebt ge Mij toen herkend ?

Lieve kinderen,

Zo dikwijls zijn jullie blind, zo dikwijls doof.

O, lieve kinderen,

Open uw ogen en uw oren.

Leer om Mij te zien en Mij te horen.

Leer om Mijn beschermende Hand te ontdekken.

Ik hou van jullie.

Gij zijt zo klein en zo fragiel. Nochtans geef Ik Mijn Kracht.

Ik hou van jullie.

Ik ben het Leven. Wees leven.

Goede terugkeer. Ik hou van u.

Dank u Heer.

06-12-2017 om 21:19 geschreven door claudia  

VN neemt resolutie aan waarmee historische band Israël en Jeruzalem wordt verbroken – 2/12/2017 uit: xandernieuws.punt.nl

Wereld zal Israël proberen te dwingen Jeruzalem te verlaten

Het moment waarop de internationale gemeenschap Israël zal proberen te dwingen om zich terug te trekken uit Jeruzalem –iets dat na de bevrijding van de stad in 1967 nooit en te nimmer vrijwillig zal gebeuren, zelfs niet door de meest linkse regering, als die er al ooit komt- begint hiermee steeds dichterbij te komen, en daarmee ook de legitimering door Europa van een herhaling van het Holocaust drama uit de jaren ’30 en ’40 van de vorige eeuw.

Het is niet moeilijk voorstelbaar dat het binnenhalen van miljoenen moslimmigranten heeft meegespeeld bij het besluit van de EU-landen om zich definitief aan de genocidale doelstellingen van de islam te committeren, en Israël –impliciet, en vermoedelijk al op korte termijn expliciet- op te dragen Jeruzalem en een deel van zijn historische land (Judea en Samaria) te verlaten.

Bijbelse profetieën spreken van toekomstige moslimaanval op Israël

De Turkse dictator Erdogan dreigde de afgelopen jaren regelmatig met een militaire moslim invasie van Israël om Jeruzalem ‘te bevrijden’. We haalden de Bijbelse profetieën waarin exact die aanval wordt voorzegd al vaker aan, en doen dat gezien de actualiteit opnieuw:

‘Dan zal ik alle volken (in de context: van ‘rondom’ (12:2), dus de volken rond Israël) tegen Jeruzalem ten strijde vergaderen; de stad zal genomen worden, de huizen zullen worden geplunderd en de vrouwen geschonden. De helft van de stad zal wegtrekken in ballingschap, maar de rest van het volk zal in de stad niet uitgeroeid worden. Dan zal de Here uittrekken om tegen die volken te strijden... zijn voeten zullen te dien dage staan op de Olijfberg... dan zal de Olijfberg middendoor splijten... tot een zeer groot dal.... en gij zult de vlucht nemen in het dal mijner bergen.’ Uit het tweede deel van deze profetie blijkt duidelijk dat het om de ‘dag des Heren’ gaat, om de periode rond de Wederkomst, en dus niet om iets dat in het verleden al heeft plaatsgevonden.

Over het lot van de volken die Israël en Jeruzalem aanvallen is Zacharia duidelijk: ‘Dan zal dit de plaag zijn, waarmee de Here alle volken zal treffen, die tegen Jeruzalem zijn uitgerukt: Hij zal ieders vlees, terwijl hij nog op zijn voeten staat, doen wegteren, en ieders ogen zullen wegteren in hun kassen, en ieders tong zal wegteren in zijn mond.’

Nu Erdogan de absolute macht in Turkije naar zich toe heeft getrokken, is het goed mogelijk dat hij de islamitische heerser zal worden die het geprofeteerde 8e eindtijdrijk zal aanvoeren (het herstelde Turks-Ottomaanse Rijk). Dat herleefde islamitische wereldrijk krijgt volgens het Bijbelboek Openbaring slechts één profetisch uur (= ruim 15 dagen) de macht om de laatste Holocaust te ontketenen en het Midden Oosten en de hele wereld in de meest vernietigende oorlog ooit te storten, die zijn apotheose zal kennen in het beruchte ‘Armageddon’.

De toekomst zal moeten uitwijzen of de eveneens in de Bijbel voorzegde vernietiging van Saudi Arabië door Iran in deze allerlaatste periode plaatsvindt, of enige tijd eerder.

De edicula op de tombe van Jezus in de H. Grafkerk te Jeruzalem

05-12-2017 om 23:19 geschreven door claudia  

10 Vereniging met God

De ruit en de zonnestraal – Johannes van het Kruis : Om nu te begrijpen wat de vereniging met Gos is moet je het volgende weten. God woont in iedere ziel, Hij ondersteunt haar en blijft bij haar door zijn zelfstandigheid, zelfs al is het de ziel van de grootste zondaar ter wereld. Deze wijze van vereniging van God met alle schepselen bestaat altijd. Daardoor houdt God hen levend, omdat wanneer deze vereniging niet meer zou bestaan, zij zou ophouden te bestaan. Dit is de wezenlijke of substantiële vereniging.

Als wij spreken over de vereniging van de ziel met God bedoelen wij niet deze substantiële vereniging die er altijd is, maar de vereniging van de ziel met God en haar omvorming in Hem. Deze bestaat niet altijd. Het is enkel wanneer er gelijkenis door liefde komt. Dit is de vereniging door gelijkenis. Dit is de bovennatuurlijke. Deze vindt plaats wanneer de twee willen, de wil van de ziel en de wil van God, overeenstemmen, zodat in de ene wil niets is wat in strijd is met de andere. Wanneer de ziel zich helemaal ontdoet van wat niet overeenkomt met de wil van God, dan zal zij door de liefde in God worden omgevormd.

Daarmee wordt niet alleen een daad, maar ook een houding bedoeld. De ziel moet dus niet alleen vrij zijn van daden van onvolmaaktheid, maar zij moet ook de houding van onvolmaaktheid tenietdoen. Geen enkel schepsel en geen enkele activiteit van het schepsel komt overeen met wat God is. Daarom moet de ziel zich ontdoen van ieder schepsel en van zijn activiteiten en vaardigheden, nl. van het begrijpen, smaken en voelen. Dit moet zij doen om alles wat ongelijk is aan God of niet in overeenstemming met Hem te verdrijven, en zover te komen dat zij gelijkenis krijgt met God. Zij laat dan niets in zich toe wat niet volgens de wil van God is, en zo wordt zij in God omgevormd.

God woont altijd in de ziel doordat Hij naar het natuurlijke zijn schenkt en dit in haar in stand houdt door zijn aanwezigheid. Maar Hij deelt haar daarom nog niet steeds het bovennatuurlijke zijn mee. Dit wordt slechts meegedeeld door liefde en genade, waarin niet alle zielen verblijven. En zij die in liefde en genade verblijven, doen dit niet in dezelfde mate. Sommigen bevinden zich in een hogere graad van liefde, anderen in een lagere graad. Daarom deelt God zich meer mee aan de ziel die meer vorderingen gemaakt heeft in de liefde. Dit bestaat hierin dat men zijn wil meer in overeenstemming heeft gebracht met die van God. En degene die zijn wil helemaal in overeenstemming heeft gebracht met die van God en hem aan die wil heeft gelijk gemaakt, die bevindt zich in een bovennatuurlijke toestand van volledige vereniging en omvorming in God.

De ziel wordt minder geschikt voor zo’n vereniging als zij meer omhangen is met de schepselen en wereldse neigingen heeft. Zo’n ziel geeft God niet de ruimte om haar in het bovennatuurlijke om te vormen. De ziel hoeft zich alleen maar ontdoen van die natuurlijke tegenstrijdigheden en ongelijkheden, opdat God, die zich volgens zijn natuur op natuurlijke wijze aan haar meedeelt, zich ook bovennatuurlijk aan haar meedeelt door genade.

Dit wilde de H. Johannes zeggen toen hij zei: Zij zijn niet uit bloed noch uit begeerte van het vlees of de wil van een man, maar uit God geboren. (Joh. 1:13) Jezus gaf de kracht kinderen van God te worden, dit is omgevormd worden in God, slechts aan hen die niet geboren zijn uit bloed, dit is uit natuurlijk temperament en constitutie, noch uit de wil van het vlees, dit is uit de wil van natuurlijke geschiktheid en bekwaamheid, noch uit de wil van een man, dit is oordelen en begrijpen met het verstand. Jezus gaf aan geen van hen de macht kinderen van God te worden. Deze macht gaf Hij slechts aan hen die uit God geboren zijn. Dit zijn degenen die wedergeboren zijn door de genade. Zij stierven eerst aan alles wat de oude mens is en werden boven zichzelf verheven tot het bovennatuurlijke, doordat zij van God die wedergeboorte en dat kindschap ontvangen.

De H. Johannes zegt op een andere plaats: Jezus antwoordde: “Voorwaar, voorwaar, Ik zeg U; als iemand niet geboren wordt uit water en geest, kan hij het Rijk Gods niet binnengaan.” Wie dus niet wedergeboren wordt in de H. Geest zal het Rijk van God, dat de toestand van volmaaktheid is, niet kunnen zien. En wedergeboren worden in de H. Geest in dit leven betekent een ziel bezitten die in zuiverheid in hoge mate gelijk is aan God, zonder enige bijmenging van onvolmaaktheid. Zo kan een zuivere omvorming plaats hebben door deelneming aan de vereniging.

Tot beter begrip zullen wij hier een vergelijking maken van een zonnestraal die in een ruit valt. Als de ruit beslagen is of hier en daar vlekken vertoont, dan zal de zonnestraal ze niet kunnen doen schitteren en helemaal in zijn licht omvormen. Dit zou zij wel kunnen als de ruit zuiver was van al die vlekken en helder. De zonnestraal zal de ruit minder doen schitteren als deze meer vlekken en smet bevat. Dit ligt niet aan de zonnestraal, maar aan het glas zelf. Als het glas helemaal helder en zuiver was, zou de straal het zo omvormen en doen schitteren, dat die ruit de indruk zou maken de straal zelf te zijn en hetzelfde licht te geven als de straal. Toch behoudt de ruit haar eigen natuur, wel onderscheiden van de lichtstraal, al lijkt de ruit ook op die straal. Wij kunnen echter zeggen dat die ruit een straal van licht is door deelneming. Zo is de ziel als die ruit. Het goddelijk licht van Gods wezen dringt door zijn natuur voortdurend in haar door, of beter gezegd, het woont in haar.

Als de ziel aan God de gelegenheid geeft, zal God haar onmiddellijk doen schitteren en omvormen in God. Dit doet de ziel als ze zich ontdoet van elke vlek of smet van het schepsel, dit wil zeggen als zij haar wil volmaakt verenigd houdt met die van God. Als ze God bemint zal ze zich van alles ontdoen wat niet van God is. God deelt haar zijn bovennatuurlijk wezen zo mee, dat zij zelf God schijnt en bezit wat God zelf bezit. Als God deze bovennatuurlijke gunst aan de ziel verleent, ontstaat er zo’n vereniging, dat alles van God en de ziel één is in een omvorming door deelneming. De ziel wekt de indruk eerder God te zijn dan ziel, en zij is ook God door deelneming. Toch blijft haar wezen volgens zijn natuur even ver van God verwijderd als vroeger, ook al is zij nu omgevormd, zoals ook het glas onderscheiden blijft van de straal waardoor het verlicht wordt.

De vereniging bestaat niet in het begrijpen van de ziel, het genieten, gevoelen of voorstellen van God, maar in zuiverheid en liefde. Er is geen volledige omvorming mogelijk als er geen volmaakte zuiverheid is. In verhouding met de zuiverheid zal ook de verlichting, de verheerlijking en de vereniging van de ziel met God meer of minder zijn, als de vereniging niet volmaakt is en als de ziel niet in alles volmaakt, helder en onbevlekt is.

Dit zal verder duidelijk worden door de volgende vergelijking. Nemen we aan dat een schilderij helemaal volmaakt is. Het heeft vele uitstekende kwaliteiten, het is geschilderd met uitgezochte en verfijnde kleuren. Sommige daarvan zijn zo voortreffelijk en zo verfijnd, dat men ze niet goed kan bepalen, zo verfijnd en subtiel zijn ze. Als iemand die niet zo’n heldere en verfijnde kijk heeft dit beeld beziet, dan zal hij minder goed de kwaliteiten en de verfijndheid van dat schilderij ontdekken. Wie een meer heldere kijk heeft, zal er meer kwaliteiten en volmaaktheid in zien. Iemand met een nog zuiverder kijk zal er nog meer volmaaktheid in zien. En ten slotte zal hij die een nog helderder en zuiverder vermogen bezit er nog meer kwaliteiten en volmaaktheid in zien. In het schilderij is zoveel te zien dat hoeveel men er ook in ziet, er toch altijd nog meer in te zien is.

In eenzelfde verhouding, staan de zielen in deze verlichting of omvorming tegenover God. Een ziel kan volgens haar geringe of grote ontvankelijkheid tot vereniging komen, maar dit gebeurt niet voor allen in dezelfde mate, want dit gebeurt zoals de Heer het ieder wil geven. Het gebeurt op dezelfde wijze als men Hem in de hemel ziet. Sommigen zien meer, anderen zien minder, maar allen zien God en allen zijn tevreden, omdat hun ontvankelijkheid voldaan is.

Daardoor komt het dat men ook in dit leven sommige zielen vindt met gelijke vrede en rust in de toestand van volmaaktheid, en ieder is voldaan. Maar met dat alles zal de ene veel trappen hoger verheven kunnen zijn dan de andere en toch kunnen beiden even voldaan zijn, omdat hun ontvankelijkheid voldaan is. Maar de ziel die niet tot die zuiverheid komt welke in overeenstemming is met haar ontvankelijkheid, komt nooit tot de ware vrede en voldoening. Zij is niet gekomen tot het bezit van die leegte in haar vermogens, welke vereist worden voor de enkelvoudige vereniging. (De monastieke tuin: 52 teksten voor u gelezen – Laura van Abt Poimen)

Om de voortdurende vereniging van de ziel met God te behouden, zijn drie zaken nodig: eenzaamheid, stilte en de aanwezigheid van God ervaren. Het waren deze drie dingen die de engel van God bedoelde toen hij zich tot de H. Arsenius wendde. Hij zei: “Vlucht, wees stil en rust.” Met andere woorden: zoek de eenzaamheid op, praktiseer de stilte, en rust in God door de gedachte van Zijn aanwezigheid vast te houden. Zielen die God liefhebben voelen een sterke aantrekkingskracht voor eenzaamheid, want ze weten dat God zich openbaart aan degenen die lawaai en verstrooiingen van de wereld mijden. God spreekt niet in plaatsen waar er tijdverdrijf is in luid gelach en nutteloos gepraat. God spreekt tot de ziel in eenzaamheid, en door Zijn woorden wordt het hart ontstoken in goddelijke liefde.

De H. Eucherius zei eens: “Eenzaamheid is de plaats waar men God vindt. In eenzaamheid, is de deugd gemakkelijk bewaard; in gemeenschap met de wereld is het gemakkelijk verloren.” De H. Bernardus zegt ons dat hij meer leerde over God en de goddelijke dingen in eenzaamheid onder de bomen dan uit de boeken en scholen van de geleerden. Voor verinnerlijkte zielen is eenzaamheid de bron van overvloedige verrukkingen want daar overwegen ze de majesteit en de schoonheid van God.

De gedachte aan God

Om verenigd te blijven met God moeten we een levendige overweging over Hem houden en van de onmetelijke genaden die Hij uitstort op hen die Hem liefhebben. Bij voortdurende interactie met de wereld, worden deze geestelijke waarheden verduisterd door aardse gedachten en de vroomheid verdwijnt uit het hart. De werelds gezinde mensen vermijden eenzaamheid, want ze worden anders geplaagd door hun geweten. Ze zoeken de maatschappij en het plezier van de wereld zodat de stem van hun geweten verzinkt in het lawaai dat daar heerst. Degenen wiens geweten echter rust kent, houden van de eenzaamheid en voelen zich niet in hun element wanneer ze in de lawaaierige wereld vertoeven. Maar wat is er mooier dan de maatschappij van God? Thuis gekomen zou ik rusten bij haar, want de omgang met haar kent geen bitterheid en het samenwonen met haar geen verdriet, maar alleen blijdschap en vreugde. (Wijsheid 8:16) In de eenzaamheid is men echter niet alleen. De H. Bernardus zegt: “Nooit ben ik minder alleen dan wanneer ik alleen ben, want wanneer ik alleen ben ben ik met God, die me een grotere vreugde geeft dan dat de maatschappij van alle schepselen mij kunnen bieden.” De wereld denkt dat de Heiligen droevig zijn omdat ze hen ziet zonder alle aardse pleziertjes, maar het tegendeel is waar, ze zijn gelukkig. Volgens de woorden van de Apostel, genieten ze een voortdurende en onmetelijke vrede. (2 Tess. 3:16)

Het is echter niet nodig om zich terug te trekken in een grot of in de woestijn. Je kunt het in je huis vinden temidden van je gezin. Houd jezelf enkel bezig met de wereld volgens de taken die je leven vereisen.

Teruggetrokkenheid van de geest

We hebben gesproken over de eenzaamheid van het lichaam; maar er is ook een teruggetrokkenheid van de geest. En dat is belangrijker dan de eenzaamheid van het lichaam. De H. Petrus Chrysologus zei: “Een ziel dat vrij is van aardse gehechtheden vindt eenzaamheid zelfs op de straten en openbare plaatsen.” Wat voordeel heeft het om stil te zitten thuis of in de kerk als je hart gericht is op de dingen van de wereld, en deze verhinderen dat we de stem van God horen? Waarin bestaat de eenzaamheid van het hart? Het bestaat in het verdrijven van alle verlangens en neigingen die niet van God zijn, en in het uitvoeren van daden die Gods goedkeuring dragen.

Hoe God te vinden

Velen klagen dat ze God niet kunnen vinden, maar de H. Teresa reageert hierop: “Keer je hart af van alle andere dingen, zoek dan God en je zult Hem zeker vinden.” Om verenigd te zijn met God in gebed, moet men in zijn eigen hart binnen gaan, en alle aardse gehechtheden en neigingen verdrijven. Bij vrome zielen gaat geen moment verloren, ze zijn aan het bidden of de H. Schrift aan het lezen. En anders zijn ze aan het werk. Volgens de H. Bonaventuur brengt nietsdoenerij duizenden bekoringen met zich mee. Werken is een goede remedie tegen bekoringen. Bovendien kan men zelfs in het werk zijn hart richten tot God. Door goed ons werk te doen kunnen we ons werk tot een gebed maken voor God en het heiligen.

Stilte

Stilte is een van de hoofdmiddelen om de geest van gebed te bereiken en ononderbroken omgang te hebben met God. Het is moeilijk om een vrome persoon te vinden die veel praat. Zij dei ge geest van gebed hebben houden van stilte. Het is een schild tegen verleiding en een vruchtbare bron van gebed. Stilte wakkert goede gedachten in het hart aan en moedigt overweging aan. Volgens de H. Bernardus dwingt stilte de ziel om over God na te denken en over hemelse zaken. Aan de ene kant zorgt stilte ervoor dat we niet zondigen door deel te nemen aan roddel, nieuwgierigheid of nutteloze praat, en aan de andere kant helpt het ons vele deugden bereiken. Bijvoorbeeld: wat een excellente gelegenheid hebben we om nederigheid te beoefenen als we zwijgen en anderen laten spreken. Hoe goed kunnen we versterving nastreven als we iets dat we willen vertellen verzwijgen. Wat een uitgelezen kans hebben we om zachtmoedigheid te beoefenen als we niet antwoorden op onterechte beschuldigingen.

De H. Dorotheus zegt: “Let op voor teveel te praten, want het doet vromen gedachten en overweging van God verdrijven.” Een persoon die veel spreekt met mensen, zal weinig spreken met God en God zal weinig spreken tot deze persoon. De H. Jacobus zegt: “De tong is een wereld van ongerechtigheid.” (Jacobus 3:6)

De kostbaarheid van de stilte

De deugd van de stilte bestaat er niet in nooit te spreken, maar te zwijgen wanneer er geen goede reden is om te spreken. De H. Arsenius erkent dat hij dikwijls spijt had gesproken te hebben, maar nooit dat hij gezwegen heeft.

De aanwezigheid van God

Een machtige hulp in het overwegen is het besef van de aanwezigheid van God. Het is een heel effectief middel om vooruitgang te boeken in het geestelijk leven; het helpt ons om zonde te vermijden; het spoort ons aan deugdzaamheid te beoefenen, en het brengt een intieme vereniging van de ziel met God teweeg.

Het besef van de aanwezigheid van God is een excellent middel om de hartstochten te doen zwijgen en de bekoringen tot zonde te verdrijven. Hoe zouden we de geboden van God kunnen overtreden als we beseffen dat Gods ogen op ons gericht zijn? “De oorzaak van alle kwaad,” zegt de H. Teresa, “ligt in het feit dat we er niet aan denken dat God aanwezig is, maar dat we inbeelden dat Hij ver van ons verwijderd is.”

De vereniging van de ziel met God is een gelukkig gevolg van voortdurend in Zijn aanwezigheid te leven. Liefde wordt altijd versterkt door de aanwezigheid van de geliefde. Om de vereniging te bereiken moeten we voortdurend het vuur van Gods liefde brandend houden in onze ziel. Zijn aanwezigheid moet ons voortdurend in gedachten blijven.

Hoe in Gods aanwezigheid leven

Een goede oefening om in Gods aanwezigheid te leven is Onze Heer in te beelden, dat hij bij ons is waar we ook zijn. We kunnen aan Hem denken als een kleine baby in de kribbe van Bethlehem; als een arme vluchteling op Zijn weg naar Egypte; als een timmermansleerling te Nazareth; een man van lijden die veroordeeld was om te sterven; als gegeselde en gekruisigde.

Wat ook een goede oefening is, is de aanwezigheid van God baseren op het geloof. En ervan overtuigd zijn dat Hij al onze daden in het oog houdt. We zien God niet, maar zijn ervan overtuigd dat Hij overal aanwezig is. Het volstaat nu en dan te zeggen: Mijn God, ik geloof vast dat U hier aanwezig bent. U brengt liefde en goede intenties met U mee.

Ook een mooie oefening is God zien in Zijn schepselen of in de natuur. De natuur weerspiegelt de schoonheid van de Schepper.

Maar de meest perfecte methode is echter de gedachte van Gods aanwezigheid levend houden in onszelf. Het is niet nodig om op te stijgen naar de Hemel om de Heer God te vinden; we moeten enkel in onszelf zoeken en daar zullen we Hem vinden. Bid tot de Heer in jezelf. God is in ons op een verschillende manier van wat Hij in andere schepselen is; in ons vertoeft Hij als de heer in Zijn tempel en in Zijn huis. Weet gij niet, dat gij Gods tempel zijt en dat de Geest van God in u woont? (1 Kor 3:16) En Onze Heer heeft gezegd: “Als iemand Mij liefheeft, zal hij mijn woord onderhouden, mijn Vader zal hem liefhebben en Wij zullen tot hem komen en verblijf bij hem nemen.” (Joh 14:23) Zeg meermaals dat je van God houdt. Ons geluk hier op aarde moet bestaan in Onze Heer lief te hebben en Hem te zien. Niet van gezicht maar door het geloof. (12 steps to holiness and salvation - Rev. Warren)

05-12-2017 om 20:52 geschreven door claudia  

1 december 2017 @ 9:00am – Naderende advent

St Rosalie's Parish, Eucharistic Chapel, Hampton Bays, New York

OLVrouw van Licht

Mijn zoon,

Ik kom tot jou vandaag op de vooravond van de Advent ter voorbereiding van de viering van de geboorte van Mijn Zoon, de geboorte van de Heer en Redder, Jezus Christus. Ik kom tot jou met de hoop dat velen van jullie zullen reageren in eerbied in het vieren van deze Advent, en Ik weet van velen van jullie de wetenschap zullen vieren dat jullie gebedsgetrouwe volgelingen zijn van Mijn Zoon, de Verlosser van de Wereld.

Ik kom echter ook in droefheid want de vijanden van Mijn Zoon richten hun inspanningen gedurende deze Advent om Mijn Zoon en Zijn rol in de redding van de mensheid aan te vallen. De boze is nu zo wanhopig omdat hij weet dat zijn einde nabij is, dat hij actief pronkt door zijn volgelingen.

Wees niet verrast de meest wrede en boosaardige aanvallen tegen Mijn Zoon te zien gedurende deze Advent. Deze aanvallen zijn zeer goed gepland door de volgelingen van satan en zijn er niet alleen om mijn Zoon te minachten in jullie ogen, maar zijn ook een campagne door de media –satans gewillige medestanders- om zelfs het bestaan van Mijn Zoon en Zijn rol als Verlosser van de hele mensheid te ontkennen. De vijanden van Mijn Zoon zullen jullie allen proberen te overtuigen dat Jezus Christus nooit heeft bestaan en dat de Zoon van de Vader een sprookje is om jullie allen te controleren.

Degenen die echt de controle over de wereld hebben zijn echter de volgelingen van satan en het is reeds vele eeuwen hun plan om macht en controle uit te oefenen over het volk. Nu dat de duistere missie van de boze op het punt staat in te storten in de afgrond, kun je verwachten dat de aanvallen tegen Mijn Zoon doelgericht zullen zijn in deze Advent, vooral op manieren die smerig zijn en obsceen.

De volgelingen van de boze zullen zich niet inhouden als ze Jullie Verlosser aanvallen om Zijn volgelingen te minachten. Jullie allen weten heel goed dat Mijn Zoon, Jezus de Verlosser, voor altijd werkelijkheid is, zowel in deze wereld als in jullie hemelse thuis. Geen enkele misleiding van de boze zal jullie kunnen afbrengen van de belofte dat de Vader in de Hemel jullie gedaan heeft. Jullie werden een eeuwigheid in de Hemelse Rijken beloofd door Zijn Zoon, Jezus Christus.

Het is jullie taak, jullie plicht, jullie strijd, en jullie engagement om voortdurend aan jullie gezinsleden en vrienden, voornamelijk aan jullie kinderen mee te delen dat Jezus Christus het pad is naar de eeuwige redding naar die Hemelse Rijken.

Het is vooral belangrijk dat jullie je kinderen erin betrekken, die door de leiders werden bestempeld als de millennium generatie. De leiders proberen jullie te manipuleren en controle over jullie uit te voeren, want zij zijn de volgelingen van satan die proberen God de Vader en Zijn Zoon uit de wereld te verbannen. En ze richten hun aandacht op de jeugd om alle liefde uit hun geest weg te vegen en ook de kennis van de Verlosser van de hele mensheid.

Omwille van die reden, komt de Vader uit de Hemel tussen in de zaken van de mensheid om het geloof van de mensen te herstellen, en vooral dat van de jeugd, in herinnering aan jullie geestelijke en religieuze geschiedenis.

God is werkelijk jullie Schepper, de Zoon is werkelijk de Redder van de mensheid en Ik ben werkelijk de Voorspreker van jullie gebeden tot de Vader in de Hemel en tot Zijn Zoon, en Ik zal jullie beschermen zoals jullie zullen ervaren in deze eindtijdgebeurtenissen samen met de Engelen en Heiligen in de Hemel. Deze eindtijdgebeurtenissen zullen een glorierijke transformatie teweeg brengen voor heel de mensheid, en de mensheid zal uiteindelijk worden bevrijd van de slavernij van de demon en zijn volgelingen.

Dit is de toekomst van de mensheid; en de boze weet het, daarom grijpt hij nu op de meest wrede en vulgaire manieren om jullie allen te treffen, in een poging om jullie af te brengen van het doel van jullie menselijk bestaan. En dat doel is jullie eeuwigheid door te brengen in de Hemelse Rijken, bevrijd van de kettingen van de slavernij van zonde en de boze die jullie allen tot slaven heeft gemaakt.

Vier deze Advent trots en openlijk als ware volgelingen van de Heer en Redder, Jezus Christus, want het Koninkrijk van de Hemel zal jullie eeuwige beloning zijn.

Zo zal het zijn! God zij dank!

Message ended 9:23am

05-12-2017 om 00:31 geschreven door claudia  

GA BIECHTEN !!!!!

HET IS EEN KWESTIE VAN DAGEN, NIET VAN WEKEN OF MAANDEN !!!!! Lees Pastor Enoc…

04-12-2017 om 18:03 geschreven door claudia  

KLEINTJES, BEREID JULLIE VOOR, WANT DE HEILIGE GEEST VAN GOD KLOPT BINNENKORT OP DE DEUR VAN JULLIE ZIEL, OM JULLIE MEE TE NEMEN NAAR DE EEUWIGHEID!

27 November 2017 – 11 : 35 PM

DRINGENDE OPROEP VAN DE HEILIGENDE MARIA AAN DE MENSHEID

Kindertjes van mijn Hart, de Vrede van mijn Heer zij altijd met jullie allen.

Mijn kinderen, de laatste momenten van barmhartigheid zijn bijna uitgeput, de mensheid gaat binnenkort naar de eeuwigheid. Met de Waarschuwing van mijn Vader, is de tijd van de barmhartigheid beëindigd. Ik doe een dringende oproep aan de hele mensheid, zonder onderscheid van rassen, geloofsovertuigingen of religies zodat jullie voorbereid zijn voor deze grote gebeurtenis die jullie geestelijk zal omvormen. Er blijven maar enkele dagen over voordat de Barmhartigheid in zijn totaliteit uitgeput is; de Waarschuwing van mijn Vader zal temidden van het Schisma, de oorlog en de economische crisis komen.

Kindertjes, de hemel is zeer bedroefd omwille van het slechte gedrag van deze mensheid, velen zullen door hun boosaardigheid en hun zonde het oordeel niet kunnen weerstaan die in de eeuwigheid zal plaatsvinden en zullen eeuwig verloren gaan. Wij hebben alle redmiddelen boven gehaald om een manier te vinden om deze mensheid wakker te schudden uit haar geestelijke lethargie; maar nee, elke dag nemen de zonde en het kwaad nog toe. Vele zielen gaan verloren en nog meer zullen er verloren gaan wanneer de Waarschuwing komt.

Wij voelen een grote droefheid als we deze mensheid zien die de oproepen van de hemel niet wil ontvangen. Als Moeder van de mensheid, vraag ik mijn trouwe kindertjes om de boodschappen van de hemel te verspreiden aan al jullie broeders en zusters en vooral aan degenen die het verst verwijderd zijn van God. Blijf niet werkloos toekijken, herinner jullie dat jullie allen missionarissen zijn door het doopsel. Profiteer van de technologie van deze wereld en stel ze ten dienste van de hemel, want daardoor evangeliseren jullie alle kindertjes die niet weten, die geen idee hebben van de komst van de Waarschuwing.

Het is dringend om dit thema te evangeliseren, zodat mijn kindertjes wakker worden, zich bewust worden van de hoogdringendheid en zich voorbereiden, voor de komst van deze grote gebeurtenis. Kindertjes, als men het niet op tijd aankondigt zullen vele zielen verloren gaan door gebrek aan kennis. Ik vraag mijn uitverkoren zonen te letten op de boodschappen van de hemel en erover te praten aan het volk van God. Het overgrote deel van de mensheid moet zich afkeren van het slechte pad en zich geestelijk voorbereiden, zodat ze op de weg naar de eeuwigheid, de barmhartigheid kan vinden die ze kan redden om niet eeuwig verloren te gaan.

Kindertjes, bereid jullie voor, omdat de H. Geest van God binnenkort op de deur van jullie ziel zal kloppen, om jullie mee te nemen naar de eeuwigheid. Ik zeg het jullie opnieuw, doe een goede levensbiecht, ontvang zoveel mogelijk het Lichaam en het Bloed van mijn Zoon; wees op jullie hoede en waakzaam met jullie lampen die branden door het gebed, zodat wanneer mijn Zoon komt, Hij jullie wakend aantreft, en dat jullie de deur voor Hem kunnen opendoen en het avondmaal met Hem kunnen gebruiken. Kindertjes, het Opperste Gerecht wacht op jullie in de eeuwigheid; breng jullie rekeningen in orde, zodat bij jullie aankomst jullie gerechtvaardigd zijn.

Ik houd van jullie, jullie Moeder, Heiligende Moeder.

Breng mijn boodschappen naar de hele mensheid, kindertjes van mijn Hart.

04-12-2017 om 17:51 geschreven door claudia  

Nieuwe crisis aanstaande: ECB wil garantie bankrekeningen burgers opheffen

26-11-2017 13:37

‘Er komt een gigantische onteigeningsgolf aan’ – ‘Ook kleine spaarders zullen worden geruïneerd, verlies kan oplopen tot 85%’ - Helft van Nederlanders verwacht binnen nu en 5 jaar nieuwe instorting beurzen

Waar we na ‘Cyprus’ al vaak voor waarschuwden, staat op het punt te worden ingevoerd: de ECB wil nu ook de deposito garantie van bankrekeningen onder de € 100.000,- gaan opheffen, dus die van de gewone man. Ook zal iedereen de inhoud van zijn kluisjes moeten prijsgeven, waarover dan vervolgens hoge belastingen zullen moeten worden betaald. Tevens wil de ECB bij een nieuwe bankencrisis de macht hebben om ieders bankrekening voor onbepaalde tijd geheel of gedeeltelijk te blokkeren, om zo een run op de banken te voorkomen. ‘Het fascisme is teruggekeerd,’ zo gaf een financiële specialist als commentaar.

Dat de Europese bankenstresstest feitelijk flauwekul is en er een nieuwe financiële crisis aan zit te komen, daar zijn naast tal van experts nu ook steeds meer gewone mensen van overtuigd. Bij een peiling op ING gaf  49% aan binnen nu en 5 jaar (waarvan ruim de helft in 2018 of  2019) een nieuwe ineenstorting van de aandelenmarkten te verwachten. Slechts 2% denkt dat er nooit meer een crisis komt.

De Duitse beleggings- en investeringsfirma FID Verlag waarschuwt in zijn nieuwsbrief dat er ‘een gigantische onteigeningsgolf’ aankomt. Uit interne documenten blijkt dat de ECB nu ook de garantie voor rekening TOT € 100.000,- wil afschaffen. Na de crisis op Cyprus in 2013 beloofden de bank en zo ongeveer alle Europese politici dat aan die grens nooit getoornd zou worden. Maar ‘nooit’ is zoals we weten inmiddels een buitengewoon rekbaar en vooral tijdelijk begrip geworden in financieel en politiek Europa.

Ook kleine spaarders zullen worden geruïneerd

‘Vanzelfsprekend weet de ECB dat duizenden spaarders door dit voornemen financieel geruïneerd zullen worden,’ aldus Dimitri Speck van FID Verlag. ‘Maar geen zorg, want bij de aanstaande onteigeningsgolf zal men nog genoeg geld voor uw dagelijkse brood overlaten,’ wordt er sarcastisch aan toegevoegd.

In het ECB document staat namelijk te lezen dat ieder bankrekening voor minstens 5 dagen kan worden geblokkeerd. Net als op Cyprus kan de bank vervolgens voor onbepaalde tijd een maximum op te nemen bedrag instellen. Dat kan € 300,- per dag zijn, maar ook € 300,- per maand.

‘Wat een opluchting!’ spot de Duitse firma. ‘Bij een bankencrash hoeft u alleen maar een opnameverzoek in te dienen, en vijf dagen te wachten. En dan krijgt u een ‘afgemeten’ deel van uw bankrekening uitbetaald, zodat u tenminste nog boodschappen kunt doen en rekeningen kunt betalen. Want stel dat iemand zegt dat de financiële elite uit harteloze parasieten bestaat...’

Belasting op inhoud kluisjes

Een collega van hem die anoniem wil blijven voegt eraan toe dat iedere burger verplicht zal worden om de inhoud van zijn bankkluisje(s) op te geven. Daarvoor zal eerst een wet worden aangenomen die het mogelijk maakt dat de overheid registreert wie waar een kluisje bezit. Vervolgens zullen er hoge belastingen worden ingevoerd op de inhoud van die kluisjes.

Instorting eurozone, uw verlies kan oplopen tot 85%

‘De financiële elite neemt nu al voorzorgsmaatregelen voor de instorting van de eurozone,’ vervolgt Speck. ‘Maakt u zich geen illusies: de ECB bankiers weten heel goed dat die crash onvermijdelijk is, en leggen nu de basis voor de gedwongen onteigening van de spaarders.’ En dat kan volgens de financiële specialist oplopen tot een verlies van maar liefst 85% van al wat u bezit, omdat er sterke aanwijzingen zijn dat de politieke en financiële elite alles boven de € 15.000,- in beslag zal nemen. (1)

Xander

(1) Investor-Verlag (info te vinden in gratis nieuwsbrief)(2) Zie ook: Deutsche Wirtschafts 
Nachrichten ( 'EZB erwägt Einfrieren von Bank-Geschäften bei Krise')

Uit: Xandernieuws.punt.nl

Onze Lieve Vrouw in een boodschap aan Veronica Lueken op 1 oktober 1988 : 

Veel van jullie geld(stromen) van het wereldkapitaal komen toe in New York. Deze gelden worden verzameld om een nieuwe oorlog te starten.

Er is een groep in jullie land aanwezig en ze noemen zichzelf de Illuminati. Ze bestaan uit de grootste kapitalisten, en voor geld hebben ze hun zielen verkocht en de zielen van duizenden anderen.

Mijn kinderen, blijf in gebed. Blijf bidden, dit geldt zowel voor de VS als al de overige naties in de wereld, want er is weinig tijd over.

Binnenkort zal de Eeuwige Vader een grote monetaire chaos op de mensheid loslaten. Dan zal duidelijk worden dat de Depressie in de 20ger jaren, Mijn kinderen, niets was in vergelijking met wat nu zal gebeuren. Ik praat over een grote depressie die de mensheid zal treffen. Dit is zorgvuldig gepland door degenen die regeren en de macht in handen hebben… 

Grote Depressie
Wat waren nu de oorzaken voor de Grote Depressie en waarom duurde de Grote Depressie zo lang ? De belangrijkste oorzaak in Amerika was het roekeloos speculeren op de beurs. Als de speculanten in een keer al hun geld uit de beurs trekken, dan stort de hele beurs in elkaar. Vlak erna gingen veel kleine banken failliet en verloren veel mensen al hun tegoeden. Bovendien hadden veel banken geen minimum reserves, en konden ze aan de vraag niet voldoen.

De Amerikanen deden minder grote aankopen en daardoor stortte de industrie in, waardoor er veel mensen ontslagen werden. Vijf procent van de mensen die wel nog geld hadden wilden het liever sparen, omdat ze bang waren voor nog slechtere tijden. Zij potten het geld op.

De Grote Depressie in Amerika werd mee in de hand gewerkt door de positie van Europa. Europa kende toen ook een crisis en bedacht een paar oplossingen die ten koste gingen van de Amerikaanse economie. Zo hadden veel landen door de WO I schulden aan Amerika die ze niet terugbetaalden. Ook koppelden veel landen de geldwaarde los van de goudstandaard. Dat was erg slecht voor de export van Amerika. 
Een deel van de problemen lag dus bij de inwoners van Amerika zelf. Zij gaven veel geld uit met het kopen van aandelen. Een ander deel lag bij de Amerikaanse banken, omdat die te weinig geld hadden om een depressie van die aard te overleven. Als laatste was Europa een deel van het probleem, omdat zij geld van Amerika hadden geleend dat ze niet terug betaalden. 

De eerste jaren van de Grote Depressie, toen Hoover president was, werden er geen acties ondernomen om de Depressie te doen stoppen. Hij vond dat de regering er zich niet mee mocht bemoeien, en er werd dan ook geen actie door de regering ondernomen. In die jaren is de economie alleen maar achteruit gegaan. De situatie zag er dan ook niet rooskleurig uit als Roosevelt de nieuwe president werd. Roosevelt begon meteen met het sluiten van banken zodat die niet allemaal failliet gingen. Hij vond dat de regering het op moest lossen en stelde daartoe alles in het werk. In de jaren voor WO II heeft hij veel nieuwe wetten bedacht om voor meer werkgelegenheid te zorgen en om de economie er weer bovenop te krijgen. Maar hij slaagde er niet in om de Grote Depressie te voorkomen. Maar de inwoners van Amerika hadden vertrouwen in hem en kozen hem voor een volgende ambtstermijn. 
Roosevelt deed grote overheidsuitgaven in de crisisjaren, paste de Keynes economische theorie toe en had WO II die ervoor zorgde dat Amerika uit de Grote Depressie kwam. (Bron : www.scholieren.com)

Wereldwijde Economische Crash
26/3/2007 Broeder Bob
Deze crash vond plaats vorige donderdagavond op vrijdagochtend. Wat zijn nu de data daarvan, Al? Dat zou dan laat gebeuren op de 8ste en vroeg op de vrijdagochtend van de 9de. Dat klopt. Ik was zelfs niet thuis. Ik was weg naar een bruiloft. We hadden een repetitie op donderdagavond. Vrijdag lieten we het koppel de nodige voorbereidingen doen die nodig waren voor hun huwelijk op zaterdag. Ik denk dat deze openbaring volgde op de fluctuerende wereldwijde aandelenmarkten.

Ik voelde dat er iets niet juist was. Dat was een persoonlijk gevoel dat niets met God te maken had. Dat er iets mis was. En de droom begon… Ik zag de internationale datumgrens met de zon die opkwam boven de horizon. Ik weet niet precies waar dat is in de Stille Oceaan, maar dat was het perspectief. Het was niet gezien van op de grond, maar iets boven de horizon zodat het kon worden gezien boven de horizon. Houdt dat steek ? [ja, je was in de lucht]

En als de zon verder boven de Stille Oceaan kwam en de Japanse eilanden bereikte was er een shock die de Japanse investeerders en het Japanse volk trof – en die de beurs kelderde... [dat is de Neiki] OK.. [was dat onze beurs of de hun beurs?] De hunne! En ik bleef de zpn voor, zodat het kon gezien worden boven de horizon. De Heer toonde dat over de hele wereld : het bereikte het Chinese vasteland, ging naar Hong Kong, bereikte de Aziatische markten, hen het was als een domino-effect…De Chinezen kijken verbijsterd. Dit kan niet gebeuren !

De Aziatische markten huiverden toen het India bereikte. Het was alsof je een speld kon horen. Ze konden niet geloven wat er gebeurde, omdat we wisten dat de jobs die voortkwamen van het Westen zouden gedaan zijn. [Hummm] Toen het in de Arabische producerende olienaties kwam, keek ieder daar naar elkaar in absolute verbijstering. Sommigen van hen hadden hun hoofd verborgen in hun hoofddoeken. Ze huilden en jammerden in uiterste wanhoop, wetend dat hun olieprofeten waren gekelderd. [ze zien dus iets maar je hebt me nog niet verteld wat het is?] Uhh huh. [OK]

En als dit het Midden-Oosten overkwam, leek het Joodse volk te bevriezen van angst. Ze wisten instinctief dat het om hen ging, hun natie, Jeruzalem. Zelfs al wisten ze niet echt waarover het ging. Het overspoelde Europa. Er was iets ziekelijks in hun geest toen ze naar alle economieen van de wereld keken. [illuminati] Dit was wat God de Vader toonde. De economieen werden geïmplodeerd – van binnen uit gekelderd.

Toen dit in heel Europa overkwam werd Engeland getroffen, samen met Wales, Schotland, Ierland, Ijsland en verder tot het Amerika bereikte. De wereld hield de adem in. [Uhh huh] En de mensen op Wall Street gingen naar het werk die morgen… Zeg, weet je nog wat God de Vader jaren geleden heeft getoond over de op het zelfde ogenblik ‘imploderende en exploderende’ beurs? [Nee maar..] Nou, Hij liet de horizon zien toen er licht over Wall Street viel…

En in een moment toonde de Vader wat er over meerdere jaren geleden getoond was over een tegelijkertijd imploderende en een exploderende beurs. En ik zei : Hemeltjelief ! Niet nu! Omdat het de bedoeling was, Al, dat dit niet meer zou gebeuren in de toekomst. Dit overkwam ons veel vroeger dan iemand had kunnen denken. Want er waren mensen die daarvoor aan het voorbereiden waren. En zoals de bijbel zegt : het zou hen overdonderen.

En in een uur zou al hun rijkdom niets meer waard zijn en ze zouden hun goud en zilver op de straat gooien. Dat is wat de profeten zeggen. [Heb je uitgelegd wat er gebeurd is tot dit punt?] Ah, ja het komt. [Maar ga je uitleggen waar we het over hebben?] Ja. Mijn broeder, als het zich over Amerika en Canada, Mexico, Zuid-Amerika verspreidde naar de internationale datumgrens was het precies hetzelfde dat er gaande was als het begin.

Toen de naties en de volkeren op de aarde dit alles hadden gezien, konden ze niet geloven dat de economieen van de wereld hadden geïmplodeerd. En dat alles wat ze hadden vergaard in de beurs en daaraan gekoppelde zaken samen met hun leven letterlijk was geïmplodeerd en geëxplodeerd op hetzelfde ogenblik. Alles wat ze hadden was nu waardeloos. Het was in Japan gestart. [Nu, dat is hoe het werkt] Maar de resultaten begonnen zichtbaar te worden in Japan.

De rijken, de superrijken, benamen zich het leven. De middenklasse deden bank-runs. De middenklasse en de lagere klasse haalden de winkels leeg voor voedsel. Zo begon het domino-effect. De winkels met voedingsmiddelen waren leeg. Daarna gingen ze naar de plaatsen waar voedsel werd gestockeerd om de winkels te bevoorraden. [distributiecentra!] OK, distributiecentra. En van daar zouden we naar de fabrieken gaan om te nemen wat ze konden. En van daar naar de boeren. En van daar gingen ze naar de mensen die voedsel voorradig hadden in hun huizen, en naar plaatsen waar het voedsel was bereid om naar de fabrikanten te voeren.

Het ging helemaal door naar beneden tot op de velden, Al. Het kaalplukken zoals de sprinkhanen en andere insecten doen en waarover de bijbel spreekt. Er was niets meer te vinden op de velden. [Hummm] Al, dat ging vooraf aan de rellen. Het was elke man, elke vrouw en elk kind voor zichzelf.

Het gevoel van vaders die voor hun gezin zorgen begon te verdwijnen. En moeders die de voedingsmiddelen gingen halen voor hun kinderen begon te verdwijnen. En als kinderen volwassenen zagen rondrennen en panikeren en chaos zagen, begonnen ze te huilen en schreeuwen niet wetend wat te doen. 

Nu verder met het beeld dat je van Japan kreeg : Japan was dus de eerste. Zij kondigden de staat van beleg af. [Er moet iets gebeurd zijn op de dag voor in Amerika of Mexico die de crash had uitgelokt] Dat werd niet getoond. Er was in elk geval iets heel ernstig mis toen deze dag de hele aardbol deed.

En toch, toen bijvoorbeeld de crash China bereikte wisten ze wat dit betekende. Ik bedoel dat ze geklemd zaten in de wurggreep van het communisme. En als het over de hele wereld verspreidde was er een ingehouden adem : Zal Amerika het houden?

Nu herinner je je hetzelfde scenario dat net werd gezegd over Japan, met de mensen die in opstand komen en dat de natie het staat van beleg inroept en dat er geen… zij gebruikten methoden om de menigten te controleren tot zelfs dodelijk geweld. Erop schieten! [In Japan?] Uhh huh… Dit kwam over de hele wereld. Azie werd gek! En het werd een bloedbad als de naties de grenzen sloten. Toen het de Arabisch wereld bereikte was hun idee : ‘Dit is Allah’s oordeel over de afwijzing van de islam’. Zij staken de koppen bijeen over ‘Moeten we nu starten of niet ?’

Toen Israel erdoor werd geveld wisten ze dat de wereld zou komen voor hen. En ze waren ingesteld op het hoogste alarm. Wat dat ook moge betekenen in Israel. Het ondenkbare werd realiteit.

De Euro begon te winnen in kracht, want de economieën in de wereld zijn op dat punt in de tijd nog altijd gebaseerd op de dollar. Dus als deze economieën implodeerden/explodeerden dit werd gezien als een versterking van de Euro. De Euro werd onevenredig sterker zodat men dacht : We kunnen deze situatie terug rechtzetten.

Toen het Amerika bereikte en dezelfde resultaten vertoonde als in Japan, en zich verspreidde over het hele oostelijk halfrond was dit de gruwelijke werkelijkheid geworden.
Al, de president riep de staat van beleg uit. En dan beseffen dat dit in gang werd gezet door een gebeurtenis of meerdere gebeurtenissen. We zullen het de schaduw regeringen noemen – meervoud – van de Nieuwe Wereldorde : zij konden het niet tegenhouden !!

Nu herinner je je hetzelfde scenario dat net werd gezegd over Japan, met de mensen die in opstand komen en dat de natie het staat van beleg inroept en dat er geen… zij gebruikten methoden om de menigten te controleren tot zelfs dodelijk geweld. Erop schieten! [In Japan?] Uhh huh… Dit kwam over de hele wereld. Azie werd gek! En het werd een bloedbad als de naties de grenzen sloten. Toen het de Arabisch wereld bereikte was hun idee : ‘Dit is Allah’s oordeel over de afwijzing van de islam’. Zij staken de koppen bijeen over ‘Moeten we nu starten of niet ?’

Toen Israel erdoor werd geveld wisten ze dat de wereld zou komen voor hen. En ze waren ingesteld op het hoogste alarm. Wat dat ook moge betekenen in Israel. Het ondenkbare werd realiteit.

De Euro begon te winnen in kracht, want de economieën in de wereld zijn op dat punt in de tijd nog altijd gebaseerd op de dollar. Dus als deze economieën implodeerden/explodeerden dit werd gezien als een versterking van de Euro. De Euro werd onevenredig sterker zodat men dacht : We kunnen deze situatie terug rechtzetten.

Toen het Amerika bereikte en dezelfde resultaten vertoonde als in Japan, en zich verspreidde over het hele oostelijk halfrond was dit de gruwelijke werkelijkheid geworden.
Al, de president riep de staat van beleg uit. En dan beseffen dat dit in gang werd gezet door een gebeurtenis of meerdere gebeurtenissen. We zullen het de schaduw regeringen noemen – meervoud – van de Nieuwe Wereldorde : zij konden het niet tegenhouden !!

04-12-2017 om 01:09 geschreven door claudia  

Spoedig zal Gods Kerk Zwaar Aangevallen worden 13/9/2011

Er zullen hervormingen geïntroduceerd worden in de Kerk die in tegenspraak zijn met het woord van God.

Mijn geliefde dochter, Ik ben het, JEZUS CHRISTUS, die mens geworden is.

Mijn gewijde dienaren van overal MOETEN NU naar Mijn Heilig Woord LUISTEREN.

Al Mijn volgelingen MOETEN deze boodschappen MEEDELEN aan Mijn gewijde dienaren van AL de Christelijke denominaties.

Het is van vitaal belang dat ze aangemoedigd worden om naar Mijn woord te luisteren IN DEZE CRUCIALE TIJD vooraleer ze worden verscheurd en ZICH IN TWEE KAMPEN VERDELEN.

Het werk van de Bedrieger is binnengedrongen op ieder niveau van Mijn Kerk. Jullie zullen de Heilige Missen NU HEEL SPOEDIG, TRAAG MAAR ZEKER, zien VERMINDEREN. Jullie zullen zien dat speciale gebeden VERWIJDERD WORDEN en sommige sacramenten, zoals de BIECHT die zullen beginnen te verminderen.

Ik roep Mijn gewijde dienaren nu op om naar Mij te luisteren en te bidden om INZICHT.

Ik roep jullie nu op zodat Ik jullie kudde kan redden.

Ik wil jullie harten openen zodat jullie DEZE EINDTIJD KUNNEN VOORBEREIDEN die een GLOEDNIEUW begin voor de wereld zal inluiden.

Er zal aan jullie HEEL SPOEDIG GEVRAAGD WORDEN OM JULLIE TROUW TE TONEN AAN DE VALSE PROFEET.

Laat hem voor wat hij is, en beoordeel zijn werken, om te zien of ze vrucht dragen.

Want het fruit, dat hij en zijn slaafse volgelingen zullen voortbrengen zal ROT ZIJN TOT IN DE KERN.

Één hap van het fruit, en jullie trouw aan Mij zal vernietigd zijn. Twee of meer happen zullen zo’n wig tussen jullie en Mijn Heilig Hart drijven, dat het voor jullie BIJNA ONMOGELIJK zal zijn om Mijn Vaders Koninkrijk binnen te treden.

KIJK NU GOED NAAR DE VERANDERINGEN DIE JULLIE ZULLEN ZIEN BINNENDRINGEN in jullie eigen evangeliebediening. Sommige van deze aanpassingen zullen in het begin geen probleem lijken.

Maar ALS DE TIJD EVOLUEERT zullen bepaalde veranderingen aan jullie opgedrongen worden en zullen jullie LEUGENS MOETEN SLIKKEN.

De leugens zullen van Satan komen en zullen gehuld zijn als een wolf in SCHAAPSKLEREN.

Diegenen die zuiver zijn van hart zullen het onmiddellijk opmerken en ze zullen de sluwheid van de Boze herkennen nl. ZIJN PLAN IS OM MIJN KERK OP AARDE TE VERNIETIGEN vanuit zijn eigen gangen.

Mijn waarheid zal over de hele wereld kreten van verontwaardiging uitlokken, omdat Mijn priesters zeker zullen zeggen dat deze profetie een leugen is.

De enige leugen, waarover ze zullen moeten getuigen, zal de leugen zijn die ZE GEDWONGEN ZULLEN MOETEN GOEDKEUREN. Deze zal in DIRECTE TEGENSPRAAK ZIJN MET MIJN HEILIGE SCHRIFT, die aan de mensheid werd gegeven van in het begin.

AANVAARD NOOIT EEN ANDERE WAARHEID dan degene die in de Bijbel staat.

VELE VERANDERINGEN ZULLEN GEΪNTRODUCEERD WORDEN DIE IN TEGENSPRAAK ZULLEN ZIJN met de woorden van Mijn Eeuwige Vader.

Deze veranderingen, Mijn gewijde dienaren, ZULLEN NIET VAN GODDELIJKE HERKOMST ZIJN en jullie MOETEN DEZE ONWAARHEDEN VERWERPEN als jullie Mij trouw willen blijven.

Word wakker.

Aanvecht deze leugens die jullie zullen tegenkomen.

Aanvaard ze nooit.

Het woord van Mijn Eeuwige Vader zal NOOIT veranderen.

Het kan NOOIT aangepast worden door de mensheid.

Velen onder jullie zullen radeloos zijn, omdat jullie je GEΪSOLEERD zullen voelen van jullie collega-gewijde Dienaren.

Vrees niet, want er IS MAAR ÉÉN KANT DIE JULLIE KUNNEN KIEZEN.

En dat is de kant waar Ik sta.

Er is geen andere.

Jullie geliefde Verlosser

Jezus Christus

Uit: the Warning - European seeër 

04-12-2017 om 00:55 geschreven door claudia  

9 Versterving

Versterving is het beheersen van lichamelijke driften, door niet of nauwelijks te eten en te drinken, geen geslachtsgemeenschap te hebben, en afstand te nemen van alle verslavingen en hartstochten die de weg tot God kunnen versperren. Onthouding is tegenwoordig het zich in eten en drinken, in roken of in andere genoegens aanmerkelijk beperken. Van oudsher werd op vrijdag en op de overige onthoudingsdagen, afgezien van het eten van vlees of jus. (in een Nederlands woordenboek)

De deugd van versterving bestaat uit twee vormen: de innerlijke of uiterlijke versterving. Uiterlijke versterving bestaat in de onthouding tegen de zintuigen in en wat de zintuigen aangenaam is. Om zonde te vermijden moet elke Christen versterving doen. Maar versterving is niet verplicht, maar het is zeer nuttig en verdienstelijk. Voor degenen die streven naar perfectie, is versterving absoluut noodzakelijk. Als arme kinderen van Adam, moeten we vechten tegen onze zintuigen tot we sterven. Gal 5:17 Want de zelfzucht begeert tegen de Geest en de Geest tegen de zelfzucht, want ze zijn elkaars tegenstanders, zodat ge niet doet wat ge zoudt willen doen. Het is eigen aan dieren dat ze hun zinnen bevredigen, maar het is karakteristiek dat engelen Gods wil doen.

 Daaruit kunnen we besluiten dat we als engelen worden als we streven om Gods wil te doen, maar we worden als dieren als we onze zinnen bevredigen. Ofwel moet de ziel zijn lichaam onderwerpen, ofwel zal het lichaam de ziel als zijn slaaf nemen. We moeten ons lichaam dus beteugelen en in toom houden. Het is de bedoeling dat de mens nu zijn lichaam onder controle houdt zodat het lichaam EN DE ZIEL geen eeuwig lijden als  straf moeten ondergaan in de hel. Wanneer we in dit leven het lichaam sparen, doden we de ziel. Onze Heer zei eens aan de H. Franciscus van Assisi: “Als je Mij wenst te dienen, neem dan de bittere dingen van het leven als zoetheid, en de zoetheden als bitter.” Dit zei de H. Paulus: Ik beuk mijn lichaam en houd het in bedwang, om niet, na anderen gepredikt te hebben, zelf te worden verworpen. (1 Kor 9:27)

Wijzelf zijn onze ergste vijand

De H. Petrus van Alcantara zei aan zijn lichaam: “Wees er zeker van dat ik in dit leven je geen rust zal geven; kwelling is je lot; wanneer we in de Hemel zijn zullen we een eeuwige rust genieten.” Het is waar dat de wereld en de duivel zijn grote vijanden van onze redding, maar de grootste vijand van alles is ons eigen lichaam omdat het altijd bij ons is. Het is waar dat de wereld en de duivel zijn grote vijanden van onze redding, maar de grootste vijand van alles is ons eigen lichaam omdat het altijd bij ons is.

Zelfverloochening

Als je lichamelijk geen boetewerken kunt doen, probeer dan geduldig de tekortkomingen van je lichaam te verdragen, de weerscondities (te warm, te koud) te verdragen en de pleziertjes wat in te tomen. Vincent Carafa, S.J. zegt dat de Heer ons de vreugden en plezier van de wereld gegeven heeft om te genieten, maar ook zodat we de gelegenheid zouden hebben het een offer te maken, door ervan af te zien uit liefde tot Hem. We mogen natuurlijk ziekte niet gebruiken als voorwendsel om onze geestelijke plichten niet te doen.

Voordelen van versterving

Door versterving kunnen we de tijdelijke straffen uitboeten die door onze zonden veroorzaakt worden. We zijn ons bewust van het feit dat hoewel de schuld van de zonde wordt kwijtgescholden door een berouwvolle Biecht, er een tijdelijke straf overblijft die moet gedragen worden. Als we in het huidig leven nalaten om verzoening en eerherstel aan te bieden, moeten we lijden in het Vagevuur. De H. Antoninus van Florence vertelt dat een zieke man eens de keuze had door zijn engelbewaarder ofwel drie dagen in het Vagevuur door te brengen of twee jaar langer op zijn ziekbed door te brengen. Hij had er nauwelijks een uur doorgebracht wanneer hij klaagde tot de engel dat hij in plaats van een paar dagen, hij reeds verschillende jaren had doorgebracht in verschrikkelijke kwellingen. De engel antwoordde: “Je bed is nog warm van je lichaam op het sterfbed, en je spreekt van jaren?” Als je dus iets te lijden hebt, zeg dan tot jezelf: Dit moet mijn Vagevuur zijn. Ik zal dit lijden geduldig aanvaarden om verzoening te bieden voor mijn zonden en verdiensten te verzamelen voor het eeuwig leven.

Het verheft de ziel

Versterving verheft de ziel tot God. De H. Franciscus van Sales zegt: “De ziel kan nooit tot God stijgen tenzij het lichaam tot onderwerping is gebracht door boete.” Door versterving kunnen we grote glorie verwerven in de Hemel. “Het lijden van deze tijd is het niet waard om vergeleken te worden met de glorie die nog komt, en dat in ons zal geopenbaard worden.” (Rom 8:18) En onze huidige beproevingen zijn tijdelijk en licht. “De lichte kwelling van een ogenblik bezorgt ons een alles overtreffende, altijddurende volheid van glorie.” (2 Kor 4:17) Laten we dus ons geloof versterken: we hebben maar een korte tijd te leven op deze aarde; onze ware thuis en eeuwige rust is na het graf. En degenen die in het hemelse Jeruzalem verblijven zijn levende stenen en deze moeten gevormd worden door versterving.

Innerlijke versterving

Innerlijke versterving bestaat in het intomen van onze ongeregelde eigenliefde en zelfzucht. Er zijn twee soorten eigenliefde: de ene is goed en de andere slecht. De ene spoort ons aan te streven naar eeuwig leven, waarvoor God ons heeft geschapen; de andere doet ons zoeken naar de goede dingen van deze aarde, en beschadigt onze onsterfelijke ziel. Christus zegt: “Wie mijn volgeling wil zijn, moet Mij volgen door zichzelf te verloochenen en zijn kruis op te nemen.” (Matt 16:24) Men moet dus de hartstochten intomen. Volgens de H. Maria Magdalena de Pazzi is eigenliefde zoals een worm die knaagt aan de wortel en niet enkel de vrucht vernietigt, maar de hele plant. Ze voegt eraan toe: “De verrader die we het meest moeten vrezen is eigenliefde, want eigenliefde verraadt ons zoals Judas Onze Heer verraadde met een kus. Hij die eigenliefde overwint, overwint alles.”

Bid daarom onophoudelijk tot de Heer: O God, laat me niet ten prooi vallen aan mijn hartstochten, die me beroven van Uw heilige vrees en van het verstand. Het leven op aarde is een strijd. Ongeacht hoeveel overwinningen we hebben geboekt, we kunnen ons niet veroorloven om onze wapens neer te leggen, want onze hartstochten zijn nooit volledig vernietigd. “Het is als onkruid,” zegt de H. Bernardus, “die terug opschieten zo dikwijls als ze afgesneden zijn; zelfs als je denkt dat je ze volledig hebt verdelgd, verschijnen ze spoedig terug. In de strijd tegen onze hartstochten, is het beste wat we kunnen bereiken dat de aanvallen minder dikwijls voorkomen, dat ze minder hevig zijn, en dat we beter in staat zijn ze te overwinnen.” Hartstochten zullen ons altijd lastig vallen; maar zoals de H. Gregorius zegt is het beter de wilde beesten brullend te zien rondlopen rond ons, dan ze in ons hart te hebben en ze toe te laten dat ze ons verscheuren.

De verovering van het zelf

Ons hart is een tuin waarin onkruid blijft groeien. We moeten daarom ons versterven om deze groei in te tomen, anders zal de tuin spoedig verwilderd zijn door doornenstruiken en distels. Het komt erop aan onze eigenliefde en onze wil te breken. Abt Gilbert zegt: “Wat nut heeft het om de uiterlijke zintuigen te versterven en vele gebeden te doen als we hartstochten in ons hart hebben en weigeren ertegen in te gaan?”

Vele christenen voeren devotie-praktijken uit, gaan dikwijls naar de H. Communie, vasten en brengen veel tijd door in gebed, maar ze negeren hun hartstochten te beteugelen, en koesteren gevoelens van weerwraak en antipathie, en hebben gevaarlijke gehechtheden. Ze doen geen inspanning om zich te onderwerpen aan de gehoorzaamheid en de Wil van God. Soms moet je je eigen wil geweld aandoen, om grotere vooruitgang te boeken, zegt Thomas a Kempis.

Gebed, boetedoening en andere geestelijke oefeningen moeten uitgevoerd worden met het oog op de overwinning van de hartstochten. Alle oefeningen van vroomheid zijn niets anders dan middelen om de deugd in praktijk te brengen. Daarom moeten we God bij de H. Communie, gedurende overweging, in de aanbidding van het H. Sacrament of andere devotie-praktijken altijd vragen om de genade om nederig, verstorven en gehoorzaam te zijn aan Zijn heilige wil. Om ons de waarde en noodzaak te leren van versterving, koos OLHeer om een leven zonder merkbare troost te leiden, een leven van ellende en de dood op het Kruis.

Onze wil

Er is geen schadelijker hindernis in het streven naar perfectie, dan de bevrediging van de eigen wil. De H. Bernardus zegt: “Als je mensen kan motiveren om hun eigen wil op te geven, dan moeten zij geen Hel vrezen.” “Als de wil van God de bron is van alle goed, dan is de wil van de mens de bron van alle kwaad,” zegt de H. Anselmus. De H. Augustinus merkt op dat de duivel zo geworden is door zijn eigen wil. Daarom is zijn wapen in de strijd tegen vrome zielen hun eigen wil. Een leerling vroeg aan Abt Achilles wat de wapens waren die de duivel gebruikte tegen de zielen. Hij antwoordde: Tegen de groten van deze wereld hoogmoed, tegen zakenlui gierigheid, tegen de jongeren lust, en tegen de vromen hun eigen wil. Een daad heeft de grootste waarde door de gehoorzaamheid waarmee het is uitgevoerd. Maar de minste waarde wanneer het door de eigen wil wordt uitgevoerd.

De H. Coletta zegt: “Voor God is de verzaking aan de eigen wil verdienstelijker dan het offer van alle rijkdom van de wereld.” “Ik wens maar zeer weinig,” zegt de H. Franciscus van Sales, “en voor dat weinige heb ik maar een zwak verlangen.” Hij bedoelde dat in zijn verlangens enkel de Wil van God telde en niet zijn eigen wil. Hij was bereid alles op te geven van zodra hij zag dat het niet volgens Gods wil was. “O wat een zoetheid ligt er in de woorden ‘de Wil van God’,” zegt de H. Maria Magdalena de Pazzi. Verzaak dus aan alle ijdele verlangens en ongeregelde neigingen. Maak er een gewoonte van, ten minste elke dag een paar daden van zelfverloochening te stellen.

Laat ons besluiten met de woorden van Pr Torres : “God heeft je een kans gegeven om te lijden en verlatenheid te ervaren. Hij wil zijn liefde in je hart vermeerderen, een liefde zo sterk als de dood. Moge deze liefde je onthechten van alle schepselen en van je eigenwil zodat niets je verhindert om je tot de Heer te richten met al je gedachten, verlangens en neigingen. Doe alles voor Hem en in vereniging met Hem.”

03-12-2017 om 02:51 geschreven door claudia  

Priester Joseph Iannuzzi over het leven in de goddelijke wil – deel 6

De derde fase is deugd. Nadat we de goddelijke wil verlangen en erin worden toegelaten, groeien we in de kennis en laat het toe dat we erin vooruitgang boeken. En dan beoefenen we de deugd zodat we erin verankerd zitten. We kunnen de goddelijke wil binnentreden en eruit gaan. Luisa deed dit verschillende jaren tot ze de gave uiteindelijk begreep en ze omarmde en het nooit meer verliet. Dat was op de leeftijd van 34. Van 16 tot 24 jaar leerde ze de lessen. De deugd maakt het mogelijk in de goddelijke wil te blijven zonder eruit te gaan. De beoefening van deugd moet gebeuren. Jezus dringt aan dat ze haar goddelijke handelingen elke dag doet, alle gebeden, steeds opnieuw. Dat ze haar liefde uitdrukt op verschillende manieren aan God in en door de schepping voor de zielen in het Vagevuur, voor de stervende zielen, God danken voor de engelen. Hoe meer we deugd in praktijk brengen, hoe meer we een tempel worden. We zijn allen schepselen van de hemel, en hoe meer we getrouw zijn aan dat gebedspatroon en werkpatroon, hoe minder we uit de gave van de goddelijke wil treden. Wat ons doet uit de goddelijke wil gaan is welbewuste zonde. Wanneer we een doodzonde begaan, moeten we naar het sacrament van de biecht, om Gods genade te ontvangen en terug in de goddelijke wil kunnen zijn. Dat God ons opnieuw de gave van goddelijke wil kan geven. We kunnen de gave onmiddellijk ontvangen, maar om in de goddelijke wil te blijven, moeten we de deugden in praktijk brengen.

De vierde en laatste fase is leven. Eens we de deugden beoefenen en verankerd zijn in de goddelijke wil, dan wordt het geactualiseerd in ons in zijn volle capaciteit. Er is dus een vooruitgang, van de eerste fase zijn we reeds aan het meewerken aan Gods ene eeuwige activiteit en eens we aan de vierde fase geraken en erin leven veronderstelt dat continuïteit en worden we verondersteld het nooit te verlaten. En zelfs van in het begin, vanaf het verlangen, zijn we aan het meewerken aan de ene eeuwige activiteit, dat een impact heeft op de hele schepping, in het verleden, heden en in de toekomst, samenvallend op hetzelfde moment. We kunnen deze vier fasen samenvatten als volgt: verlangen geeft ons toegang tot de gave, kennis doet ons groeien in de gave, deugd verankert ons in de gave en het leven actualiseert de gave in ons. Leven in de goddelijke wil brengt ons een hele massa van genaden. Ik noem er 33 van op. Jezus spreekt van een ongehoorde ketting van genaden, verbazingwekkende genaden, nooit voorheen gehoorde genaden. Deze lange ketting van genaden voorziet ons van de goddelijke wil en vergezelt ons in ons leven.

De goddelijke wil zorgt ervoor dat de ziel voortdurend groeit, waarbij de eindige daden van de mens geabsorbeerd worden, verheven en getransformeerd door Gods eeuwige activiteit. Jezus geeft Luisa grote genaden, verbazingwekkende genaden. Jezus zegt: Adam is de eerste menselijke zon die bekleed werd met Onze wil. Jezus gebruikt dikwijls het woord ‘zon’ omdat er in de hemel veel ongeschapen licht is en deel uitmaakt van Gods wezen, het is God. Wanneer we de geloofsbelijdenis van Nicea bidden zeggen we : licht uit licht, de ware God uit de ware God. God is ongeschapen licht, ontoegankelijk licht. Hij geeft ons dus de weerspiegelingen van dat licht. Adam is de eerste menselijke zon, gegrondvest in Onze wil. Jezus zegt aan Luisa dat zelfs vóór de erfzonde Adam gekleed was met een gewaad van licht en toen hij zondigde het licht week van hem en hij zag dat hij bloot was. Gregorius van Nyssa, broer van Basilius zegt hetzelfde: Na de zonde week het licht van Adam.

Gregorius van Nyssa (ca. 335 (Caesarea) – na 394) (wikipedia): was een christelijke bisschop en heilige. Hij is de jongere broer van Basilius de Grote en een goede vriend van Gregorius van Nazianze. Deze drie worden de Cappadocische vaders genoemd. Daarnaast is ook zijn zuster, Macrina de Jongere, bekend door de briefwisseling tussen beiden.

Hij is vooral belangrijk in het oosterse christendom, maar is ook een heilige in de Rooms-Katholieke Kerk. Zijn feestdag valt op: 9 maart in de Rooms-Katholieke Kerk, 10 januari in de Orthodoxe Kerk.

In 335 werd hij geboren te Caesarea in Cappadocië. Het was een van de tien kinderen van een diep-christelijk gezin. Zijn ouders waren in het geloof onderricht door Gregorius Thaumaturgis (de Wonderdoener), een leerling van Origenes. Gregorius werd geestelijk beïnvloed door zijn grootmoeder Macrina de Oude en zijn oudste zuster Macrina de Jongere. Hij bereidt zich voor op een kerkelijke loopbaan. Daarnaast begint hij een studie voor retor. Het niet-christelijk idealisme met zijn hoge morele en esthetische niveau boeide hem. Gregorius werd in 372 bisschop van Nyssa met hulp van zijn broer Basilius. Na de dood van Basilius komt hij uit de schaduw van zijn broer en vanaf 379 zijn zijn werkzaamheden overweldigend. In 381 nam hij deel aan het eerste concilie van Constantinopel, waar hij de Geloofsbelijdenis van Nicea (325) en de triniteitsleer verdedigde tegenover de arianen. Vanaf 386 neemt zijn invloed af en nemen dogmatische kwesties hem minder in beslag. Hij legt zich toe op het monastiek ideaal. Hij schenkt aan het monnikendom de vergeestelijking, terwijl daarvoor Basilius meer de organisator was. In het westen is Benedictus zijn grote navolger. Zijn voornaamste verwezenlijkingen liggen echter op het domein van de literatuur, met o.a. een commentaar op het exodusverhaal: Het leven van Mozes. (392). In of kort na 394 is hij overleden.

En Jezus zegt Luisa dat Hij op twee gelegenheden dat licht uitstraalde. Gedurende Zijn hele aardse bestaan onderdrukte Hij het licht. Maar Hij baadde in het licht bij Zijn geboorte, toen de kribbe was verlicht en bij de transfiguratie. Zo zag Adam eruit vóór de zonde. Zo zag Jezus eruit bij de transfiguratie. Hij straalde letterlijk licht uit, de goddelijkheid die uit de mensheid komt. Wanneer je kijkt naar de iconografie in het Oosten, van Rusland in het bijzonder – het zijn meesters van de iconografie-, zal je in de iconen een verlichting zien van de aura’s, hun ogen, hun oren, hun neusvleugels. Er komt leven uit. De goddelijkheid komt van binnen en straalt uit naar buiten. Adam straalde niet alleen licht uit, maar zijn hele lichaam was omringd door licht en toen hij zondigde verloor hij dat. Hij schaamde zich omdat de dieren zagen dat hij de enige was zonder licht en hij schaamde zich en zocht om zich te bedekken. Het eerste offer dat werd gedaan in de geschiedenis van de mensheid was gedaan door God. Wie kleedde Adam en Eva met dierenhuiden?

Jezus openbaart: Adam was de eerste menselijke zon die bekleed werd met Onze wil en zijn daden waren groter dan de zonnestralen. Want ze waren uitgebreid met het doel om de hele menselijke familie ermee te bekleden. Waarbij iemand de velen in de ene (Adam) zou kunnen zien, en dat al hun daden geconcentreerd werden in de kern van deze eerste menselijke zon. En allen zouden dan de kracht hebben om hun eigen zonnen te vormen, zonder uit de band van die eerste zon te gaan. Hoe mooi was de schepping van de mens! Hij overtrof het hele universum! De band van eenheid van de ene in de velen was het grootste wonder van Onze Almacht, omdat Onze wil, één op zichzelf, onafscheidelijk bleef en het communicerende en verenigende leven van alle schepselen was. Onze ongeschapen liefde was ingeprent in de geschapen mens. En Onze wil, die de enige actie is in Ons, zou dan de enige bestuurder zijn geweest in de mens met als doel in hem de eenheid van alle dingen te stichten en de onafscheidelijkheid tussen elk schepsel.

Adam was de emulgerende agent tussen de kosmos. Hij hield alles in harmonie en orde. Toen hij zondigde kwam alles in een staat van anarchie, chaos en wanorde. Adam was de lijm. Omwille van zijn daden is dit wat onze daden doen. Ze helpen relaties heropbouwen tussen schepselen, harmonie en eenheid. In Paulus’ brief aan de Romeinen 8:19-22 zegt: Ook de schepping verlangt vurig naar de openbaring van Gods kinderen. Want zij is onderworpen aan een zinloos bestaan, niet omdat zij het zelf wil, maar door de wil van Hem die haar daaraan onderworpen heeft. Maar zij is niet zonder hoop, want ook de schepping zal verlost worden uit de slavernij der vergankelijkheid en delen in de glorierijke vrijheid van de kinderen Gods. Wij weten immers, dat de hele natuur kreunt en barensweeën lijdt, altijd door. 

De kinderen van God zullen de schepping bevrijden van zijn slavernij en aantasting. Het is mijn overtuiging dat Paulus verwees naar ons, kinderen van God. Het geldt vooral voor degenen die leven in de goddelijke wil. Zij zullen de schepping bevrijden door de gebeden van de schepping te doen. We helpen relaties terug opbouwen en harmonie in het universum dat de erfzonde onderbrak. Omdat met de erfzonde de dieren wild werden, en groeiden er doornen. De eerste natuurramp. Het staat in het boek Genesis. Van zodra Adam zondigde werden de dieren wild, groeiden doornen, leed de mens, moest de vrouw onder pijn kinderen baren, moest de mens hard werken enz.

Het verband tussen zonde en natuurrampen: de erfzonde was de eerste natuurramp in de menselijke geschiedenis. Hoe meer we zondigen, hoe meer de natuur zich tegen ons keert. Hoe meer we ons naar God richten, hoe meer de natuur zich zal herstellen. Wij moeten onze goddelijke handelingen stellen. Zoals Jezus het deed: door het te verlangen, er meer over leren, de deugden in praktijk brengen, en leven te bereiken in de goddelijke wil. Jezus vertelt Luisa ook over het priesterschap in het Koninkrijk van de goddelijke wil. In het vormen van de Nieuwe ontluikende Kerk vormde Ik het nieuwe priesterschap dat zich niet verwijdert van de H. Schrift en het Evangelie. Alle priesters zijn eraan toegewijd om de mensen te onderwijzen. Iedereen die weigert om van deze heilzame bronnen te putten behoort niet bij Mij, omdat ze de basis van Mijn Kerk zijn en het leven waarmee mensen zijn gevormd.

Wat Ik manifesteer over Mijn goddelijke Wil en wat je opschrijft kunnen ook “Het Evangelie van het Koninkrijk van de Goddelijke Wil” genoemd worden. Het vult de H. Schrift of het Evangelie aan. Daarom roep Ik de priesters op om het Evangelie van het Koninkrijk van Mijn goddelijke Fiat te lezen dat betrekking heeft op de hemel, zodat Ik tot hen kan zeggen zoals Ik zei tot de apostelen: “Verkondig het over de hele wereld.” Inderdaad, Ik voer Mijn werken uit door het priesterschap. Net zoals er het priesterschap van het Oude Testament was voor Mijn komst om de mensen voor te bereiden, en het priesterschap van Mijn Kerk in het Nieuwe Testament om Mijn komst, en alles wat Ik zei en deed, te bevestigen, zo zal er ook het priesterschap zijn van het Koninkrijk van Mijn Wil. Mijn dochter, het is een grote noodzaak dat de eerste priesters van het Koninkrijk van Mijn Wil gevormd worden, omdat ze Mij zullen dienen als de apostelen Mij dienden om Mijn Kerk te vormen. En degenen die zich bezighouden met deze geschriften zodat ze kunnen gedrukt worden, zullen de nieuwe evangelisten zijn van het Koninkrijk van Mijn Opperste Wil.

Adam en Eva waren het eerste priesterschap, het Adamische priesterschap. Het Tweede Vaticaans Concilie noemt het het gewone priesterschap. Het Tweede Vaticaans Concilie creëerde ook een term voor een priesterschap voor de leken, ze noemden het ook het gewone priesterschap. Ze zeiden dat alle gedoopten kunnen deelnemen aan het gewone priesterschap van Christus, ze kunnen offers brengen en bidden. Daarnaast heb je ook het ministeriële priesterschap, enkel voor mannen, dat het lichaam en bloed consacreert, zonden vergeeft, wat de gewone priesters niet kunnen doen.

Adam zondigde en zijn zonde trof het hele menselijke ras met de erfzonde, zelfs al zondigde Eva eerst. Adam was het hoofd van het menselijk ras. Als het hoofd was aangetast, werd het hele lichaam aangetast. Sinds zonde in de wereld kwam door de mens, moet het uitgeboet worden door de mens. Daarom nam Jezus een mannelijke menselijke natuur aan. Hij was de nieuwe Adam.

Gebed tot de Allerheiligste Drie-eenheid voor de zaligverklaring van de dienares Gods Luisa Piccarreta 

O Allerheiligste Drievuldigheid Vader, Zoon en H. Geest, wij prijzen en danken U voor de heiligheid die U schonk aan Uw trouwe dienares Luisa Piccarreta. Zij leefde, lieve Vader, in Uw Goddelijke Wil en door de genade van de H. Geest ging zij lijken op Uw Zoon die uit gehoorzaamheid stierf aan het kruis. Zij was slachtoffer en Hostie, U zo aangenaam, en droeg zo bij aan de verlossing van de mensheid. Haar deugd van gehoorzaamheid en nederigheid, haar liefde voor Christus en Zijn Kerk zetten ons aan U te vragen om het geschenk van haar zaligverklaring op aarde, zodat Uw glorie moge stralen en Uw koninkrijk van waarheid, gerechtigheid en liefde zich moge verspreiden over de hele wereld in het bijzondere charisma van het Fiat voluntus tua sicut in coelo et in terra.

Wij beroepen ons op haar verdiensten om van U, Heilig Drie-eenheid, de bijzondere genade te verkrijgen waarom wij U bidden in Uw Goddelijk Wil, amen.

aartsbisschop Giovan Battista Pichierri – 29 oktober 2005

02-12-2017 om 02:39 geschreven door claudia  

Mijn beste mensen,

Ik vraag steun om mijn blogsite in stand te houden. In ontvang namelijk geen geldelijke middelen en mijn computer is 13 jaar oud. Ik draai nog altijd windows 7. Het zou beter zijn voor de kwaliteit van de blog en zou de mogelijkheden verruimen. Daarom vraag ik vriendelijk een donatie te doen.

Mijn computer is 6 jaar en doet het uitstekend. En ik weiger vooralsnog windows 10 te gebruiken uit principiële redenen. Ik kan nog voort.

02-12-2017 om 00:17 geschreven door claudia  

Priester Joseph Iannuzzi over het leven in de goddelijke wil – deel 5

Op aarde kunnen we God niet op die manier liefhebben in een geestelijk huwelijk. Het is gelijkaardig, maar niet ononderbroken zoals in de Hemel. In de Hemel houdt iedereen van Hem en de zielen hun zorg is Hem lief te hebben en zo zouden we Hem moeten liefhebben op aarde, maar we kunnen het niet met dezelfde perfectie en continuϊteit.” Theresa van Avila is een mystieke kerklerares en zij verkreeg het geestelijk huwelijk. De hoogte die beschikbaar was voor haar toen ze leefde. De H. Johannes van het Kruis bevestigt deze ervaring van Theresa (in Levende Liefdesvlam) “Zelfs al bereikt een ziel een hoogstaande staat van perfectie in dit sterfelijk leven als in een geestelijk huwelijk, kan de ziel de perfecte staat van glorie niet bereiken zoals in het volgende leven.” Het is duidelijk dat het geestelijk huwelijk in de woorden van Theresa en Johannes niet dezelfde staat is als de heiligen in de Hemel ervaren. In een ander werk van Johannes heeft hij het er nogmaals over (in Geestelijke Hooglied) “In de transformatie dat de ziel bezit in dit leven in het geestelijk huwelijk wordt de levengevende adem van God aan de ziel gegeven en van de ziel aan God, hoewel niet in de mate die eigen is aan het volgende leven. Het geestelijk huwelijk is niet identiek aan de ervaring van de heiligen in de Hemel, het liefhebben in het geestelijk huwelijk op aarde gebeurt niet met dezelfde continuϊteit of perfectie.” Jezus openbaart aan Luisa dat de gave van leven in de goddelijke wil in ons werd geactualiseerd in de ziel en dat het schepsel niet kon deelnemen aan de staat die de heiligen hebben in de Hemel.

Jezus zegt haar: “Ik wil niet dat de zielen die zichzelf compleet gegeven hebben aan Mij en dat Ik liefheb in Mijn wil, wachten tot ze de verheven staat van de Hemel binnengaan. Ik wil dat het begint op aarde. Ik wil deze zielen niet alleen vullen met hemelse gelukzaligheid maar ook met een gulheid van lijden en de deugd dat mijn mensheid bezit op aarde. Dat is waarom Ik ze niet alleen van materiële verlangens wilde ontdoen maar ook van de geestelijke om hen te vullen met Mijn complete gulheid van het ware begin van zaligheid.” “Mijn dochter, de heiligen in de Hemel geven me veel glorie omwille van de perfecte eenheid met Mijn wil, omdat hun leven het product is van Mijn wil in de Hemel. Er is zoveel harmonie tussen ons dat hun adem, bewegingen, vreugde en al wat hun zaligheid vormt, het effect is van Mijn wil. Maar Ik zeg je echter dat voor de ziel die nog op aarde is en in Mijn wil leeft, op een zodanige manier dat ze nooit ervan afwijkt, het leven hemels is en Ik ontvang van de ziel dezelfde glorie dat Ik ontvang van de heiligen in de Hemel. Ik vindt het zelfs aangenamer in deze pelgrimerende ziel op aarde die in Mijn wil leeft, dan van de heiligen in de Hemel omdat wat de heiligen doen, doen ze zonder offer, terwijl wat de pelgrimerende ziel doet, ze het doet met offer en lijden. Waar er offer is, vind Ik het aangenamer en ben Ik er meer op gesteld.” “Ik plaats de zielen die compleet leven in Mijn wil op aarde in dezelfde toestand als de heiligen in de Hemel.”

De H. Johannes van het Kruis en de H. Theresa van Avila vertegenwoordigen het hoogtepunt van heiligheid vooraleer deze gave werd gegeven. En daarom zijn ze mystieke kerkleraars van de Kerk. Luisa en Annibale ontvingen ook deze gave, en zij vertegenwoordigen het hoogtepunt van heiligheid zoals de H. Johannes van het Kruis en de H. Theresa van Avila maar met deze gave. Het is dezelfde innerlijke staat als de heiligen in de Hemel. Wat betekent dat? Ik vermelde eerder de gebeden van Daniel, David en Luisa. Zij waren beperkt in tijd en Luisa niet. Ze transcendeerde over tijd en ruimte. Veronderstel dat ik naar een begraafplaats ga en er zijn 16000 graven en ik wil voor elk bidden. Hoe moet ik dat doen? Ik zou naar een graf moeten en de naam lezen, bidden voor deze specifieke persoon, naar het volgende graf moeten gaan en de naam lezen en bidden voor deze persoon. Zo zou ik altijd moeten stoppen om de naam van de personen te lezen. Zo baden de heiligen vooraleer ze deze gave kregen. Beperkt in tijd. Nadat deze gave gegeven werd in onze ziel doen we nog steeds opeenvolgende handelingen, maar in plaats van van het ene graf naar het andere te gaan, kijk ik met de ogen van een vogel op een kaart en zie ik alle namen ineens. Zo ziet God alle mensen, generaties, en zo zag Jezus ons allemaal in de tuin van Gethsemane. Zo zag Maria ons. Van heden af prijst elk geslacht Mij zalig, zegt Ze. God gaf haar dit zicht.

En hoewel we misschien dit zicht niet bezitten, bezitten we het vermogen om een impact te hebben op alle schepselen ineens, alsof we van een blik uit de lucht bidden voor alle generaties, van de eerste tot de laatste. En niet alleen alle mensen, alle generaties. Jezus zegt aan Luisa dat we deelnemen aan de scheppingsdaad, dat God het universum schiep. Hoe is dit mogelijk? Hoe kan ik impact hebben op een persoon die reeds is geoordeeld in het verleden, en stierf 3000 jaar geleden. Als God alles kan zien met het zicht van een vogel en alle generaties ineens kan zien. Wat kan Hem stoppen om de gebeden te nemen van iemand die in de goddelijke wil leeft vandaag naar iemand die verwekt werd 3000 jaar geleden. Hij kan alle gebeden gebruiken van iemand die er al was voor wij geboren waren. Bij God is er geen tijd. Hij kan vandaag alle gebeden gebruiken voor iemand die nog niet verwekt is. Hij kan gebeden van iemand die nog niet verwekt is gebruiken voor ons op dit moment.

Dit is Gods eeuwigheid. En dat is het verschil in het bidden in tijd en ruimte en erbuiten. Het is een geweldig verschil, je kunt het niet vergelijken. Daarom zegt Jezus aan Luisa dat 1 handeling van Adam in de goddelijke wil, vóór de zonde, groter was dan alle handelingen, gebed en offers van alle heiligen tezamen. Hij zegt dat Maria groter is dan alle engelen en heiligen samen. Maria is de hoogste van allen, hoger dan alle schepselen, hoger dan Jozef, hoger dan Adam en hoger dan Luisa. Zij is de Moeder en Jezus zegt dat niemand kan Maria’s heiligheid bereiken of overtreffen. Niemand. Een ander voorbeeld is: Ik wil bijvoorbeeld het Evangelie prediken aan alle naties zoals de H. Paulus. Wat moet ik doen? Ik heb een boot, maar geen luidspreker, geen internet. Ik moet van de ene plaats naar de andere varen en daar vragen dat de mensen in een grote arena samenkomen om de boodschap uit te dragen. Stel dat ik de technologie had om te communiceren met een intergalactisch internet-communicatiesystemen en ik alle schepselen kon bereiken in de kosmos en ik zeg 1 woord en allen kunnen het horen. Dat is als ik het doe in de goddelijke wil. Wij doen dit niet. Het is God in ons die het doet. Wanneer we God vragen ons te laten overstromen met Zijn goddelijke wil, dan doet Hij alles.

Als God ons deze gave niet geeft dan kunnen zoveel bidden, dan krijgen we deze gave niet. Het is dus geen deugd. Een deugd betekent hoe meer je iets doet, hoe dichter je bent om het te bereiken en het uiteindelijk bereikt. Net zoals een atleet. De gave om in de goddelijke wil te leven is een geschenk. We hebben het niet verdient. We zijn gekozen voor deze tijd. En er zal ook een vervolging komen daaromtrent. Maar met God hebben we niets te vrezen. Alle liefde verdrijft angst.

Er was een artiest die naar paus Leo XIII kwam en hij presenteerde een portret van de paus. Hij leek er niet op. De artist vroeg aan de paus het te signeren en hij schreef erop: Vrees niet, ik ben het. We moeten niets vrezen, ondanks hetgeen ons te wachten staat. Want met God in ons wordt de angst verdreven. Vrees is een gave van de Heilige Geest. Maar het is niet de soort angst die je bang doet worden. Het is goddelijk respect. Leven in de goddelijke wil is een gave van God in ons. Het is in vier fasen. De eerste fase is verlangen. In verlangen is er een onuitgesproken kennis, het wordt niet uitgelegd. Het is ingeprent, het is een natuurwet. Wanneer je 7 jaar bent, waarom ga je dan geen bank opblazen? Je weet dat het verkeerd is. We doden onze ouders niet, omdat het tegen de intrinsieke wet is, die God in ons heeft gelegd. Als we die wet overtreden, dan zondigen we. Zelfs al worden we niet verteld het niet te doen. Het blijft een zonde omdat we de stem van ons geweten overtreden. Mensen die doden in de naam van God, overtreden hun geweten ook.

Zelfs al is die persoon erover verkeerd geϊnformeerd of heeft hij het niet geleerd, betekent het niet dat het OK is. Paus Benedictus XVI had het erover voordat hij ontslag nam. Onwetendheid is geen zegen. Zelfs al begaat een vrouw abortus of iemand begaat een misdaad en ze wisten niet dat het tegen de wet van de Kerk was, zondigen ze nog altijd tegen hun geweten voor God. De mate van zonde is afhankelijk van de mate van onwetendheid maar het wordt niet volledig weggenomen. Ze kunnen misschien tot in de Hemel geraken, maar ze moeten nog altijd in het Vagevuur. Of ze wisten het dat ze niet in de Hemel zouden geraken omdat ze het niet gebiecht hebben. Maar er blijft schuld over want God gaf ons dit beeld van verlichting in ons. Natuurlijk kunnen we de stem van God negeren, zoals degenen die doden of iemand dwingen tot prostitutie en het hun niets doet. Hun geweten is dood. Betekent dit dat hun daden goedgekeurd worden? Natuurlijk niet, ze overtreden het geweten. Verlangen geeft ons een impliciete kennis dat God ons geeft. We moeten dus geen boeken bestuderen, het is er. Het is genoeg dat je Gods wil verlangt en God zal het je geven.

De tweede fase is kennis. Hoe meer we de geschriften van Luisa lezen of andere mystieken die spreken over de goddelijke wil, hoe meer we erin groeien. Luisa’s geschriften zijn de meest formidabele om te lezen om deze gave te ontvangen. Je moet het niet alleen ontvangen, maar er in groeien. Jezus gaf Luisa een visioen van objecten op de zee. Er waren er die op het oppervlak dreven, anderen die aan het zinken waren en nog anderen die zich op de bodem van de zee bevonden. Jezus vroeg: zie je deze objecten? En zij zei: ja. Het zijn allemaal zielen die in Mijn wil leven. Sommigen perfect, anderen nog meer perfect en andere die volledig in Mij ondergedompeld zijn. Zij zitten in het centrum van Mijn wil. Met verlangen kunnen we in de goddelijke wil binnengaan en op de oppervlakte drijven. Dan kunnen we perfect in gods wil blijven. Maar met de kennis van Luisa’s geschriften dringen we dieper door als we vooruitgang boeken. Luisa ontving deze gave als ze 24 jaar was, maar was nog niet binnengedrongen tot in de kern. Ze bevond zich pas in het centrum toen ze 35 jaar was. Binnentreden is het belangrijkste. Vooruitgang boeken is nog beter. Jezus zegt tot Luisa: “Toon me 1 graad van vooruitgang en het is onbegrijpelijk voor ons. Het doet de hele Hemel en de schepping verheugen in eeuwigheid.” Voor 1 graad vooruitgang. In de goddelijke wil zijn is belangrijk. Het verdubbelt de schepping van alle schepselen.

01-12-2017 om 15:13 geschreven door claudia  

Priester Joseph Iannuzzi over het leven in de goddelijke wil – deel 4

Maria, de vrouw, zal de vijand verslaan. Satan zal geketend worden door de gebeden van Maria nl. de rozenkrans die ze ons gegeven heeft. Door de rozenkrans en haar daden in de goddelijke wil die zullen helpen satan te overwinnen en weg te brengen uit ons midden. De voornaamste rol van Adam en Eva waren de gebeden van de schepping, God verheerlijken in en door de hele schepping. Maar ze hadden impact op het verleden, heden en toekomst. God zorgde ervoor dat elk menselijk wezen dat gezonden werd om geboren te worden, de gave zou krijgen die hij vrijelijk gekregen had nl. de gave van leven in de goddelijke wil. Adam was het hoofd van het menselijk ras, niet Eva. Maar dat betekent niet dat hij superieur was aan haar. Het is een kwestie van rollenpatroon. We hebben verschillende rollen in het mystiek lichaam van Christus.

De rol van het hoofd van het menselijk ras bracht een grote verantwoordelijkheid met zich mee. Het was Adams rol om door de kosmos te gaan, waar hij een perfecte visie over had (want hij had een perfecte ingestorte kennis van alles). Hij dankte God voor alles wat Hij geschapen had voor Adam in de 5 voorgaande dagen van de schepping. Zo vermeerderde de liefde in de schepping. God stak een bepaalde mate van liefde in alle schepselen: de zon, de maan, het gras… en die liefde wordt uitgedrukt door de kleuren, wonderen van het licht, door de verschillende effecten van deze schepselen. Maar deze effecten worden verdubbeld door Adams liefde die hij aan God betoonde. Er is een intensifiëring van licht. Niet dat het je verblindt, maar de kwaliteit van het licht wordt groter. Het is ook een intensifiëring van liefde en harmonie. Een intensifiëring van schoonheid en heiligheid. Wanneer Adam deze gebeden deed werd aan iedereen (ook nu) de gave van het leven in de goddelijke wil gegeven. Jullie krijgen het door de genade, bij de conceptie.

Maar Adam kon het niet doen in 1 handeling. Hij moest verschillende keren door de kosmos gaan. Alleen God weet hoeveel keer hij door de kosmos gegaan is en hoeveel handelingen hij gedaan heeft, voor het de gepaste tijd was voordat de aarde gevuld was en Jezus moest neerdalen om een triomferende koning te worden geëscorteerd bij zijn engelen met de scepter in zijn hand en hij het hoofd werd van het menselijk ras, de koning van de schepping met Adam die Zijn prins was en zouden regeren in de eeuwigheid met ons allen. Maar omdat Adam zondigde werd het plan onderbroken. Niet beëindigt maar onderbroken. Al deze handelingen dat Adam moest doen in de schepping door zijn gebeden werden ook onderbroken. Als de gepaste tijd zou komen moesten ze gegrepen worden door Gods gave. Toen Jezus deze gave actualiseerde door Luisa werden voor de eerste keer in de menselijke geschiedenis deze handelingen beschikbaar om opgenomen te worden door ons, zodat wij het werk van Adam kunnen voortzetten. Wij doen opnieuw waar Adam in faalde. Dat is een Koninkrijk stichten in zijn ziel, een kosmos in de ziel. Ieder van ons wordt opgeroepen om te doen wat Adam moest doen. Dat was de rol van Adam. Eva komt in het plaatje als zijn mooie en liefdevolle partner, altijd gehoorzaam, altijd onderworpen, altijd doen wat hij vroeg zonder te klagen. Maar Eva was een perfecte icoon van Adam. Ze waren voorbestemd voor elkaar. Adam moest door de kosmos gaan en in zich alle handelingen van de schepping bewaren.

Adam kon het niet eerder zeggen en nu wordt het aan ons geopenbaard wat er gaande was in Eden. Adam kon het niet uitdrukken omdat zijn kennis werd beperkt. Maar Jezus geeft dit door aan Luisa. Nu weten we wat Adams rol was. Adam was het hoofd en hij moest door zijn handelingen in zichzelf alle handelingen van mensen opnemen die aan het licht kwamen. Toen hij rondliep moest hij op de stappen van elk letten. Hij had een alomvattende visie van elkeen. Toen hij bad riep hij door zijn gebeden de gebeden van iedereen op en hij bewaarde dit in zijn ziel en breidde zijn ziel uit om elke handeling van elk schepsel – die een rede bezat of redeloos – dat ooit werd geschapen te bewaren. Eens hij dat zou hebben voltooid, zou hij het koninkrijk gesticht hebben.

Maar hij onderbrak het door de erfzonde en het Koninkrijk werd nooit gesticht. Luisa was het eerste wezen die dat bewerkstelligde na Maria. Zij was het eerste schepsel dat in zonde werd verwekt. Eva’s rol, voor de zonde, was van Adam alle daden te ontvangen die hij had bewaard, en ze door te geven aan haar nakomelingen. Adam werd verondersteld het te geven aan zijn kinderen door Eva. Ze lijkt op Maria die de Middelares is van het hele menselijke ras. Zij ontvangt de genaden van Jezus en geeft ze aan ons. Dat was plan B. Plan A was Adam en Eva. Adam was de bewaarder en Eva de doorgeefster. Zoals de man het zaad geeft, de vrouw het zaad voedt en het zaad voortbrengt.

Ik wil u vertellen over het verschil tussen de heiligen die in de goddelijke wil leefden zoals Luisa en de heiligen voordat de gave geactualiseerd was en die de goddelijke wil perfect deden. Jezus maakt onderscheid tussen het leven in de goddelijke wil en de goddelijke wil doen. Hij zegt dat de heiligen, voor de gave werd geactualiseerd, perfect geschikt waren om te ontvangen maar ze niet kregen door hun eigen schuld. Zoals Johannes de Doper en de Eucharistie . Dat is perfect de goddelijke wil doen. Leven in de goddelijke wil is de vrucht door de geactualiseerde gave. Ik zal twee mystieke kerkleraren opnoemen die deze gave nog niet hadden en dan Luisa en Annibal. Om een verschil te geven tussen Johannes van het Kruis en Annibal di Francia. Teresa van Avila en Luisa Piccarreta. Ik ga citeren uit het werk van Teresa van Avila, de weg naar perfectie, de innerlijke burcht en haar memoires. En zij zegt het volgende (uit de weg naar perfectie) “In de Hemel houdt iedereen zonder ophouden van God. Er is geen onderbreking.

01-12-2017 om 01:29 geschreven door claudia  

Priester Joseph Iannuzzi over het leven in de goddelijke wil – deel 3

Maar ook Maria gaf instructies in de maand mei in het boek : De Maagd Maria en het Koninkrijk van de Goddelijke Wil. Er zijn 36 lessen. Jezus geeft de mannelijke versie om in de goddelijke wil te leven. In het andere boek geeft Maria de vrouwelijke versie om in de goddelijke wil te leven. Jezus gaf de instructies als leraar en Maria gaf overwegingen. Het begint met de schepping, de verlossing en dan de heiliging. Luisa ontving ook 33 genaden.

Op het einde van haar leven vroeg Luisa Jezus hoe te sterven. Ze wilde alleen sterven. In 1994 ontving ze de titel Dienares van God. Er is een boek uitgegeven : De gave van te leven in de goddelijke wil in de geschriften van Luisa Piccarreta en deze heeft de goedkeuring gekregen van het Vaticaan.

De schepping

Wat deden Adam en Eva in Eden. Voor de zonde lag de nadruk niet op ‘doen’ maar op ‘zijn’. Ze waren met God verenigd in extase. Er was toen geen tijd. Er was toen een groei in zijn heiligheid. Net zoals in de Hemel een voortdurende groei in heiligheid is. Het is niet statisch. Het is een voortdurende groei in God, in de H. Drie-eenheid. De engelen en heiligen doordrongen worden van Gods leven. En hoe meer ze doordrongen zijn van dat goddelijke leven, hoe meer ze groeien in zijn kennis en in zijn wezen. Natuurlijk hebben ze dingen te doen: ze bemiddelen, ze hebben missies, ze beschermen, ze verdedigen, ze verlichten. Ze zijn verbonden tussen de materiële en spirituele toestand. In de schepping was Adam voornamelijk God aan het verheerlijken namens de hele schepping. In de schepping en door de schepping. In het boek Daniel 3 vinden we een gebed van Daniel die door de kosmos gaat en God verheerlijkt namens elk geschapen ding.

Geloofd zijt Gij, Heer, God van onze voorvaderen, geprezen en hooggeroemd in eeuwigheid. Geloofd zij uw glorievolle en heilige Naam, hooggeprezen en hooggeroemd in eeuwigheid.

Geloofd zijt Gij in uw heilige en glorievolle tempel, hooggeprezen en hooggeroemd in eeuwigheid.

Geloofd zijt Gij die op de cherubs troont en de afgronden doorschouwt, hooggeprezen en hooggeroemd in eeuwigheid.

Geloofd zijt Gij op uw koninklijke troon, hooggeprezen en hooggeroemd in eeuwigheid.

Geloofd zijt Gij in het firmament van de hemel, geprezen en hooggeroemd in eeuwigheid.

Loof de Heer, al zijn werken prijs en roem Hem zeer in eeuwigheid.

Hemelen, loof de Heer, prijs en roem Hem zeer in eeuwigheid.

Engelen van de Heer, loof de Heer, prijs en roem Hem zeer in eeuwigheid.

Al het water boven de hemel, loof de Heer, prijs en roem Hem zeer in eeuwigheid.

Heel het hemelse heer, loof de Heer, prijs en roem Hem zeer in eeuwigheid.

Zon en maan, loof de Heer, prijs en roem Hem zeer in eeuwigheid.

Sterren aan de hemel, loof de Heer, prijs en roem Hem zeer in eeuwigheid.

Regen en dauw, loof de Heer, prijs en roem Hem zeer in eeuwigheid.

Alle winden, loof de Heer, prijs en roem Hem zeer in eeuwigheid.

Vuur en hitte, loof de Heer, prijs en roem Hem zeer in eeuwigheid.

Koude en vorst, loof de Heer, prijs en roem Hem zeer in eeuwigheid.

Dauw en sneeuwjacht, loof de Heer, prijs en roem Hem zeer in eeuwigheid.

IJs en koude, loof de Heer, prijs en roem Hem zeer in eeuwigheid.

Grijp en sneeuw, loof de Heer, prijs en roem Hem zeer in eeuwigheid.

Nachten en dagen, loof de Heer, prijs en roem Hem zeer in eeuwigheid.

Licht en duisternis, loof de Heer, prijs en roem Hem zeer in eeuwigheid.

Bliksems en wolken, loof de Heer, prijs en roem Hem zeer in eeuwigheid.

Aarde, loof de Heer, prijs en roem Hem zeer in eeuwigheid.

Bergen en heuvelen, loof de Heer, prijs en roem Hem zeer in eeuwigheid.

Al wat op aarde groeit, loof de Heer, prijs en roem Hem zeer in eeuwigheid.

Bronnen, loof de Heer, prijs en roem Hem zeer in eeuwigheid.

Zeeën en stromen, loof de Heer, prijs en roem Hem zeer in eeuwigheid.

Zeemonsters en al wat in het water leeft, loof de Heer, prijs en roem Hem zeer in eeuwigheid.

Alle vogels in de lucht, loof de Heer, prijs en roem Hem zeer in eeuwigheid.

Alle wilde en tamme dieren, loof de Heer, prijs en roem Hem zeer in eeuwigheid.

Mensen, loof de Heer, prijs en roem Hem zeer in eeuwigheid.

Israël, loof de Heer, prijs en roem Hem zeer in eeuwigheid.

Priesters, loof de Heer, prijs en roem Hem zeer in eeuwigheid.

Tempeldienaren, loof de Heer, prijs en roem Hem zeer in eeuwigheid.

Rechtvaardigen, loof de Heer met hart en ziel, prijs en roem Hem zeer in eeuwigheid.

Vromen en nederigen van hart, loof de Heer, prijs en roem Hem zeer in eeuwigheid.

Chananja, Azarja, Misaël, loof de Heer, prijs en roem Hem zeer in eeuwigheid,
want Hij heet ons ontrukt aan de onderwereld en ons gered uit de greep van de dood; Hij heeft ons bevrijd uit de laaiende oven en verlost van het vuur.

Dank de Heer, want Hij is goed, en zijn barmhartigheid duurt eeuwig.

Allen die de Heer vreest, loof de God der goden, prijs en dankt Hem, want zijn barmhartigheid duurt eeuwig.

Ook het lied van David, psalm 148 doet hetzelfde.

Alle lof aan God! Loof de Heer vanuit het hemelgewelf, loof Hem, jullie in den hoge; loof Hem, koor van zijn engelen, loof Hem, koor van zijn hemelse scharen. Loof Hem, zon en maan, loof Hem, heir van lichtende sterren; loof Hem, hemel der hemelen, en jij water die de hemelen omgeeft. Alles looft de naam van de Heer: Hij gebood en het al was geschapen, dat Hij vestigde voor altijd en eeuwig, met een maatgang, niet te verbreken. Loof de Heer, jullie hier op de aarde: zeegedrochten in uw baaierd van water, vuur en hagel, wolken en sneeuw, stormwind die zijn bevelen opvolgt; jullie bergen en heuvelen tezamen, vruchtbomen en cederenwoud; jullie dieren in het wild, in het veld, kruipende dieren en gevederde vogels. Jullie aardse koningen, jullie volkeren, vorsten, machthebbers van de wereld; jonge mannen en jullie, jonge meisjes, jong en oud samen: laat hen de naam van de Heer loven. Want zijn naam alleen is hoogverheven, zijn luister tooit de aarde en de hemel. Hij doet de hoorn van zijn volk rijzen, tot een lofzang voor al zijn getrouwen: de kinderen Israëls, het volk van zijn nabijheid. Alle lof aan God!

Luisa gebruikte deze benadering, niet omdat ze de H. Schrift kende zoals wij of theologen, maar omdat Jezus het haar leerde. Waarover gaat de goddelijke wil? Daniel ging door de kosmos in geestelijke zin. Ook David ging door de kosmos in geestelijke zin. De H. Franciscus van Assisi deed hetzelfde in zijn zonnelied:

Allerhoogste, almachtige, goede Heer,
van U zijn de lof, de roem, de eer en alle zegening
U alleen, Allerhoogste, komen zij toe
en geen mens is waardig U te noemen.

Geloofd zijt Gij, mijn Heer, met al uw schepselen,
vooral heer broeder zon,
die de dag is, en door wie Gij ons verlicht.
En hij is mooi en stralend met grote luister. 

Van U, Allerhoogste, draagt hij het zinnebeeld.
Geloofd zijt Gij, mijn Heer, door zuster maan en de sterren.
Aan de hemel hebt Gij ze gemaakt, schitterend, kostbaar en mooi.

Geloofd zijt Gij, mijn Heer, door broeder wind
en door de lucht en de wolken, het helder weer en ieder
jaargetijde, waardoor Gij uw schepselen in leven houdt.

Geloofd zijt Gij, mijn Heer, door zuster water,
die heel nuttig is, nederig, kostbaar en kuis.

Geloofd zijt Gij, mijn Heer, door broeder vuur,
door wie Gij voor ons de nacht verlicht.
En hij is mooi en vrolijk, stoer en sterk.

Geloofd zijt Gij, mijn Heer, door zuster aarde,
onze moeder die ons in leven houdt en leidt
en allerlei gewassen met kleurige bloemen en kruiden voortbrengt.

Geloofd zijt Gij, mijn Heer,
door hen die vergiffenis schenken door uw liefde,
en ziekte en verdrukking dragen.

Gelukkig zij die dat dragen in vrede,
want door U, Allerhoogste, zullen zij worden gekroond.

Geloofd zijt Gij, mijn Heer,
door onze zuster de lichamelijke dood,
waaraan geen levend mens ontsnappen kan.
Wee hen die sterven in doodzonde.
Gelukkig wie zij aantreft in uw allerheiligste wil,
want de tweede dood zal hun geen kwaad doen.

Loof en zegen mijn Heer
en dank en dien Hem met grote nederigheid.

Hoe waren de cycli van Luisa van de schepping anders dan deze van Daniel, David en Franciscus? Luisa ging door de schepping gelijkaardig aan het patroon in de H. Schrift. God verheerlijken, aanbidden, prijzen en danken in en door de schepping. Theologisch is dit het verschil betreffende tijd en ruimte. Ik geef jullie 3 adjectieven: eindig, oneindig en eeuwig. Wat is het verschil? Eindig heeft een begin en een einde. Eindig zijn schepselen zoals planten. Oneindig heeft een begin maar geen einde. Zoals wij oneindige schepselen. We gaan op het einde naar de Hemel of de Hel en we leven voort. Eeuwig heeft geen begin en geen einde. Enkel God is eeuwig. Alle engelen, Maria, wij zijn oneindig. God is dus eeuwig, wij zijn oneindig. Redeloze wezens zijn eindig.

Wanneer Daniel, David en Franciscus baden waren hun gebeden samengedrukt in het eindige. Schepselen, wezens en andere elementen waren God aan het aanbidden enkel gedurende hun levensduur. Wanneer we bidden in de goddelijke wil doet God dit in ons door Jezus, die eeuwig is. Hij smolt twee naturen, het menselijke en het goddelijke tezamen. Het wordt een hypostatische vereniging genoemd in theologie.

Uit www.gotquestions.org : De hypostatische vereniging is de term die gebruikt wordt om te beschrijven hoe God de Zoon, Jezus Christus, een menselijke gedaante aannam, maar toch tegelijkertijd volledig God bleef. Jezus was altijd al God geweest (Joh 8:58; 10:30), maar tijdens de incarnatie nam Jezus een menselijke vorm aan – Hij werd een menselijk wezen (Joh 1:14). De toevoeging van de menselijke aard aan de Goddelijke aard is Jezus, de Godmens. Dit is de hypostatische vereniging, Jezus Christus, één Persoon, volledig God en volledig mens.

Deze twee aspecten van Jezus, menselijk en Goddelijk, zijn onafscheidelijk. Jezus zal voor altijd de Godmens zijn, volledig God en volledig mens, twee verschillende naturen in één Persoon. De menselijkheid en de Goddelijkheid van Jezus zijn niet gemengd, maar verenigd zonder de afzonderlijke identiteiten te verliezen. Jezus had twee naturen, maar was slechts één persoon of persoonlijkheid.

De leer van de hypostatische vereniging is een poging om uit te leggen hoe Jezus tegelijkertijd zowel God als mens kon zijn. Maar uiteindelijk is het een doctrine die wij nooit volledig zullen kunnen begrijpen. Het is voor ons onmogelijk om volledig te bevatten hoe God te werk gaat. Wij zijn beperkte menselijke wezens en kunnen niet verwachten dat wij een oneindige God kunnen begrijpen. Jezus is Gods Zoon omdat Hij door de Heilige Geest werd verwekt (Lucas 1:35). Maar dat betekent niet dat Jezus niet bestond voordat Hij verwekt werd. Jezus heeft altijd al bestaan (Joh 8:58; 10:30). Toen Jezus verwekt werd, werd Hij een menselijk wezen, naast het feit dat Hij al God was (Joh 1:1,14).

Jezus is zowel God als mens. Jezus is altijd God geweest, maar Hij werd pas een menselijk wezen toen Hij in Maria werd verwekt. Jezus werd een menselijk wezen zodat Hij zich met onze beproevingen kon identificeren (Hebr 2:18), maar nog belangrijker zodat Hij aan het kruis kon sterven om de straf voor onze zonden te betalen (Filip 2:5-11). Samengevat leert de hypostatische vereniging ons dat Jezus volledig menselijk én volledig Goddelijk is, dat er geen vermenging of verzwakking van één van deze naturen bestaat, en dat Hij voor eeuwig één verenigd Persoon is.

Een eindige handeling, dat een begin en een einde heeft, zoals het oppakken van een boek en het neerleggen is een handeling. Dat is een eindige handeling. Wanneer Jezus onze menselijke natuur aannam werd elke handeling die Hij deed eeuwig. Het was gefusioneerd met zijn goddelijke natuur en maakte Hij het eeuwig. Hij verleende de eindige handeling een oneindige kwaliteit. Dat werd gedaan met de verlossing. Daarom verloste hij degenen in het verleden, het heden en de toekomst. Want Hij alleen is eeuwig. Hij kan in het verleden en de toekomst gaan. Laten we dat toepassen op de gebeden van Luisa. Wanneer zij de gebeden deed in de goddelijke wil volgden ze hetzelfde patroon als Daniel en David. Maar eens de goddelijke wil in haar komt, doet de Drie-eenheid het. Daarom hebben haar gebeden niet alleen een impact op de schepselen van haar tijd, maar in het verleden, het heden en de toekomst. Dat is het verschil om te leven in de goddelijke wil volgens Luisa en de heiligen in het verleden die baden in conformiteit met Gods wil. Ze waren enkel in staat om impact te hebben op mensen en schepselen van hun tijd. Jezus zegt tot Luisa: als mijn goddelijke wil niet het drijvende kracht was achter mijn menselijke handelingen, zou mijn verlossing beperkt zijn geweest tot een paar generaties. Waarom een paar generaties en niet 1? Omdat zijn levensduur ging van grootouders, ouders en kinderen, dat zijn drie generaties. En Christus’ licht had tot daar beperkt geweest als de goddelijke wil er niet had ingezeten.

God gebruikt de vrouw om zijn vijand, de duivel te verslaan. Nadat Adam en Eva waren gevallen, gaf God het eerste proto-evangelie of de eerste aankondiging van redding. Hij zei dat Hij uiteindelijk een verlosser zou zenden:

Genesis 3:15 (Jahwe God tot de slang) Vijandschap sticht ik tussen u en de vrouw, tussen uw kroost en het hare. Het zal uw kop bedreigen, en gij zijn hiel!

Het was de toekomstvoorspelling dat de toekomstige Verlosser geboren zou worden uit Maria en de zonde en satan zou verslaan door zijn verrijzenis. In het boek Openbaring 12 vinden we haar terug. Het begint in het eerste boek Genesis en in het laatste boek Openbaring.

Openbaring 12:1 en volgende En er verscheen een groot teken aan de hemel: een vrouw, bekleed met de zon, de maan onder haar voeten en op haar hoofd een kroon van twaalf sterren. Zij was zwanger en kreet in haar weeën en barensnood. Toen verscheen aan de hemel een ander teken: een grote, vuurrode draak. Hij had zeven koppen en tien horens, en op elke kop een diadeem. En zijn staart vaagde een derde deel van de sterren des hemels weg en wierp ze op de aarde. En de draak stond voor de vrouw die zou baren, om zodra? zij gebaard had, haar kind te verslinden. En zij baarde een kind, een zoon, die alle volken zal weiden met een ijzeren staf. 

30-11-2017 om 23:59 geschreven door claudia  

Priester Joseph Iannuzzi over het leven in de goddelijke wil – deel 2

De eerste natuurramp in onze menselijke geschiedenis was de erfzonde. Daarom is het geen wonder dat woekerende zonden zorgen dat natuurrampen vermeerderen. Hoe meer zonde toeneemt, hoe meer de natuur ons terugroept naar God. Dat komt omdat de natuur werd geschapen naar ons beeld. God schiep Adam en Eva na de 5 dagen van schepping. Toen Adam tot leven kwam met de adem van de H. Geest, voerde de H. Geest zijn herinnering terug naar de zon, de maan, de sterren, de bomen, de dieren, alles wat aan hem onderworpen was. Wanneer Adam en Eva zondigden, keerde de natuur zich tegen hen. Omdat zij zich tegen de natuur hadden gekeerd. De dieren werden wild. Er groeiden doornen. Mensen werden oud. De dood. Al de gevolgen van zonde. Ze verloren dus ingeprente kennis. Ze verloren onsterfelijkheid. En ze verloren hun reinheid.

Het Concilie van Trente zegt dat : Nadat we gedoopt zijn blijft er in ons nog begeerte over, de neiging tot zonde. Het doopsel lost niet alles op. Het begint het werk van heiliging. Zeker, het neemt de erfzonde definitief weg, het herstelt ons in de christelijke familie van Christus waarbij we een nieuw schepsel worden, maar de strijd is pas begonnen. Bij het doopsel gebeurt het volgende: de Vader zendt de H. Geest, personifieert in ons door geloof, hoop en liefde. En de toegang van Gods goddelijke aanwezigheid verdrijft de erfzonde. De erfzonde kan niet uit zichzelf weggaan. Het wordt verdreven door de toegang van de drie Goddelijke Personen. Op het moment van het doopsel vertoeft de H. Geest in ons en de H. Geest is onafscheidelijk van de Vader en de Zoon. En dat maakt dat we een nieuw schepsel zijn van God. En dan begint de tocht. Na de erfzonde kon Adam niet navertellen aan Abel hoe het was. Hij verloor de ingeprente kennis om de woorden te formuleren om de ervaring uit te drukken.

Hij kon het niet onder woorden brengen omdat zijn intellect verduisterd was. De herinnering dat hij zo’n wonderbare gave was verloren bewoog hem tot tranen. Jezus vertelde dat aan Luisa. Daarom weten we zo weinig van hetgeen God aan Adam en Eva gaf voor de erfzonde. Maar nu is het aan ons geopenbaard in de openbaringen van Luisa Piccarreta. De eerste 19 volumes hebben van de Kerk de nihil obstat ontvangen. Luisa schreef meer dan 5000 bladzijden. Zeer weinig mensen zijn in staat alles te lezen wat ze schreef. Het was voornamelijk bedoeld voor de hiërarchie, om een systematische en theologische herziening te bieden voor de traditie en de leerstellingen van het Magisterium van de Kerk. En er kleine boekjes van te maken voor de leken. Dat is nu momenteel aan de gang. Al de geschriften van Luisa zijn vertaald in het Engels.

Kleine Dochter van de Goddelijke Wil : Luisa Piccarreta

Door Pater B. Bucci o.f.m. - promotor van de Congregatie voor heiligverklaringen.

De dienares Gods Luisa Piccarreta werd op 23 april 1865 geboren in Corato in de provincie Bari en stierf daar in geur van heiligheid op 4 maart 1947.

Luisa had het geluk geboren te worden in één van die patriarchale families die nog steeds leven in de streek Puglia en graag diep in het binnenland leven in boerenwoningen.

Haar ouders Vito Nicola en Rosa Tarantino hadden vijf kinderen: Maria, Rachele, Filomena, Luisa en Angela. Maria, Rachele en Filomena trouwden. Angela, gewoonlijk Angelina genoemd, bleef alleen en zorgde voor haar zus tot ze stierf.

Luisa werd geboren op de zondag na Pasen en werd dezelfde dag gedoopt. Haar vader wikkelde haar een paar uur na haar geboorte in een deken en droeg haar naar de parochiekerk waar het heilig doopsel werd toegediend.

Nicola Piccarreta was in dienst op een boerderij van de familie Mastrorilli, halverwege de Via delle Murge in de Forre Disperata, 27 kilometer van Corato. Degenen die deze streek kennen, met de zonnige, kale en rotsachtige heuvels waarderen de plechtige stilte die er hangt. Luisa bracht vele jaren van haar jeugd en jonge-meisjes-jaren door op deze boerderij. Voor het oude huis staat nog steeds de indrukwekkende eeuwenoude moerbeiboom met de grote holte in de stam, waar Luisa zich, toen ze klein was, gewoonlijk verstopte om buiten het bereik van glurende ogen te kunnen bidden.

Op deze eenzame zonnige plek begon Luisa’s goddelijk avontuur, wat haar moest leiden langs de paden van lijden en heiligheid. Het was inderdaad op deze plaats, dat ze onuitsprekelijk begon te lijden van aanvallen van de duivel, die haar bij tijden zelfs lichamelijk kwelde. Om bevrijd te worden van dit lijden, nam ze onophoudelijk haar toevlucht tot ’t gebed, speciaal tot de Allerheiligste Maagd, die haar troostte met Haar aanwezigheid.

De goddelijke aanwezigheid leidde het meisje langs zo’n geheimenisvolle paden dat ze geen andere vreugden kende dan God en Zijn genade. Op een dag zei de Heer haar inderdaad: Ik ben telkens weer over de wereld getrokken, en Ik heb al Mijn schepselen één voor één bekeken om de allerkleinste te vinden. Tussen zo velen vond Ik jou. Je kleinheid behaagde Me en Ik koos jou uit. Ik vertrouwde je toe aan Mijn engelen dat ze voor je zouden zorgen, niet om je groot te maken, maar om je kleinheid te bewaken en nu wil Ik beginnen met het grote werk van de vervulling van Mijn Wil. Hierdoor zul je je zeker niet groter voelen, integendeel, het is juist Mijn Wil om je zelfs kleiner te maken en je zult de dochter van de Goddelijke Wil blijven. (deel 12 – 23 maart – 1921 )

Toen ze negen was, deed Luisa haar eerste communie en werd ze gevormd en van toen af leerde ze uren voor het H. Sacrament te blijven bidden. Toen ze elf was, wilde ze lid worden van de toen bloeiende vereniging van de dochters van Maria in de kerk van San Giuseppe. Met achttien jaar werd ze lid van de derde orde der dominicanen als zuster Maddalena. Ze was één van de eerste leden van de derde orde, door haar parochiepriester gestimuleerd. Luisa’s toewijding aan de Moeder Gods zou zich ontwikkelen tot een diepe mariale spiritualiteit, een inleiding op wat ze ooit zou schrijven over O L. Vrouw.

Jezus’ stem leidde Luisa tot onthechting van zichzelf en van iedereen. Toen ze ongeveer achttien was had ze vanaf het balkon van haar huis aan de Via Nazario Sauro een visioen van Jezus lijdend onder het gewicht van het kruis, die naar haar opkijkt en zegt “O ziel, help Me!” Vanaf dat moment ontstond in Luisa een onstilbaar vurig verlangen naar lijden voor Jezus en de redding van de zielen. Zo begon dat lichamelijk lijden, dat leidde tot ware heldhaftigheid.

De familie beschouwde dit alles als ziekteverschijnselen en zocht medische hulp. Maar al de geraadpleegde dokters stonden verbaasd over zulk een ongewoon klinisch geval. Luisa was onderhevig aan stijfheid als van een dode, ofschoon ze tekenen van leven vertoonde, en geen enkele behandeling kon haar bevrijden van deze onbeschrijfelijke kwelling.

Toen alle wetenschappelijke middelen waren uitgeput, wendde de familie zich tot de priesters, hun laatste hoop. Pater Cosma Loiodice, een augustijn, werd aan haar bed geroepen: tot verbazing van alle aanwezigen was het kruisteken, dat deze priester over het arme lichaam maakte, voldoende om bij ’t zieke meisje onmiddellijk haar normale vermogens te herstellen. Na het vertrek van Pater Loiodice naar zijn klooster, werden wereldheren gevraagd te komen, die met het kruisteken Luisa weer in haar normale toestand brachten. Zij was overtuigd dat alle priesters heilig waren, maar op een dag zei de Heer haar: Niet omdat zij allen heilig zijn – waren ze dat maar! – maar eenvoudig omdat zij de voortzetting zijn van Mijn priesterschap in de wereld, moet jij je altijd onderwerpen aan hun priesterlijk gezag; verzet je nooit tegen hen, of ze nu goed of slecht zijn.

Gedurende haar hele leven moest Luisa zich onderwerpen aan priesterlijk gezag. Dit moest één van de belangrijkste bronnen van haar lijden zijn. Haar dagelijkse behoefte aan de autoriteit van een priester om haar gewone taken weer te volbrengen, was haar diepste versterving. In het begin had ze te lijden onder zeer vernederend onbegrip van de kant van de priesters zelf, die haar beschouwden als een krankzinnige vol verheven ideeën. Op een keer lieten ze haar meer dan twintig dagen in die toestand. Nadat Luisa de slachtofferrol had aanvaard, had ze zeer speciale ervaringen: iedere morgen lag ze stijf, onbeweeglijk, in elkaar gedoken op bed, en niemand kon haar languit laten liggen, haar armen opheffen, of haar hoofd of benen in beweging brengen.

Zoals bekend, was een priester nodig, die met een kruisteken die stijfheid als van een dode kon opheffen en haar in staat stelde haar gewone taken weer op te nemen. (borduren) Dat haar biechtvader nooit tevens spiritueel begeleider was, was zeer uitzonderlijk. Ons Heer reserveerde die taak voor Zichzelf. Jezus liet haar Zijn stem rechtstreeks horen, trainde haar, corrigeerde haar, berispte haar zonodig en bracht haar geleidelijk naar de hoogste toppen van volmaaktheid. Luisa werd onderricht in wijsheid en werd vele jaren voorbereid om de gave van de Goddelijke Wil te ontvangen.

Luisa werd een offerziel. De offerziel vereenzelvigt zich met het lijden van de Heer om zielen te redden, te verlossen en te heiligen. OLVrouw te Fatima toonde aan de 3 herdertjes - Lucia, Francisco en Jacinta- het visioen van de hel. En ze weenden. OLVrouw zei: Er zijn vele zielen die naar de hel gaan omdat er niet genoeg mensen zijn die voor hen bidden. We kunnen dus zielen redden door onze gebeden en offers. Dat was het doel van Luisa’s offer. Ze werd gekozen door God om offers te brengen. Om op haar Jezus’ lijden te aanvaarden om zielen te redden.

Op 16 oktober 1888 ervaart ze haar eerste geestelijke bruiloft met de Heer op aarde. Toen was ze 23 jaar. Op 7 september 1889 ervaart Luisa haar tweede geestelijke bruiloft met de Heer in de Hemel. Jezus neemt bezit van haar hart. Verschillende dagen later bevestigt de H. Drie-eenheid dit en legt in haar hart de Goddelijke verblijfplaats. Dit is wanneer God haar de gave geeft om te leven in de goddelijke wil. Geen heilig heeft ooit een geestelijke bruiloft ervaren in de Hemel. Luisa ervaart nog een derde geestelijke bruiloft van het Kruis, waar ze bijna voortdurend begint te lijden met Jezus voor de redding van de zielen, om de kastijding te vermijden dat ze voorzag in een mystiek visioen, voor het einde van de Wereldoorlogen, voor de cholera-epidemie te verzachten.

De toenmalige aartsbisschop G.B. Dottula kwam te weten wat er zich afspeelde in Corato. Na de mening van verschillende priesters gehoord te hebben, wilde hij zijn gezag laten gelden en nam de verantwoordelijkheid op zich voor deze kwestie. Na rijp beraad achtte hij het juist, Luisa een bijzondere biechtvader toe te wijzen, Pater Michele de Benedictis, een prachtige priester, voor wie zij iedere hoek en spleet van haar ziel opende. Pater Michele, een verstandige priester met een heilige manier van doen, stelde grenzen aan haar lijden en beval haar niets te doen zonder zijn toestemming. Het was dan ook Pater Michele, die haar oplegde minstens één maal per dag te eten, zelfs als ze direct alles overgaf. Luisa moest alleen leven van de Goddelijke Wil. Onder leiding van deze priester kreeg ze toestemming om voortdurend in bed te blijven als boeteslachtoffer. Dit was in 1888. Luisa bleef aan haar bed van pijnen gekluisterd voor nog eens 59 jaar tot aan haar dood. Merk op dat ze tot dan toe, hoewel ze haar rol als slachtoffer had aanvaard, slechts nu en dan in bed bleef, omdat de gehoorzaamheid haar nooit had toegestaan om voortdurend in bed te blijven. Vanaf Nieuwjaar 1889 echter bleef ze voortdurend in bed.

In 1898 wees de nieuwe prelaat, aartsbisschop T. de Stefano haar een nieuwe biechtvader toe. Pater Gennaro Di Gennaro, die deze taak 24 jaar vervulde. De nieuwe biechtvader, die flitsen zag van de wonderen van de Heer in deze ziel, droeg Luisa nadrukkelijk op, alles te noteren wat God’s genade in haar bewerkte. Geen enkele uitvlucht van de dienares Gods om haar biechtvader niet te gehoorzamen haalde iets uit, zelfs niet haar geringe literaire vorming. Pater Gennaro Di Gennaro bleef koud en onbewogen, hoewel hij wist, dat de arme vrouw alleen maar lagere school had. Aldus begon ze 28 februari 1899 haar dagboek, bestaande uit 36 dikke delen. Het laatste hoofdstuk werd geschreven op 28 december 1939, de dag waarop ze opdracht kreeg te stoppen met schrijven.

In 16 november 1900, toen ze 35 jaar was ervaarde ze haar vierde en laatste geestelijke huwelijk. Daarin bezat ze Jezus’ hart, ontving ze 3 goddelijke adems, en raakt ze middenin de goddelijke wil, en bezit ze de volledige goddelijke wil. Luisa heeft 4 bruiloften ervaren. Jezus zei dat je in het doopsel de tempel van de H. Geest wordt. Wanneer je je middenin Jezus bevindt, dan wordt God je tempel. De drie-eenheid wordt je tempel.

Haar biechtvader die stierf op 10 september 1922, werd opgevolgd door kanunnik F De Benedictis die haar maar vier jaar bijstond, omdat hij stierf op 30 januari 1926. Aartsbisschop G. Leo benoemde een jonge priester Pater B. Calvi tot haar biechtvader. Hij stond Luisa bij tot ze stierf, deelde al haar lijden en het wanbegrip dat de dienares Gods ten deel viel in de laatste jaren van haar leven.

Aan het begin van de eeuw waren de mensen hier gelukkig met de aanwezigheid van St. Annibale Maria Di Francia in Puglia. Hij wilde in Trani mannelijke en vrouwelijke takken van zijn pas gestichte congregatie. Toen hij hoorde over Luisa Piccarreta, bracht hij haar een bezoek en vanaf die tijd waren deze twee zielen onverbrekelijk verbonden door hun gezamenlijke doelstellingen.

Andere beroemde priesters bezochten Luisa eveneens zoals bv. Pater G. Braccali s.j., Pater E. Montemurro die stierf in een geur van heiligheid en Pater F. Cento, apostolisch nuntius en kardinaal. St. Annibale werd haar buitengewone biechtvader en gaf haar geschriften uit, die stuk voor stuk zorgvuldig werden bestudeerd en goedgekeurd door het kerkelijk gezag. In ± 1926 gaf St. Annibale Luisa opdracht de memoires van haar jeugd en jonge-meisjes-jaren te schrijven. Hij gaf verschillende geschriften van Luisa uit, waaronder “De Uren van de Passie”, die wereldberoemd werden en vier keer werden herdrukt. Toen het huis van de zusters van de congregatie van het Goddelijk Vuur in Corato klaar was, werd Luisa op 7 oktober 1928 opgenomen in het klooster, zoals St. Annibale dat had gewenst. St. Annibale was toen al in een geur van heiligheid gestorven in Messina.

In 1938 stak er een verschrikkelijke storm op rond Luisa Piccarreta: zij werd in het openbaar verworpen door Rome en haar boeken werden op de index geplaatst. Na de publicatie van de veroordeling door het H. Officie, onderwierp ze zich direct aan het gezag van de Kerk. Vanuit Rome werd door de kerkelijke autoriteiten een priester gestuurd die al haar handschriften opvroeg, die Luisa onmiddellijk en zonder ophef overhandigde. Zo werden al haar geschriften weggesloten op het secretariaat van het H. Officie.

Vanwege opdracht van hogerhand werd Luisa op 7 oktober 1938 verplicht het klooster te verlaten en een nieuwe woonplaats te zoeken. De laatste negen jaar van haar leven bracht ze door in een huis aan de Via Maddalena, een plaats die de ouderen in Corato goed kennen en waar zij op 8 maart 1947 zagen, hoe haar lichaam naar buiten werd gedragen.

Luisa’s leven was zeer eenvoudig; zij bezat weinig of niets. Zij leefde in een huurhuis, liefdevol onderhouden door haar zus Angela en een paar toegewijde vrouwen. Het weinige wat ze had, was zelfs niet genoeg om de huur te betalen. Om in haar onderhoud te voorzien borduurde ze ijverig en verdiende hiermee een beetje voor haar zus; zij zelf had immers kleding, noch schoenen nodig. Haar voeding, een paar gram, werd voor haar klaargemaakt door haar hulp Rosaria Bucci. Luisa bestelde niets, verlangde niets en gaf direct over wat ze at. Ze zag er niet uit als iemand vlak voor de dood, maar ze zag er ook niet echt gezond uit. Toch deed ze altijd iets, haar energie was nodig voor haar dagelijks lijden of haar werk en voor degenen die haar goed kenden was haar leven een voortdurend wonder.

Zij was absoluut niet gehecht aan geld dat betaald werd buiten haar dagelijks werk om. Zij weigerde resoluut geld en allerlei cadeautjes, haar aangeboden onder welk voorwendsel dan ook. Zij nam nooit geld aan voor de publicatie van haar boeken. Zo zei ze op een dag tot St. Annibale, dat ze hem het geld wilde geven van haar auteursrechten: “Ik heb er geen recht op, want wat ik daar opgeschreven heb, is niet van mij.” (voorwoord van “De uren van de Passie”. Messina 1926) Ze weigerde ’t minachtend, gaf het geld terug dat vrome mensen haar soms stuurden.

Luisa’s huis was als een klooster, niet toegankelijk voor nieuwsgierigen. Er waren altijd een paar vrouwen rondom haar, die leefden vanuit haar eigen spiritualiteit en wat meisjes die bij haar thuis leerden borduren. Veel roepingen ontstonden in deze “bovenzaal”. Haar vormingswerk was niet alleen beperkt tot meisjes; ook heel wat jonge mannen werden door haar naar verschillende religieuze instituten en seminaries gestuurd. Haar dag begon om 5 uur, als de priester kwam om het huis te zegenen en de H. Mis op te dragen. Ofwel haar biechtvader deed dat of een plaatsvervanger: een voorrecht mogelijk gemaakt door Leo XIII en in 1907 bevestigd door St. Pius X. Na de H. Mis bleef Luisa gewoonlijk twee uur lang in gebed en dankzegging. Om ± 8 uur begon ze aan haar werk tot aan de middag. Na haar sobere lunch bleef ze alleen in haar kamerom te mediteren. ’s Middags, na wat uren werk, bad ze de rozenkrans. ’s Avonds tegen 20 uur schreef ze haar dagboek. Rond middernacht ging ze slapen. ’s Morgens trof men haar onbeweeglijk aan, stijf, ineengedoken op haar bed, haar hoofd naar rechts en de tussenkomst van priesterlijk gezag was nodig om haar weer op te roepen voor haar dagtaak en haar in staat te stellen om rechtop te zitten in bed.

Luisa stierf op de leeftijd van 81 jaar, tien maanden en negen dagen, op 4 maart 1947, na een ziekte van twee weken, de enige in haar leven met een diagnose, een serieuze longontsteking. Ze stierf aan het eind van de nacht, op het zelfde uur waarop de priesterlijke zegen haar iedere dag had bevrijd uit haar onbeweeglijkheid.

Luisa bleef rechtop in bed zitten. Het was onmogelijk om haar neer te leggen, een buitengewoon verschijnsel. Haar lichaam was nooit onderhevig aan “rigor mortis” en bleef in de houding die het altijd had gehad.

Nauwelijks had het nieuws van Luisa’s dood zich verspreid, of al het volk stroomde als een sterk gezwollen rivier haar huis binnen en de tussenkomst van de politie was nodig om de menigte in bedwang te houden, die dag en nacht binnenstroomde om Luisa, zo dierbaar voor hen, te groeten. Eén stem weerklonk: “Luisa, de heilige is gestorven” Met toestemming van ’t burgerlijk gezag en gezondheidsautoriteiten werd haar lichaam 4 dagen opgebaard zonder enig teken van lichamelijk verval. Luisa leek niet dood, zij zat in bed, in ’t wit gekleed, het leek of ze sliep, omdat ze, zoals reeds gezegd, niet leed aan “rigor mortis”; Zonder enige moeite kon men haar hoofd in alle richtingen bewegen, haar armen opheffen, haar handen en al haar vingers buigen. Het was zelfs mogelijk haar oogleden op te tillen en haar stralende ogen te zien die niet mat waren geworden. Iedereen geloofde dat ze nog leefde, ondergedompeld in een diepe slaap. Een team van dokters, voor dit doel bijeengeroepen, verklaarde, na degelijk onderzoek van het lichaam, dat Luisa werkelijk dood was en dat haar dood moest beschouwd worden als reëel en niet schijndood, zoals iedereen had gedacht. Luisa had gezegd dat zij “achterste voren” was geboren en dat het daarom logisch was, dat haar dood ook ongewoon zou zijn vergeleken met andere schepselen. Ze bleef in zittende houding zoals ze altijd geleefd had en moest in deze houding naar het kerkhof worden gedragen in een kist speciaal voor haar gemaakt met voor en zijkanten van glas, zodat ze door iedereen gezien kon worden, als een koningin op haar troon, in ’t wit gekleed met het Fiat op haar borst. Meer dan veertig priesters, het kapittel en de plaatselijke geestelijkheid namen deel aan de uitvaart. De zusters droegen haar om beurten op hun schouders en een onmetelijke menigte omgaf haar: de straten waren ongelooflijk vol; zelfs de balkons en de daken van de huizen wemelden van de mensen, zodat de processie met de grootste moeite langzaam voort trok.

De uitvaartplechtigheid van de kleine dochter van de Goddelijke Wil werd gehouden in de hoofdkerk in aanwezigheid van het hele kapittel. De hele bevolking van Corato volgde het lichaam naar het kerkhof. Iedereen probeerde een aandenken of een bloem mee naar huis te nemen, na daarmee haar lichaam te hebben aangeraakt. Een paar jaar later werd het stoffelij k overschot overgebracht naar de parochie St. Maria Greca. Toen Luisa op 4 maart 1947 naar het Vaderhuis ging, werd Corato drie dagen overspoeld door duizenden bedevaarders. Er was nog geen jaar voorbij en Aartsbisschop Mgr. Reginaldo M.Addazi riep haar uit tot “Dienares Gods”. Haar stoffelijk overschot werd op 3 juli 1963, door toedoen van de laatste officieel aangestelde biechtvader, Don Benedetto Calvi, overgebracht naar het heiligdom van de Parochie S. Maria Greca. Pas op 20 november 1994, heeft het Aartsbisdom Trani-Barletta-Bisceglie, onder leiding van Zijne Exc. Mgr. Carmelo Cassati, ingevolge het “non obstare” van de Heilige Stoel en op verzoek van de Vrome Vereniging “Luisa Piccarreta P.F.D.V.” in Corato, de procedure voor de zalig- en heiligverklaring geopend. Op 29 oktober 2005, heeft Zijne Exc. Mgr. Giovan Battist Pichierri, die met de verzamelde getuigenissen en documenten het diocesane onderzoek naar de roep van heiligheid van de Dienares Gods in handen gegeven van de Heilige Vader. (24/2/2008 door House of Healing Den Bosch)

Karol Wojtila heeft de verboden boeken van Zr Faustina en Antonio Rosmini-Serbati in ere hersteld en Joseph Ratzinger heeft de boeken van Luisa Piccarreta in ere hersteld. Ze waren toen nog kardinaal, maar ze werden allebei later Paus.

Luisa werd de kleine dochter van de goddelijke wil genoemd. En Maria is de Moeder van de Goddelijke Wil. Luisa vroeg aan Jezus: Wanneer ga ik de grote dochter worden? Maar Hij zei: Je zult altijd de kleine dochter zijn, omdat Maria de grote dochter is en ook de Moeder van de Kerk. We kunnen zeggen dat Paus Johannes Paulus II de Paus van de goddelijke barmhartigheid was. En Paus Benedictus XVI de Paus van de goddelijke wil. En de goddelijke barmhartigheid en de goddelijke wil gaan hand in hand.

Luisa heeft 36 volumes geschreven en daarnaast nog 4 werken: de uren van het lijden, de Maagd Maria en het Koninkrijk van de goddelijke wil, de vrome pelgrimstocht van de ziel en de goddelijke wil en de kerstmisnoveen. Ze schreef ook veel brieven. Haar volumes zijn gegroepeerd volgens het heilig nummer 12. De 12 stammen van Israël, de 12 apostelen, de 12 sterren van Maria. De eerste 12 delen spreken over de fiat van verlossing. De volgende 12 gaan over de fiat van schepping. De laatste 12 gaan over de fiat van heiliging. Deze volumes werden gegeven door Jezus.

30-11-2017 om 02:11 geschreven door claudia  

Het maandloon van een pastoor: 1.736 euro netto (www.jobat.be)

We vroegen pastoor Adrien Dhooghe (60) uit Merelbeke hoeveel hij verdient ...

Adrien Dhooghe (60), Merelbeke

• Beroep: priester-pastoor
• Privé: ongehuwd, geen kinderen (celibatair)
• Brutoloon: 2.540,52 euro
• Nettoloon: 1.736,79 euro
• Extra's: gratis woonst

Wat doe je voor job?

Ik ben priester-pastoor in Merelbeke. Mijn job is voortgekomen uit een roeping, en ik ervaar het dus niet echt als ‘werk’ (behalve soms bij laatavondvergaderingen …). Het is een opdracht die ik mag vervullen met daarbij een ruime persoonlijke vrijheid om ze te volbrengen en eigen accenten te leggen.

Doe je je job graag?

Heel graag! Al kan het soms zwaar zijn, bijvoorbeeld als er verschillende begrafenisdiensten kort na elkaar zijn. Je wil dan meeleven met de verschillende families in rouw en een passende kerkdienst verzorgen, niet eenvoudig.

Wat vind je van je inkomen?

Ik zou durven zeggen: het is zelfs iets van het goede te veel. Naast de gratis woonst krijgen we er bijna een halve wedde bij als we verantwoordelijk zijn voor meer dan één parochie. Al doe ik zelf sinds kort wel nog slechts één parochie. Aan de andere kant is ons pensioen niet zo denderend.

Zou je van werk veranderen voor een hoger loon?

Neen, het is een roeping.

Spaar je?

Ik spaar wat, vooral in het vooruitzicht van de aankoop van een nieuwe wagen. Pastoors hebben geen bedrijfswagen of kilometervergoeding.

Wat is je grootste kost?

Mijn levensonderhoud, de wagen en de energiekosten.

Let je meer op je centen door de crisis?

Neen, behalve wat betreft de energiekosten.

Waar kan je echt geen geld aan geven?

Aan gastronomische weekends.

Waar geef je met plezier geld aan uit?

Aan liturgische gewaden (al worden die meer door de parochie dan door mezelf betaald), boeken en goede doelen waar mensen zich vrijwillig voor inzetten.

Waar droom je van?

Van een wereld waar meer mensen gelukkig zijn en minder te lijden hebben onder geweld, egoïsme en onverschilligheid van anderen.

DE HAMVRAAG :

Kunnen de priesters zich eigenlijk een leven inbeelden van mensen die het met veel minder moeten doen omdat ze chronisch ziek, gehandicapt, gepensioneerd of werkloos zijn? Kosten van medicatie hebben, ziekenhuisfacturen enz. en bovendien hun huishuur nog moeten kunnen betalen? En dan hebben we nog niet over bisschoppen waar hun netto maandinkomen tussen de 3500 en 4000 Euro ligt en waar ze nog extra voordelen bovenop krijgen.

29-11-2017 om 23:40 geschreven door claudia