Gisterenavond is er tegenover ons een ‘bandbus’ komen te staan. Met 5 stuks langharig tuig en gitaren. Duidelijk onderweg naar hun volgende gig. Even twijfelden we nog of het de Foo Fighters zouden kunnen zijn, maar ze zien er wat jong uit. In elk geval, het personeel van de camping wil maar al te graag met hen op de foto.

We rijden weer 250km naar het zuiden, tot aan de 1000 Islands. Aan de receptie van de volgende camping krijgen we een activiteitenlijst mee. Jullie gaan toch zeker eens op ons springkussen? Of van de glijbaan in ons zwembad? Of anders kunnen jullie morgenavond meerijden met de koets over de camping, voor de wet ride. Dan mogen de andere gasten jullie natmaken. Of willen jullie een uitstap doen naar een kasteel en bijna 1000 eilandjes? Wat een enthousiasme, we zullen morgen wel zien. Misschien zegt een dag niks doen mij ook wel iets.

We maken fish sticks, lang geleden. Hoewel de gebruiksaanwijzingen anders zijn. Ofwel in de oven, ofwel in de microgolf, ofwel op de BBQ (?). Ze eindigen naar Belgisch recept gewoon in de pan.

Eens het begint te schemeren is het enthousiasme over de insectenvrije camping snel weg. Jezus man, waar blijven ze die muggen toch vandaan halen? Hoeveel moet ge er vermoorden voor die beesten dat snappen? Heel ons arsenaal anti-mug moet bovengehaald worden om het doenbaar te houden.