Zo gauw de kantoren open zijn, bel ik naar de ferry maatschappij. Verdict: alles volzet, ook voor de overzet van 20u en alle ferry’s van zaterdag. Een lichte paniek maakt zich van mij meester. Heel ons plan dreigt in duigen te vallen en de campings zijn al betaald. Er zit niets anders op dan naar ginder te rijden en hopen dat ze nog een gaatje vinden voor een 8,5 m lange bus.

We vertrekken goed op tijd. De rit is de moeite, door de taiga, de baan is goed. Als het zou tegenvallen bij de ferry en we moeten heel het stuk terug, hebben we tenminste nog een prachtig uitzicht. Over de laatste 30 km doen we echter ellendig lang, wegenwerken. We sussen onszelf met het idee dat dat enkel in ons voordeel kan werken. Ook mensen met gereserveerde plaatsen moeten deze files doen, mogelijk zijn er een aantal te laat vertrokken en kunnen we hun plaats innemen.

Bij de incheck zegt de man dat we ‘une toute petite chance’ hebben om mee te kunnen. Hm. Eigenlijk staan er niet eens zoveel auto’s. En zeker niet veel oversized. Dit komt wel goed. De boot wordt geladen. Alles reservés erop. Dan is het aan diegenen die het noodlot tarten. Alle personenwagens zonder reservatie gaan er ook vlot mee op. De vrachtwagen en camper voor ons ook. En dan gaan de armen naar beneden en zegt de man: c’est complet. Komaan jongens, een klein efforreke… onverbiddelijk zijn ze, de boot vertrekt zonder ons. Op een trekker na zijn we de enigen die op de oever worden achtergelaten. Ik weet nu hoe Hagar zich op zijn piepklein eilandje moet voelen.

Verslagen zitten we in onze camper. Dat wil zeggen, 6u wachten op de overzet van 20u, waarvan we ook niet weten of we meekunnen. Onze camping halen we al helemaal niet meer op tijd. Er zit niets anders op dan de camping proberen te annuleren.. Er staat hier nog zo’n oude telefooncel waar je muntjes in kan gooien, dus we kunnen de camping verwittigen (ook al zitten we hier bij een redelijk grote ‘stad’, GSM-ontvangst is hier noppes). We spreken de voicemail van de camping in en dan is het wachten geblazen.

Hm, misschien kunnen we wel iets eten. We schuiven onze zijkanten uit en knutselen een verse spaghettisaus in elkaar. Als we hier dan toch moeten wachten, kunnen we het beter zo aangenaam mogelijk doen. De heerlijke etensgeuren verspreiden zich over de parkeerplaats. Misschien moeten we onze spaghetti per portie verkopen aan de nieuwe lichting achter ons. Met een glas wijn erbij. Lucratieve business, lijkt ons. Onze achterburen hebben ondertussen de luifel van hun caravan ook opengeschoven en zitten rustig in hun campingstoelen een pintje te drinken. Ach ja, als we hier een nacht moeten blijven, we hebben ons hele huis bij. Geen probleem.

Als 20u begint te naderen, keert de onrust terug. Staan er nu niet meer auto’s dan daarstraks? Zeker meer caravans en vrachtwagens. Ik geloof er niet meer in, dit wordt niks. Als er bij het laden van de boot dan ook nog voorrang gegeven wordt aan 2 kleinere vans die veel na ons zijn toegekomen, ben ik in alle staten. Maar discussiëren helpt niet, dat weet ik al. Ik probeer nog eens met een extra vieze blik. Als ik het nu nog iets verder drijf, bindt Mike me zeker vast in de douchecabine, maar de blik lijkt wel indruk te maken want ineens mogen we mee. Ik ben pas gerust als we effectief met onze wielen in de buik van de boot staan. Ok. So far so good, zover zijn we al.

Aan de overzet hebben we niet zoveel, het is ondertussen donker. Vraag die zich nu stelt, waar gaan we overnachten. Gewoon langs de baan mag niet en geen enkele camping gaat ons nog toelaten op dit uur. En dan gaat er plots het ideelampje branden zoals in de stripboeken. De parking van een Walmart-supermarkt! Daar hebben we over gelezen! De meeste Walmart’s stellen hun parkings ter beschikking voor campers en caravans, in de hoop dat die de volgende ochtend bij hen komen winkelen. En ja, Matane heeft een Walmart en een aparte sectie op hun parking speciaal voor overnight stays. Wat een opluchting. Ok, er zijn geen voorzieningen, maar die hebben we niet nodig. Hoewel, blijkt dat we nog kunnen verbinden op hun wi-fi ook, mooi meegenomen. Nog even snel het sociale netwerk wat bijwerken en dan onder de wol.