Onweer vannacht, maar een flauwke, een half uurtje flashen en grollen en net de plassen terug gevuld. Vandaag gaan we de meest populaire wandeling opzoeken van dit eiland, de Cup and Saucer Trail. Eerst naar de supermarkt waar we ons de minst populaire 10% van de parking toe-eigenen. Stevige voorraad eten ingeslagen, de supermarkten liggen niet dik bezaaid. Dan 50km verder naar het startpunt. 12 km boswandeling. Het klimaat is vrijwel hetzelfde als bij ons (in de zomer toch) en dat maakt dat de vegetatie ook overeenkomt.

Mooie wandeling, geen wildlife gespot buiten wat agressieve muggen. De nieuwe camping voor vanavond ligt vlakbij, in een First Nation resort. Een reservaat voor de oorspronkelijk bewoners die de genocide overleefd hebben. We vinden de camping niet, of we nu de coördinaten invoeren in de gps of het adres of visueel de juiste huisnummer opsporen. Het eindigt gestaag in “Make a U-Turn”. Daar word je niet vrolijk van als je een roadtrain bestuurt die net genoeg kan draaien om van baanvak te wisselen. Na twee keer het dorp te doorkruisen geven we het op. Ander en beter. Een reclamebord langs de Highway maakt reclame voor een camp 5 km verderop. ‘Ovenight stays welcome’, perfect, we zullen is gaan zien. We nemen de afrit en volgen de bordjes. Binnen de kortste keren zitten we op baantjes waar je zelfs met een bakfiets nauwelijks op kan. Steil naar boven, weer naar beneden en bochtjes die het uiterste vergen van de stuurinrichting, kilometerslang. Please God, laat dit nu niet doodlopen. Het baantje eindigt aan een meer, geen camping te bespeuren, enkel een telefoon met een infonummer. Niet wat we gehoopt hadden. Gelukkig is er wel een beperkte parking waar ik met de nodige moeite kan draaien. Ander en beter.

Meteen 150 km verder van het eiland af. We vinden plaats op Camping Carol, waar we ons nog net tussen de andere gasten gewrongen krijgen. Als we onze zijkanten openschuiven zitten we zowaar ín hun tent. Morgen verder, dit is geen camping maar een voetbalveld volgestouwd met RV’s. We doen zelfs niet de moeite om buiten te eten.