Bon, de specs
van de camper wou u weten? Houd je vast.
27ft = 8,3m
lang, 12 ft hoog en 8,5 ft breed ( HiHi, hij past net niet in onze kampeertent)
Tanks:
Benzinetank 200L
Verswatertank 167L
Warmwatertank 40L gas of elektriciteit
Greywatertank 140L
Blackwatertank 100L
Propanetank 33L
Aansluiting voor stadswater en 30 Amp
electriciteit
Airco
Fan
Verwarming op gas
Ijskast gas of elektriciteit
Diepvries gas of elektriciteit
3pits kookvuur
Dampkap
Microgolfoven
Conventionele oven
USB laadpunt x4
TV met Satellietantenne
Cd-speler
Satellietradio
Toilet
Douche
Generator
Slaapplaatsen
6, nu dringend nog wat vrienden maken hier.
Het is wel
comfortabel vanbinnen
We halveren
onze slaapkamer en living en maken onze woonst klaar om te moven. Het moeilijkste
stuk eerst. Van de camping op de hoofdbaan geraken. Enkel effen wegen kiezen,
de wielbasis is te lang om grote niveauverschillen te kunnen overbruggen. Uitkijken
voor alle takken, luifels, reclameborden onder de 4meter en bochten groot
genoeg inschatten door vooraf eerst even naar buiten te draaien alvorens de
bocht naar binnen in te zetten. De dame in het gps bakje volgen. Voetgangers en
fietsers ontwijken is nu even bijzaak. Het bord opgepast spelende kinderen is
duidelijk. Dat ze maar oppassen.
Eens de grote
baan op valt het eigenlijk wel mee. De baan is groot genoeg en gaat
voornamelijk rechtdoor. Ik houd me als enige aan de snelheidslimiet dus ik heb
nooit verkeer voor me. De achteruitkijkspiegel is enkel voor de show
geïnstalleerd. Ik heb geen flauw benul van de sliert autos achter me, zoals
het een rechtschapen trucker betaamt. Enkel als de baan door enkele
keuterdorpjes snijdt is het uitkijken naar openwaaiende portiers enzo.
200km verder
gaan we de ferry op. Op een monstertruck na zijn we het grootste voertuig dat
mee gaat. Voor het eerst dat ik een ferry oprijd dat ik voornamelijk op het
plafond let. Ok. Nu zijn we onderweg naar Manitoulin, het grootste eiland ter
wereld (hoe kan het hier ook anders). In de kleine lettertjes staat: het
grootste ZOETwatereiland ter wereld. Ik dacht al wel dat Australië groter was. Heb
ik eigenlijk mijn handrem wel opgetrokken? Niet mijne sterkste kant, dat weet
ik. Alle botsingen die ik de afgelopen
10 jaar heb veroorzaakt zijn gebeurd terwijl er niemand in de wagen zat. Zot
hé. Soit, we zien wel, ge kunt niet aan alles denken, nietwaar?
We vinden de
camper terug waar ik hem achtergelaten had en loodsen hem van de ferry, naar
Manitoulin Resort aan Manitoulin Lake. Geen (sneeuw)bergen meer te bespeuren
hier, we rijden precies door de Vlaamse polders.
De camping is
rustig en mooi, hier blijven we enkele dagen. Het klinkt misschien raar maar
het is lang geleden dat we nog eens op een camping stonden waar je s avonds
enkel kikkers en vogels hoort. Zelfs in de Rockies was er meestal wel een
drukke baan of spoorlijn op gehoorafstand. Rustieke camperen is niet hun
sterkste kant.
Misschien
kunnen we een bootje huren en vanop dit eiland naar een eiland varen. We zien
wel. De BBQ aan en vis roken.
Van de
gevreesde black flies hebben we tot hiertoe nog geen last. Als de schemering
begint, is er wel ineens een invasie van muggen. En op 21 juni schemert het
nogal lang, zeker als ge wat noordelijker zit. Een stevige portie Deet helpt.
De muggen blijven wel rond uw hoofd zoemen maar vinden u al niet meer zo
smakelijk. Dat scheelt een beet.
We hebben wat
fotokes van ons nieuwe huis toegevoegd.








|