Eerst als de geoliede bliksem een overnachting zoeken voor onze eerste dagen in Toronto. Niet gemakkelijk, het meeste is volgeboekt of werkelijk belachelijk duur. Na enkele uren internetten vinden we toch een appartement in het centrum, tegen maar een beetje belachelijk duur. Het zei zo. Goed, kunnen we nu vertrekken.

Er zijn nog enkele wijken in Vancouver die we nog niet bezocht hebben. Chinatown bijvoorbeeld. We bezoeken een Japanse tuin die beter aanbevolen werd dan hij werkelijk waard was. Daarna dringen we dieper Chinatown binnen voor het Vancouver Police Museum. Het straatbeeld is hier helemaal anders dan helemaal Downtown. Heel wat daklozen die elkaar verwensingen toeroepen. De betere klasse beschikt hier over een geleende wagen, al kan je dat hier wel erg letterlijk een winkelwagen noemen. Om de haverklap worden we aangesproken om sigaretten per stuk te kopen of drugs. We wandelen voorbij het Salvation Army depot, de detox kliniek en vinden uiteindelijk het politiemuseum. Dat puilt voornamelijk uit van verboden wapens en illegale drugsvarianten, zowat alle dingen die ze hier ‘s morgens in de goot vinden bedenk ik. Maar het is eigenlijk wel leuk gedaan, zo eens iets anders.

Goed, van hieruit terug richting beaten track. In Gastown staat een stoomklok die elk kwartier een deuntje fluit op de 4 stoomfluiten. Het mechanisme van de klok zelf werkt echter op platvloerse elektriciteit. Het is er drummen, iedereen wil een foto.

Hierna zoeken we de beste pizzeria van de stad op, dat klopt ook. Dan keren we terug naar ons hotel. Da’s nodig want de eigenaar van het gevonden appartement in Toronto heeft ons opgebeld dat het toch niet beschikbaar is, terug naar af.