|
In vol ornaat
wandelen we tot aan het dorp via de bospaadjes, alle grizzly waarschuwingen
negerend. We hebben immers een overactieve berenbel, een gevaarlijke wandelstok
en een fonkelnieuwe bus bugspray 30% Deet in de aanslag. Geen beer te zien natuurlijk.
We laten ons informeren naar welke wegen en paden al sneeuwvrij zijn. Lake
Louise is perfect bereikbaar en Moraine Lake ook, ok let s go. Is berenspray
hier echt noodzakelijk als je gaat hiken? Vragen we langs onze neus weg alvorens
de infobalie te verlaten. Nee niet echt stelt ze ons gerust, Al heb ik zelf
altijd berenspray op zak en hoop ik die nooit te moeten gebruiken
.??? Zo
helpt ge dus niet.
Beide meren zijn
in de onmiddellijke omgeving van het dorp, leuk, gisteren genoeg gereden. Terug
via het verlaten berenpad naar de campsite, ons huis oppikken en weg. Lake
Louise als eerste. Die parking staat eivol, parking 2 ook en parking 3 heeft
nog enkele plekjes. Dit hebben we nog niet meegemaakt. Wat een volk,
weekendtoerisme? De plek is weer buitengewoon idyllisch, al slaat het
aanpalende hotel veel dood. Van de toeristenstroom wordt een beetje
geprofiteerd, voor een half uurtje bootje varen leg je 55 CAD neer, voor die
prijs mag je dan wel zelf peddelen. Het zaakje draait anders goed, er staan
lange rijen aan te schuiven om een kano te huren. Ik trek fotos van ieder stel
dat het lief komt vragen. Zo ook van een koppel op leeftijd, 48jaar gelukkig
getrouwd beweren deze Schotten, ze hebben hun hart verloren in Blankenberge,
vreemd hoe zon conversaties tot stand komen. We lopen de massa uit en wandelen
tot aan het einde van het meer. Daar hangen de watervallen er nog maar bevroren
bij. We zien hoe het smeltwater van de sneeuw samen met het melkachtige gletsjerwater
samen het meer instromen. Een beproefd recept voor diepblauwe meren. En dan terug
de gekte in. Telkens opnieuw zijn we blij dat we hier nu al zijn, vóór het
hoogseizoen.
RV in, op naar meer
meer. Moraine Lake. De rit tot daar is belonend, al weet je best exact hoe
breed je camper is. Op het parkinggedeelte waar ik wil staan mag je niet
parkeren met een camper. Gezien de wagens hier standaard buiten formaat zijn vind
ik dat het verbod niet van toepassing is op onze bescheiden beddenbak op wielen.
We passen perfect helemaal in een gewone parkeerplek. No probs. Dit meer is
ruiger, de flanken steiler en hoger, continu hoor je gedonder dat verraadt dat
er sneeuwmassas verschuiven. Klein toertje langs de oever en door het bos. We
zijn best met 4 raadt een bord ons aan. Wij tellen voor twee, toch ten opzicht
van kleine sappige Chinezekes.
Eerst de voeten
nog een ijsbad geven en dan terug naar onze campsite, als we ons haasten kunnen
we nog even van het zonnetje genieten alvorens de temperatuur duikelt. s
Morgens komen we net boven het vriespunt uit. Al chance dat we hier niet met
een tentje staan. t Is al fris in onze beddenbak. Over tenten gesproken. Onze
campsite heeft een apart gedeelte enkel voor tenten en soft-sided camping cars.
Dat gedeelte is volledig omheind met een electric fence tegen de beren, en gaat
pas open tegen half juni als deze knuffelbare viervoeters opnieuw hoger in de
bergen vertoeven. Romantisch kamperen lijkt me dat.
Morgen gaan wij
de hoogte in.
|
