Na 1,5 komt
Ruth komt vruchteloos terug van walkabout, nog steeds met een handvol pesos. Ondertussen
mogen we ons aanmelden bij de check-in. Het moment van de waarheid. Onze
paspoorten worden gecontroleerd en onze namen opgezocht op de passagierslijsten.
We worden niet onmiddellijk gevonden maar we kunnen over zijn schouder
meekijken, proberen zelf te zoeken op Ruth ipv Dillen en wijzen uiteindelijk
de juiste lijn aan, er wordt geen woord gerept over de onfortuinlijke
omwisseling. Yes, denk ik, ik kan me niet inbeelden dat ze ergens bij de
volgende loketjes moeilijk gaan doen. Nog even heel eerlijk over een
terugvlucht die we niet gaan doen. Ahja juist edreams had voor ons beslist dat
de heenreis ook een terugreis hoort te hebben en dus ook een retourtje geboekt.
Kans is groot dat heen en weer ook gewoon goedkoper is dan enkel heen. We
kunnen bewijzen dat we niet terugvliegen maar wel outbound tickets hebben voor Ecuador
en krijgen boarding passes. Hebbes. We boarden en krijgen de minst comfortabele
zetels één rij voor de nooduitgang. Die zijn gebetonneerd en kunnen geen cm
naar achter. Erg krap als de rest dat wel kan, al chance hebben we niet de pech
groot te zijn.
Het is een
humpybumpy-ride en vliegen tot in Quito. Landen doen we niet echt. Quito is bijna
3000m boven de zeespiegel, dat maakt dat je gewoon op het moment dat je normaal
gezien de wolken doorgaat ineens ergens op een stukje tarmac stilstaat.
Papieren, bagage, Chileense pesos verkopen, dollars kopen, taxi vangen, alles
gaat supervlot, een uurtje later staan we in het oude stadsgedeelte in ons
hotel in onze mega-hotelkamer met een bed van 2m10 breed. Promoke meegepikt op
Booking.com. Ziet er heel uitnodigend uit na de krappe reis van zonet. We zijn
moe, het is hier nog niet zo ontzettend laat, 01h00, maar ze hebben wel twee
uur gestolen tijdens de vlucht. In Ecuador is het dus nog 2 uur vroeger dan in Argentinië.
Tijdsverschil met ons thuisland is nu 6u. Als we wakker worden zijn we een
beetje versuft. Voel ik daar ook geen keelpijn en een verstopte neus? Juist,
vliegtuigreis, beste plek om een verkoudheid op te doen. Het lijkt ook of ik
nog op een boot zit. Na een tijdje beseffen we dat we waarschijnlijk wat last
hebben van het hoogteverschil. We zijn gisteren aan boord gegaan op zeeniveau
en terug uitgestapt op 2850 m. Niet echt geleidelijk te noemen. t Zal wel
beteren, beetje rustig aandoen vandaag.
Das buiten de
waard gerekend. We ontbijten op de hoogste verdieping met zicht op de stad en
dan heeft Ruth de reisgids met uitgestippelde stadswandeling al in de aanslag. Start.
De smalle
straten in het oude stadscentrum zien zwart van het volk. Het is duidelijk dat zondag
flaneerdag is. We doen een stukje van de stadswandeling, drinken op een terras
een tas té de coca terwijl we de lokale bevolking observeren. Dit komt meer
overeen met het Zuid-Amerika zoals wij dat uit de boekjes kennen, donkere huid,
typische indiaans uiterlijk, kleurrijke klederdracht. Maf klimaat ook, zo hoog
in de bergen en er groeien palmbomen, exotische planten en cactussen die in
bloei staan. De temperatuur is zon aangename 20°. Heel wat koeler dan Buenos
Aires, niet gedacht, we zitten ongeveer óp de evenaar nu.
Op de pleinen
worden traditionele spektakelshows opgevoerd begeleid met live muziek. Er lopen
ijsventers, limonadeleurders en textielhandelaars je aan te spreken. Ook is er
veel politie op de straat. Die herken je meteen aan hun hesje. Al worden de
meeste hier nuttiger ingeschakeld als bij ons. Ze hebben allemaal een
instrument vast en vormen een soort Police brass band. Iedereen van kind tot
bejaard danst mee op de politiedeuntjes. Een prima ideetje dat ik meeneem en
waar ik Koen toch eens over ga aanspreken. Als we al onze agenten hun fluitje
nu eens laten inruilen voor een echt instrument. Wat koperblazers, enkele
slaginstrumenten, een verdwaalde doedelzak en we zijn vertrokken. Het bewijs
dat het kan zie je op de fotos. Met zon politiek programma rijf je gegarandeerd
de verkiezingswinst zo binnen. Ik zie het al helemaal voor me, Boechout zingt & swingt met de live Magic Minos Music band.
Ik dwaal af, t is waarschijnlijk
de hoogte die me parten speelt.








|