We ontbijten en gaan van boord. Windstil, het wateroppervlak is een spiegel. 10°C en de zon schijnt voluit, dit moet de definitie van ironie zijn. Enkel in een T-shirt gekleed gaan we de stad in. We vangen ergens wifi en spreken af dat de uitbater van de geboekte B&B ons ophaalt in het centrum. Beetje vreemd, ik was overtuigd dat we in het centrum logeerden. Toni is vrij stipt en pikt ons om 10h op. We vertellen hem van de bijna-Kaap en hij pikt meteen in. Het verwondert hem niets dat we niet naar de kaap zijn gegaan. Gisteren was het noodweer hier. Ohja? Ja, alle scholen werden gesloten wegens te veel wind en kans op rondvliegend vanalles. De hoogste waarschuwing voor de scheepvaart was sinds 6h gisterenochtend al van kracht en pas laat in de namiddag afgevlagd. Er zijn boten in de problemen geraakt rond de kaap. Misschien moet ik onze kapitein wat krediet geven en maar voor halve Janet laten doorgaan, bedenk ik. In elk geval, de cruise was absoluut de moeite, we hebben ervan genoten ondanks de anti-climax en voelden ons bevoorrecht om in zo’n unieke omgeving te kunnen rondvaren. Minder Kaap dan we gehoopt hadden maar des te meer avontuur en om nooit te vergeten. Het blijft een mooie afsluiter van onze Patagonië-reis.

Het appartementje dat we hier huren lijkt netjes, niet eens zover uit het centrum. Onze verzilte kledij wordt gedropt en we kuieren Ushuaia in op deze zomerse dag. Niet te geloven dat er hier gisteren stormweer was. We zoeken een activiteit voor morgen. Er zijn boottochtjes bij het dozijn maar daar hebben we even geen zin. We kiezen ervoor om morgen met een 4X4 de ruime omgeving op on-ecologische wijze te gaan verkennen. We kunnen niet altijd de planeet blijven redden. We lopen voor het obligate kiekje langs het einde van de wereld en proberen nog wat administratie verder af te ronden.