El Chalten is hét hikingcentre van wereld, volgens de locals. Hiking zal het zijn dus. Middelmatige tochten hebben ze hier niet. Ofwel stelt het niets voor, ofwel zijn ze stevig. We zijn wel iets gewoon dus stevig zal het zijn. We kopen een wandelkaart en schatten de wandeling in. 4h tot aan de kam en 4h terug naar beneden, lengte 19km, hoogteverschil 800m waarvan 400m in de laatste km voor de kam. Pittig. We hebben een busje geregeld dat ons 17km uit het dorp afzet aan het beginpunt zodat we niet gewoon op en neer moeten want dat vinden we minder leuk. De rit duurt een klein uurtje, overal waar we kijken zien we gletsjers, soms 3 tot 4 tegelijk. Het gebied heet dan ook ‘Parque Nacional de los Glaciares’. Het is verbluffend. We starten aan een hostal dat hier helemaal verloren ligt, het maakt zijn eigen elektriciteit via een generator aangedreven door een bergriviertje. We wandelen in een bos langs de rivier zachtjes hellend naar boven. Ook dit bos is zwaar gehandicapt, geen enkele boom is in goede staat. Vele zijn reeds geveld en wachten op ontbinding. Een behekst bos lijkt het wel, voor de zekerheid laat ik elke paar meter ongemerkt wat kruimels vallen.

Ook vandaag zijn we gezegend met het weer. Geen regen, geen wind. Ook geen zon maar een mens kan niet alles hebben. En misschien maar goed ook als we straks moeten klimmen.

Op een uitkijkpunt hola’en we naar een koppel dat foto’s aan het nemen is. Als het meisje tegen haar vriend zegt ‘ligt m’n haar goe zo?’, hebben we wandelgezelschap gevonden. We lopen een heel stuk samen, de stumpers zijn maar voor 4 weken in Argentinië en moeten alles op ijltempo afwerken. Uiteindelijk komen we aan de klim naar de kam. Een uur steil naar boven op een uitdagend pad, maar zoals steeds ligt de beloning bovenaan. We hebben een fantastisch uitzicht op een meer dat gevoed wordt door 3 gletsers en natuurlijk op de Fitz Roy zelf. Hoewel de zon niet schijnt, prijzen we ons toch gelukkig dat we zijn toppen kunnen zien, dat is lang niet iedereen gegund. Even op adem komen en dan terug naar het dorp. Moe maar zeer voldaan zijn we, wat een fantastische tocht. Als we de deur van ons appartement opendoen, begint het te regenen. Perfecte timing.

Puma-encounters: 0