De tango-show annex diner van gisterenavond was geslaagd. Na
ontvangst kregen we eerst een 3-gangen menu
en tegen 22u15 begon de show die we gewoon van aan onze tafel konden
volgen. In Buenos Aires mag je dit niet missen. Dat was gisteren.
Vandaag pakken we onze boel in en trekken we naar Tigre.
Tigre is een stadje zon 40 km ten noorden van BA, voornamelijk bekend om zijn
Delta, lokaal beter gekend als het Venetië van Argentinië. Het is ook dé
vakantie- of zomerse zondag-uitstap voor de inwoners van BA. En dat hebben we
geweten, het is namelijk zondag én zomers én vakantie. Per halte van de trein
stapt er meer en meer lokaal volk op, beladen met drank en koelboxen, we lijken
wel op weg naar Blankenberge. Van de afgeleefde stellen uit de metro is hier
geen spoor meer te vinden, deze wagons zijn gans nieuw en supermodern. Om hier
verkeerd af te stappen moet je blind, doof en een beetje dement zijn.
Na een uur bereiken we onze eindhalte Tigre en zoeken we een
taxi om ons met ons heel hebben en houden naar ons hotel te brengen. Hm, gaat
niet zo vlot als in BA, dan maar te voet. Puf puf, zweet zweet, het is nu al begot 37° in de schaduw. Als je dan bedenkt dat wij hier in godsnaam met een rugzak vol
met thermisch ondergoed, wollen sokken en soft shells rondlopen
het motiveert
niet. Als die Noord-Argentijnen ooit vragen om onze rugzak te onderzoeken
verklaren die ons compleet geschift. Maar, het zal blijken dat we die kledij
toch nodig hebben hoe meer we naar het zuiden afzakken
hopen we
. We komen aan
bij ons hotel en checken in. Vreemd, het hele complex voelt meer aan als één of
ander ziekenkaskamplocatie (Wodecq voor de gedeputeerden). Enfin, we zien wel,
het ontbijt was schitterend volgens de commentaren op het internet en er is een
terras aan onze kamer.
We wandelen terug naar het centrum en pikken nog snel een
rondvaart van een uur op de Delta mee. De Delta bestaat uit een eindeloze
verzameling van kleine kanalen die aftakken van de Rio de la Plata. Vroeger
kochten rijke inwoners van Buenos Aires hier een buitenverblijf om van de stad
weg te zijn. Het is een stad op zich,
maar dan zonder straten, alle huizen zijn enkel per boot te bereiken. Ook nu is
het nog altijd een favoriete vakantiebestemming van Argentijnen. Het is hier intens
druk.
Bij het uitstappen uit de boot valt het ons op dat wij de 2
enigen zijn die zich moeten bukken omdat het dak van de boot te laag is. Gebeurt
ook niet dikwijls dat wij de grootsten zijn! Helemaal gaar, terug naar het
kamp.
De Wifi reikt niet tot in onze kamer dus eerst even in de
lobby de komende dagen van de reis wat voorbereiden. Bedoeling is om woensdag
naar Iguazu te vliegen. We vinden veel goedkope vluchten maar telkens we aan
het punt komen om onze ID-gegevens in te vullen (stap 19 van de 20 of zo) lopen
we vast omdat we geen Argentijnen zijn. Zit er niets anders op dan toch als
Europeaan te boeken, waardoor de prijzen ineens veel hoger zijn. Vroeger had je drie belangrijke vliegtuigmaatschappijen
in Zuid Amerika. Lan, Tam en in Argentinië: Aerolineas Argentinas. Ondertussen
zijn de lamme en den tamme samengeslagen, dat maakt dat hier niks meer vliegt
tegen ne redelijke prijs. Maar, als we
vergelijken met de bus is het verschil niet zo heel groot, en de busrit duurt
17u tov 1,5 uur vliegen. Hmm, moeilijke keuze
. Enfin, het lukt ons toch om via
Aerolineas Argentinas een aanvaardbare combinatie te vinden, credit card
gegevens worden ingegeven, betaling aanvaard en
waar blijft de
bevestigingsmail? Ok, inderdaad, het internet was wat traag maar toch was ik zeker
dat de betaling gelukt is. Ok, even afwachten dan, maar toch voor alle
veiligheid maar een mailtje naar de maatschappij gestuurd. Ondertussen valt de
elektriciteit hier uit, niet één keer, maar 10 keer. Wij zitten buiten op ons
terras een pintje te drinken dus hebben er eigenlijk geen last van.
Als we gaan slapen, merken we dat de radiator in onze kamer
warm staat en die is met geen stokken uit te krijgen. Die gaat een persoonlijke
strijd aan met de airco
vreemd hotel.






|