Onze voorlopig laatste dag in Buenos Aires. Eerst in de lokale ‘lavanderia’ onze vuile was gaan afzetten en dan met de metro naar het Teatro Colon. Het is één van de meest prominente gebouwen in BA en neemt een hele huizenblok in beslag, 7 verdiepingen hoog. Naar eigen zeggen het beste theater ter wereld. We doen een geleide rondleiding van ongeveer een uurtje waar ons voornamelijk veel verteld wordt over welke shows er door wie allemaal gebracht zijn, maar echt achter de coulissen komen we niet. Toch een bezoek waard, veel bling bling aan de muren en plafond. Momenteel lopen er spijtig genoeg geen voorstellingen dus we zullen de beroemde ongeëvenaarde akoestiek niet live kunnen meemaken. Het Zwanenmeer wordt pas einde van de maand opgevoerd. Lastig,lastig, moeilijk ook. Typisch theater-mensen, die werken niet tijdens de zomer.

Na het bezoek gaan we op zoek naar geld. En ‘op zoek’ is echt de juiste term. Om de één of andere reden accepteert 90 % van de bankautomaten onze kaarten niet (noch visa, noch mastercard, noch maestro). Tot hiertoe hebben we enkel succes bij de Argentijnse Citibank. De hoeveelheid cash die je in 1 keer kan afhalen is ook beperkt tot 150 euro, dus je ziet het probleem al komen. Gelukkig hebben we internet op zak en kunnen we de dichtstbijzijnde Citibank direct lokaliseren en geld afhalen. Achter de hoek is er nog een Santander-bank en die testen we ook even, en hip hip hoera, die lukt ook. Maar het blijft een raar gegeven. Dan heeft een mens al eens een volledig arsenaal kaarten bij en dan is hij er nog niets mee.

We pikken onze nu propere was terug op en zetten ons aan het zoeken om een tango-voorstelling mee te pikken. Concept is hier meestal met bijhorend diner en tango-lessen. De tango-lessen zullen we maar wijselijk skippen, we vrezen dat we ons daar feestelijk belachelijk gaan maken. Na wat zoeken vinden we een locatie waar nog plaats is. We boeken het eten en de show via een third-party website en krijgen een automatische mail als antwoord waarin staat dat onze aanvraag binnen de 24u behandeld zal worden. Oei. Daar hadden we niet aan gedacht natuurlijk. De show is wel al vanavond, sebiet eigenlijk al. Mike stuurt nog een extra mail naar het boekingskantoor met de vraag of ze er spoed achter kunnen zetten, zonder veel verwachting want het is zaterdag 18u maar ni geschoten is altijd mis. En dan gebeurt wat in West-Europa onmogelijk is. Binnen de 3 minuten krijgen we een persoonlijk mailtje met alle gegevens en voucher. Ik stuur mejuffrouw Jimena nog een bedankingsmail voor de snelle afhandeling en krijg dan van haar nog eens een bedankingsmail terug. Echt persoonlijke service dus. Enfin, bij deze, vanavond diner en tango-show. We zullen onze sjieke kleren dan maar es boven halen en een strikje improviseren.

En morgen rugzak inpakken voor een ommetje van een paar dagen naar Venetië.