Wat is een neuroblastoom? Een neuroblastoom is een kwaadaardig kankergezwel (tumor) wat ontstaan is uit een bepaald type zenuwweefsel. Dit zenuwweefsel wordt het sympathische zenuwstelsel genoemd. Het sympathisch zenuwstelsel bestaat uit een zenuwstreng die vanaf de hersenen langs het ruggenmerg naar beneden loopt tot in het bekken. De zenuwen in deze zenuwstreng regelen onder andere de bloeddruk, de hartslag, de activiteiten van de darmen, blaas en andere organen in de buik. Ook de bijnieren maken onderdeel uit van het sympatische zenuwstelsel.
Bij wie komt neuroblastoom voor? Een neuroblastoom komt met name voor bij kinderen op jonge leeftijd. Het wordt het meest gezien bij kinderen rond de leeftijd van 2 jaar. Bij kinderen ouder dan 6 jaar komt een neuroblastoom zelden voor.
Wat is de oorzaak van een neuroblastoom? De precieze oorzaak van het ontstaan van een neuroblastoom is niet bekend. Ergens tijdens de ontwikkeling van het embryo in de baarmoeder is er iets mis gegaan, waardoor uit normaal zenuwweefsel een neuroblastoom is ontstaan. Tijdens de ontwikkeling van het embryo tot voldragen baby gebeurt er heel veel met alle lichaamscellen. Cellen moeten op een bepaald moment gaan delen en op een ander moment stoppen met delen en zich verder gaan ontwikkelen tot de functie die de cel zal gaan krijgen. Dit heel complexe proces wordt gestuurd door bepaalde stofjes. Bij kinderen die een neuroblastoom krijgen gaat er iets mis met de aansturing van dit proces. De cellen gaan zich wel delen, maar reageren niet meer op het signaal dat ze moeten gaan stoppen met delen. Het is nog lang niet bekend waarom de cellen bij een neuroblastoom niet meer reageren op de boodschap dat ze moeten gaan stoppen met delen. Een neuroblastoom is een kankergezwel waarvan gemakkelijk cellen loslaten. Deze cellen kunnen in andere organen terecht komen en daar gaan groeien tot nog een kankergezwel. Dit worden uitzaaiingen genoemd. Een neuroblastoom zaait gemakkelijk uit. Bij de helft van de kinderen is op het moment van het stellen van de diagnose al sprake van uitzaaiingen. Uitzaaiingen kunnen overal voorkomen maar worden het meest gevonden in de botten, in de lymfeklieren, de longen, de lever en soms naar de oogkassen. Uitzaaiingen kunnen klachten geven van botpijn, niet willen lopen, zwelling van de lymfeklieren. Daarnaast komen er ook vaak algemene klachten voor als moeheid, hangerigheid, veel huilen, afvallen en bleek zien als gevolg van bloedarmoede.
Hormonen
Een neuroblastoom is een tumor die hormonen kan afgeven aan het bloed. Deze hormonen worden vaak plotseling aan het bloed aangegeven. Als gevolg van deze hormonen kunnen aanvallen optreden van zweten, een rode kleur krijgen, diarree en irritatie.
Wat is de prognose van een neuroblastoom?
Verschillende factoren
Belangrijke factoren zijn de leeftijd van het kind, de grootte van het neuroblastoom en het wel of niet aanwezig zijn van uitzaaiingen en de mate waarin het mogelijk is om het neuroblastoom tijdens een operatie in zijn geheel te verwijderen. Ook het beeld van het neuroblastoom onder de microscoop in de mate waarin in het erfelijk materiaal van neuroblastoom veranderingen zijn opgetreden zijn belangrijk voor de prognose. Prognoses zijn altijd gebaseerd op gemiddelden wanneer er gekeken wordt naar grote groepen kinderen. Voor het individuele kind kan zo'n gemiddelde prognose zowel naar het positieve als naar het negatieve anders uitpakken. Kinderen jonger dan een jaar hebben een betere prognose dan kinderen ouder dan een jaar. Kleine neuroblastomen zonder uitzaaiingen die in geheel verwijderd zijn door een operatie hebben een heel goede prognose, bijna altijd is volledige genezing mogelijk. Bij grotere tumoren die intensiever behandeld zijn is de prognose ook goed, acht tot negen op de tien kinderen geneest hiervan. Bij neuroblastomen met uitzaaiingen is de prognose veel minder goed. Ook na de intensieve behandeling geneest twee tot vijf van de kinderen. Vijf tot acht op de tien kinderen komt dus als gevolg van deze neuroblastomen uiteindelijk te overlijden.
Terugkeer van het neuroblastoom
Ook na een behandeling waarin het neuroblastoom geheel verdwenen was, is het altijd mogelijk dat op een later tijdstip een nieuw neuroblastoom ontstaat.
JENS* EN ZIJN GEVECHT TEGEN NEUROBLASTOOM!
Jens* heeft neuroblastoom sinds maart 2007, in juli 2009 zijn er terug neuroblastoomcellen.Jens* heeft zijn strijd verloren op 3 juli 2011....
09-12-2009
Woensdag 9 december 2009
Ik lig hier weeral een hele tijd te draaien in mijn zetelbed. Het is hier zo stil....jens slaapt als een roosje...af en toe hoor ik hier een belletje van iemand die verpleging nodig heeft....nachtverpleegster is juist heel stilletjes komen binnen piepen..... Vandaag mogen we naar huis. Half de namiddag kunnen we normaal weg. Ik vermoed dat Jens vandaag nog geen bloed of plaatjes moet krijgen, waarschijnlijk vrijdag of maandag. Hij voelt zich nog steeds goed. Af en toe wel eens braken, maar hij kan 5 min later al een snoepje eten. Eten is hier ook minder, er is ondertussen bijna 3 kg af, maar ik weet dat hij thuis goed eet, dus maak ik mij hierover geen zorgen. Hij heeft het deze week druk gehad met Nora. Ze is een beetje verliefd op hem:lol:. Geregeld kwam ze naar ons kamertje met haar vrolijk gezichtje. Dan kwam ze gewoon lief naast hem op bed ztten kijken wat hij op de computer deed. Hij was dan wel zo lief om ook eens een K3 liedje op te zetten. We hebben samen spelletjes gedaan. Héél gezellig! Gisteren namiddag moesten ik en de mama van Nora zelfs de gang op! Geen pottekijkers zei Nora en de deur moest toe. We hoorden hen gezellig tetteren en giechelen. Ik mag wel niet van Jens zeggen dat hij verliefd is op haar hè. Maar hij is toch wel heel blij met haar aandacht en moet toch wel lachen als ik vertel dat Nora een beetje verliefd is. Hij heeft zelfs een tekening gemaakt voor haar. Maar toen ze moedertje en vadertje wilde spelen werd het warm onder zijn voetjes en muisde hij er vanonder. Het was echt grappig om die 2 deze week bezig te zien. Héél plezant dat ze zoveel aan elkaar hebben ondanks een leeftijdsverschil van 4j. Jammer dat onze behandeling vanaf nu niet meer gelijk gaat lopen en we elkaar waarschijnlijk minder gaan tegenkomen boven. Zowel voor Jens als voor mezelf vind ik het spijtig. Hij kan nu ook voortaan met moeke mailen. Ze heeft speciaal een computer gekocht en internet laten installeren zodat ze ook zijn blog kunnen volgen. Jens vindt dit heel grappig, moeke is nog niet zo handig in al die dingen hè. Tegen ons volgende opname moeten we haar eens leren chatten want dat doet Jens graag. Morgen belt ze waarschijnlijk al, chatten wat is dat?:wink: Mama en papa hebben een rotweek achter de rug! Al dat slechte nieuws...mama kon haar draai deze keer niet vinden in Leuven. Heeft wel een aangename korte babbel met verpleegster Ilse gehad tot Jens binnen kwam en toen moest ik me weer groot houden. Je ziet en hoort hier ook zoveel negatieve dingen van andere kinderen en automatisch ben je daar ook mee bezig. Ik heb deze week een mama leren kennen wiens dochter al meer dan 2 weken op intensieve ligt. Ze doolt hier een hele voorm alleen op de gang met haar verdriet tot ze om 1u eindelijk naar haar toe mag. Als ze dan aan je deur in een zetel zit met al haar verdriet kan je daar toch zo maar niet passeren! Alhoewel ik eigenlijk helemaal op het moment niet de juiste persoon was om haar te troosten. Maar ik denk dan weer als ik daar zo moest zitten zou ik ook heel blij zijn moest ik tegen iemand mijn verdriet kwijt kunnen. Hoe dikwijls het door mijn hoofd is gegaan, staat ons dit ook nog te wachten...? Verschrikkelijk gewoon! Dan zijn er nog zo van die ander stomme dingen waar je niet van wakker zou mogen liggen, maar wat je toch doet! Papa heeft gisteren een echte rotdag gehad! Hij zat toch even aan het eind van zijn latijn. Door Dieter zijn stage met school hebben we dit jaar met de kerstperiode maar 5 avonden dat we met ons gezin volledig zijn. Natuurlijk willen we dan ook elk 'feestje' met heel ons gezin doen of anders liever niet. Maar blijkbaar is dit voor sommige mensen niet te begrijpen en is een stomme kerstsfeer belangrijker. Wat kan ons dit jaar een kerstsfeer schelen! Begrijpen de mensen dan niet dat er voor ons helemaal geen kerstsfeer is! Het is misschien wel onze laatste kerst met 6! Dat is al wat telt voor ons! Het moest hun kind maar eens wezen! Eens zien hoe het dan allemaal zou zijn. En dan mag papa nog zo'n geweldig berichtje ontvangen op zijn voicemail. Van de mensen waar je eigenlijk het meeste steun van zou moeten krijgen....we hebben er ondertussen met verschillende vrienden en hier in Leuven over gepraat hoe wij het zien en hoe andere het zien. Je zou nog aan jezelf beginnen twijfelen. Maar iedereen aan wie we dit vertelde begrijpt ons en geeft ons groot gelijk. Het is ons gepermiteerd om dit jaar met de feestdagen egoïstisch te zijn. Nu hebben we gisteren beslist om letterlijk te vluchten met de feestdagen. Papa heeft al naar Filip van Adrem gebeld om te vragen of het appartement aan zee vrij is deze periode. Weg van alles en iedereen! Vandaag weten we of het nog vrij is en wanneer we kunnen gaan. Hopelijk kunnen we in de tweede week ergens vertrekken en kunnen we Dieter van daaruit gaan oppikken in Wachtebeke op zijn stage. Normaal is Jens dan ook juist op zijn best. Dan heb je Dieter nog die het deze week moeilijk heeft. Zaterdag hebben we hem het slechte nieuws verteld, zondag moest hij via netlog ofzo zien dat zijn vriendin een ander vriendje had, maandag had hij tijdens het zwemmen nog steeds pijn in zijn rug. Maandag belde hij dat hij niet goed had kunnen slapen, hij maakt zich zorgen om Jens zegt hij. Maar ik denk dat het een beetje een samenloop van alles was. Gelukkig heeft hij geen klierkoorts, hij heeft dit blijkbaar al eens ooit gehad en dan ben je daar immuun tegen. Zijn bekken zit vast en daar wordt nu met de kiné elke dag aan gewerkt. Hij zwemt nu toch al elke dag een beetje. Hopelijk betert dit nu stilaan. Op zo'n momenten zou je liefst in de auto stappen en hem gaan halen. Eline weet nog niets over Jens. Zolang ze geen vragen stelt gaan we voorlopig maar zwijgen. Maar zij is wel altijd thuis en ziet ongetwijfelt wel ons verdriet! Zij moet hier ook mee om kunnen gaan. We proberen het zoveel mogelijk te verstoppen, maar altijd lukt dit toch niet. Gisteren heeft zij papa moeten troosten en eigenlijk moet het andersom zijn. Ze houdt zich super flink, hoewel ze soms ook pubert. (maar dat hoort erbij hè) Merel begrijpt het allemaal niet zo goed. Ze heeft het zo moeilijk ocharme. Weent om het minste. Volgende week maandag is ze jarig. Hier telt ze al zo lang naar af, al vanaf Jens zijn verjaardag. Ze is gisteren zo fier met de uitnodigingen voor haar kinderfeestje naar school vertrokken. Dit wordt trouwens ook haar eerste kinderfeestje, dus dubbel spannend voor haar. Het lukte me deze week niet om vlugger iets op de blog te schrijven. Dit was de eerste keer dat ik het er moeilijk mee had. Maar op aanraden van een paar vrienden en de papa heb ik dan toch de moed maar bij elkaar gezocht.
Reacties op bericht (23)
10-12-2009
veel sterkte en goeie moed!
Hallo Kathleen en familie,
woorden vinden is nie altijd gemakkelijk... zolang jullie samen kunnen zijn met de feestdagen, genieten van elkaar!!!!!!!!
dikke knuffels, Els
10-12-2009 om 21:55
geschreven door Els Schrauwen
kerst
ik wil jullie veel sterk toewensen en hoop met je mee dat jullie met zijn allen samen kunnen genieten en ben er zeker van dat je dat zal doen het samen zijn alleen al en de steun die je aan elkaar geeft met het ganse gezin ik weet dat jullie moedige mensen zijn die de moed niet zomaar zullen laten zakken maar ik weet het na al die tijd begint het te wegen op alles maar er is maar één weg en dat is zo jammer daarom zou ik zeggen VOLHOUDEN al is het maar voor mijne grote vriend Jens hij mag trots zijn zo'n ouders te hebben en jens jij moet mij ook eens vertellen hoe jij dat doet al die meisjes rond je vinger draaien ik denk dat ik eens bij u op cursus moet komen jij zal me dan wel alles uitleggen zeker hoe jij dat doet de groeten uit merksplas luc;seppe en marie
10-12-2009 om 20:43
geschreven door luc
Dikke knuf van ons 5jes!!!
Hallotjes, Ben 't vrouwke van Peter ,Peter is een collega van Patrick.Wij houden dagelijks jullie blogje in't oog,en denken ontzettend veel aan jullie!Ik hoor ook geregeld dingen die op het werk gezegd zijn,en leven zo met jullie mee!!!Wat andere zeggen ,probeer het opzij te zetten..Is natuurlijk gemakkelijker gezegd dan gedaan,maar al een geluk dat je hun denkwijze niet kan snappen,is een teken dat je zelf zo niet ingesteld bent!Nu telt alleen jullie gezinnetje,en jullie hebben meer dan gelijk dat dat nu het enigste is waar jullie je iets van moeten aantrekken!Wij willen jullie een mega dikke knuf geven,en laten weten dat we veel aan jullie denken! Peter ,Emelie,Jitske,Witse en Diewert
10-12-2009 om 19:39
geschreven door peter emelie en co
Kerst
Probeer zoveel mogelijk samen te zijn. Samen huilen, samen lachen, samen genieten.
We leven met jullie mee.
Liana (mama van Brinio) en de rest
10-12-2009 om 13:33
geschreven door Liana
Hoi Jens en familie,
Ik volg jullie blog al een hele tijd. Ik vind het heel knap wat jullie allemaal doen voor jullie kinderen. Jullie zijn helemaal niet egoïstisch!!!!! Probeer het je niet aan te trekken. Hopelijk is het appartementje aan zee nog vrij en kunnen jullie lekker en gezellig een paar dagen weg. Veel sterkte nog en hou de moed erin (ook al is dit zeer gemakkelijk gezegd van mij).
Groetjes, Nicky (mama van Seppe en Ferre Hertogs)
10-12-2009 om 12:47
geschreven door Nicky (mama Seppe Hertogs)
even uitwaaien
Hey familie daar in Arendonk, Ik maakte mij al een beetje zorgen toen ik de voorbije dagen niets meer op de blog zag verschijnen. Maar ik besef maar al te goed dat het niet gemakkelijk is om steeds je gevoelens neer te schrijven. Katleen, ik vind dat jij dit geweldig doet, steeds recht uit je hart; ik bewonder dat enorm. Ik ben er zeker van dat heel jullie gezin bij jou een grote steun en toeverlaat vindt.Het moet erg moeilijk zijn om steeds op 2 plaatsen tegelijk te leven. Enerzijds wil je zoveel mogelijk bij Jens zijn en anderzijds wil je er ook zijn voor de andere kids. Daarbij komt nog de stress, spanning en noem maar op. Probeer je toch tijdens de vakantie terug een beetje op te laden:; daarom willen we jullie nog eens laten weten, geniet van die komende week aan zee en knuffel je maar eens lekker dicht bij elkaar. Vele lieve groetjes van ons allen. Kris, Nick, Hanne, Kaat en Anne
10-12-2009 om 09:26
geschreven door anne
veel sterkte!!!
Dag Katleen en Patrick, Ik heb ook met pijn in het hart jouw verhaal gelezen. Ik zou zo graag jullie pijn en verdriet eens overnemen maar dat gaat niet! Eigenlijk kunnen we niets doen en dat is wat het zo moeilijk maakt hé! Maar jullie moeten zeker niet twijfelen aan jezelf: jullie doen het ongelooflijk goed!!! Maar het is soms moeilijk volhouden! En laat de mensen die geen begrip tonen maar links liggen, die weten niet wat ze zeggen of doen! (ook gemakkelijker gezegd dan gedaan). Geniet van de dagen aan zee, en maak er iets moois van! Ik vind jullie alle 6 ongelooflijk!! Veel sterkte, warme knuffels, veel duimen, dikke kussen,.... Emma, Neel, Hugo en Greet
10-12-2009 om 09:23
geschreven door greet van der veken
geniet van de vijfdaagse!!!!
Katleen ,Patrick
en Kids,
Mijn hart
doet pijn als ik lees wat je moet doormaken.Elke dag opnieuw heb ik zoveel bewondering voor jullie. Waarom zouden jullie niet egoïstisch mogen
zijn als mensen zonder zorgen dat wel mogen. Genieten van enkel dagen met zen zessen is helemaal
niet egoïstisch.
Ik wil een
oproep doen aan alle mensen die (hopelijk onwetend ) zoveel extra leed bezorgen aan jullie:
Laat Katleen, Patrick en de kids hun eigen
gevoel volgen.
Wat wij alle dagen beleven en voor ons normaal
is, zijn voor hun bijzondere dagen.
Ze hunkeren ernaar om eens met het ganse gezin
even alleen en vooral samen te zijn.
Indien ze nood hebben aan gezelschap zullen ze
dit wel laten weten. Maar probeer hen te begrijpen.Als je alle dagen het blog volgt kan dat toch
niet moeilijk zijn . Probeer hen
positief te benaderen in plaats van negatief.Ze hebben elke steun broodnodig.Er
zijn zoveel mensen die graag iets voor hen willen doen.. maar waar ze momenteel
het meest blij mee zijn is enkele dagen knus
samen in elkaars armen liggen even bijpraten met zn zessenallen samen aan de
onbijt-tafel, allen samen een wandeling maken, een TV-programma bekijken.Die kleine dingen die voor ons
vanzelfsprekend zijn, doen voor hen wonderen. Dit is hun bron waaruit ze
energie MOETEN putten.
Patrick en Katleen,
Het is gemakkelijker
gezegd dan gedaan, maar trek je de negatieve uitspraken van anderen zo min
mogelijk aan. Het is geweten dat je in
slechte tijden kan verschieten van je beste vrienden ofsoms familie. Het leven is momenteel te
kostbaar om het gedrag van dit onbegrip
erbij te nemen. Trek je op aan de grote meerderheid die jullie dagelijks
positief steunen dag in dag uit. Aan het
cijfer van de bezoekers merk je dat enorm veel mensen met jullie begaan zijn.
Ik wens jullie bij deze een knusse en aangename vijfdaagse toe. Hopelijk kunnen jullie naar zee, is het droog
weer en beleven jullie een onvergetelijke tijd.Jens zal hier zeker zijn energiebron mee aansterken.en ook de anderen
zullen genieten van dit samen zijn.
Veel
sterkte
Nadine Bruyninckx
10-12-2009 om 08:07
geschreven door nadine
09-12-2009
Hoi Jens en familie,
Leuk dat jullie weer naar huis kunnen! Zal Merel ook plezant vinden. Jens is niet in school, maar Merel houdt ons vast en zeker op de hoogte en dat vind ik geweldig van haar! Over haar verjaardag heeft ze het ook al gehad. Juf, nog 9x slapen en dan verjaar ik. Ooh, dan verjaar jij op 17 december? Seg, juf, dat weet ik allemaal niet, senne! Kei-schattig! Zij zal zeker weer blij zijn met Jens en mama in Arendonk. Ik vind dat jullie dat allemaal weer rustig en goed gedaan hebben. Als ik weeral alles lees op het blog, dan is er weer heel veel bewondering voor jullie! juf. marijke.
09-12-2009 om 22:10
geschreven door marijke
Hallokes,...
Wat mooi,... een ontroerende romance van Jens,...Toch wel grappig hé. Maar weet je,ze zeggen altijd de waarheid komt uit een kindermond,..... Wat is het toch moeilijk voor jullie,amai,... Vandaag moest ik ook naar het ziekenhuis met mijn zoon voor het wisselen van een gastrostomiesonde en ik had er ook enkele gesprekken over gehandicapte kindjes,... Weet je,een ander begrijpt jou echt niet hoor,...ze voelen niet wat jullie voelen,.... Waarom hebben sommige mensen toch een verschrikkelijk zwaar kruis te dragen en anderen niet ???? Ik wens jullie ondanks alles toch een mooie kerstperiode toe en ik hoop dat jullie samen kunnen genieten aan zee want dat hebben jullie nu wel verdiend. Heel veel sterkte en liefs,Ann
09-12-2009 om 21:31
geschreven door Ann Vanmoen
weekendje zee
Hoi Jens,
Wat zou dat fantastisch zijn met z'n zessen naar zee. Wat kan er meer deugd doen dan gezellig met z'n allen een weekendje aan zee. Laat alles en iedereen maar achter je en geniet er maar van. Denk zeker niet aan de mensen die ook niet aan jullie denken. En wat uw 'liefje' betreft. laat iedreen maar zeuren en de pieren uit je neus vragen, zeg maar niet te veel en maak er gewoon een gezellige boel van met z'n tweetjes.
Veel groeten van Tom, Inge, Brikke en Fenne.
09-12-2009 om 20:37
geschreven door Tom Dijckmans
kerstkaarten
Lieve Jens, Welke kerstkaart vintd jij het mooist? nr 1 nr2 of nr3? Want dan stuur ik er een naar jou. ( De boovenste die op jou blog staat is nr1) (Die andre op jou blog staat is nr2) (En er nog een andre en die staat nu weer niet op jou blog en dat is die waar jij zoveel keer op staat en dat is nr3) Laat maar weten mijn emailadres is esmee.sanders@telenet.be oké daaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaag!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Esmee Sanders!!!!!!!!!!!
09-12-2009 om 16:45
geschreven door esmee sanders
we denken aan jullie
Groot gelijk dat jullie de 'feestdagen' met jullie gezin willen doorbrengen. Proberen weg te vluchten, al is het maar voor eventjes. Probeer je niet te veel aan te trekken van anderen.... je kan nooit voor iedereen goed doen. Alleen Jens en je gezin is het allerbelangrijkst. Pech voor diegene die het niet willen/kunnen begrijpen. Ik wou dat ik meer voor je kon doen... hoe je Leuven beschrijft... ik kan het me zo goed voorstellen... de gevoelens, onzekerheid, machteloosheid.. Dikke knuffel Ellen,Tom,Mats*,Lente
09-12-2009 om 12:32
geschreven door ellen, mama van Mats*
oeps vergissing...
...ik bedoelde natuurlijk het appartement aan zee... Ik hoop dat het nog vrij is en dat jullie een weekje met elkaar kunnen genieten.
09-12-2009 om 11:48
geschreven door Masja Jorg
Wanneer gaan de ogen eens open van sommigte mensen?
Hallo Katleen en Patrick, Je hebt mensen om je heen die oogkleppen ophebben. Maar ik ben er zeker van dat die er achteraf nog spijt van gaan hebben, dat ze zich niet meer om jullie bekommerd hebben. Misschien wordt het met deze blog wel duidelijk voor hun en gaan ze eens nadenken! GE HEBT GROOT GELIJK DAT JE DEZE FEESTDAGEN EERST AAN JULLIE GEZIN DENKT ! en zoals ik de andere reactie's lees, denk ik er niet alleen zo over. Hopelijk kun je met z'n allen naar zee, effe weg van alles. We duimen ervoor ! Groetjes
09-12-2009 om 11:12
geschreven door Karin M.
2 jaar geleden
Ik bewonder jullie enorm. 2 jaar geleden kwamen we jullie voor het eerst tegen in Leuven en jullie waren toen een hele grote steun voor ons. Jullie maakte ons wegwijs in dat doolhof, deelde jullie ervaringen en leerde ons het frieten smokkelgeheim kennen en zoveel meer. Ondertussen houden jullie zich zo sterk . Ik wens jullie dan ook het allerbeste en hopelijk genieten jullie toch een beetje van jullie vakantie aan het zeetje tijdens de kerstperiode. Groeten, Eef , Hanne en co Ps En wij deden net hetzelfde 2 jaar geleden met ons vijfjes ..gaan uitwaaien aan het zeetje, samen met het gezin. Groot gelijk!
09-12-2009 om 10:52
geschreven door Eef
doe wat je doen wilt
hoi allemaal Doe lekker je eigen zin iedereen heeft toch altijd commentaar, geniet met de kerst van die momenten en hopelijk kun je naar zee. Jens is een knokker en jullie zijn een sterk gezin en andere zouden een voorbeeld aan jullie moeten hebben.
veel succes van miranda
nu komt joy ik ben nu thuis want ik heb bronchitus dat is niet leuk,maar jij hebt het veel slechter want ik hoef niet naar het ziekenhuis. dag jens ik mis je wel op school als ik beter ben mag ik dan eens op bezoek komen? gr joy
09-12-2009 om 10:43
geschreven door miranda
Veel sterkte!
Hallo Katleen en de familie, Ik ben Masja een collega van tante Hilde. Ik lees al een tijdje op met jullie blog. Ik heb al vaker willen reageren maar weet gewoon niet wat zeggen. Ik wil jullie nu toch laten weten dat ik meeleef en wil jullie veel sterkte wensen! En ik begrijp 100% dat voor jullie de feestdagen geen 'feest' is, en van wat andere mensen erover zeggen en/of denken moet je je niets aantrekken. Ik hoop echt dat jullie naar de Ardennen kunnen vertrekken. Heel veel sterkte gewenst! Groetjes, Masja
09-12-2009 om 09:32
geschreven door Masja Jorg
je jullie verdienen een pluim
He jens en de familie, Ik vind dat jullie het allemaal heel goed en knap doen hoor.Heel veel sterkte en wij leven met jullie mee.Blijf moed houden ookal is het ooit heel moeilijk. gr van Anja (mama chloë naomi sem melis)
09-12-2009 om 09:13
geschreven door anja mama Chloë
De gouden palm
Beste Jens en heel de familie daar in Arendonk
Katleen,ge weet het he de beste stuurlui staan aan wal maar wat jullie presteren is gewoon de gouden palm waard altijd klaar staan voor de kids ongelooflijk en ik hoop dat het appartemant nog vrij is zodat ge er allemaal samen n weekje tussen uit kunt. Iedere dag kom ik op jullie blog kijken en inderdaad nu hebben we n paar dagen moeten wachten maar geen erg ik weet dat ge er terug op komt Katleen moest ik iets kunnen helpen ge hebt mijn gsm nr en aub bel als Merel op haar feestje fr... wil laat het me weten we zijn vrij maandag
n DIKKE knuffel
Karel
09-12-2009 om 09:01
geschreven door Karel(voor Jens den opa van de zwemclub of frituur)
Veel sterkte
Hey Katleen
Heel veel sterkte, en jullie hebben groot gelijk dat jullie naar zee vertrekken weg van alles en gezellig samen zijn , zo kunnen jullie de baterijen terug opladen en niet geforceerd te moeten feesten.
Hopelijk is Jens dan zeker niet ziek, maar de zeelucht zal hem zeker goed doen.
Groetjes van Ingrid en Michel
09-12-2009 om 08:29
geschreven door Ingrid Bl.
Groot gelijk !
WEES LEKKER EGOÏSTISCH !!!! Als er iemand dat recht heeft zijn jullie dat wel ! Wij zouden exact hetzelfde doen en zit aub niet in met de reactie van anderen. Zoals al zo vaak gezegd, zij weten niet wat het is (gelukkig maar voor hen). Wij gaan er ook een paar dagen vandoor in de Kerstvakantie, weg van alles, alleen met ons vijven en niemand die ons tegenhoudt. Dikke knuffel ! An & Co.
Hallo ik ben Jens Adriaensen, geboren op 25 oktober 2001. Ik ben nu dus 9 jaar jong. Op 10 maart 2007 ben ik voor de eerste keer opgenomen in UZ Leuven. Ik heb neuroblastoom in stadium 4. Een tumor in mijn borstkas en poep en uitzaaiingen in mijn beenmerg. Na een hele reeks behandelingen, chemo, operatie, stamceltransplantatie, bestralingen,...voel ik mij weer prima. In december 2008 is mijn behandeling afgerond en moet ik enkel nog op kontrole. In juli 2009 krijg ik terug pijn in mijn beentjes. Op 25 juli 2009 word ik weer opgenomen in UZ Leuven en vinden er verschillende onderzoeken plaats. Er zijn terug veel neuroblastoomcellen in mijn beenmerg! Mijn behandeling start opnieuw....
Ik hoop dat het nog vrij is en dat jullie een weekje met elkaar kunnen genieten.
