Gisteren zijn we naar de live show geweest van Kom op tegen Kanker. Een heel mooie maar zeer aangrijpende show.
De kinderen deden het super! Het dansje van de ganse groep is geweldig! Sam die meewerkte kennen we goed. Hij heeft dezelfde vorm van kanker als Jens*. Toen hij halverwege de show zei dat hij neuroblastoom had werd het me toch even te veel. Ik heb toch eens heel hard gevloekt in mezelf.
Waarom mogen wij niet meer met Jens* op de berg komen voor een behandeling? Waarom moest Jens* de strijd opgeven? Hij zag er zo goed uit tot de laatste minuut! Waarom???? Dorie wat kan het toch pijn doen! Hij zou dit allemaal ook geweldig gevonden hebben.
Gelukkig is het ziektebeeld van Sam helemaal anders dan bij Jens* en mag hij zich helemaal niet spiegelen aan hem. Sam doet het goed en we gaan er van uit dat hij de neuroblastoom helemaal uit zijn lijfje gaat drummen!! Ik geniet er van als ik Sam bezig zie.
Het was weer fijn nog eens al die lieve mensen te zien. Ouders van lotgenootjes, Sam, Myra, verpleging, Inge, Noëlla, dokters, Truy,....
Het blijft me een heel aangenaam en warm gevoel geven hen allemaal te zien. Ik zou hen zeker nog niet kunnen missen.
Ook Inge van muziektherapie kwam vertellen over haar plannen waar ze mee bezig is. Jens* zou dit helemaal geweldig gevonden hebben!
Meer kan ik hier nog niet over vertellen maar het gaat prachtig zijn. Muziektherapie was voor Jens* een heel belangrijk onderdeel aan onze verblijven op de berg. Zijn gitaar zal hier voor altijd blijven pronken naast zijn kast. En niet te vergeten zijn prachtige liedje dat hij daar heeft gemaakt. Iets wat ik de rest van mijn leven heel diep zal koesteren...
|