Jens heeft weer goed geslapen. Hij weegt 21,6kg, dit blijft nu toch een beetje stabiel gelukkig.
Zijn bloedwaardes zijn goed, dus om 11u 30 starten hij met de 5de chemokuur.
In de voormiddag gaat hij weer knutselen bij Katrien in de speelzaal. De speelzaal is voor hem telkens een heel goede afleiding.
Namiddag is papa er met Merel. Samen met Merel gaat Jens terug bij Katrien verven.
Als de dokters hun ronde doen krijgen we goed nieuws. Eindelijk!
De tumors zijn aan het verkleinen!!!!! Van het beenmerg weten ze nog niets, maar ze hebben ons toch weten gerust te stellen dat dit waarschijnlijk ook wel in orde zal zijn! De dokter verteld ons dat het niet veel voor komt dat kinderen zo goed op schema blijven voor hun kuren. Dikwijls moeten ze worden uitgesteld omdat de bloedwaardes nog niet ok zijn. Een voorbeeld kind zegt ze! Dit horen wij natuurlijk heel graag zeggen!
Mentaal heeft Jens het zeer moeilijk. Hij is dikwijls boos, weent veel en vlug. Je zou voor minder...
De kinderpsychologe wordt er dan ook bijgehaald maar Jens zegt niet...hij luistert alleen maar.
u tot Als papa en Merel naar huis zijn is helemaal uitgeteld en valt hij in slaap. Hij slaapt van 17ubtot 19u20. Toen hij wakker werd had hij het weer even heel moeilijk. Hij boos en verdrietig. We hebben dan maar even een wandeling gaan maken buiten rond het vijvertje, afleiding zoeken voor hem. En het werkt...
Spijtig genoeg is hij nu weer wel misselijk en is het braken ook weer begonnen. Niet fijn voor hem. We kunnen ons niet voorstellen hoe ellendig hij zich voelt. Want tussen dit allemaal zien en moeten doen is toch nog een heel groot verschil!!!
Bij de volgende foto's zie je duidelijk op Jens zijn gezichtje hoe zijn humeur op een uur tijd kan veranderen.

|