Wat is een neuroblastoom? Een neuroblastoom is een kwaadaardig kankergezwel (tumor) wat ontstaan is uit een bepaald type zenuwweefsel. Dit zenuwweefsel wordt het sympathische zenuwstelsel genoemd. Het sympathisch zenuwstelsel bestaat uit een zenuwstreng die vanaf de hersenen langs het ruggenmerg naar beneden loopt tot in het bekken. De zenuwen in deze zenuwstreng regelen onder andere de bloeddruk, de hartslag, de activiteiten van de darmen, blaas en andere organen in de buik. Ook de bijnieren maken onderdeel uit van het sympatische zenuwstelsel.
Bij wie komt neuroblastoom voor? Een neuroblastoom komt met name voor bij kinderen op jonge leeftijd. Het wordt het meest gezien bij kinderen rond de leeftijd van 2 jaar. Bij kinderen ouder dan 6 jaar komt een neuroblastoom zelden voor.
Wat is de oorzaak van een neuroblastoom? De precieze oorzaak van het ontstaan van een neuroblastoom is niet bekend. Ergens tijdens de ontwikkeling van het embryo in de baarmoeder is er iets mis gegaan, waardoor uit normaal zenuwweefsel een neuroblastoom is ontstaan. Tijdens de ontwikkeling van het embryo tot voldragen baby gebeurt er heel veel met alle lichaamscellen. Cellen moeten op een bepaald moment gaan delen en op een ander moment stoppen met delen en zich verder gaan ontwikkelen tot de functie die de cel zal gaan krijgen. Dit heel complexe proces wordt gestuurd door bepaalde stofjes. Bij kinderen die een neuroblastoom krijgen gaat er iets mis met de aansturing van dit proces. De cellen gaan zich wel delen, maar reageren niet meer op het signaal dat ze moeten gaan stoppen met delen. Het is nog lang niet bekend waarom de cellen bij een neuroblastoom niet meer reageren op de boodschap dat ze moeten gaan stoppen met delen. Een neuroblastoom is een kankergezwel waarvan gemakkelijk cellen loslaten. Deze cellen kunnen in andere organen terecht komen en daar gaan groeien tot nog een kankergezwel. Dit worden uitzaaiingen genoemd. Een neuroblastoom zaait gemakkelijk uit. Bij de helft van de kinderen is op het moment van het stellen van de diagnose al sprake van uitzaaiingen. Uitzaaiingen kunnen overal voorkomen maar worden het meest gevonden in de botten, in de lymfeklieren, de longen, de lever en soms naar de oogkassen. Uitzaaiingen kunnen klachten geven van botpijn, niet willen lopen, zwelling van de lymfeklieren. Daarnaast komen er ook vaak algemene klachten voor als moeheid, hangerigheid, veel huilen, afvallen en bleek zien als gevolg van bloedarmoede.
Hormonen
Een neuroblastoom is een tumor die hormonen kan afgeven aan het bloed. Deze hormonen worden vaak plotseling aan het bloed aangegeven. Als gevolg van deze hormonen kunnen aanvallen optreden van zweten, een rode kleur krijgen, diarree en irritatie.
Wat is de prognose van een neuroblastoom?
Verschillende factoren
Belangrijke factoren zijn de leeftijd van het kind, de grootte van het neuroblastoom en het wel of niet aanwezig zijn van uitzaaiingen en de mate waarin het mogelijk is om het neuroblastoom tijdens een operatie in zijn geheel te verwijderen. Ook het beeld van het neuroblastoom onder de microscoop in de mate waarin in het erfelijk materiaal van neuroblastoom veranderingen zijn opgetreden zijn belangrijk voor de prognose. Prognoses zijn altijd gebaseerd op gemiddelden wanneer er gekeken wordt naar grote groepen kinderen. Voor het individuele kind kan zo'n gemiddelde prognose zowel naar het positieve als naar het negatieve anders uitpakken. Kinderen jonger dan een jaar hebben een betere prognose dan kinderen ouder dan een jaar. Kleine neuroblastomen zonder uitzaaiingen die in geheel verwijderd zijn door een operatie hebben een heel goede prognose, bijna altijd is volledige genezing mogelijk. Bij grotere tumoren die intensiever behandeld zijn is de prognose ook goed, acht tot negen op de tien kinderen geneest hiervan. Bij neuroblastomen met uitzaaiingen is de prognose veel minder goed. Ook na de intensieve behandeling geneest twee tot vijf van de kinderen. Vijf tot acht op de tien kinderen komt dus als gevolg van deze neuroblastomen uiteindelijk te overlijden.
Terugkeer van het neuroblastoom
Ook na een behandeling waarin het neuroblastoom geheel verdwenen was, is het altijd mogelijk dat op een later tijdstip een nieuw neuroblastoom ontstaat.
JENS* EN ZIJN GEVECHT TEGEN NEUROBLASTOOM!
Jens* heeft neuroblastoom sinds maart 2007, in juli 2009 zijn er terug neuroblastoomcellen.Jens* heeft zijn strijd verloren op 3 juli 2011....
09-07-2011
Zaterdag 9 juni 2011
Mijn allerliefste Jens,
Ik ben heel blij dat we jou keuze hebben gevolgd om in een mooi potje naar huis te komen. En je hebt een prachtige urne gekregen! Maar....toen ze je thuis brachten deed het zo'n deugd dat je er terug was, maar tegelijk zo'n verschrikkelijke pijn....niet te omschrijven... IK mis je zo hard. Je knuffels elke dag, dat ik 100 keer op een dag vroeg Jens gaat het?, je pilletjes op uur en tijd gaf, ...Dat ik elke dag moest zeggen voorzichtig als je je tanden gaat poetsen, want elke keer morste je opnieuw op je trui of op de badkamermat. Typisch onze Jens werd er hier dan gelachen. IK mis je vragen elke dag, wat gaan we eten straks?, wanneer gaan we ons Merel en ons Eline halen van school?, wanneer komt Dieter en papa thuis?,... Weet je nog hoe je er de laatste dagen nog mee gelachen hebt dat je krom liep als een oud meneertje, en dat je soep at zoals de Bompa met een bibberhand en dat er bijna geen soep meer op je lepel was als je aan je mondje was?,.... Jens ik weet dat je het vreselijk vindt als je ziet hoeveel verdriet we hebben, je hebt zelf altijd zo je best gedaan om ons te sparen door je pijn te verbijten en te zeggen het gaat wel. Ik weet dat ik me moet herpakken, maar het lukt me nog niet... IK mis je jongen!! Uit jou naam wil ik iedereen super hard bedanken die ons de alfgelopen weken geholpen hebben om de week door de te komen, de viering zo mooi te maken, door ons te steunen, die ervoor zorgden dat het huis hier een beetje aan kant bleef, de strijk gedaan, er gewoon geweest zijn voor ons, die benen onder hun lijf hebben uitgelopen om alles te regelen, en niet te vergeten de dokter die heel de nacht bijna bij ons was, Iedereen van Uz Leuven,..... IK noem bewust geen namen want ik zou het me niet vergeven als ik iemand moest vergeten. Jij zou het gewild hebben dat ik het zo deed. Natuurlijk ook uit onze naam dank ik iedereen!! IK weet ondertussen heel goed wat echte vrienden zijn. Mijn allerliefst Jens, ik hoop dat je het hierboven naar je zin hebt. Je hebt er vele vriendjes van Leuven, vooral je vriendinnetje Nora, heb je haar gevonden? Amuseer u maar, maar kom af en toe eens piepen hier hè. IK zal er voor zorgen dat jou kaarsje bij Nora hier blijft branden, net zoals jij er voor zorgde. Alleen zijn het er nu een paar meer geworden voor jou erbij. Je krijgt een mooi rustig plaatsje hier in je eigen uniek kunstwerk. Ik denk wel dat je het mooi vindt hè. Jenske...ik mis je zo hard jongen, kon ik buiten maar gewoon effe roepen en dat je dan terug gewoon door het poortje verscheen na het fietsen hier op straat... Ik weet dat je helemaal niet graag ziet dat we verdriet hebben, je hebt ons zelf altijd zo goed weten te sparen. Ik ga mijn best doen voor jou jongen, ik doe mijn best...maar geef me een beetje tijd... Dikke zoen mama xxx
Reacties op bericht (23)
13-07-2011
liefde
er bestaat geen groter liefde dan tussen mama en papa en kind ,, dan tussen grootouder en kleinkind ,een liefde die over de dood heen reikt : jullie zullen altijd samen zijn ; jens zal nooit vergeten worden ............
13-07-2011 om 11:10
geschreven door daelmans martine
12-07-2011
wauw
Ik ben toevallig op deze blog terecht gekomen. En in 1 ruk heb ik de verhalen gelezen. En ik moet zeggen wauw! Dat jullie als ouders de moed altijd hadden om enerzijds voor Jens te zorgen en langs de andere kant er alles aan te doen om de andere kinderen niet te verwaarlozen!
Jammer dat het op deze manier is moeten lopen. Met tranen in mijn ogen las ik de laatste berichtjes....Zo onnatuurlijk ouders, grootouders,...die hun kind moeten afgeven. Jens had nog moeten spelen, leren, deugenieterij uitsteken en zoveel meer! Ik wens jullie heel veel sterkte!! En hopelijk kunnen jullie Jens terugvinden in al de kleine tekentjes die hij jullie zal geven.
12-07-2011 om 23:25
geschreven door Lindsy
10-07-2011
regenboog
Beste mama, papa, broer en zusjes van Jens,
Ons Nienke zat samen met Jens in de klas (tweede leerjaar) en stelde me honderd vragen. Ik vertelde haar dat als er iemand sterft, het engeltje in het hart naar buiten vliegt, recht de hemel in. Als het engeltje in de hemel is aangekomen, zal het af en toe een heel mooi teken geven. Het maakt dan de mooiste regenboog die er bestaat...en dan...dan kunnen wij zwaaien en dag zeggen. Ons Nienke schreeft dit op haar sterretje aan de ballon: 'Ik zwaai naar je regenboog, Jens'. Vrijdagavond, ik verteld net aan familie over de viering die me zo had aangegrepen, kwam ons meisje roepend naar ons toegelopen: "Mama, mama, kijk!" Ik keek op en zag de mooiste regenboog ooit en ons meisje maar zwaaien: 'Dag, Jens!'
Bedankt Jens, je regenboog was prachtig. Het ga je goed hierboven...
10-07-2011 om 10:12
geschreven door suzy
afscheid
Hallo familie Adriaensen,
Jens heeft een prachtig afscheid gekregen, heel sereen en omringd door de mensen die al die jaren lief en leed met hem hebben gedeeld. Het was hartverscheurend en toch fijn om Jens z'n stem nog eens te horen. Het moet verschrikkelijk hard zijn om Jens negen jaar lief te hebben en te verzorgen waarvan de laatste vier zeer intensief en daarna niks meer .... Neem vooral de tijd om dit verlies te verwerken en jullie hoeven niet altijd sterk te zijn, laat jullie tranen de vrije loop, jullie zijn lang genoeg sterk geweest voor Jens, Dieter, Eline en Merel ... Jullie zijn omringd door mensen die jullie pijn met de tijd zullen helpen verzachten, daar ben ik zeker van !! Jens zal in ieders hart blijven voortbestaan !!!
Veel liefs de Bonnekes xxxxxx
10-07-2011 om 09:46
geschreven door nancy
zo mooi
Katleen, hoe doe je het telkens weer om alles, vooral je gevoelens zo mooi te beschrijven...het is zo pakkend ontroerend telkens...
Jenske, amaai dat was een hele mooie viering voor jou hoor...je mag heel fier zijn op je familie en al degenen die dit in elkaar hebben gestoken...een hele mooie, serene viering...
En Kiril was zo fier dat hij een witte duif mocht laten vliegen gaan...heb je het ook gezien??? de duif vloog tegen t raam en dan op het balkon daar...ik moest denken, allé ze zijn weer aan t ravotten die 2...normaal doen als jullie samen waren gebeurde ni dikwijls hé...
ga ook maar eens piepen op dienen Berg in Leuven en dag zeggen tegen je mateke, hé...ja hij heeft weer koorts...maar heeft je foto en zijn dagboek mee hoor...leuk hé wat hij er allemaal in schrijft en plakt naar jou...van Lieve hebben we nog het briefje gekregen dat je op kamp aan Kiril geschreven hebt..."Kiril ik mis je. Jens" staat erop...wel Jenske nu missen wij jou, je foto heeft een mooi plaatske gekregen en in onze hart zit je voor altijd...dikke knuffel zenne...
Patrick, Katleen en Dieter, Eline en Merel neem rustig de tijd om dit immense verdriet te verwerken en een plaats te geven...en laat ons weten waar we kunnen helpen...
dikke knuffel
Ingrid
10-07-2011 om 00:17
geschreven door ingrid (mama Kiril)
09-07-2011
lieve, lieve superheld
Jens, het was een super mooie viering gisteren en vandaag ook al zo'n fantastische marathonwedstrijd! En allemaal speciaal voor jou en je familie! Heb je gezien hoe veel ze gezwommen hebben? Ik hoop dat het vanaf daarboven nog een mooier zicht was dan op de brug. Ik betrap me erop dat ik elke keer aan je denk als ik niets om handen heb. Dikwijls moet ik dan terugdenken aan de laatste keer dat we samen gekookt hebben, we hadden een koksmuts opgezet maar mijn hoofd was veel te groot voor die muts en jij mij maar uitlachen. De foto die je mama toen genomen heeft staat sinds zondag op mijn nachtkastje in een kadertje dat ik te woensdag zelf mooi blauw geverfd heb. En daaronder ligt het boekje van jou supermooie mis en daarnaast jou kaartje van op de uitvaart. Lieve jonge, misschien was het beter geweest als ik je niet had gekend (of slecht van in het zwembad) van 'op de gang' en dat ik zelfs van je bestaan niet af wist want dat zou willen zeggen dat je nooit ziek was geweest, maar ach weet je het is nu zo en we kunnen er niets meer aan veranderen maar weet kleine superheld dat ik nooit spijt heb gehad dat ik jou en je gezin'netje' heb leren kennen! Ze zeggen een superheld moet sterk, slim, knap, groot zijn en kunnen vliegen het tegendeel heb jij wel bewezen hè jij had helemaal geen super-forceballen maar was toch sterk want je vond de kracht om door te gaan tot het bittere einde, knap was je zeker wel, groot was je ook nog niet maar in ieder van ons heb je een super grote plaats in ons hart achtergelaten en vliegen kon je niet maar daar heb jij verandering in gemaakt, je was een speciale superheld eentje waar het altijd goed mee gaat en nooit iets te veel was eentje dat altijd wou luisteren en die niet anders wou dan op ieders gezicht een vrolijke lach. Het gaat je goed Jenske!
x Dikke knuffel
Katleen, Patrick, Dieter, Eline en Merel, jullie zijn een fantastische familie! Hoe jullie telkens voor Jens klaarstonden en ook nog voor vele anderen rondom jullie, fantastisch! Jullie waren een echt voorbeeld voor Jens en nog steeds, hij heeft jullie één voor één voor een stukje meegenomen en is tegelijkertijd ook in ieder van jullie hier gebleven. We zien jullie nog!
xxx
09-07-2011 om 23:07
geschreven door Denise
zwemmen voor jens
Juist terug van het zwembad. Wat mooi dat er zoveel mensen voor jou en je familie daar waren. Imposant hoeveel zwemmers hun meters voor jou gezwommen hebben. Natuurlijk hadden we allemaal veel liever samen met jou in het zwembad gezeten en hadden we jou en je familie nog een reisje disney gegund........ Lieve familie en vrienden, weet je gesteund door al die mensen en vind de kracht om samen verder te gaan!! Nicole
09-07-2011 om 21:28
geschreven door nicole
Respect
dag iedereen,
bijzonder aangedaan was ik na de wake. Niet alleen door de mooie teksten en liedjes. Maar vooral door jullie, als gezin. Ik zag niet alleen jullie verdriet, maar jullie straalde ook een zekere rust en bijzonder veel kracht uit. Hopelijk helpt jullie dit om dit zware verlies een plaats te geven.
Het feit dat vele onder ons Jens niet vergeten... Ik hoop dat jullie daar toch een beetje kracht uit kunnen halen.
Een warme groet aan iedereen,
Pascale
09-07-2011 om 19:53
geschreven door Pascale P
tijd
09-07-2011 om 19:46
geschreven door Pascale P
mooie tekst
09-07-2011 om 16:23
geschreven door Els Schrauwen
Met geen pen te beschrijven
Lieve familie A,
Gisteren konden we er helaas niet bij zijn maar donderdag waren we er wel en toen was het allemaal al zo mooi, zo persoonlijk, het afscheid van jullie dappere Jens! Neem jullie tijd om dit te verwerken, praat wanneer jullie daar behoefte aan hebben, al is het 100 keer per dag! En wees maar zeker, Jens houdt van daarboven wel een oogje in het zeil. We waren vanavond graag naar de zwemclub gekomen om ons steentje bij te dragen maar jullie weten, ons beroep laat dit helaas niet toe. Zorg goed voor elkaar, zoals jullie altijd al deden. Wij wensen jullie veel moed en sterkte toe.
Benny, Nancy, Levi en Jari
09-07-2011 om 15:55
geschreven door Nancy
Veel sterkte
We staan niet altijd stil
bij het woord samen
Maar het is een groot gemis
als samen uit je leven is
Afscheid nemen is met dankbare handen
meedragen, al wat herinnering waard is.
Woorden zullen nooit in staat zijn
gevoelens uit te drukken zoals ze bedoeld zijn
Er zullen ook nooit genoeg woorden voor zijn....
Veel sterkte en steun knuffels xxxx
09-07-2011 om 15:48
geschreven door Judith
Voorgevoel
Beste Familie Adriaensen,
Ik was deze week niet in het land en kon dus ook de blog niet bekijken. Toch wist ik toen ik thuiskwam "eigenlijk moet ik niet kijken wat Jensje is gestorven", ik voelde het gewoon aan. Maar toen ik de harde realiteit dan echt las, sprongen de tranen toch in mijn ogen. Vooral omdat ik de hele week op kamp ben geweest met een groep 9-jarigen. Het Besef dat Jensje één van hen had kunnen zijn raakt me diep... Hij kreeg de kans niet om net als zijn leeftijdsgenootjes op vakantie te gaan, plezier te maken, gezond te zijn...
Straks ga ik nog eens naar mijn Peter op het kerkhof (hij is vandaag jarig) en 'k zal hem nog eens vragen om goed voor Jensje te zorgen.
Heel veel sterkte!
Jana
09-07-2011 om 15:17
geschreven door Jana
Jens
Hoi Katleen,
De afscheidsviering van gisteren was supermooi!!! Je mag trots zijn op je andere zoon Dieter, zo'n mooi tekstje en het kwam recht uit zijn hart, dat hoorde je gewoon, super! Heel ontroerend, maar vast zoals Jens het had gewild. Hij was vast en zeker aanwezig en heeft gezien dat het goed was!!! Je kaartje krijgt hier bij ons thuis ook een mooi plaatsje! We zullen hem nooit vergeten. We kunnen spijtig genoeg vanavond niet naar zGeel komen om tagliatelle te eten, maar speciaal voor Jens zullen we hier vanavond zelf klaarmaken. Dan kunnen we er toch een klein beetje bij zijn.
Nog heel veel sterkte voor Merel, Eline, Dieter, Patrick en jezelf!
Groetjes xxx Sarah, Urbanie en Danny (fam. Schoovaerts, uit Leuven)
09-07-2011 om 15:01
geschreven door Sarah
mooi
Beste familie,
Het was een prachtige viering gisteren . Heel ontroerend. Bij ons krijgt Jens zijn kaartje een speciale plaats in huis zodat wij hem nog heel dikwijls kunnen zien. We zullen hem niet vergeten, Neem nu rustig de tijd om alles te verwerken. Het zal niet altijd gemakkelijk zijn maar met zoveel mensen om jullie heen en vooral de familie zelf gaat dit zeker lukken. Jens zijn sterretje zal des te harder schijnen als hij ziet dat jullie proberen terug op weg te gaan om van jullie leven toch het beste te maken.
Guy, Ann en Robbe
Jens,
Ik heb een speciaal plaatsje gemaakt in mijn hartje. Daar zal ik je altijd meedragen .
Janne (je achternichtje)
09-07-2011 om 13:32
geschreven door ann Verwaest
niet vergeten
beste kathleen,patrick .dieter,eline en merel
Het verdriet valt niet te omschrijven voor jullie, maar de dienst was op en top Jens, geweldig hoe persoonlijk deze was. Onze Joy (klasgenootje) wilde perse naar Jens gaan kijken en dat hebben we dus ook gedaan, ze is blij dat we dat gedaan hebben.Vandaag heb ik haar samen met andere klasgnootjes naar kamp gebracht en in de auto werd zijn lied gezongen en werd er over hem gepraat, dus je ziet ze zullen hem niet vergeten die super vechter.Jens zal denk ik zelfs meezingen .Heel veel sterkte voor de komende tijd, want zoals je nu zegt komt het besef , en gemis nu pas, neem je tijd. lieve groeten van Joy en miranda
09-07-2011 om 13:24
geschreven door miranda en joy
piepen
Dag Katleen,
Jens is al eens komen piepen, gisteren buiten, die felle wind....dat was Jens, zeker weten ! In de namiddag was daar de zon, en windstil.... dat was weer Jens die kwam piepen, zeker wetern ! Gisterenavond was er een felle regenbui en een bliksem en donderslag, dat was opnieuw Jens die zijn zegje kwam doen, zeker weten ! Op een dag zal ik een regenboog zien, alweer Jens die aan het piepen is, zeker weten ! In alle aspecten van de natuur zal ik Jens zien piepen, en zo blijft hij altijd bij ons, zeker weten !
tante roos
09-07-2011 om 13:15
geschreven door tante roos,
zo mooi, maar zo onmenselijk
katleen en patrick en broer en zussen,
jenske zal heel zeker komen piepen hoe het met jullie gaat,alleen zullen jullie hem niet zien, wel des te meer voelen!! laat jullie tranen de vrije loop en spreek er over als je zin hebt,ook al is het duizend keer per dag, doe waar je zin in hebt en verkrop het niet. als je zin hebt om te roepen..........doe het!!!!!! want alleen te boven komen kan je helemaal niet! mensen die het meemaakten weten exat hetzelfde. dikke knuffel uit dadizele.
09-07-2011 om 12:12
geschreven door carine
Woordeloos...
Katleen,
geweldige tekst, waar haal je in godsnaam de moed vandaan om dit allemaal zo neer te schrijven. Waarschijnlijk zoals bij iedereen met de nodige tranen ! Het was een mooie viering, ze was af !!! Natuurlijk heeft het zijn tijd nodig want 4 jaar hebben jullie voor hem gezorgd en nu ineens valt alles weg....je moet weer je draad opnemen en verder het leven zijn gewone gangetje laten gaan maar dat is moeilijk want er is iemand weg, te kort. Maar hij is dicht bij jullie, hopelijk geeft dat wat moed.
Dikke knuffel van ons allen en tot later.
Groetjes, fam. Spoormans
09-07-2011 om 12:09
geschreven door Anja
N Geweldige mooie viering voor onze super held Jens
Het was een heel maar echt n geweldige viering mooi verzorgd en Juist zoals de Jens het graag gehad zou hebben.Beste familie bekom nu van al de emoties en we zullen nog dikwijls aan onze superheld denken hoe hij met het schepspaan de frietjes serveerde op zijn feestjes met n glimlach zoals n echt frit boerke moet zijn. Jens bedankt dat ik uw vriend mocht zijn en we missen je nu al.
09-07-2011 om 11:20
geschreven door karel (opa zwemclub)
nabij
We denken aan jullie... Gisteren tijdens de dienst zat ik in GHB in de ontwaakruimte bij onze Wout, mijn gedachten gingen vaak naar jullie uit. Ik wens jullie veel kracht om wat vrede en rust te vinden, verbonden over de grens heen. Tranen en verdriet zijn geen zwakte, ik denk niet dat we ze moedig uit de weg moeten gaan. Van zo nabij zijn, zo zorgend nabij zijn, zo bezorgd nabij zijn, naar alleen maar in hart en gedachten samen kunnen zijn, dat is ... dat is eigenlijk niet onder woorden te brengen... wellicht kun je dat alleen uiten met een traan, of misschien zelfs met een schreeuw in de hoop dat die kreet aan de overkant gehoord wordt. Of net niet, want je wil de rustige en vredevolle sterrenhemel waar Jens nu aanwezig is niet verstoren... zelfs nu ben je bezorgd... maar ik denk dat je je daar geen zorgen over hoeft te maken, dat het aan de stille overkant wel begrepen wordt. Troostende knuffel Hilde, Luc, Wout en Sarah
09-07-2011 om 09:49
geschreven door Hilde
Veel sterkte
Het was een super mooie viering! Jenske, inderdaad, kom af en toe eens piepen van daarboven. En blaas dan een zuchtje moed naar je mama, papa, broer en zussen. Doe al de anderen daarboven de groetjes. We zullen je allemaal hard missen!
Heel veel sterkte, Katleen, Patrik, Dieter, Eline en Merel!!
juf Kathleen van de ziekenhuisschool
09-07-2011 om 09:47
geschreven door Kathleen
ontroerend
Mooi geschreven Katleen. Zo ontroerend. Ook bij mij biggelen de tranen nog over mijn wangen. Neem met het gezin de tijd om alles een plaatsje te geven en om het verdriet te verwerken. Liana
Hallo ik ben Jens Adriaensen, geboren op 25 oktober 2001. Ik ben nu dus 9 jaar jong. Op 10 maart 2007 ben ik voor de eerste keer opgenomen in UZ Leuven. Ik heb neuroblastoom in stadium 4. Een tumor in mijn borstkas en poep en uitzaaiingen in mijn beenmerg. Na een hele reeks behandelingen, chemo, operatie, stamceltransplantatie, bestralingen,...voel ik mij weer prima. In december 2008 is mijn behandeling afgerond en moet ik enkel nog op kontrole. In juli 2009 krijg ik terug pijn in mijn beentjes. Op 25 juli 2009 word ik weer opgenomen in UZ Leuven en vinden er verschillende onderzoeken plaats. Er zijn terug veel neuroblastoomcellen in mijn beenmerg! Mijn behandeling start opnieuw....
