"Wat zijn ze groot geworden", denk ik vertederd, terwijl in naar de vijver tuur.
Toen we hier pas stonden, begin juli, waren het nog bolletjes puur dons, vers uit het ei. Aandoenlijk om zien was dat : mama eend met in haar kielzog haar kroost: vier stuks, dapper peddelend om hun moeder bij te...euh...benen....
Wat zeg ik....vier???? Drie dus.... Ze waren wel dégelijk met zijn vieren maar een(d)tje week telkens af van het juiste euh...pad.
In elk gezin zit er wel zo'n "held" die net iets meer durft dan zijn broertjes en zusjes, nietwaar ;-)
Moeder eend had er alleszins haar euh...vleugels...serieus mee vol. Het kostte haar heel wat moeite om de zondaar weer in het gareel te krijgen. Het was er zo een(d)tje van: "Ik hoor je wel, maar doe lekker mijn zin..." Tot mama eend het welletjes vond en luid begon te kwekken, tot hij zich weer bij de rest van de familie aansloot.
Vorige week nog, moest ik zooo om hem lachen. Ik zeg hem, ik weet niet waarom....ik ga er gewoon van uit dat zo'n klein "ik weet alles beter-jonkie" een ventje is.... :-D
Meneerke had zich dus, naar aloude gewoonte, uit de euh...voeten gemaakt om op zijn een(d)tje op avontuur te gaan... tot hij plots merkte dat moeder eend , net zoals de rest van het gezin, nergens meer te bespeuren vielen. Paniek!!!! Man, man!!!
Hij zette het op een luid piepen... Gelukkig voor hem werd er heel snel gereageerd. Zijn zusjes, die zich wat verderop tussen het riet bevonden, antwoordden uit volle borst , terwijl moeder eend de snoodaard tegemoet zwom.
"Zie", dacht ik nog," onze held....die, als het er uiteindelijk op aankomt toch nog een klein ukje is."
Hoe herkenbaar :-) *smelt* Waarom denk ik plots aan het kleinzoontje....
Vandaag zie ik al meteen een verandering. Moeder eend is nog steeds....ergens....in de buurt maar je merkt toch al een zekere afstand. Haar kroost zwemt rond,verspreid over de vijver...Er wordt naar hartelust gedoken en gezwommen. Moeder eend kijkt toe en ziet dat het goed is...
"Nog even en ze verlaten het ouderlijk nest" denk ik bij mezelf....
Waarom krijg ik nu ineens een krop in mijn keel....?????
Als wij volgend jaar terug keren zal één van hen of misschien wel allemaal, al "verantwoordelijk" zijn voor de eigen kroost....En gaat ieder zijns weegs....
Gelukkig duurt dàt bij ons toch nog net iets langer, denk ik opgelucht....
Reacties op bericht (1)
31-07-2014
hehe
leuke vertellingskes lieve!
31-07-2014 om 08:00
geschreven door wietewuiten
Over mijzelf
Ik ben Lieve
Ik ben een vrouw en woon in Buggenhout (België) en mijn beroep is juf op pensioen.
Ik ben geboren op 29/05/1959 en ben nu dus 66 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: lezen, toneel, wandelen in de natuur, vogels observeren en SCHRIJVEN.
Ik ben gehuwd, heb twee kinderen en twee stiefkinderen, twee (stief)kleinkinderen , één kat en een vijver vol vissen :-)
