Lang geleden dat we nog zo hadden gelachen en wat deed dàt goed!
We woonden een theatervoorstelling bij gebracht door een amateur gezelschap! Maar wat een niveau!
Ze brachten de Kween, naar "Hamlet" van Shakespeare: een hysterische en hilarische komedie met koninklijke allures, zoals ze het zelf in hun programmaboekje aankondigden.
Ze waren met z'n vieren: de Kween, haar kamermeisje, een keukenmeid (gespeeld door een man; In de tijd van Shakespeare werden vrouwenrollen regelmatig gespeeld door mannen) én een spion.
Ze speelden de pannen van het dak en gaven gedurende twee uur het beste van zichzelf!
En wat hebben wij genoten!
In deze tijden van onrust, kommer en kwel is "lachen" toch wel een fantastisch medicijn.
Toen de zon zich gisteren eindelijk nog eens verwaardigde om te verschijnen, besloot schrijver dezes dat het tijd was om nog eens een stapje in de wereld te zetten .
De "wandelschoenen" werden dichtgesnoerd en ik ging op pad.
De kilte van de wind viel een beetje tegen maar wat deed het goed om een frisse neus te halen!
Ik toog richting bos.
Ons dorp beschikt inderdaad over een heel mooi bos.
Niet immens groot maar net groot genoeg om er prachtige wandelingen te maken zonder al te zeer te verdwalen.
Ideaal voor mensen zoals ik, met een totaal gebrek aan oriëntatie.
Voor ik het bos indook, eventjes een bezoekje gebracht aan de "Boskapel."
Jawél!
Mét een "miraculeus" Maria-beeld én een door alle dorpsbewoners gekende legende.
Er eventjes vertoefd, beetje gemijmerd, hoofd leeg gemaakt en er genoten van de rust en de stilte...
De eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat ik er ook heb uitgerust.
Van bij ons thuis naar de kapel is toch een klein halfuurtje stappen...
Na tien minuten voelde ik al elk botje in mijn knieën, lenden en benen.
Rust roest, weet je wel...
Maar ik zette dapper door want in "onze" kapel zou ik mij eventjes kunnen neerpoten.
En zeggen dat het échte werk nog moest beginnen: de boswandeling.
Met goeie moed werd er opnieuw gestart.
Tijdens mijn wandeling werd ik regelmatig gekruist door "lopers", dagelijks of wekelijks "op training" in "den bos".
Ook door andere wandelaars en als eens een dappere fietser.
Eén van de wandelaars was een vroegere kennis, een fervente sporter, vooral "loper" dan....
Het was zolang geleden dat we elkaar nog hadden ontmoet dus werd er even halt gehouden voor een praatje...
Eerst over koetjes en kalfjes....met nadien dé vraag :
"Loop jij niet meer????"
Toen hij antwoordde voelde ik een zeker leedvermaak.
Niet mooi van mij, ik weet het, maar het was sterker dan mezelf.
Zij waren immers de "gezonde mannen", "dé lopers" en ik was het kneusje, dat nog niet eens kon joggen....
"Ik màg niet meer. Ik heb ondertussen al een "nieuwe knie" en momenteel een ontsteking aan mijn kuitbeen..."
Tja... zo vergaat het menig sporter....
In hun "jonge jaren" het "grote geweld" maar versleten botten , nog voor ze de pensioengerechtigde leeftijd hebben bereikt...
Oké, ook bij mij kraakt en knispert elk gewricht en heeft de artrose toegeslagen maar ik ben nog lang niet aan "vervangstukken" toe...
U weze dus gewaarschuwd....
Misschien doet u maar beter zoals ik: fietsen en wandelen want die "sporten" zijn écht gezond.
Na anderhalf uur stappen had IK trouwens mijn finish bereikt en was ik waarlijk blij dat ik weer kon gaan zitten....
Vandaag is het dus, naar het schijnt, "Verloren maandag" en kwam de echtgenoot met twee worstenbroodjes naar huis...
Eéntje voor hem en eentje voor mij...
Althans, daar ging ik van uit...
Bij nader inzien wordt van mij verwacht dat ik ze allebei verorber, wegens teveel calorieën...Halloooo!
En "mijn" lijn dan....?????? :-p
Persoonlijk heb ik niet het minste idee waar dit gebruik vandaan komt ....
(Het gebruik van het verkopen van "worstenbroodjes", voor alle duidelijkheid ...;-) )
Volgens de echtgenoot heeft het iets te maken met "het geld dat op is nadat alle cadeautjes zijn uitgedeeld" ..., zodat men nadien nog enkel "restjes" kan kopen...
Iets in mij zegt dat één en ander niet klopt...
"Verloren maandag", gaat duidelijk maar over één dag....
Dus vanaf dinsdag is er opnieuw geld dan.....????
Mmmm....lijkt mij niet écht logisch....
Eventjes snel gegoogeld dan maar.... (lang leve het internet)...
"Verloren maandag wordt gevierd op de eerste maandag na Driekoningen en is al eeuwen oud...
Die traditie werd bij ons vroeger vooral in Antwerpen gevierd....
De havenarbeiders werden getrakteerd door de bazen en om de kosten te drukken, kregen ze "onverkoopbaar vlees" dat in een broodjes werd "verpakt".....
Voor meer info: zie Googel ;-)"
Zie je wel....sorry schat, je zat er helemaal naast....
Mij heeft het alleszins gesmaakt, dat broodje....
Eventjes in de microgolf en klaar was Kees...
Aan de calorieën heb ik dan maar niet gedacht....
Voor de zoetekauwen onder ons zijn er speciaal vandaag: de appelbollen ,met heel veel kaneel....
Die hebben eigenlijk niets te zien met de traditie van "Verloren maandag" maar ontstonden vanuit het idee: voor elk wat wils...
En wat het tweede worstenbroodje betreft: geen haar op mijn hoofd dat eraan denkt om ook dat nog naar binnen te werken...
Dus wie zin heeft.....
.......die kan het van mij krijgen, gratis en voor niks...
Ik ben Lieve
Ik ben een vrouw en woon in Buggenhout (België) en mijn beroep is juf op pensioen.
Ik ben geboren op 29/05/1959 en ben nu dus 65 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: lezen, toneel, wandelen in de natuur, vogels observeren en SCHRIJVEN.
Ik ben gehuwd, heb twee kinderen en twee stiefkinderen, twee (stief)kleinkinderen , één kat en een vijver vol vissen :-)
