Deze ochtend ,voor de tweede dag op rij,om zeven uur uit "mijnen tram", geeuw.
Vandaag de allerlaatste etappe : Duitsland, Nederland, België, Oost-Vlaanderen tot in ons kleine dorp met het "beroemde bos".
Aangenaam rijden is het absoluut niet want alweer valt de regen met bakken uit de lucht.
Céline Dion, verkrachtte zonet:Power of Love...
De echtgenoot is fan, ik iets minder...
Tijd om mij een beetje te amuseren met het schrijven van een stukje...
Het eerste deel van deze rit bracht ik door in Morpheus' armen, jawel, het is sterker dan mezelf ...
Rugleuning een beetje achteruit, knus onder een fleece dekentje...
Laat de regen maar stromen...
Maar nu ben ik, sinds de eerste plasstop, alweer alive and kicking...
Nog 278 km lees ik hier net...
Half 12 is het ondertussen...
Met een beetje geluk, zijn we voor vijf uur thuis...
Op de radio klikt Samba Patti van Santana....
Zal altijd heel speciaal blijven voor mij...
Ik luister en mijmer...
Plots brult Meat Loaf : dat ik de woorden uit zijn mond neem 😁
Misschien tijd om mijn boek boven te halen en nog een beetje verder te lezen in "Ik zie, ik zie", van Karen
Sander.
Maar eerst een pistoletje...en dan kunnen we er weer tegen 😊
Deze morgen leek het alweer een zonnige dag te worden.... Dus werd er een fietstocht gepland....
De fietszakken werden gevuld met : lunchpakket, verrekijker, vogelgids,fototoestel, regenjasje, truitje....
We smeerden kwistig zonnecrème....
Tot plots.....Oei, toch wel een serieus grijze wolk... Werd het ineens ook niet wat frisser....???? Waar is de zon gebleven....
Toch maar met de wagen dan.....?????
Het humeur van de echtgenoot zakt een graadje of twee....
Lunchpakket en aanverwanten werden overgeheveld van de fietszakken naar de auto , de fietsen opnieuw vastgelegd ....
Eindelijk vertrekkensklaar
Het "bewegende zandduin" zal voor een andere keer zijn....
Wij rijden naar Bulbjerg, zo'n 150 km lager. We zijn maar net vertrokken of de eerste miezer valt uit de lucht...
Hebben we toch de juiste beslissing genomen...
De rit verloopt zonder hindernissen.
Na wat zoekwerk en een plas-en lunchstop ,bereiken we onze bestemming....
Ondertussen regent het niet meer zodat we kunnen genieten van een indrukwekkend uitzicht op een glooiend landschap en de Noordzee...
Maar we moeten naar beneden, naar het strand....daar zouden zich kliffen bevinden waar een bijzondere meeuwenkolonie broedt: de drieteenmeeuw....
De afdaling is meer dan de moeite waard...
Voor ons: de Noordzee met een zelden geziene onstuimigheid. Rechts van ons: de kliffen met broedende meeuwen!
Ik kan mijn pret niet op wanneer ik de jongen ontwaar....
En al helemaal niet meer wanneer ik mij laat verrassen door een reuzengolf....
Het water gutst in mijn wandelbottines....
Typisch ik...
Ik kom niet bij...
De echtgenoot haalt zijn telelens boven en schiet plaatjes naar hartenlust.
In een bunker treffen we nog een zwaluwnest aan met zes jongen....zalig!
De terugweg verloopt eveneens van een leien dakje....
Ik schrijf mijn stukje en bedenk wat een mooie vakantie we al hebben gehad.
Er is alleen dit grote mysterie....
Tijdens onze fietstocht van gisteren, kruiste plotsklaps een, naar wij eerst dachten, vosje ons pad.... Maar bij nader inzien , dan toch een wel een heel bijzonder exemplaar : het was niet rossig, maar donker, het had geen mooie pluimstaart én....het liep op wel erg hoge poten, voor een vos althans.... Zou het dan toch een wolfje geweest zijn?????
't Was misschien gewoon een hond, hoor ik u al denken...maar dat was het héél zeker niet....
't Was een bijzonder beest, zoveel is zeker.....
Spannend toch.........al had ik het liever toch met zekerheid geweten....
Na al die nattigheid van gisteren, vandaag opnieuw een zonnige dag...
Tijd voor een daguitstap...mét de fiets, uiteraard...
We fietsen richting Skagen op zoek naar een natuurfenomeen dat zich afspeelt in Grenen, het meest noordelijke punt van Denemarken...
En het moet gezegd: het is waarlijk de moeite waard....
Op dat uiterste punt, "botsen" twee "zeeën" letterlijk tegen elkaar: Kattegat en Skaggerak...
Je kan die plaats alleen bereiken, via een 3km lange wandeling , op een "landtong", zoals dat heet...
Dus worden de fietsen vastgelegd...en gaan we op pad met naast ons het Kattegat.
In een ver en vaag verleden nog moeten aanduiden op een "blinde kaart"...(maar dat geheel ter zijde)...
Na een flinke wandeling zijn we getuige van een bijzonder schouwspel.
De wandelschoenen worden uitgespeeld en even later sta ik met mijn rechtervoet in het Skaggerak en met mijn linker in het Kattegat.
Je moet het zelf zien om het te kunnen snappen....en ik geniet met volle teugen!
Nadien bestijgen we opnieuw ons stalen ros, dat gelukkig is uitgerust met een flinke batterij.
Zonder zou ik het hier niet rooien...met windkracht vier en al die "bergopjes", geen overbodige luxe .... Alleszins niet voor mij...
Weer op de camping begin in haast onmiddellijk aan mijn stukje.
Ik installeer mij buiten.
Het is 18:20 en de zon schijnt nog volop!
Vandaag zal ze bovendien "overuren" draaien.
21 juni, weet u wel , de zonnewende, oftewel de kortste nacht en de langste dag.
Hier in het noorden is het nog net iets specialer dan thuis...
Vandaag gaat de zon pas onder om 23:20 - tot die tijd blijft het gewoon klaar - om rond vier uur alweer het beste van zichzelf te geven.
Daar duimen we alleszins voor.
Klaar is het sowieso.
Dat was in het begin wel wennen. Onze allereerste nacht waren we om vier uur gewoon klaar wakker.
Heel gek was dat...
Tijd om af te sluiten en "mijn" werkzaamheden aan te vatten en straks....dan zit ik gewoon weer buiten in de zon.
Ik ben Lieve
Ik ben een vrouw en woon in Buggenhout (België) en mijn beroep is juf op pensioen.
Ik ben geboren op 29/05/1959 en ben nu dus 66 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: lezen, toneel, wandelen in de natuur, vogels observeren en SCHRIJVEN.
Ik ben gehuwd, heb twee kinderen en twee stiefkinderen, twee (stief)kleinkinderen , één kat en een vijver vol vissen :-)
....al had ik het liever toch met zekerheid geweten....
