De zon schijnt, zoals ze nog nooit heeft geschenen. Het is bloedheet en ik, ik verveel mij te pletter! :-/
Oké, ik heb een zalig plaatsje, mèt een briesje, ààn een vijver en onder een eeuwenoude eik. Ik heb zelfs een goed boek...edoch Luieren gaat ook vervelen! Toch als het de derde dag op rij is. De derde dag met tropische temperaturen.
Geen weer om te fietsen of te wandelen.
"Ga lekker mee zwemmen!", zegt de buurvrouw. "Op zo'n 500 m van de camping ligt een zwemvijver. Echt, heerlijk!" Vijfhonderd meter ver stappen in deze hitte....???? Ik dacht het niet... :-p
Dat water brengt mij op ideeën..... Ik kieper het bodempje water uit mijn flesje over het hoofdvan de echtgenoot waarna hij wraak neemt met zijn glas spuitwater...
Maar een mens kan niet blijven spelen natuurlijk.
Mijn boek ligt aan de kant, dat is voor deze avond. De puzzel in de Libel is opgelost...Wat nu????
"Misschien moet ik eens aan een stukje beginnen".. . Et voilà, daar ben ik nu mee bezig.
Het schiet niet geweldig op. Mijn hersens weigeren dienst. 't Zal de warmte zijn... Een ander buurvrouwtje trakteert me op een "aperolleke". Nog nooit geproefd! Bezzzt wel leker!.... Ook tog een beettjje stjaf percies. Hed tippen gaad oe langer oe beder....
De echtgenoot steekt de bbq aan. Wat eet een mens anders met zo'n weer? De lamsboutsneden smaken overheerlijk! Dat wel!
Nadien toch eventjes bezigheidstherapie: de afwas.
Gek, thuis heeft een mens een vaatwasser omdat afwassen zo saai is en hier is dat eigenlijk een aangenaam tijdverdrijf. Vooral als het buiten kan gebeuren. In een teiltje! De echtgenoot droogt af.
Plots een "gil"! Die kwam uit mijn keel! Verdomme: smerig beest! Ben geprikt door een soort van daas! Pijn!
Wacht maar! Al wat vliegt -met uitzondering van:vogels, vlinders, bijtjes en libellen - zal ik vermorzelen! Verpulveren! Ik hou mijn wapen bij de hand: een soort "tennisraket" met stroomstoten. Eén tikje en de krengen zijn er geweest. Mijn wraak zal zoet zijn: Auch...weer een scheut.
De echtgenoot verzekert mij dat zo'n reactie heel normaal is ,na een dazenprik ,wanneer ik bezorgd vraag of het geen kwaad kan dat mijn hele schouder ondertussen al pijn doet
Ik denk dat ik nu toch toe ben aan iets "strafs" ; om te bekomen van de doorstane emoties! En...euh...vervelen doe ik mij nu ook niet meer...
Prachtig omgeven door: planten,struiken en grassen.... Veel planten, struiken en grassen...Tévéél planten,struiken en grassen....
Tijd voor wat snoei-en trekwerk. Zucht!
De grassen zijn een ware plaag. Dat groeit maar...Oké, onkruid staat er amper, wegens geen plaats, maar trop is trop!
Dus ga ik "gezwind" aan het werk...Niet simpel. Ze hebben een uitgebreid netwerk van ondergrondse wortels en dat zal ik geweten hebben. Hoe ik ook sleur en trek, nooit krijg ik wortels mee. De grassen breken gewoon af, jochei! Ik heb niet de indruk dat ik zinvol werk lever...
Dan maar over naar de bloemende oevergewassen! OEVERgewassen, ja, ja...ok zij palmen de hele omgeving in want zij planten zich voort via ...jawel,ondergrondse kruipende wortels...Ik geef niet op...
Tot ik een mini-padje ontwaar dat zich "haast" op weg naar een ander beschut plaatsje... Op "de hielen" gevolgd door een tweede exemplaar. Ocharme, de dutsen zoeken er beschutting voor de brandende zon. Als het zo zit...Och laat maar groeien die handel. Het betekent dat we over vruchtbare grond beschikken! Ha! Bovendien zijn we helemaal niet voor strak en koel....zo'n wildernis heeft ook zijn charmes.
Volgend voorjaar ga ik wat meer snoeien en ik vraag de echtgenoot om woekerende planten uit te graven... Leven en laten leven, dat is mijn motto! En.....
Over niets wordt in België meer gepalaverd dan over het weer.(misschien ook over politiek , maar dit geheel terzijde)
Nooit is het goed! Het is te koud, te vochtig, te droog, te warm. Of te heet, zoals nu. De zomer is "eindelijk" gestart, jawel, en we zullen het geweten hebben. De temperaturen swingen de pan uit!
Wie op dit moment aan onze eigenste kust vertoeft vindt dit vermoedelijk een feest. Windschermen verdwijnen en worden massaal vervangen door een parasol. Wie het echt te warm krijgt zoekt verkoeling in de zee! Heerlijk!!!
(Wel oppassen voor de kleine pieterman, een onooglijk visje dat je vakantie lelijk kan vergallen. Wordt het hier bij ons eindelijk warmer, duiken die krengen op. Vroeger, toen de zomers nog Belgisch waren, bleef het visje waar het was: in tropische gebieden ,wegens veel te koud in de Noordzee. Those were the day's!)
Maar ik dwaal af... Voor de horeca worden het " hoogdagen" zoals men dat nadien leest in de krant. De ijsjes vliegen de deur uit! De cafés doen gouden zaken: "Jef, doe ze nog eens vol!"
Maar wat met de medemens die nu geen vakantie heeft??? Degene die gewoon thuis vertoeft??? Hijgen puffen, blazen en zweten!
Ramen en deuren blijven toe. Rolluiken gaan naar beneden. Overgordijnen worden gesloten. Zo krijgt die vermaledijde zon geen kans om naar binnen te schijnen. Want eens de warmte "binnen zit" mevrouw...
En wat dan met de werkende medemens? Degene die in het zweet zijns aanschijns zeult met al die ijsjes en pintjes. Die heelder schalen "boules de Berlin" aan de man probeert te brengen. De arme jobstudent die moet werken nu het zo heet is???
Maar wat zit ik nu te zeuren??? Het is zomer! Een zomer zoals in de tijd van "De Witte" van Ernest Claes. Dàt waren nog zomers !
Straks is die mooie zomer al weer lang voorbij, zoals in het liedje van Gérard Cox. Dus genieten is de boodschap!
Dat ga ik morgen ook doen, met een goed boek, in de schaduw van de grote eik en uitzicht op een prachtige vijver en ik verroer geen vin!
Allright! Deze morgen open ik verwachtingsvol het luikje van de slaapruimte en tuur naar buiten....GRIJS! Niks geen sprietje zon!
"Och, het is nog vroeg", troost ik mezelf," eens het zonneke schijnt, wordt het in no time 20°." Ik kijk op de buitenthermometer: 16°....nog 4 te gaan.
Oké, dan gaan we eerst shoppen! Hop naar de "Stock Américain"! Hij lijkt er alleszins geweldig op. Ik hou ervan om er in rond te struinen. Een mens vindt er altijd wel iets dat hij (ooit wel eens)nodig heeft.
Auto inladen en dan hup naar de camping! BBQ-time!
"Verdomme, het is niet mogelijk!" Een miezerig regenbuitje vergezelt ons naar de auto...grmbllll
Geen probleem, dan zetten we de bbq vanavond aan.
Ha! Het gemiezer stopt! Joepie! Voelt het al niet een beetje zachter????
De sla wordt schoongemaakt, aanmaakblokjes en houtskool moeten zorgen voor een zacht vuurtje...
De echtgenoot schuilt onder het kofferdeksel van de wagen terwijl de bbq zich moeizaam "opwarmt", tegengewerkt door....alweer een miezerig buitje....Alhoewel, dit is geen miezer meer...zucht....
Tomaatjes en komkommer worden in plakjes gesneden...we geven niet op...dan eten we maar binnen....
Het vlees is gaar, het buitje gestopt. Buiten wordt de tafel gedekt. En het smaakt! Hemels! De echtgenoot neemt zijn laatste hap...en hupla!
Zal ik anders alles buiten laten staan, hoef ik niet meer af te wassen....
Wat doet een mens met zo'n weer na een heerlijke bbq??? Hij vangt een uiltje!
Zalig zo'n tuk! Even naar buiten kijken. De echtgenoot leest er een boek, ...IN de zon...
Ondergetekende installeert er zich ook met laptop op schoot en schrijft dit stukje. Best wel warm in het zonneke! De echtgenoot zet koffie. "Zullen we buiten eten???"
"Tuurlijk, lekker, in het zonneke!"
De tafel wordt gedekt! Toch wel een fris briesje!!!!!
Voel ik daar geen druppeltje.....?????
Het heeft gesmaakt en we zitten nog steeds buiten. De echtgenoot vist en ik schrijf verder aan mijn stukje. Het zonneke heeft alweer plaatst gemaakt voor grijze wolken maar...de temperatuur is nog aangenaam....
Hij was er al toen wij het huis kochten. Een pracht van een vijver met niveauverschil én waterval.De vissen waren er ook al: windes, goudvissen en meer van dat fraais waarvan ik de naam ben vergeten.
Een streling voor het oog.Omgeven door prachtige waterplanten en voorzien van al even prachtige waterlelies.
De vijver is er nog steeds, nog steeds prachtig, zij het iets meer "natuurlijk" als toen we het huis kochten ...Alleen het visbestand is "lichtjes gewijzigd....Wat zeg ik: het visbestand loopt volledig uit de hand...
Dat komt door de orgieën natuurlijk.
Elk jaar houden de vissen een orgie, van jawel, enkele dagen...Er wordt gepaaid dat het een lust is. Heren zitten achter de dames. Soms wel met z'n vieren achter één madam. Het water spettert alle kanten op...Het bizarre is dat de vissen zich niet aan hun eigen soort houden. Iedereen doet het als het ware met iedereen. Na een paar dagen van "intensief bezig zijn", keert de rust weer...Na enkele weken,maanden,merken wij plots weer een nieuwe school inimini visjes op. Telkens gaat het om zwarte exemplaren...en zo raakt de vijver overbevolkt...
Hoe we naderhand ook proberen, ze laten zich niet vangen! Ze verstoppen zich tussen de waterplanten, tot het gevaar geweken is...Misschien moeten we toch eens overwegen om de beveiliging tegen vissende reigers te verwijderen ��
Ik ben Lieve
Ik ben een vrouw en woon in Buggenhout (België) en mijn beroep is juf op pensioen.
Ik ben geboren op 29/05/1959 en ben nu dus 65 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: lezen, toneel, wandelen in de natuur, vogels observeren en SCHRIJVEN.
Ik ben gehuwd, heb twee kinderen en twee stiefkinderen, twee (stief)kleinkinderen , één kat en een vijver vol vissen :-)
