Dag marathonbloggers,
Oef, inderdaad ,ik ben gipsvrij thuisgekomen na mijn bezoek aan dr.Soenen.Meer zelfs,ik mag vanaf zaterdag de training hervatten,zij het met een lichte fietstraining en zondag mag ik dan mijn eerste kilometertjes lopen in mijn geliefde park van De Koude Keuken!Nog meer goed nieuws,ook de kine mag ik achterwege laten.Mijn resterende beurten zal ik houden voor eind augustus,begin september om alle loopspieren nog eens deskundig te laten behandelen door kine Filip Maertens.Let wel,dit alles onder voorbehoud!Indien ik pijnloos de verdere training kan afwerken dus.Maar,en dit heb ik vandaag nog eens uitdrukkelijk gevraagd aan de dokter,de kans dat ik herval in dezelfde blessure is niet groter dan voordien.Het was trouwens geen scheenbeen of scheenbeenvliesontsteking maar een ontsteking van het bovenste voetbeen die loopt tot vlak naast het scheenbeen en daar overgaat in een pees die door een schede beschermt wordt.Door de onsteking komt vocht terecht tussen de schede en de pees en dat geeft het krassend gevoel.Dat bovenste voetbeentje kan je trouwens gemakkelijk lokaliseren als je even je voet naar omhoog beweegt terwijl je met de hiel op de grond blijft steunen.Tot zover de technische uitleg.Ik dien wel nog de ontstekingsremmer verder te nemen,maar die zorgt tot hiertoe voor weinig problemen.Een ontsteking van het voetbeen bij lopers komt maar zelden voor.Tenzij men een verkeerde beweging maakt of de voet niet correct afzet.Als ik deze logica doortrek dan kan ik enkel concluderen dat ik de blessure opgelopen heb tijdens de zijwaartse afdaling van de druipnatte Koppenberg.Meerdere keren heb ik toen tegen Dirk gezegd dat het onverantwoord was om deze afdaling op die manier te moeten doen,op het gevaar van blessures af.Wel uiteindelijk heb ik daar de eerste prijs behaald.Maar ik heb liever dat ik het was dan Dirk,het was tenslotte mijn idee om naar Kwaremont af te zakken.Ik mag er niet aan denken als er door mijn toedoen iemand een blessure van die aard zou oplopen.Nu,hopelijk is hiermee een punt gezet achter een nare periode maar helemaal gerust zal ik pas zijn na de eerste loopkilometers.Bij de minste pijn moet ik onmiddellijk dr.Soenen-persoonlijk!-opbellen en zal er een botscan afgenomen worden.Ik vrees dat dit dan wel eens het einde van mijn marathonavontuur zou kunnen worden.Maar ik zal positief denken.Dat is al de helft van het genezingsproces!Tot morgen.Bye. 
Logboek:- YTD:27200 meter.
Medisch rapport:-
GHS:-