Deze week is het precies een jaar geleden dat ze in Minnetonka zijn aanbeland. Hier werden we op gepaste wijze aan herinnerd, door de kalender die we van onze Belgische vrienden hebben ontvangen op ons afscheidsfeest. Die liep van november tot oktober en dus was het tijd om de eerste kalender op te bergen en de nieuwe versie op te hangen. Een derde jaarkalender is niet voorzien dus zullen we moeten terugkeren na twee jaar... Bedankt aan iedereen die hieraan meewerkte... het zijn elke maand opnieuw toffe herinneringen voor ons. Tegelijk beginnen we zo stilaan uit te zien naar kerst en naar het weerzien met velen onder jullie. Els is volop de laatste hand aan het leggen aan de reisplannen...
De afgelopen dagen speelde Els reisgids voor onze gasten en bracht ze naar uptown en diverse supermarkten. Op die manier konden we ons optimaal voorbereiden op de grote avond... Jo moest wel eerst ook nog zijn plicht vervullen door gastlezer te zijn in de klas van Thano. Daarna zetten we Halloween in met een passende taart om vervolgens ons om te kleden. Els koos voor de gelegenheid om de ijzeren arm der wet te personaliseren (een uniform waarmee ze nog veel bekijks zou krijgen later op de avond...). Jo en Lin hielden het meer op toepasselijke kleurcombinaties. De kinderen en Bjorn zochten het in sfeer van skeletten en spoken. Gelukkig vielen de temperaturen best mee. Bovendien had Kevin, onze gastheer, een vuurtje op de oprit gestookt zodat de heren lekker buiten bier konden drinken en op die manier de kinderen in de gaten konden houden terwijl die van huis tot huis trokken. Eenmaal dat iets verder moest, werden de jaszakken mert voorraad gevuld en werd met de wagen zelfs voorraad bier rond gereden. Kwestie dat Halloween niet alleen voor de kinderen maar ook voor de ouders een feest zou kunnen zijn.... Na enkele uurtjes hadden de kinderen intussen kilo's (en dat is niet overdreven) snoep weten in te zamelen die ze met vakkundig onderhandelen onder elkaar verdeelden waarna ze in het donker avondspelletjes buiten speelden. Om klokslag middernacht werd de geboorte van .... gevierd... waarna we enkele uurtjes later met spijt in het hart onze gasten op de luchthaven van Minneapolis moesten uitwuiven. In de namiddag speelde Marcin wel nog indoor voetbal en zijn ploeg won glansrijk. Toen hij ook zelf het doel wist te vinden kwam hij meteen richting tribune gelopen om daar met de vinger naar Els.... Happy Birthday Mom, this is for you... te roepen. Er werd hier en daar een traantje weggepinkt en na afloop zong zelfs het ganse voetbal team een verjaardagslied voor Els.
Omdat we deze maand extra bezoekers te gast hadden, is ons foto-archief aardig aangedikt. Reden genoeg om jullie alvast tussentijds te laten meegenieten van deze ervaringen. Over enkele dagen delen we dan de rest van de foto's van de afgelopen maand
De laatste sprint richting Halloween is ingezet. Nadat onze gasten een ganse dag te tijd namen om de bezienswaardigheden in Minneapolis en Saint Paul te verkennen, hadden we woensdagavond een afspraak bij de overburen om pompoenen te bewerken tot echte Halloween kunstwerkjes. Dit is een jaarlijkse traditie hier en nu er voor het eerst sinds langs opnieuw kinderen in de buurt wonen, had onze overbuurvrouw haar allerbeste beentje voorgezet om de traditie opnieuw op te pikken. Voor de volwassenen stond de wijn klaar en voor de mannen werd baseball op televisie vertoond. De dames toverden met de kinderen het huis om tot een echt pompoenatelier. De vloer werd bedekt met krantenpapier en plastic; de pompoenen verloren hun hoedje en het uithollen kon beginnen. Daarna mocht iedereen zijn thema uitkiezen waarna dit vakkundig op de pompoen werd overgebracht en het figuurzagen kon beginnen. Onze eerste bezoek met gasten aan de overburen werd een echt evenement want ze had ook koekjes gebakken die de kinderen daarna mochten beschilderen met eetbare inkt. Eigenlijk werd de avond veel te kort want 's anderendaags wachtte de normale schoolroutine opnieuw en dus hadden we tijd te kort om alle lekkernijen te nuttigen.
Intussen prijken de echte trofeeën voor de deur met theelichtjes erin zodat de laatste twee dagen naar Halloween kunnen afgeteld worden. Plan is om eerst trick en treat in de buurt te doen, na uitdrukkelijk verzoek van de buren. Daarna rijden we met de wagen naar vrienden van het voetbal om in een buurt met veel meer kinderen ondergedompeld te worden in de Halloween-gekte. Tussendoor plannene we nog een bezoek aan de pop-up Halloween shops die hier voor enkele maanden uit de grond geboord worden om het feest voor te bereiden.
Nu onze gasten het dagelijkse gezinsleven hebben opgepikt werd het tijd om hen ook kennis te laten maken met een typische activiteit in Minneapolis: shoppen.Vol goede moed vatte Lin de shoppingmarathon aan in de nieuwe outlet en al snel werd duidelijk dat dit een lange dag zou worden... Koopjes her en der afgewisseld met een kop koffie en een broodje in de subway en dat alles onder een stralend zonnetje... wat meer wil een shoppingliefhebber hebben... Meer winkels misschien? Jawel, in de latere namiddag zetten we koers naar de Mall of America waar we de winkeltocht na een tiental winkels stop zouden zetten... voetjes en het winkelen stilaan moe.... Vierhonderd andere winkels zouden voor een volgende trip gereserveerd worden. Gelukkig had Els ondertussen de kinderen van school opgepikt en naar de Mall gereden zodat het tijd werd om met zijn allen het indoor pretpark onveilig te maken. Op een maandagavond is hier nagenoeg geen volk zodat we overal meteen op de attracties konden zonder wachten. De vermoeiende dag werd afgesloten met een bezoek aan Hooters en met een partijtje biljart en een flesje wijn ten huize Del'haye.
Het gebeurt niet zo vaak dat we gasten op bezoek hebben die vloeiend Duits spreken en dus mochten we die gelegenheid niet onbenut laten om onze Amerikaanse vrienden met Duitse roots uit te nodigen. Lori en Kevin kwamen binnen gestrompeld met een koelbox vol bier.... wij zorgen voor de Belgische toets door mosselen en frieten klaar te maken in witte wijn... En omdat hier heel weinig mensen zelf frieten bakken kent men nog geen geurloze frituurolie van Vandemoortele hier (Cargill moet dit gat in de markt dringend opvullen...). Als oplossing kozen we om de frietjes buiten te bakken op de terras en aangezien het kwik boven de 15°C uitkwam leek het wel even alsof we BBQden...
Ondanks die combinatie van wijn en bier werd even evenwel niet veel Duits gesproken, maar lekker in het Engels gekletst... De kinderen kozen ook al voor Amerikaanse spelletjes door Kevin in te schakelen bij een partijtje American Football... Jo en Lin zouden de avond ook in typische Amerikaanse spelstijl afsluiten door een bezoekje te brengen aan het casino en deel te nemen aan de Bingo-avond. Helaas werd het shoppingbudget hierdoor niet uitgebreid, maar plezier hebben we alvast wel gehad....
Tussendoor sprong ook Thano's hartsvriendinnetje binnen zodat Jo alvast de toekomstige bruid van zijn petekindje en de ouders kon leren kennen...
Het eerste weekend op Amerikaanse bodem hebben onze gasten ingezet in stijl... Zaterdagavond hadden we namelijk een tafel gereserveerd in de Melting Pot, een culinair hoogstaand fonduerestaurant. Tegelijk ook een stukje traditie van onszelf want sinds ons eerste bezoek aan Amerika tijdens onze huwelijksreis hebben we deze keten ontdekt. Nadien hebben we bij elke vakantie hier aan de overkant van de plas dit restaurant gereserveerd voor onze afsluitende avond van de reis. Vorig jaar was dit de plek dat ze in juli de beslissing om naar hier te verhuizen gevierd hebben. Een gelegenheid voor speciale avonden dus en het bezoek van Jo en Lin was dat zeker. Bovendien besloten we om een weekje eerder dan gepland de verjaardag van Els hier te vieren aangezien onze bezoekers op 1 november opnieuw richting België vliegen... De 'jarige in spe' kreeg alvast een speciaal verjaardagsbordje van de chef. Op het menu prijkten een kaasfondue als voorgerecht, een slaatje als tussendoorje, vlees- en visfondue als hoofdschotel en een chocoladefondue als dessert... Iets wat vooral de kinderen erg naar uitkeken. Telkens werden per schotel twee soorten fonduepotten aangeboden zodat ook de smaak varieerde. Met de gepast wijn erbij vormde dit een echte verwennerij...
Eerder op de dag hadden we de voetbalactiviteiten van de jongens op de voet gevolgd. Thano had zijn wekelijkse training in de ochtend en in de namiddag speelde Marcin zijn eerste wedstrijd Ralia. Dit is een indoorsoccerspel op een kunstgrasveld met boardings. Vorig jaar won zijn team deze competitie en dus treden ze dit jaar aan in de reeks van de U14. Marcin als tienjarige dus tegen dertienjarigen... het leverde mooie beelden op... Psychologisch imponeerden zijn team alvast de rest want aangezien dit buiten clubverband is mochten ze zelf een teamnaam en dito T-shirts kiezen. Het team koos voor de Legends en iedere speler heeft een voetballegende op zijn rug prijken. Marcin is voor de gelegenheid Ronaldo. Een naam die hij en zijn team waar maakten want de eerste match werd na puik samenspel met 13-2 gewonnen!
Iets verderop trainde Catharina intussen op het zelfde moment intens op de trampoline. Ook zij is inmiddels gestegen in het competitieniveau en traint nu al acht uur per week enkel op tumbling en trampoline. Halsbrekende sprongen, salto's,.. zijn het resultaat. In januari staan de eerste wedstrijden op het programma en die lopen door tot zowel midden juni wanneer het Amerikaanse kampioenschap georganiseerd wordt. Dit jaar neemt ze zeker deel aan het kampioenschap van Minnesota en afhankelijk van de resultaten in mei mogelijks ook het regionaal kampioenschap voor alle staten van de Mid West in Amerika.
Tussendoor lieten we onze gasten nog kennis maken met shopping in the USA... Een ervaring op zich niet alleen door de lage prijzen maar vooral ook door het aanbod en de grootte van de winkels: big, bigger; biggest... en dan moeten we nog starten met de outlets en de Mall of Amerika... En net voor het restaurantbezoek brachten we hen nog even naar ongekend hoogte door de in de Foshaytower naar het observatorium op de 36ste verdieping te gaan van waaruit je een prachtig uitzicht heb om Minneapolis en zijn groene (en stilaan bruingekleurde) omgeving
Met iets meer dan een uur vertraging was het afgelopen donderdag zover.. Thano mocht zijn dooppeter en Lin verwelkomen in onze nieuwe thuishaven. Lin had haar vliegangsten doorstaan nadat de binnenlandse vlucht met een klein vliegtuigje was afgewerkt en bij aankomst in Minnetonka veerden Marcin en Thano recht vanuit het verstopplaats met een eigen gemaakt welkomstbord. Even later zouden Catharina en Bjorn het welkomstfeestje vervoegen nadat de turnles was afgerond. Om de jetlag te bestrijden hadden ons gasten goed geluisterd en zoveel mogelijk getukt op de laatste vlieguurtjes waarna we zo lang mogelijk probeerden actief te blijven. Onze biljarttafel kwam daarbij goed van pas en net zoals in Roeselare slaagden Jo en Lin erin om het behoorlijk laat te maken...
We hadden ons voorgenomen om Jo en Lin zoveel mogelijk onder te dompelen in ons normale leventje hier in de States en dat mochten ze beiden ondervinden op hun eerste 'vakantie'dag. Nadat we Thano en Marcin hadden uitgewuifd toen ze de schoolbus namen (Catharina en Bjorn waren intussen al ruim een uurtje op school en op het werk), bracht Els hen naar de lokale bibliotheek waar Lindsay een boek mocht kiezen om een uurtje later in de klas van Thano voor te lezen. We hadden haar namelijk als 'mystery reader' opgegeven en dus mocht Thano en zijn klas aan de hand van tips opnieuw uitvissen wie de onbekende gast zou zijn die in de klas een half uurtje zou voorlezen. Els werkte ondertussen haar vrijdagse klasroutine as als hulp van de leerkracht. Daarna kregen Jo en Lin nog een rondleiding in de klas zodat ze met eigen ogen konden ondervinden dat de kinderen hier les volgen in een supermoderne school.... Jo wou al meteen de job van de bibliothecaris overnemen, zeker als hij ook vernam dat er een mediacenter bij was en hier ook filmpjes opgenomen worden voor de kinderen. De huidige bibliothecaris was zelf nog aan de slag geweest bij de regionale televisie dus... Bij de klas van Marcin konden ze dan weer diverse foto's zien van Marcin en 'zijn buddy'. Om sociale vaardigheden bij te brengen is iedere leerling van zijn klas gekoppeld een een kindje uit de kleuterklas en doen ze samen activiteiten waarbij Marcin zijn buddy moet begeleiden in oefeningetjes of samen een spel spelen. Iets wat Marcin met heet veel inzet en toewijding doet en waarbij zelfs met plezier zich laat verliezen in een spelletje teneinde zijn 'buddy' de tijd van zijn leven te bezorgen!
Het dagelijkse leven betekent hier ook zoveel mogelijk vers eten klaar maken om gezond te blijven... Jo en Lin werden dus prompt aan het werk gezet om een lasagne met Els te bereiden. De kwaliteit was super belangrijk want enkele uren later zou onze maag ernstig op de proef gesteld worden. Bij het vallen van de avond reden we immers naar het lokale pretpark dat voor de gelegenheid was omgetoverd in een spookdorp. Zowat 100 acteurs openden de avond op Thriller van Michael Jackson om zich daarna in het park te verspreiden om alle bezoekers te stuipen op het lijf te jagen tijdens hun pretparkbezoek. Voor de zekerheid hadden we een oppas geregeld voor de jongens maar Catharina was wel van de partij aangezien haar turnclub in groep dit evenement ook zou beleven. Met ons vieren trokken we dus op ontdekking in levende spookhuizen (al bleef Lin hier wel op veilige afstand) en doorheen de levende decors in het park om tussendoor ook de attracties bij nacht te beleven. Gelukkig viel de temperatuur reuze mee, want deze tijd van het jaar kan het hier al behoorlijk vriezen...
Het aftellen naar Halloween is nu definitief ingezet!
We merken duidelijk dat de herfst zijn intrede heeft gedaan in Minneapolis. De bomen hebben alle kleuren maar verliezen ook heel wat bladeren. Vooraleer onze volgende bezoekers arriveerden namen Thano en Bjorn het voortouw om alle bladeren in de tuin op te ruimen, de trampoline af te breken, ... We behaalden in het weekend nog vlot temperaturen van rond de 20 graden waardoor ik ook de nodige tijd nam om wat te wieden.
We kregen ook nog vrienden op bezoek en voor de eerste maal heb ik zelf pizzadeeg gemaakt in de broodbakmachine. De kinderen konden daarna hun eigen pizza versieren om daarna in de oven te stoppen en de hongerige maagjes te vullen.
Wij genieten nog steeds van aangenaam herfstweer en de winter mag nog efkens op zich laten wachten. Ondertussen zijn Jo en Lindsay al in Minneapolis aangekomen maar hierover volgt er in een volgende verslag nog meer nieuws!
Op zondag 26 oktober is het ook al een jaar geleden dat we ons afscheidsfeest hebben gegeven! Dank je wel aan alle volgers en vooral ook aan de mail, skype, ... waardoor we tot op heden nog heel wat contact met België hebben. Ons volgend bezoek staat gepland voor 19 december! Maar we zullen eerst wat schrijven over de avonturen die we hier dagelijks meemaken!
Het voorbije weekend hebben we het aftellen richting Halloween definitief ingezet. Voor onze deur prijkt al een verlichte pompoen, niets in vergelijking met de ganse winkel aan accessoires die in de tuin van vele huizen beginnen te prijken. Verder trokken we met opa en oma ook richting Halloween pop-up winkels. Dit zijn winkels waar je alles voor Halloween kan vinden en die enkel een paar maanden per jaar open zijn. Naast costuums ook veel spullen voor in de tuin, pruiken, schminkmateriaal... Catharina en mama sloegen er hun slag, papa zal nog wat verder zoeken wanneer onze volgende bezoekers af komen... Zelfs al gelijk je op een clown of een fee, dan nog is hier aangewezen om gepaste kledij aan te schaffen voor het feest van één avond... Zondag bezochten we een maisdoolhof. Naast het doolhof was er ook een immense maisbak vaar de kinderen in konden spelen en stonden er ritjes op de kar van de traktor gepland om richting pompoenvelden te rijden. Catharina toonde zich een goede kaartlezer en gidste ons feilloos doorheen de hoge maisgangen. Verder stond er ook pompoenschieten en een parcours op strobalen op de agenda. Als afscheid kregen we twee heuse pompoenen mee die de Halloweensfeer alleen maar ten goede komen in de Ella Lane.
De rest van het weekend lieten oma en Catharina hun creatieve kant zien. Catharina leerde aan oma hoe de naaimachine te gebruiken. Daarna werd een eerste biscuittaart gebakken en versierd, de nieuwe passie van Catharina... en daar zeggen opa en Bjorn geen neen tegen. Marcin vocht intussen voor wat hij waard was tegen drie topploegen uit Chicago, waarvan ééntje in de eerste divisie van Amerika speelt. Hij won één match, speelde één maal gelijk en ging één keer de boot in. Tussendoor was het vooral stoeien in het zwembad met de ploeggenoten en heeel weinig slapen. Wanneer hij zondagavond omstreeks 20 uur terug thuis kwam was hij dan ook meer dan doodop.... maar dat waren de begeleidende ouders ook duidelijk... Hij was evenwel een unieke ervaring rijker...
Tussendoor werden we ook nog bij een Nederlandse collega van Bjorn uitgenodigd om overheerlijk steak van Cargill vlees te gaan eten. Het werd een aangename avond waarbij oma en opa ook een beeld kregen van ons sociale leven in onze nieuwe thuisbasis. Helaas loopt dit avontuur maandag alweer ten einde en trekken ze richting De Ruiter met een pak herinneringen en unieke indrukken...
Terwijl de kinderen op de schoolbanken en Bjorn op het werk vertoefde, maakten opa en oma Minneapolis en Saint-Paul onveilig aan de hand van Els. Woensdag stonden de watervallen in het Minnehaha park op het programma in combinatie met een rit tussen de immense wolkkrabbers van downtown Minneapolis. We keerden niet op tijd terug richting Ella Lane om de rij wachtende schoolbussen aan de school van Catharina te zien. Even later zou Catharina met de bus op ook de hoek afgezet worden... Donderdag werd Saint-Paul verkend met de mooie kerk, het capitool, de herenhuizen,... Tussendoor ontdekten opa en oma ook nog Subway, de Amerikaanse versie van de broodjeszaak. 's Avonds werden steevast de kaarten op tafel gelegd bij een hapje en een drankje... Op vrijdag nam Bjorn vakantie en trad hij op als mystery reader in de klas van Thano. Elke week komt iemand in de klas van Thano voorlezen, maar de kinderen weten niet op voorhand wie het is. Aan de hand van een aantal tips moeten ze raden wie die week op bezoek is. Slechts bij de vijfde tip viel de spreekwoordelijke dollar van Thano... Bjorn vertelde over vele steden rond de wereld en over voetbal. Hij koos om tussen de kinderen te zitten en dat had duidelijk bijval want op het einde vroegen ze of ze heb een afscheid 'hug' mochten geven waarna alle kinderen hem rond de hals vlogen... Na de middag supporterden we live voor de Rode Duivels nadat we Marcin bij vrienden hadden afgezet. Hij zou een rit van acht uur aanvatten richting Chicago waar hij dit weekend een tornooi zal spelen. Alsof hij in België met Torhout in Berlijn of Bordeaux zou gaan spelen voor een tornooitje...De werkweek werd afgesloten met een avondje Bingo in het mystic Lake casino, midden in het indianenreservaat. Het geluk liet ons ditmaal evenwel in de steek, maar opa en oma kregen wel eens een andere kant van Amerika te zien.
Het gewone wekelijks ritme werd maandag opnieuw aangevat en de kinderen trokken richting school. Bjorn had een dagje verlof genomen en die werd gebruikt om nog snel met opa en oma wat inkopen te doen in het nabijgelegen shopppingcenter. En zoals alle Amerikanen werd dit gedaan met een koffie in de hand... In de vooravond brachten we Catharina naar de turnles waar ze intussen al 8 uur per week tumbling en trampoline training volgt en ze ook al aan de 'wall of fame' van de club terug te vinden is. Catharina had maandag 3 uur training op de agenda en van die gelegenheid maakten we gebruik om een bezoek te brengen aan de indoor voetbal accomodatie waar Marcin en Thano hun wintertornooien spelen. We reden ook twintig minuutjes verder naar Albertville om er de outlet shoppingcentrum te bezoeken en enkele echte koopjes op de kop te tikken.
Dinsdag moest ook Bjorn weer het normale ritme oppikken en aan de slag gaan. Els reed opa en oma intussen naar het tweede Cargill kantoor en naar het plaatselijke arboretum waar de Halloween gekte ook al was toegeslaan. De avonden werden intussen gevuld door verloren tijd in te halen om de kletsen en te wiezen... onze kaarten werden eindelijk weer eens intensief gebruikt... Oma had intussen een paar prentkaarten geschreven en deed deze naar Amerikaanse traditie op de post.... door ze in onze brievenbus te deponeren en het vlagje omhoog te plaatsen....
Opa en oma verkennen Cargill en de Mall of America
Het weekend hebben we ingezet met lekkere zelfgebakken ontbijtkoeken bij gebrek aan lekker aanbod in de Amerikaanse winkels. Het rustig ontbijt werd afgesloten met een Skype sessie naar het thuisfront. Tegen de middag kregen opa en oma een unieke kans om een kijkje te nemen achter de gevel van Cargill. Zaterdag werd namelijk de kick off gegeven voor de United Way campagne, een campagne om geld in te zamelen voor diverse goede doelen. Het liet ons niet alleen toe om mijn persoonlijke werkplek te bezoeken, maar voor de gelegenheid was er ook een tentoonstelling van allerhande producten waar Cargill deel van uit maakt. Op die manier werd de werkelijkheid van Cargill ietsje dichter bij opa en oma gebracht. Intussen proefden ze ook de Amerikaanse corn dogs, een mini hot dog waarbij het broodje vervangen is door een gefriteerd korstje. De kinderen waren intussen volop vrijwilligerswerk aan het doen en stelden voedselpakketjes samen voor de minder bedeelden van de regio.
Van Cargill reden we richting het shopppingmekka van Minneapolis.... de Mall of Amerika. Catharina werd vergezeld van haar beste vriendin en samen met Marcin en Thano mochten ze voor het eerst de volledige namiddag vrij het indoorpretpark verkennen. De nieuwe GSM van Catharina liet permanente communicatie toe. Intussen verkenden Els en Bjorn samen met opa en oma het winkelcentrum. We reden oma in een rolstoel in diverse winkels en na een tijdje was het tijd om de dorst te laven aan de toog van het Hard Rock Cafe. We zouden er uiteindelijk in slagen om welgeteld naar schatting een tiende van de Mall te verkennen alvorens we een typische Amerikaans restaurant opzochten voor een snelle avondhap.... Hooters...
De temperaturen hadden intussen een flinke duik genomen en we voelen dat we winter in aantocht is. Dat weerhield ons evenwel niet om dit weekend toch de gezonde buitenlucht op te snuiven. Zondag trokken we richting boerenmarkt om oma en opa te laten kennis maken met de lokale producten... ook zij kwamen tot het besef dat Bert en Isabel best hun waren hier zouden aanbieden als ze de prijzen van de gezonde groeten en de chrysanten onder ogen kregen. Nadat we de nodige aardappeltjes en groetjes hadden aangeschaft hielden we even halt om kennis te maken met koffie en smoothies van onze kennissen die op de markt staan.
Thuis gekomen stonden mosselen en friet op het programma en om het stukje België helemaal rond te maken kregen we in de vooravond bezoek van Guillaume en Lilliane. Guillaume had al in jaren niet meer kunnen wiezen en dus werden de kaarten op tafel gelegd doorspekt door leuke Cargill anekdotes van dit ex-directielid. En net zoals in de strips van Nero sloten we het weekendavontuur af met een heuse wafelbak!
Na maanden aftellen was het eindelijk zover! Op donderdag 2
oktober rolde oma Corry letterlijk de Amerikaanse bodem op, in haar zog gevolgd
door opa Antoon en Bjorn. In alle vroegte Roeselaarse tijd waren ze vertrokken
richting Brussel Zuid waar de TGV hen richting Parijs spoorde. Van daaruit werd
de vlucht naar Minneapolis ingezet. Aangezien oma pas een maand eerder een
nieuwe heup had gekregen, werd dit een extra uitdagend avontuur. De eerste
stappen op krukken verliepen vlot en Bjorn had gezorgd dat de
luchtvaartmaatschappij haar aan het perron oppikte. Vervolgens kregen opa en
oma een echte VIP-behandeling op de luchthaven een persoonlijke assistent,
overal voorrang en als eerste het vliegtuig op Dat werd nog eens overgedaan op
Amerikaanse bodem waardoor de lange rij wachtenden aan de paspoortcontole
omzeild kon worden Leuk meegenomen nadat de vlucht een uurtje vertraging had
opgelopen. Die vlucht was overigens vlekkeloos verlopen. Opa Antoon moest wel
de duimen leggen in de vele boompjes die er gekaart werden, maar dat werd
ruimschoots goedgemaakt door de drank die in overvloed aangeboden werd
Aangekomen in Minneapolis stonden Els en Catharina ons op te
wachten omstreeks 14 uur lokale tijd. Catharina has een vrije namiddag omdat er
oudercontact op het programma stond. Na het nuttigen van de welkomsttaart reden
we overigens richting Junior High school om er samen met opa en oma het
oudercontact bij te wonen. Helemaal geen verrassing voor de leerkrachten die
door Catharina al geïnformeerd waren over deze speciale gebeurtenis. Catharina
vertaalde vlot de lovende commentaren van de leerkrachten en toonde trots haar
school met inbegrip van de gepersonaliseerde locker. Pittig detail- in die
locker prijkt ook haar Belgische turn- en hartsvriendin Katelijne kwestie van
het thuisfront ook op school niet te missen
Terug thuis namen de jongens met veel enthousiasme hun
Duivels T-shirts in ontvangst waarbij ze meteen opa uitdaagden voor een potje
ping pong. Een dag later zou Bjorn hem ook aan de biljarttafel aan het werk
zetten. Die dag moest Bjorn wel aan het werk en dus dompelden we opa en oma
onder in het dagelijkse leven Dat startte met een bezoek aan de lagere school
van Thano en Marcin. Daar gaat Els elke vrijdag een handje toesteken in de klas
van Thano en dus werden ook opa en oma aan het werk gezet. Ook in de klas van
Marcin werd een gelegenheidsbezoek gebracht waarbij opa en oma als Sint en
Zwarte Piet op de troon in de klas werden gezet en de vragen van de kinderen
mochten beantwoorden. Marcin trad voor de gelegenheid op als vertaler
In de vooravond werd Bjorn verrast door het bezoek van
collega Maija die intussen met het gezin terug gekeerd is naar België. Opa en
oma hadden Maija eerder leren kennen aangezien zij al wat materiaal in
Roeselare had opgepikt dat Bjorn in de recente bezoeken verscheepte Het werd
een reuze gezellige avond die meteen ook hielp om de jetlag alvast een beetje
te boven te komen Van een collega op het werk had Bjorn ook een voorraad
Grimbergen ontvangen zodat het een ware Belgische avond werd.
Terwijl Bjorn richting Belgie is getrokken om Corry en Antoon op te pikken (en toegegeven.... ook nog wat om in Rotterdam te werken), maken wij ons paraat voor dit hoogbezoek. Jullie kunnen intussen even nagenieten van onze belevenissen van de voorbije maand...
Voor 25 euro een concert van Stromae bijwonen, dit kunnen we toch niet laten liggen! Op donderdag 25 september werd het tijd voor de girls night en we zijn in de toekomst van plan om er nog een aantal in te plannen. Wat vroeger dan voorzien zijn we vertrokken richting downtown om Stromae aan het werk te zien.
Lori en ik namen nog even de tijd voor een aperitief en een appetizer vooraleer we Stromae aan het werk konden zien in de Mill City. In deze zaal kunnen ongeveer 400 mensen binnen, waardoor we optimaal van het concert konden genieten. Aan de ingang werden we eerst nog gecontroleerd of we boven de 21 waren om ons dan een armbandje te bezorgen zodat we toch nog een Belgisch biertje konden benutten.
Heel wat Belgische vlaggen waren er terug te vinden om onze trots aan te moedigen! We namen ook de tijd om te verbroederen met Frankrijk, Nederland en landgenoten! Zo zie je maar dat hier toch nog Belgen terug te vinden zijn in Minneapolis!
Met een uurtje vertraging werd het concert onmiddellijk geopend met de song Ta Fête! Deed me nog even terug mijmeren aan het duel tussen de USA en België op de wereldbeker. Alle bekende nummers passeerden in het volgende anderhalf uur de revue om het concert af te sluiten met een a capella nummer! Zeker voor herhaling vatbaar!
By the way: een stukje uit het concert zal terug te vinden zijn bij alle onze foto's van september.
Het einde van september is in zicht en we maken ons stilaan op voor onze tweede jaartje in Amerika. Een jaar geleden is deze blog opgestart om jullie deel te laten uitmaken van ons avontuur en als een middel om contact te houden met onze leefwereld. Intussen is ons archief aan berichten aardig aangedikt (dit is bericht nummer 123), wat voor ons ook een leuk dagboek vormt vol herinneringen.
Els is deze avond naar een concert van Stromae hier in Minneapolis. Jawel... alle wereldsterren stoppen in onze nieuwe thuishaven... en aangezien hij hier nog niet zo gekend is, konden we tickets aan een aanvaardbare prijs op de kop tikken. Persoonlijk zag ik dit concert minder zitten en na bijna een jaar werd het wel eens tijd dat Els een girls only avond tegemoet ging. Aldus is ze naar het concert vertrokken met een Amerikaanse vriendin... En dat in stijl, want zij pikte Els op om er echt een feestavond van te maken met haar Mini cabrio. Zonet ontving ik nog bijgevoegde foto van het feestje... het ziet er naar uit dat ze het best naar hun zin hebben... verslag volgt nog...
Intussen ben ik wat dieper in de statistieken van de blog gaan grasduinen... De blog wordt dagelijks gemiddeld door 11 verschillende personen bekeken, met een record op 17 november vorig jaar van liefst 38 unieke bezoekers... wellicht de nieuwsgierigheid naar onze nieuwe thuis want dit is in de eerste week dat we hier zijn aangekomen. Gemiddeld worden 20 verschillende blogpagina's per dag bekeken. 77% van de bezoekers komt uit België, 17% is onbekend en 2% in Nederland. Leuk om te zien dat onze Nederlandse expatvrienden ons dus ook blijven volgen... En we kunnen nog veel meer achterhalen... 54% heeft een Telenet account, 24% surft via Belgacom... De blog wordt meest bekeken tussen 19 en 22 uur Belgische tijd en vooral op woensdag en zondag.
Een aantal van jullie hebben het gastenboek en de reactiemogelijkheid op de blog ontdekt, al blijft dit een minderheid van de bezoekers. Gelukkig houden we met velen via mail nog contact zodat we ook op de hoogte blijven van jullie reilen en zeilen...
Alvast bedankt dat jullie ons na één jaar nog altijd trouw blijven volgen...
Met Marcin zijn klas gingen we op uitstap naar het evenement River Rendezvous in Bloomington. Hierbij wordt aangetoond hoe het dagdagelijks leven was tussen 1830 en 1870.
Vol goede moed vertrokken we met de schoolbus richting Bloomington, waar we onmiddellijk werden begeleid naar onze eerste stopplaats.
Daar toonde een native American hoe ze dansen om de natuur te vereren. Hiervoor dragen ze speciale klederdracht en tevens veren van de adelaar!
Bij onze tweede stop werden we onmiddellijk getrakteerd op een specialiteit van Minnesota, nl. de Maple siroop. Dit is het vocht die uit de Maple boom wordt ontgonnen en die wordt gekookt met hoge temperaturen. Het water verdampt en het enige dat overblijft is de suiker die kan gebruikt worden op pannenkoeken of die verder verwerkt wordt tot smeerpasta. Blijkbaar een delicatesse maar nog nooit geproefd.
Op onze derde halte werd ons duidelijk gemaakt welke kledij er in die tijd werd gedragen en waarom bepaalde kledingstukken al of niet tijdens bepaalde seizoenen werd gedragen. De riem hielp hen niet alleen als steun in de rug maar ook om messen, hamers, ... mee te dragen als ze met het paard op jacht vertrokken.
Daarna werd het tijd om een kijkje te nemen bij de geweren, waarbij de kinderen als echte soldaten moesten marcheren en in de rij gaan staan.
Bij de één verliep dat al wat vlotter dan de andere. Vooral het heen en weer lopen vonden ze leuk! Na deze vermoeiende activiteit werd het stilletjes aan tijd om te lunchen, gelukkig kregen we een stoel en tafel aangeboden!
In de namiddag brachten we nog een bezoek aan de dame die zich bezig houdt met het vellen van dierenhuiden. Welke gereedschappen ze hierbij gebruiken en welk doel dit had. We kregen ook te zien hoe ze hiermee handtassen maakten in verscheidene kleuren. Na dit korte intermezzo namen we nog even de tijd om het gereedschap te bezichtigen. Waarvoor diende een hoorn, waarvan werd een lepel gemaakt, hoe zag de eerste tandenborstel eruit, ...
Met het begin van het schooljaar zijn ook alle sportactiviteiten gestart. Marcin heeft op maandag en woensdag voetbaltraining en speelt op zondag telkens 2 matchen. Catharina traint op dinsdag en donderdag maar werd ook al gevraagd om de zaterdag bij te trainen. Thano is opnieuw gestart met tennis en speelt recreatief voetbal voor de komende 8 weken.
Op zondag 7 september speelde Marcin zijn eerste wedstrijd in de fall season. Bij deze wedstrijden spelen ze uitzonderlijk 11 tegen 11, waarbij Marcin middenvelder is. Hij neemt zijn taak heel serieus en gaf ook aan iedereen de nodige bevelen. Jammer genoeg verloren ze de eerste wedstrijd maar de tweede hebben ze met een mooie score gewonnen.
Als beloning voor zijn hard werken mag hij tijdens het weekend van 11 oktober mee naar Chicago om zijn eerste tornooi buiten de staat Minnesota mee te spelen.
Na de eerste schoolweek mocht Catharina haar Ipad mini van school meenemen. Vanaf het middelbaar wordt het huiswerk gemaakt via de Ipad en vooral heel wat lessen kunnen hiermee gevolgd. Als de kinderen een aantal dagen van school afwezig zijn, moeten ze zelf hun huiswerk via de website downloaden en tijdig indienen bij de leerkracht. Zal nog een hele opdracht worden aangezien ze met de kerstvakantie 4 dagen van school zullen missen.
Na het volgen van de babysitcursus is Catharina volledig klaar om te gaan babysitten. Alleen ontbrak nog haar GSM om bereikbaar te zijn en om te vermelden op de kaartjes. Sinds vorige week maandag is ze dan ook de trotse bezitter van de gouden Iphone 5s. En hiermee beseffen we ook dat kleine kinderen groot worden en wij een stukje ouder en wijzer.
Ondertussen zit de eerste schoolweek er al op en de dagelijkse routine zijn we ondertussen al gewoon. Catharina begint met school om 7.47 u en om nog wat langer in bed te kunnen blijven, brengen we haar 's morgens met de wagen. De jongens verlaten het huis pas om 8.30 u en nemen de schoolbus om pas tegen 9 uur de school aan te vatten.
Bij terugkeer komen zowel Catharina, Marcin en Thano met de schoolbus en ze worden hierbij netjes voor de deur afgezet. De stilte is in huis teruggekeerd en de eerste week heb ik dan ook heel wat tijd doorgebracht met skypen naar familie en vrienden.
De eerste week van september werd afgesloten met een fietstocht. Op 6 september organiseerde Cargill een fietstocht en met het inschrijvingsgeld sponsorden we een goed doel. Bjorn en Marcin namen deel aan deze tocht van 52 kilometer samen met onze Amerikaanse vrienden Kevin en Frits. Na een goeie 30 kilometers hadden ze beslist om een tussenstop te maken en dit volgens de Belgische traditie werd er een pintje gedronken. Frits en Marcin namen root bier (kinderbier) terwijl Bjorn en Kevin voor de echte stuff gingen. Na aankomst in Cargill werd het ganse gezin getrakteerd op een BBQ, chips, cake, frisdrank, bier, ... zelfs een live muziekband ontbrak niet.
Moe maar voldaan reden we richting Minnetonka om daarna onmiddellijk met onze voeten onder tafel te schuiven bij de familie Kramer. De kinderen haalden al snel de pedalo boven water om rustig te trappelen in het water die grensde aan de achtertuin. Ik bleef veiligheidshalve op het droge en begonnen al met het uitschenken van de aperitief, die bestond uit Belgische en Amerikaanse bieren. Na een heerlijke maaltijd mochten we nog smullen van een chocoladefondue. Onze buikjes bij thuiskomst waren meer dan vol en we sliepen die nacht allemaal als roosjes! Zeker voor herhaling vatbaar.
