Thano - We zijn naar San Diego geweest. 

Catharina - Het is mijn verjaardag vandaag. We hebben opgestaan en rustig geontbijt. Na het ontbijt hebben we nog gezwommen. Ons volgende hotel was 2 uur rijden, we zijn er rond de middag aangekomen. Nadat zijn we naar het strand van San Diego geweest. We hebben daar fietsen gehuurd. Eerst gingen we daar iets eten maar we hebben het toch niet gedaan omdat het allemaal vettige dingen waren. Dus hebben we avond gegeten in ons hotel. Ik heb daar 1 kaars mogen uit blazen. We zijn dan nog naar de kamer geweest. 

Bjorn - We overschreden vandaag de kaap van de 4000 mijl (6400 kilometer). Dit is de afstand die we tijdens onze trip hebben afgelegd. Intussen zijn we aangekomen op zowat anderhalf uur rijden van ons beginpunt in de meest zuidelijke stad van California - San Diego. Vooral gekend voor zijn stranden en dus reden we naar de populairste kuststrook waar we fietsen huurden om langs de dijk te fietsen. Geen torenhoge appartementen hier met winkels en cafés... Wel allemaal vakantiehuizen met ruikende barbeques en drinkende jongeren. We telden slechts een paar eetplaatsen maar aangezien Catharina jarig was wilden we haar keuze om minder vettig te eten volgen. Gelukkig had het hotel wel een leuk restaurant aan het zwembad waar ook nog heerlijk en gezond eten geserveerd werden én deserts die de vergelijking met België kunnen doorstaan.Vooral de tiramisu en de chocolademousse waren overheerlijk. Helaas konden we geen speciale dingen serveren voor Catharina en dus werden de twaalf kaarsen op de taart vervangen door één kaarsje op de chocomousse... Gelukkig hadden we inmiddels al drie keer haar verjaardag mét taart gevierd in Minneapolis...

Marcin- Vandaag reden we naar San Diego. Eerst gingen we naar een natuurpark waar er veel rotsen waren. Bij de eerste stop was het center, visitor center. Ze toonden welke dieren er waren. Er waren spinnen van een hand groot en bijen, ratten, enz. Bij de volgende stop waren er rotsen van skeletten te zien. Grappig maar cool. Mijn papa en ik gingen er naar. Ik klom in de rots. En ik zag een rattenhol. Dan zijn we naar ons hotel geweest. We hebben gezwommen en getennist.

Thano- We zijn naar joshuatree park en zijn naar ons ons hotel gegaan.

Bjorn - De laatste lange tocht werd vandaag afgereden. Marcin doodde zijn tijd met het maken van wat selfies in de auto. We hebben het leukste exemplaar gepost op de blog... Na zowat zes uur zijn we opnieuw in California aanbeland waar we ons laatste nationaal park bezochten - Joshua Tree Park. Een uniek park omdat het een echt woestijnklimaat heeft en er dus vooral zand, stenen, cactussen en rotsen te zien waren. Vooral de rotsformaties waren uniek en boden de gelegenheid voor de jongens om actief te zijn want klimmen op deze rotsen was makkelijk en aantrekkelijk. In de verte weergalmden wel wat donderslagen zodat we niet echt lang en ver op de rotsen klommen. De weg naar dit park liep voor zowat een uurtje over de echte route 66, een tweevaksbaan door niemandsland met alleen maar verlaten woningen, winkels en tankstations en geen verharde zijwegen gedurende tientallen kilometers.

Na een bezoek aan het park sloegen we onze hoteltent op in Palm Desert waar we bij aankomst met een zandstorm geconfronteerd werden. We zagen amper een steek voor onze ogen. Nadat de wind was gaan luwen en ik de bladeren uit het zwembad had gevist zodat de kinderen nog even konden verfrissen, reden we door naar Palm Springs. Een aantrekkelijk stadje dat alleen de naam deelt met de woonplaats van Bliksem McQueen maar voor de rest echt wel bruist van leven. De hoofdstraat wordt wekelijks op deze avond afgesloten voor een avondmarkt maar de zandstorm blies helaas de straatventers weg... dan maar flaneren door de winkelstraat en stoppen voor tapas (helaas de Amerikaanse versie) in een 'Spaans' restaurant. Een domper voor de kids na de Chinese ontdekking een dag eerder... 

Thano - We zijn naar grand canyon geweest. Het is het grootste natuurpark rond de wereld. Het was 446 kmeter en we zijn naar een chinees restaurant. het was er super lekker.

Marcin - Vandaag reden we naar Grand Canyon. Het grootste natuurpark ooit. Het was lang rijden. Toen we daar waren zochten we parking. Het was meer dan 400 km lang. Van Grand Canyon tot in Las Vegas. Dat is heel groot. Bijna even groot als België. Dat was cool. We begonnen met op een bus te zitten. Om naar stoppen te gaan. Elke keer ervan en erop. Dan  zijn we naar een chinees restaurant gegeten.

Bjorn - We bleken de juiste keuze gemaakte te hebben met voldoende tijd voor dit park uit te trekken. De kinderen waren behoorlijk onder de indruk en genoten van de afwisseling van bus- en autoritjes door het park. We kwamen ogen te kort. In de avond verkenden we downtown Flagstaff waar we voor eerst de kinderen lieten kennis maken met een chinees restaurant van klasse. Het feit dat ze allemaal hierover vertellen in hun verslag vertolkt ook hun enthousiasme achteraf... Morgen rijden we terug richting zuiden van Californië voor het laatste deel van onze reis...

Thano - We zijn naar red canyon en zijn naar een restaurant met een trijntje gaan eten. 

Catharina - Vandaag hebben we 2 natuurparken gedaan. Op weg naar Bryce Canyon hebben we de red canyon gedaan. Red canyon was niet de moeite. Bryce canyon was de moeite maar het regende zo dus bleven maar in de auto. Omdat het zo regende zijn we doorgereden naar ons hotel. Mijn ouders besloten om naar een Amerikaans restaurant te gaan. Het was daar gezellig, mijn milk shake was echt lekker. Ik was redelijk moe van iedere hotel tot een ander hotel te gaan. Maar in een hotel blijven voor meerdere nachten is wel tof. Ons restaurant lag naast route 66.

Bjorn - Nadat het onweer de dag ervoor was opgedoken, bleef het voor het eerst langdurig regenen. Jammer genoeg net op de dag dat zowat het mooiste park op ons programma stond - Bryce Canyon. De vergezichten bleven hierdoor wat beperkter, maar gelukkig konden we telkens met de wagen dicht bij de uitkijkpunten - lekker Amerikaans heeft soms zijn voordelen... De kinderen trotseerden de regen minder en vooral de jongens zagen weinig van het park. Catharina ging meer op verkenning. Tegen de middag verlieten we het park en reden richting de staat Arizona waar we een hotel dichtbij de Grand Canyon geboekt hadden zodat we morgen minder hoeven te rijden om het grootste park van de USA te bezoeken. Onderweg hielden we halt in zowaar een Duitse bakkerij om er met héél veel smaak te genieten van ovenverse Europese koffiekoeken. Het stikte er van de Europeanen die hetzelfde plan hadden opgevat. De weg naar ons hotel was bij momenten al even prachtig als de parken zelf... geen enkele autostrade maar enkel eindeloze wegen door adembenemende natuur...

Ons hotel lag niet zo ver van de historische route 66. Daar hebben we eerder al de start (in Chicago) en het einde (in Santa Monica) van gezien en dus wilden we ook een stukje onderweg verkennen. We namen het avondmaal in een typische Amerikaanse snackbar langs de route 66... De scene leek zo uit een film geknipt te zijn... een lange baar met lage barkrukken, een moederfiguur in 60's stijl die on bediende, goedkoop eten aan een 'boot' tafel én.... geen alcohol te verkrijgen... gelukkig maakte de omvang van de milkshake veel goed... Drie keer de hoeveelheid die we in België gewoon waren! We dineerden vooral met heel wat motorrijders die de historische route afreden. De kinderen genoten intussen van football en baseball op de TV en van het modelbouw treintje die in het restaurant rond reed.

Thano - We zijn naar zion park geweest. Ze hadden een trijntje. We zijn naar applebees gaan eten.

Marcin - Vandaag reden we door een natuurpark. Het was saai. We reden het park in. Ik zei tegen mezelf: weeral een natuurpark. We zaten  op een treintje. Om helemaal naar boven te gaan. Papa + Catharina hebben een uur gewandeld. Maar mama + Thano + Ik zijn naar een rivier geweest. Mijn schoen was vuil. Dus heb ik mijn schoen vastgehouden. Maar plots niet meer. Hij was weg. Gelukkig heeft een meisje het gepakt.

Bjorn - Staat nummer 10 voor de kinderen is een feit - Utah - vooral gekend voor zijn talrijke natuurparken. Meteen ook een milder klimaat. De temperaturen daalden en voor het eerst kregen we ook regen te zien. We verlieten Las Vegas vroeg in de morgen voor ene rit van vijf uur tot park Zion, waar we de wandelingen maakten. Het plan om daarna ook Bryce Canyon te bezoeken moesten we evenwel laten varen door de fikse onweersbuien en dus trokken we iets vroeger dan gepland naar het hotel, wat vooral de jongens heel tof vonden want er was hierdoor meer tijd om het zwembad in het hotel uit te testen.

Thano - We zijn naar Death Valley. het was warm. We hebben een vogel gezien en hij had dorst. We zijn op rotsen geklommen. En we hebben naar shark week (TV-programma, nvdr) gekeken. We hebben in het zwembad gegaan.

Catharina - Zondag een mooie dag. Vandaag hebben we vroeg moeten opstaan of anders waren we dood. We zijn vandaag naar het nationale park Death Valley geweest. Weet je waarom we vroeg vertrokken zijn? Omdat het anders te warm is. Death Valley is heel mooi. Na 2 tot 3 uur rond rijden in Death Valley zijn we naar de M&M shop gegaan omdat mijn broers een casino willen bouwen. Als we thuis kwamen hebben we nog gezwommen.

Bjorn - Vandaag kwamen we ogen te kort om de natuurpracht van Death Valley te bewonderen. We laten je straks meegenieten via de vele foto's die we namen en zullen opladen. Het park deed zijn naam alle eer aan en en we beleefden ons persoonlijk warmterecord in Amerika met temperaturen van boven de 44°C. Bij één van de stopplaatsen planden we een wandeling van 3 kilometer maar na enkele honderden meters keerden we terug. Ik zette nog even door maar na naar schatting een kilometer klimmen in rotsen keerde ook ik uitgeput terug. Het water in de drinkfles was inmiddels niet langer drinkbaar door de warmte... En dan weten dat hier in juli ene ultra-marathon gelopen wordt van ruim 200 kilometer in deze hitte... Onvoorstelbaar! Tussen het puffen door genoten we vooral van het landschap en waren we inderdaad blij dat we vroeg hierheen gereden waren. Je kan je wellicht wel voorstellen dat ons zwembad bij thuiskomst nog nooit zo snel ingedoken werd als vandaag!