|
Het voorbije weekend kregen we een voorsmaakje van de Minnesota winter. Zaterdagmorgen daalde het kwik tot -13°C en bij zo'n temperaturen mocht Thano gaan trainen. Met kleine oogjes weliswaar want vrijdagavond hadden we al deel genomen aan de bingo avond van de ouderraad. En ja hoor... Thano wist er met een prijs aan de haal te gaan. Hij schreeuwde de bingo uit en ging vol enthousiasme op zijn stoel staan. De juffrouw liet achteraf weten dat zij nog nooit iemand zo enthousiast had zien winnen... Eerder die dag had hij van de juf ook al een 'monkey' gekregen. Je leest het goed... een monkey en dat is... geen aap! Thano legt blijkbaar nog niet het verband tussen de twee talen, maar aangezien de juffrouw hem een knuffel had gegeven en zei dat dit een monkey was.... is dit voor hem duidelijk geen aap. Hij kreeg de naam Monkey Junior en Catharina mocht al meteen aan de slag om een bed in een te knutselen. Dat pronkte 's avonds al op zijn nachttafeltje naast zijn bed... De monkey kreeg hij omdat ze met de klas de voorbije maanden meer dan duizend boeken hadden gelezen en Thano had op de korte periode ook zijn bijdrage geleverd met meer dan tien boeken te lezen in mooi Engels...
Zaterdag namiddag besloten we de koude te trotseren en bij -11° toch een wandeling in de buurt te maken naar het nabij gelegen speelplein. Onze benen hadden het ijskoud ondanks de jeans die we droegen en de handen haalden we amper uit onze zakken of handschoenen. Eenmaal thuis dronken we een warme chocomelk en vereeuwigden we de rode oortjes en wangetjes van de kinderen door deze eerste ijswandeling. We weten meteen dat we nog wat extra dikke broeken nodig zullen hebben. Nadat we ons wat hadden opgewarmd trokken we naar een lokale kerk om er de mini-kerstmarkt te zien en een viering mee te maken. We besloten de zaterdag af met een herinnering aan het thuisfront. Aangezien Lin jarig was en we het feestje niet konden meemaken vrijdagavond, wilden we haar verjaardag op afstand vieren met haar favoriete recept: broodjes met brie en een lekkere fles wijn...
Zondagmorgen stegen de temperaturen opnieuw naar -5°C en dus tijd om de handen uit de mouwen te steken in de tuin. Die is momenteel een wildernis van bomen, blaadjes en afgekraakte takken. Ideaal voor de kinderen om te werken aan een boomhut of kamp en voor papa om de basis te leggen van een wat groter grasveld. Tussen het zweten door kwam de buurvrouw alvast kennis maken en alsof ze medelijden had met die Belgen bood ze de kinderen alvast aan om in het voorjaar ook hun tuin te gebruiken om te voetballen. Alhoewel 'hun' is relatief want een echte scheiding tussen de tuinen is er niet...
In de namiddag speelde Marcin nog een pittige match met de U11, waar hij zo langzaam maar zeker zijn draai begint te vinden. Hij speelde rechtsvoor en rechtsachter een scoorde een hattrick... zijn gezichtje sprak boekdelen. Intussen hebben we de familie ook ingeschreven in het nabij gelegen sportcenter waar we voortaan naar hartelust kunnen sporten (spinning, zwemmen, tennis, basket,...) Er is ook een klein indoor speeldorp dat de kinderen uiteraard als eerste wilden uit testen. Het sporten en zwemmen zal voor de komende dagen worden.
In de loop van deze week komt de container met onze goederen van Beveren aan en dus wordt het nog een drukke uitpakweek en tussendoor vieren we hier op donderdag ook Thanksgiving! Oh ja... onze zaterdag- en zondagmorgen worden momenteel bijzonder goed gevuld met skypen naar het thuisfront en live kijken naar het veldrijden via internet... bedankt voor iedereen die ons op de hoogte blijft houden van het reilen en zeilen daar en mochten we niet meteen antwoorden op een skypecall (en we zitten online), weet dan dat er wellicht iemand anders je net voor was...
|
