|
Het voorbije weekend hebben we het aftellen richting Halloween definitief ingezet. Voor onze deur prijkt al een verlichte pompoen, niets in vergelijking met de ganse winkel aan accessoires die in de tuin van vele huizen beginnen te prijken. Verder trokken we met opa en oma ook richting Halloween pop-up winkels. Dit zijn winkels waar je alles voor Halloween kan vinden en die enkel een paar maanden per jaar open zijn. Naast costuums ook veel spullen voor in de tuin, pruiken, schminkmateriaal... Catharina en mama sloegen er hun slag, papa zal nog wat verder zoeken wanneer onze volgende bezoekers af komen... Zelfs al gelijk je op een clown of een fee, dan nog is hier aangewezen om gepaste kledij aan te schaffen voor het feest van één avond... Zondag bezochten we een maisdoolhof. Naast het doolhof was er ook een immense maisbak vaar de kinderen in konden spelen en stonden er ritjes op de kar van de traktor gepland om richting pompoenvelden te rijden. Catharina toonde zich een goede kaartlezer en gidste ons feilloos doorheen de hoge maisgangen. Verder stond er ook pompoenschieten en een parcours op strobalen op de agenda. Als afscheid kregen we twee heuse pompoenen mee die de Halloweensfeer alleen maar ten goede komen in de Ella Lane.
De rest van het weekend lieten oma en Catharina hun creatieve kant zien. Catharina leerde aan oma hoe de naaimachine te gebruiken. Daarna werd een eerste biscuittaart gebakken en versierd, de nieuwe passie van Catharina... en daar zeggen opa en Bjorn geen neen tegen. Marcin vocht intussen voor wat hij waard was tegen drie topploegen uit Chicago, waarvan ééntje in de eerste divisie van Amerika speelt. Hij won één match, speelde één maal gelijk en ging één keer de boot in. Tussendoor was het vooral stoeien in het zwembad met de ploeggenoten en heeel weinig slapen. Wanneer hij zondagavond omstreeks 20 uur terug thuis kwam was hij dan ook meer dan doodop.... maar dat waren de begeleidende ouders ook duidelijk... Hij was evenwel een unieke ervaring rijker...
Tussendoor werden we ook nog bij een Nederlandse collega van Bjorn uitgenodigd om overheerlijk steak van Cargill vlees te gaan eten. Het werd een aangename avond waarbij oma en opa ook een beeld kregen van ons sociale leven in onze nieuwe thuisbasis. Helaas loopt dit avontuur maandag alweer ten einde en trekken ze richting De Ruiter met een pak herinneringen en unieke indrukken...
|
