Dat de weekends in mei beloofden druk te worden, dat wisten
we al! Maar we worden vooral kampioen in
het heen en weer rijden naar Wisconsin.
Marcin had het eerste weekend van mei wedstrijd in Racine. Bjorn nam de taak op zich om zich over Marcin
te ontfermen dat weekend zodat Catharina, Thano en ik konden genieten van
Moederdag! Het voelde natuurlijk wel
raar aan om niet met het ganse gezin samen te zijn.
De rit naar Racine hoefde Bjorn echter niet alleen af te
leggen, hiervoor kon hij rekenen op
goede vrienden. Dit was echter
noodzakelijk want Bjorn vertrok zondag na de wedstrijd richting Europa.
Marcin speelde dus voor de tweede keer dit seizoen buiten
Minnesota. De wedstrijd werden tegen
plaatselijke ploegen gespeeld. De eerste
wedstrijd werd op kousenvoeten gewonnen met 4 0. De tweede wedstrijd speelden ze met 2 2
gelijk. Met een goed gevoel gingen de
jongens nog genieten van het zwembad en werd er s avonds een pizzafestijn
georganiseerd. Bjorn leerde de
Amerikaanse ouders ondertussen kennis maken met Belgische bieren! Dus plezier verzekerd.
Fris en monter stond het team op zondagmorgen terug op het
veld waar ze het beste van zichzelf gaven, deze wedstrijd werd dan ook
afgefloten met 2 0 voor het Fusion team.
Kort na de middag werd het tijd om de finale te spelen. Deze werd met pijn in het hart nipt verloren
met een 2 -1. Marcin was wel ontgoocheld
maar volgend jaar gaat hij terug naar de tornooien om wel alle finales te winnen! You will hear him back!
Na Marcin werd het ook de tijd om Catharina te laten kennis
maken met de competitie tussen de verschillende staten. Tijdens het 2de wekeend van mei
werden we in Milwaukee verwacht voor de Regionals, hierin strijden 13
staten. Met een vlotte rit van 5 uur
kwamen we in het Wisconsin center aan waar Catharina op vrijdagavond mocht
oefenen. Ondertussen was Bjorn al veilig
geland uit Europa en werd het een blij weerzien in Milwaukee.
Op zaterdag had Catharina haar eerste wedstrijd van dubbel
mini in level 8. Haar eerste sprong was
quasi perfect en kreeg ze ook hoge
scores. Bij de tweede sprong verplaatste
ze haar voet en gingen de punten de dieperik in. Toch waren wij tevreden om te zien hoe ze
het deed en welke weg ze in de voorbije 18 maand al heeft afgelegd. In de namiddag stond de tumbling op het
programma. Daar eindigde ze op plaats 9
van 21. Wat een knappe prestatie
was.
Zondag mochten we nogmaals terug voor trampoline. Daar neemt ze ook deel in level 8 en haar
eerste sprong sloot ze dan ook af met een dubbele salto. Met wat minder vertrouwen startte ze de
oefening maar bracht het geheel tot een goed eind. We bleven echter niet op de scores wachten
want toen stond ons nog een rit van 5 uur voor de boeg en we wilden ook op een
deftig uur thuis komen.
Catharina was wel wat ontgoocheld over haar prestaties maar
we mogen vooral niet vergeten dat ze nog maar 4 maanden aan het trainen is in
niveau 8, 3 weken out is geweest wegens klierkoorts en hier komen natuurlijk
talenten samen van de 13 staten. Wij
hebben er in ieder geval van genoten en kijken al uit naar de kampioenschappen
van volgend jaar.
Tussen de verschillende turndisciplines door namen we ook de
gelegenheid te baat om de bekendste toeristische trekpleister van Milwaukee te
verkennen: het Harley-Davidson museum. In deze stad ligt namelijk de bakermat
van de tweewieler en tot op vandaag wordt die hier ook geproduceerd. Het was
even watertanden voor Els en Bjorn kreeg zowaar zijn eerste rijles op een
Harley
kwestie van toch eens de smaak te pakken te krijgen













|