|
Tweeëntachtig berichten, vol pijn en verdriet. Een leven vol dwaasheden....
Tweeëntachtig berichten, voorgoed gewist. Géén leven vol dwaasheden meer.
Mijn leven is géén leven vol dwaasheden. Mijn leven is erg menselijk. Ik heb eindelijk vrede met mezelf gevonden. Jarenlang heb ik gevochten, tegen vanalles en nog wat, en vooral tegen mezelf. En dan plots begon ik de dingen door een ander daglicht te zien. Ik begon te geloven dat ik het zelf in handen had. Zullen er nog moeilijke momenten komen ? Vast wel, maar met de aanpak die ik nu hanteer lukt het me wel.
Dit is het allerlaatste bericht dat ik post op dit blog. En ooit verwijder ik het ding wel eens. Geen pijn meer, geen verdriet meer.
Ik ben beginnen inzien dat ik inderdaad anders ben, maar dat anders zijn daarom niet slechter is. Ik schreef, in één van mijn eerste berichten die ik ooit postte dat ik leefde onder de dode hoofden. Dat leven heb ik achter me gelaten. Ik kan de realiteit aan, ik kan terug meedraaien in de maatschappij, ik leef terug, ik geniet.
Mijn kinderen, mijn ouders en familie, mijn vrienden. Ik hou van hen, ontzettend veel. Ik prijs me ontzettend gelukkig in het veilige nest waarin ik me bevind.
Ik heb afgerekend met de demonen in mijn leven en vind genot en geluk in de kleine dingen.
Het gaat me goed, en ik verstop me niet langer meer achter eindeloze berichten, ik verstop me niet langer meer achter mijn pctje. Ik ben terug de échte wereld ingestapt...
Dag blog, dag leven vol dwaasheden, wens me geluk...
08-06-2008, 00:00 geschreven door K.
|
