Wie dacht dat ik na het debacle in Stockholm het hoofd zou laten hangen, kwam alleszins bedrogen uit. Ik had wel enkele dagen nodig om de opgave t'e verwerken, maar uiteindelijk kwam ik snel tot de conclusie dat het louter omwille van de warmte was, dat ik de strijd moest staken.
Enkele dagen later trok ik weer op pad en ik genoot weer van de duurlopen. Op zaterdag werkte ik een ruime 15 kilometer af, van thuis uit liep ik naar de schoonouders in Dessel om aldaar op de nieuwe Finse piste enkele toertjes af te malen. Het liep allemaal van een leien dakje en dat deed me wel goed. Enkele dagen later, op woensdag, liep ik van het werk naar huis, toch goed voor 20 kilometer. Naar het einde nam de vermoeidheid wel toe, maar na een zware werkdag en meer dan zes uur niet gegeten is dat wel te begrijpen. Toen ik even later uitrekende dat ik toch tegen 11,5 km/uur had gelopen, was ik opgelucht. Het deerde me zelfs niet dat ik bijna de volledige afstand in de gutsende regen afwerkte.
Maar een verkoudheid was het gevolg. En er is geen geschikt moment om ziek te worden, maar met aanstaande vrijdag de marathon in Torhout op het programma, komt dit niet op het ideale tijdstip. Maar gisteren organiseerde JC Kasterlee, de club waarbij ik ben aangesloten haar tweede Gehuchenloop, een tocht van een kleine 36 kilometer en ik was opgelucht dat ik dit alles zonder noemenswaardige problemen kon afwerken. Hopelijk ziet het er vrijdag even goed uit, maar ik durf me niet meer wagen aan een voorspelling. Ik ga er gewoon het beste van maken. Maar nu is het tijd om enkele dagen te rusten. Zo kan ik in de komende dagen verder uitzieken en misschien wat foto's van Stockholm op deze blog plaatsen.
Reacties op bericht (1)
15-06-2009
Succes...
...ondanks de ongemakjes zul je het goed doen in Torhout. Duimen maar.
