De redactie heet u welkom op de Crespoblog. Ons credo: het bewaren van de goeie smaak! We geven onze commentaar, met een serieuze korrel zout en zijn behoorlijk maatschappij -en mediakritisch. Alles komt aan bod... Humor, epicurisme, een bourgondische aanpak en visie, fait-divers, nieuws zowel lokaal als (inter)nationaal,...
01-04-2009
High on chocolate
Dominique Persoone is een Brugs chocolatier die als trendsetter in de culinaire wereld geldt. Deze man maakt niet zomaar pralines en chocolade, maar legt daar enorm veel passie, liefde en originaliteit voor aan de dag. Tot zijn clienteel behoort de fine fleur van de restaurateurs: 'Oud Sluis', 'Hof Van Cleve' en 'Comme Chez Sois'.
Hij heeft het volgende gadget uitgevonden: de Chocolate Shooter. Je kan het ding omschrijven als een soort snuifdoos voor cacaopoeder. Naar het schijnt zou de sensatie enorm zijn, wanneer je ganse hoofd zich vult met het goedje.
Persoone heeft tijdens het bezoek van The Stones aan België het verjaardagsfeestje van Ronnie Woods mogen organiseren. De rollende steentjes zijn bijna bejaard, maar geven niet af. Ze zijn namelijk niet vies van wat geëxperimenteer en waren letterlijk helemaal weg van de Shooter.
Wanneer iemand me opbelt op de GSM zonder te laten zien wie het is (dit kan via je telefooninstellingen), ben ik eerder geneigd van de oproep niet te beantwoorden.
Dit filmpje doet me daar enigszins anders over denken.
Met enige fierheid kunnen we jullie melden dat vanavond, geheel opt onverwacht de eerste Crespoblog Showcase zal plaatsvinden.
Plaats van afspraak is, zoals gebruikelijk, onze stamkroeg Café Sportplein (Sportlaan 14, Sint-Truiden), en dit rond de klok van 20u.
Wat mogen jullie verwachten?Wel, de entrée is zoals gebruikelijk wederom volledig gratis.Daarenboven hebben wij via onze uitgebreide contacten in showbissland een nationale topartieste kunnen strikken die vanachter de toog enkele van haar meest bekende hits zal brengen.Tips gaan we niet geven, maar zoek het alleszins maar in de schlager- en fischticksfeer
Bieren en frisdranken vloeien zoals gewoonlijk rijkelijk, en als toemaatje zorgt gastvrouw Sandy voor heerlijke hapjes waaronder haar vermaarde én gevarieerde visschotel!
Hier zien we onze helden van Metilla-f*ckin'-ca zich prostitueren in de naam der reclame.
Gisteren btw nog een grappige aflevering van South Park gezien, die hetzelfde onderwerp had. PS: niet op de link klikken als je het einde nog niet wilt weten (may contain spoiler).
Op zaterdag 21 maart kwam in het Casino van Knokke iedereen samen die houdt van exclusieve dingen zoals snelle auto's, exquise champagne, sigaren, chique kleren, dure vrouwen... Het was weer tijd voor de Nacht van Exclusief, die dit jaar haar twaalfde kaarsje mocht uitblazen. Waarschijnlijk stond die kaars op een puike Sachertorte en was ze belegd met gouden schilfers, wat de kostprijs ongetwijfeld deed uitstijgen boven het triviaal vieruurtje. De gemiddelde bezoeker van de Nacht is natuurlijk niet tevreden met een ordinair éclairke of Berlijnse bol.
Uiteraard liggen dergelijke items ook goed in de smaak bij de Crespoblogredactie, edoch hadden we geopteerd om deze platsvloerse belspeldellen-carousel aan onze neus te laten voorbijgaan. Kwestie van toch weer de goede smaak te bewaren!
GarageTV ging, in tegenstelling tot wat de naam doet vermoeden, volledig in smoking uitgedost naar hét evenement voor wannabee-nouveaux-riches, uitgebluste BeeVee's en has-been celebs en dat willen we jullie zeker niet onthouden. Niet dat er zo bijster veel te beleven viel, maar een rondje lachen met ex-slagers-vrouwen die beroemd geworden zijn in het huis van Grote Broer Koekeloer, daar doen we graag aan mee.
Vanaf seconde vijf in het filmpje zien we in de achtergrond bovendien onze Truiense plaatjesmaker Kevin Kodak opdoemen, net achter Marie-Rose van Familie. La Jonkcheere wist zelfs te vertellen dat ze al 15 keer daar was geweest, terwijl dit slechts editie nummer 12 was.
Het taalwonder en Miss België (!?) Zeynep Sever doet haar naam dan weer wel alle eer aan door met een volmondig "Goed!" te antwoorden op de vraag: "Wat verwacht je van de avond?"
Showbizz Bart, die hier in volle Hollywood-stijl tegen de wereld gaat op De Laatste Show, is trots op zijn eigen smoking. Proficiat Bartje, nu nog die dooie chihuahua van je scalp halen en je bent erbij!
Voor de rest waren de volgende oninteressante mensen aanwezig en wisten zij op hun beurt nog minder zinnigs uit hun al dan niet aangeschoten botten te slaan: Debby Pfaff, Virginie Claes, Véronique-Meubel-De Kock en Yoni Mous (niet de zus van Micky, wel de winnares van Miss Belgian Beauty, maar minder in de spotlights gekomen door het enorm overschaduwende ego van organisator en wife-beater Ignace Crombée).
Voor de "muzikale" noot zorgde Petra, al stal de belachelijke jurk en dito hoofddeksel volledig de show.
Hoe groot is de eer eigenlijk om beroemd te zijn in Vlaanderen? Laten we het even in zijn perspectief zetten. Wanneer een BeeVee naar het buitenland gaat en een ander beroemd persoon tegenkomt, hoe stelt die BeeVee zich dan voor? Hallo, ik ben beroemd in een heel klein land in Europa... nee wacht, correctie: in DE HELFT van een heel klein Europees land. En toch voelen sommige bekende Vlamingen zich belangrijker dan God de Vader himself. We weten bovendien allemaal dat een feestje in 't Knoks casino niet compleet is zonder de aanwezigheid van de Crespoblog!
Enkele dagen geleden werd op Vlaanderens meest beroemde bergop een ware titanenstrijd uitgevochten.
Stefan Everts (10 keer wereldkampioen motorcross) en Sébestien Loeb (5 keer wereldkampioen rally) zouden testen wie van beiden de muur van Geraardsbergen het snelst zou beklimmen. Niet met de fiets of te voet, neen, met de Otto en de Motto!
Op voorhand leek de strijd reeds beslecht in het voordeel van Loeb, die met z'n pk-monster op vier wielen ongetwijfeld viever door de bochten kon dan Everts... Maar "The Legend" zou natuurlijk z'n naam alle eer aandoen. Hij verraste dan ook vriend en vijand door Rallymans te verslaan met een luttele 0,2sec verschil!
Dit voorval doet ons terugmijmeren aan een soortgelijk evenement dat de Crespoblog redactie ooit organiseerde op een braakliggend stuk industrieterrein. Met een opgepepte Yamaha Sting (tegenwoordig vooral terug te vinden onder het gat van Rajinder en Bobby Singh) werd een vooraf uitgestippeld parcours afgelegd. Zonder megasponsering, laat staan publiek slaagden wij erin om de strijd te beslechten met slechts één luttele honderdste van een seconde verschil...
Over sponsoring gesproken: wat zou de sportwereld vandaag de dag er saai uitzien zonder de Oostenrijkse pepdrankfabrikant met de rode stieren! Stichter Dietrich Mateschitz maakt er een erezaak van om zoveel mogelijk jonge sporters de kans te geven die ze verdienen, en dit liefst in zo extreem mogelijke sporten.
Het reusachtige sponserbedrag dat RedBull jaarlijks kan vrijmaken wordt trouwens hoofdzakelijk mogelijk gemaakt door de extreem lage productie- en distributiekost van het drankje, die slechts 20% van de verkoopprijs bedraagt. De overige 80% kan gewoon opgesoupeerd worden aan oa: 2 F1-teams, 2 voetbalploegen, een armada stuntvliegtuigen, een leger snowboarders, en noem maar op!
We besluiten dus met een welgemeende danku RedBull en proficiat Stefan!
We hebben het afgelopen weekend duidelijk over een redelijk muzikale boeg gegooid...
En dat is goed, want muziek verzacht de zeden en is een universele taal die zich verheft boven alle grenzen van taal, kleur, geur, religie en cultuur.
Mooi voorbeeld hiervan is de de gitaarheld in onderstaand filmpje: het is geheel onduidelijk welke taal, religie of cultuur deze artiest vertegenwoordigt, en ook over zijn exacte kleur zijn de meningen verdeelt... De geur daarentegen is wel redelijk uitgesproken: "eau de schup N° 5" is er niks tegen!
Jullie kennen hem ongetwijfeld allemaal, daar hij de straten van Sint-Truiden en Hasslet regelmatig onveilig maakt met zijn aanstekelijke deuntjes.
Dankzij de wonderen der techniek kunnen we er nu ook in de huiskamer van genieten!
Thuram.
In de rand: Leuk initiatief van collega Crespo om een voetbalticket te ver(k)loten! Zie de prijskamp - dink- vraag in de post hieronder, en aarzel zeker niet om deel te nemen! Kleine tip: ik heb zo een voorgevoel dat het antwoord te vinden is in de Borsato filmpjes op youtube... Aandachtig kijken en luisteren is de boodschap!
Het ziet ernaar uit dat de redactie zijn best gedaan heeft om het gat in zijn cultuur te plamuren het afgelopen weekend.
Thuram deed dat met behulp van Borsato en het daarbij geleverde BV-legertje.
Ik op mijn beurt had last van een zwaar geval van keel-en hoofdpijn. Dit euvel hield me echter niet tegen mee te doen aan de jaarlijkse lentequiz van het Sint-Truidens Atheneum. De avond was er nog roder dan die van Marco, dankzij de aanwezigheid van zowat half KSTBB (toch ook altijd een socialistisch bolwerk geweest) en the man with the plan, die zichzelf tot op de dag van vandaag nog steeds burgervader der Truineers mag noemen.
Ik versterkte er de ploeg 'The Galactico's' als kolleidje-boy aan de zijde van het vrouwke, haar broer en een bollebozenvriendje. Met enige trots melden we u uitgekomen te zijn op een tweede plaats in het leerlingenklassement op slechts 6 luttele punten van de winnaar. De prijs die we in ontvangst mochten nemen was tweeledig: een gratis fitnessbeurt in de Concourse en een inkomticket voor de wedstijd STVV versus RS Waasland op 4 april. Net op die datum verjaart mijn oogappeltje en is er uiteraard een knalfeest voorzien! Ik sla deze match dus over, waardoor de Crespobloglezer een ticket kan winnen in Vak I. Alles wat je moet doen is een antwoord geven op de volgende eenvoudige prijsvraag: "Welke Bekende Vlaming sleepte vrijdag een minder begeerde Crespoblog-prijs in de wacht?" Uw antwoorden zijn op te sturen met een gele briefkaart naar de gekende adressen, al zal een mailtje ook wel volstaan.
Na een zaterdagje uitzieken, raapte ik alle moed samen en kroop in de auto van mijn bevallige ega om samen de reisweg naar A'pen aan te vatten. Het lief ding had me namelijk getrakteerd op een optreden van mijn favoriete band Blof, die in Nederland de fel begeerde Edison-prijs wegkaapte. Helaas zijn deze helden van het Nederlandstalige lied in Vlaanderen nog niet populair, zelfs na 16 jaar proberen, waardoor de Koningin Elisbathzaal verre van uitverkocht was. Toch gaven zanger Pascal Jakobsen en consoorten het beste van zichzelf, met maar liefst zes bisnummers waaronder het prachtige 'Hier Aan De Kust' (zie clip). Deze song zat eigenlijk niet in het schema, maar op algemene aanvraag van het publiek deed Blof een efforeke. Bij deze nog eens hartelijken dank aan mijn vrouwtje!
Hoera het is weekend! En dat werd gisteren gevierd met een bezoekje aan het Antwerpse Sportpaleis, waar Marco Borsato ons zou trakteren op een avond gevuld met het betere Nederlandse levenslied. Zoals gebruikelijk gingen we voor nét dat beetje extra en trakteerden we onszelf op een VIP-arrangementje: onthaal in't hospitalitycenter, drank en eten à volonté, en gepersonaliseerde begeleiding naar de plaatsen...
Toegegeven, partyhead dat ik ben is Marco niet dadelijk mijn nummer één. Zeker z'n nieuwste geesteskind "Wit Licht" ligt absoluut niet binnen mijn muzikaal smakenpallet. Maar goed, aangezien mijn wederhelft een redelijke fan is, volgde ik gedwee als een lam in de living van een moslim, zo rond de tijd van het offerfeest.
Mijn voorgevoel leek al vlug gegrond: Marco modderde wat aan en grasduinde in de meest rustige van z'n nummers. De mededeling van de Ollandse zangvogel dat hij al een hele week met griep te kampen had, deed de algehele ambiance vervolgens ook al geen goed... Ondergetekende had zelfs de indruk dat sommige nummers helemaal niet live werden gebracht. Gitaar- en andere solo's werden onnodig lang uitgesponnen, zodat Il Borsato de kans kreeg om stiekem wat uit te puffen en sloten water tot zich te nemen.
Jammer, de centen waren getransfereerd van mijn "tes" naar die van Marco, en blijkbaar kon hij daar maar weinig tegenover zetten.
Groot pluspunt van de avond was wel het ongelooflijke podium dat voor de gelegenheid werd opgetrokken: een gigantische pastelkleurige tong die als een slang door het middenplein kronkelde. Bezet met ongeveer 20miljoen led's zorgde dit spektakelstuk voor fantastische lichteffecten. Ook de gastartiesten (oa: Sandrine en Sam van Stamang) gaven het beste van hun jeugdige zelve, en overtroffen de gastheer moeiteloos.
Een laatste positieve noot kwam toch nog uit het strottehoofd van de gastheer, toen hij tijdens het laatste kwartier van de show vooralsnog de moed vond om héél even alles uit de kast te halen met enkele klassiekers als "Dromen zijn bedrog", "leef niet meer voor jou" en "Rood"... We konden dus de zaal in extremis toch nog met een goed gevoel verlaten!
Verder onthouden we nog van deze avond: - Het showbisskoppel Nat (halia) & Kev (in Janssens), een rij of 2 voor ons gezeten, lijkt wel afkomstig uit één of ander trailerpark: wat een platvloerse ordinariteit en onvriendelijkheid! Gevraagd om een reactie verslikte La Druyts zich zowaar in haar sjieklet, Kev zette het ADHD-gewijs op een roepen (onverstaanbaar) - In de coulissen werden we nog vergast op een uitstekende live-set van Roel Vanderstukken, die best een onderhoudende chanteur bleek te zijn. - Prijs van de sympathie gaat naar Stan Van Samang die uitgebreid de tijd nam om een praatje te slaan met de Crespoblog (edoch door de vele bacardi-cola's die we ondertussen beiden reeds genuttigd hadden, wordt nog overwogen of de inhoud van dit gesprek voor publicatie vatbaar is)
We gaan eruit met een filmpje: de vlam sloeg in de pan bij eerste bisnummer "Rood", het sportpaleis ontploft, en let vooral ook op Nathaliake die zich ronde de 45e seconde niet meer kan bedwingen en hare Kevien lichtjes onder dwang een tong draait waar hij vandaag hoogst waarschijnlijk nog steeds niet goed van is!
Thuram.
UPDEET 30/3: Een selectie van m'n eigen, op ambachtelijke wijze geschoten beeldmateriaal is ondertussen te zien op onze youtube-channel. Zoeken naar: Crespoblog Borsato
Origineel idee voor wanneer iemand de pijp aan Maarten geeft.
In plaats van de overledene in een kist ter aarde te bestellen bestaat de optie 'crematie' al een hele poos. Wat er nadien met de as gebeurt loopt erg uiteen. Naast verstrooiing op de weide, op zee of op Staaien/Jan Breydel/Constant Vandenstock-stadium, kan je kiezen voor een urne die kan bijgezet worden in een columbarium of op die op zijn beurt begraven kan worden.
Nadine Jarvis heeft een eigen idee met 'Carbon Copies'. Je kan nu met de verbrande overblijfselen van je dierbaren een soort potlood laten maken. Ieder menselijk lichaam zou zo'n slordige 240 exemplaren kunnen voortbrengen. Misschien een ideetje voorJP Van Rossem, die meteen alle lagere scholen van Vlaanderen van grijs-grauwe potloden zou kunnen voorzien. De potloden bevinden zich in een etui, waar slechts één exemplaar per keer kan uitgehaald worden. Het is de bedoeling dat je de ingebouwde slijper gebruikt, waardoor de resten opnieuw in de 'urne' zouden belanden.
Op de foto zie je een voorbeeld van hoe zo'n potlood er zou kunnen uitzien. Als opschrift kan je de naam, geboorte-en sterfdatum lezen.
Ze hebben altijd al een scherp kantje gehad, die Spanjaarden. Uit de geschiedenis leren we dat Spaanse leiders door de eeuwen heen steeds aan uitbreiding van hun rijk dachten, met de conquistadores op kop.
Als vermaak verkiest 'Manuel Modal' het afslachten van stieren, na een uitputtende strijd met de toreador. Af en toe gaan ze eens goed uit de bol, door mekaar in de straten van Bunol te bekogelen met tomaten. In het volgend filmpje zien we hoe het fout kan aflopen, wanneer in de naam van folklore enkele stieren door de straten gejaagd worden.
