De redactie heet u welkom op de Crespoblog. Ons credo: het bewaren van de goeie smaak! We geven onze commentaar, met een serieuze korrel zout en zijn behoorlijk maatschappij -en mediakritisch. Alles komt aan bod... Humor, epicurisme, een bourgondische aanpak en visie, fait-divers, nieuws zowel lokaal als (inter)nationaal,...
10-04-2013
Hertog Jan ***, 04.04.2013
Tijdens een weekendje Knokke ter ere van de verjaardag van Astrid trokken we naar St. Michiels, Brugge, om er te gaan genieten van het menu van chef Gert De Mangeleer. Samen met bekroond sommelier Joachim Boudens is hij gepassioneerd bezig met het culinaire, wat uiteindelijk resulteerde in een drie sterren waardering van de Michelin gids.
Tijdens Astrid's verjaardagsdiner lieten we ons volledig leiden door de chef. Wat voor ons zou komen te staan, was een absolute verrassing en achteraf gezien zeker de moeite waard om hiervoor te gaan.
Eerste amuse.
Tweede amuse. Crème van aubergine.
Derde amuse. Zeer krokant met coca cola toetsen.
Vierde amuse. Plofcake met pikante kruidjes.
Vijfde amuse. Less is more, want de smaak van dit gerecht was een explosie in de smaakpapillenregio. Avocado gehuld in een poeder van tomaat, met eigen Toscaanse Hertog Jan olijfolie en wat fleur de sel.
Zesde amuse. Canneloni van spinazie, met saus van parmezaanse kaas. Eén van de beste pastasoorten, ooit gegeten. Een absoluut topgerecht, in al zijn eenvoud meer dan een eervolle vermelding waard.
Voorgerecht: kalfskop ligt onderin. (heerlijk zuur, zoals we het enkel nog op de boerenbuiten kunnen vinden)
Tussengerecht. Een signature dish van Hertog Jan en een bewijs dat Gert De Mangeleer terecht tot meest creatieve kok verkozen geweest is. Een combinatie van koffie, crème en Parmezaanse kaas. Misschien wel één van de beste smaaksensaties die ik ooit beleefd heb. Dit kleine gerechtje geniet mijn voorkeur. Nogal zwaar te verteren, maar daarom een kleine portie. Perfectie in een bordje, originaliteit ten top. Ik werd er ter plekke lyrisch van.
Voorgerecht 2. Rauwe St.-Jacobsvrucht met zure toetsen en haringeitjes.
Tussengerecht. Hoppescheuten en de eerste lente kruiden. Een wandeling door eigen boerderij, geïnspireerd door Michel Bras.
Tussengerecht. Dat Hertog Jan*** fier is op zijn eigen moestuin, mag duidelijk zijn. We krijgen impressies van allerlei kruiden en planten in een bordje op niveau.
Hoofdgerecht. Wagyu-biefstuk, croutons, schaafsel van truffel. Enorm imposant hoofdgerecht.
Nagerecht 1. Extreem luchtig chocolade sponsje, met daarop de geslaagde combinatie zout en olijfolie. Iets om thuis te proberen, die combinatie.
Nagerecht 2. Appel, zuur, zuur en nog eens zuur. Maar omdat het blijft bij één gerecht: niet overheersend, zoals bij de nagerechten van collega Sergio Herman wel al eens het geval durft zijn.
