De redactie heet u welkom op de Crespoblog. Ons credo: het bewaren van de goeie smaak! We geven onze commentaar, met een serieuze korrel zout en zijn behoorlijk maatschappij -en mediakritisch. Alles komt aan bod... Humor, epicurisme, een bourgondische aanpak en visie, fait-divers, nieuws zowel lokaal als (inter)nationaal,...
30-03-2009
Blo(f)g
Het ziet ernaar uit dat de redactie zijn best gedaan heeft om het gat in zijn cultuur te plamuren het afgelopen weekend.
Thuram deed dat met behulp van Borsato en het daarbij geleverde BV-legertje.
Ik op mijn beurt had last van een zwaar geval van keel-en hoofdpijn. Dit euvel hield me echter niet tegen mee te doen aan de jaarlijkse lentequiz van het Sint-Truidens Atheneum. De avond was er nog roder dan die van Marco, dankzij de aanwezigheid van zowat half KSTBB (toch ook altijd een socialistisch bolwerk geweest) en the man with the plan, die zichzelf tot op de dag van vandaag nog steeds burgervader der Truineers mag noemen.
Ik versterkte er de ploeg 'The Galactico's' als kolleidje-boy aan de zijde van het vrouwke, haar broer en een bollebozenvriendje. Met enige trots melden we u uitgekomen te zijn op een tweede plaats in het leerlingenklassement op slechts 6 luttele punten van de winnaar. De prijs die we in ontvangst mochten nemen was tweeledig: een gratis fitnessbeurt in de Concourse en een inkomticket voor de wedstijd STVV versus RS Waasland op 4 april. Net op die datum verjaart mijn oogappeltje en is er uiteraard een knalfeest voorzien! Ik sla deze match dus over, waardoor de Crespobloglezer een ticket kan winnen in Vak I. Alles wat je moet doen is een antwoord geven op de volgende eenvoudige prijsvraag: "Welke Bekende Vlaming sleepte vrijdag een minder begeerde Crespoblog-prijs in de wacht?" Uw antwoorden zijn op te sturen met een gele briefkaart naar de gekende adressen, al zal een mailtje ook wel volstaan.
Na een zaterdagje uitzieken, raapte ik alle moed samen en kroop in de auto van mijn bevallige ega om samen de reisweg naar A'pen aan te vatten. Het lief ding had me namelijk getrakteerd op een optreden van mijn favoriete band Blof, die in Nederland de fel begeerde Edison-prijs wegkaapte. Helaas zijn deze helden van het Nederlandstalige lied in Vlaanderen nog niet populair, zelfs na 16 jaar proberen, waardoor de Koningin Elisbathzaal verre van uitverkocht was. Toch gaven zanger Pascal Jakobsen en consoorten het beste van zichzelf, met maar liefst zes bisnummers waaronder het prachtige 'Hier Aan De Kust' (zie clip). Deze song zat eigenlijk niet in het schema, maar op algemene aanvraag van het publiek deed Blof een efforeke. Bij deze nog eens hartelijken dank aan mijn vrouwtje!
Hoera het is weekend! En dat werd gisteren gevierd met een bezoekje aan het Antwerpse Sportpaleis, waar Marco Borsato ons zou trakteren op een avond gevuld met het betere Nederlandse levenslied. Zoals gebruikelijk gingen we voor nét dat beetje extra en trakteerden we onszelf op een VIP-arrangementje: onthaal in't hospitalitycenter, drank en eten à volonté, en gepersonaliseerde begeleiding naar de plaatsen...
Toegegeven, partyhead dat ik ben is Marco niet dadelijk mijn nummer één. Zeker z'n nieuwste geesteskind "Wit Licht" ligt absoluut niet binnen mijn muzikaal smakenpallet. Maar goed, aangezien mijn wederhelft een redelijke fan is, volgde ik gedwee als een lam in de living van een moslim, zo rond de tijd van het offerfeest.
Mijn voorgevoel leek al vlug gegrond: Marco modderde wat aan en grasduinde in de meest rustige van z'n nummers. De mededeling van de Ollandse zangvogel dat hij al een hele week met griep te kampen had, deed de algehele ambiance vervolgens ook al geen goed... Ondergetekende had zelfs de indruk dat sommige nummers helemaal niet live werden gebracht. Gitaar- en andere solo's werden onnodig lang uitgesponnen, zodat Il Borsato de kans kreeg om stiekem wat uit te puffen en sloten water tot zich te nemen.
Jammer, de centen waren getransfereerd van mijn "tes" naar die van Marco, en blijkbaar kon hij daar maar weinig tegenover zetten.
Groot pluspunt van de avond was wel het ongelooflijke podium dat voor de gelegenheid werd opgetrokken: een gigantische pastelkleurige tong die als een slang door het middenplein kronkelde. Bezet met ongeveer 20miljoen led's zorgde dit spektakelstuk voor fantastische lichteffecten. Ook de gastartiesten (oa: Sandrine en Sam van Stamang) gaven het beste van hun jeugdige zelve, en overtroffen de gastheer moeiteloos.
Een laatste positieve noot kwam toch nog uit het strottehoofd van de gastheer, toen hij tijdens het laatste kwartier van de show vooralsnog de moed vond om héél even alles uit de kast te halen met enkele klassiekers als "Dromen zijn bedrog", "leef niet meer voor jou" en "Rood"... We konden dus de zaal in extremis toch nog met een goed gevoel verlaten!
Verder onthouden we nog van deze avond: - Het showbisskoppel Nat (halia) & Kev (in Janssens), een rij of 2 voor ons gezeten, lijkt wel afkomstig uit één of ander trailerpark: wat een platvloerse ordinariteit en onvriendelijkheid! Gevraagd om een reactie verslikte La Druyts zich zowaar in haar sjieklet, Kev zette het ADHD-gewijs op een roepen (onverstaanbaar) - In de coulissen werden we nog vergast op een uitstekende live-set van Roel Vanderstukken, die best een onderhoudende chanteur bleek te zijn. - Prijs van de sympathie gaat naar Stan Van Samang die uitgebreid de tijd nam om een praatje te slaan met de Crespoblog (edoch door de vele bacardi-cola's die we ondertussen beiden reeds genuttigd hadden, wordt nog overwogen of de inhoud van dit gesprek voor publicatie vatbaar is)
We gaan eruit met een filmpje: de vlam sloeg in de pan bij eerste bisnummer "Rood", het sportpaleis ontploft, en let vooral ook op Nathaliake die zich ronde de 45e seconde niet meer kan bedwingen en hare Kevien lichtjes onder dwang een tong draait waar hij vandaag hoogst waarschijnlijk nog steeds niet goed van is!
Thuram.
UPDEET 30/3: Een selectie van m'n eigen, op ambachtelijke wijze geschoten beeldmateriaal is ondertussen te zien op onze youtube-channel. Zoeken naar: Crespoblog Borsato
Origineel idee voor wanneer iemand de pijp aan Maarten geeft.
In plaats van de overledene in een kist ter aarde te bestellen bestaat de optie 'crematie' al een hele poos. Wat er nadien met de as gebeurt loopt erg uiteen. Naast verstrooiing op de weide, op zee of op Staaien/Jan Breydel/Constant Vandenstock-stadium, kan je kiezen voor een urne die kan bijgezet worden in een columbarium of op die op zijn beurt begraven kan worden.
Nadine Jarvis heeft een eigen idee met 'Carbon Copies'. Je kan nu met de verbrande overblijfselen van je dierbaren een soort potlood laten maken. Ieder menselijk lichaam zou zo'n slordige 240 exemplaren kunnen voortbrengen. Misschien een ideetje voorJP Van Rossem, die meteen alle lagere scholen van Vlaanderen van grijs-grauwe potloden zou kunnen voorzien. De potloden bevinden zich in een etui, waar slechts één exemplaar per keer kan uitgehaald worden. Het is de bedoeling dat je de ingebouwde slijper gebruikt, waardoor de resten opnieuw in de 'urne' zouden belanden.
Op de foto zie je een voorbeeld van hoe zo'n potlood er zou kunnen uitzien. Als opschrift kan je de naam, geboorte-en sterfdatum lezen.
Ze hebben altijd al een scherp kantje gehad, die Spanjaarden. Uit de geschiedenis leren we dat Spaanse leiders door de eeuwen heen steeds aan uitbreiding van hun rijk dachten, met de conquistadores op kop.
Als vermaak verkiest 'Manuel Modal' het afslachten van stieren, na een uitputtende strijd met de toreador. Af en toe gaan ze eens goed uit de bol, door mekaar in de straten van Bunol te bekogelen met tomaten. In het volgend filmpje zien we hoe het fout kan aflopen, wanneer in de naam van folklore enkele stieren door de straten gejaagd worden.
Belgian Asociality zijn jeugdhelden van uw redacteur. Deze Keerbergse bierrockers galmden met klassiekers als 'Bompa Punk' en 'Morrege' meer dan eens door de speakers ten huize Crespo.
We hadden het genoegen in Borgloon tijdens Tramrock 2007 een optreden te mogen meemaken in jeugdhuis Aurora. We waren iets vroeger naar Loon afgezakt om daar alvast in te pilsen. Wie kwam daar langs ons op het terras van de lokale staminee? De volledige band, waarmee we gezellig enkele biertjes dronken. Prompt werden we uitgenodigd om achteraf in den 'backstage' een slaapmutsje te degusteren, onder de vorm van ettelijke flesjes Jupiler.
Ons aller en dierbaar STVV heeft gisteren kostbare punten laten liggen in de strijd naar promotie.
De geel-blauwen gingen de boot in op eigen veld tegen de pallieters van Lier. In een wervelend Staaien was Sint-Truiden de betere ploeg, vooral tijdens de eerste helft. Helaas wist Siani een open kans onbegrijpelijk niet af te werken en belandde een doelpoging van Marc Hendrickx op de paal.
De Lierse Egyptenaar Wahed scoorde met een afgeweken bal tijdens de tweede helft. De Truineers zetten nog een wanhoopsoffensief in, maar dat mocht niet meer baten. Eindstand : 0-1, waardoor de titelstrijd in tweede alleen maar spannender wordt. Een gemiste kans voor de Kanarie's.
In de rand: - prachtige tifo-actie toch alweer. - het M!LF was ook aanwezig op Staaien. Twee bevallige, schaars geklede dames deelden stickers uit met daarop leuzen die van de mannen weer echte venten maken moeten. - Breesch kon bijna de tonnen niet aangevoerd krijgen, de bierconsumptie zat dus weer op een hoog peil. - De nieuwe tribune en het hotel aan de Tiensesteenweg zien er indrukwekkend uit. - De sympathieke knullen van Johnny Berlin waren eveneens van de partij. - Lierse walks like an Egyptian.
In de laatste nieuwe Simpsons-episode die deze week in de US of A op de buis (of de flatscreen) komt zullen de populaire viervingerige tekenfilmhelden ons Belgenland bezoeken!
Bart out zich hierbij zelfs als diehard fan van Kuifje... en vermits we hier bij de Crespoblog toch ook een beetje kuifjes zijn (lees: jonge ambitieuse reporters die zowel een trip naar de maan als naar afrika zien zitten en niet vies zijn van de farao zijn sigaren), nemen we dat als een compliment!
Voor de mijn restaurant-liefhebbers nog even dit leutige weetje:
Wendytje uit Turnhout (het sympathieke muurbloempje dat wel een kruising lijkt te zijn tussen Doortje van de Kampioenen, Kalimero en een overstresste kleuterjuffrouw) is de dochter van niemand minder dan de bekende stand-upper Nigel Williams!
Welke genen ons Wèèèèndy nu precies van haar vaartje heeft megekregen is ons in het geheel onduidelijk, wat we wel weten is dat het zeker niét het gevoel voor humor zal zijn! Thuram.
Op het Eiland Man in de Ierse Zee wordt elk jaar een straatmotorrace gehouden. De zogenaamde TT (Tourist Trophy) is zo populair omdat het het laatst overgebleven wegparcours is.
Een beetje petrolhead gaat één keer in zijn leven naar het eiland, zoals de moslims naar Mekka trekken. Uiteraard heeft opperbrompot Jeremy 'Marvelous' Clarckson er een huis.
Tot voor kort was er geen snelheidsbeperking in de straten. Dat veranderde, maar enkel in de bebouwde kom, waar nu een beperking van 30 mijl per uur geldt (=komt ongeveer overeen met onze 50 km per uur).
The Isle of Man is iets aparts, want naar het schijnt neemt de hele sfeer je te pakken van het moment dat je er een voet zet. Vele coureurs kwamen om het leven door het lastige parcours met veel hindernissen langs de weg.
Tijdens de Cityparade in Gent (2002) zijn we nog eens ooit iets gelijkaardigs tegengekomen. Middenin de dansende massa, kon een vrouwmens zich niet meer bedwingen, hurkte zich en liet haar plasje de vrije loop.
De maker van dit filmpje zou nog even aan zijn taal moeten werken, want zover wij weten is 'gebeurt' in de tegenwoordige tijd nog steeds met een "t". We wisten al langer dat de frase "Eindhoveuh de geksteuh" volledig klopte. Een extra bewijs is deze dame zonder gène.
