De redactie heet u welkom op de Crespoblog. Ons credo: het bewaren van de goeie smaak! We geven onze commentaar, met een serieuze korrel zout en zijn behoorlijk maatschappij -en mediakritisch. Alles komt aan bod... Humor, epicurisme, een bourgondische aanpak en visie, fait-divers, nieuws zowel lokaal als (inter)nationaal,...
08-06-2010
Recensie: Karnivale, Aalst, 01.06.2010
Op de eerste dinsdag van de maand hadden de vriendin en ik een tafeltje gereserveerd in restaurant Karnivale. De deelnemers uit Aalst, Ken en Karel, zitten samen met het Genkse duo Lucy en Jimmy in de finale van Mijn Restaurant 2010.
Tijdens ons bezoek werd de aflevering uitgezonden waarin de kijkers mochten ervaren dat restaurant LaMuse uit Nieuwpoort uit de wedstrijd lag.
Bij aanvang moesten we een geheimhoudingsdocument tekenen, waarin we plechtig verklaarden niets van de inhoud van het DVD-moment prijs te geven vooraleer 2BE alles had uitgezonden.
Samen met Johan, die trouwens zelf een uitstekende taverne uitbaat, diens dochter en een kelnerin, ondernamen we de verre rit naar de carnavalsstad bij uitstek.
Ontvangst
Het pand valt aan de buitenkant niet erg op. Eens binnen (en ja, we waren opnieuw als eerste aanwezig) werden we begroet door een vriendelijke jongedame die onze jassen graag had aangenomen.
We werden naar een tafeltje geëscorteerd, net naast het verhoogje waar onze vriend Sergio Herman had geproefd van de gerechten. De tafel was groot genoeg om zes mensen aan te zetten, wij zaten er met vijf. De serveerster vertrouwde ons trouwens achteraf toe dat alle restaurants van de producent Kanakna, acht couverts vrij moet houden. En dit tijdens elke service, om eventuele verrassingsbezoeken de baas te kunnen.
Aperitief
Naar goede gewoonte ging de avond van start met een aperitief. De zorg die hiervoor gedragen wordt, zet meteen de toon voor de rest van een culinaire avond. Helaas moet ik meedelen dat mijn Gin-Tonic (niet Gin Gini) niet van hoogstaande kwaliteit was. De Tonic was in die mate lauw, dat meteen al het ijs verdween in het bodempje Gin. Dit aperitief zou mijn maag moeten openzetten (komt vh Latijnse aperire: openen), maar hier was geen sprake van.
De hapjes die erbij geserveerd werden waren, in tegenstelling tot wat de uitzending deed vermoeden, niet van goede kwaliteit. Broodstengels vind ik sowieso al not done. Het geeft een Italiaan-om-de-hoek gevoel en doet me niet meteen watertanden naar meer. Het bijgaande toastje was vrij lekker besmeerd met een konijnpaté.
Boter, peper en zout waren wel overvloedig en vanaf het begin aanwezig op tafel. Brood werd geregeld bijgevuld. Met drie van de vijf uit het gezelschap gingen we voor de begeleidende wijntjes. Onze glazen werden tot ieders verbazing reeds gevuld toen ons aperitief nog maar voor de helft leeg was. De kelnerin vertrouwde ons toe dat om tien uur iedereen moest gegeten hebben en dat we enkel de keuze hadden om het menu te nemen. A la carte was geen optie. Ik snap wel dat ze meedoen aan een populair programma, maar als klant betaal je tenslotte toch genoeg om nog iets fatsoenlijks voorgeschoteld te krijgen. (menu: 47,00 wat niet te duur was voor vier gangen, zonder kaasjes weliswaar, 20 extra voor de begeleidende wijnen).
Voorgerecht
Tartaar van zwaardvis, lamsoren, pimentolie en yoghurtdressing.
Op zich was dit de grootste meevaller van de avond. De tartaar smaakte erg fris, er was genoeg ruimte gelaten voor aciditeit toe te voegen, zonder te overdrijven. Lekkere afkruiding, al mocht er voor mijn part iets meer pimentolie aanwezig zijn. De dressing hoorde goed bij het gerecht, en vooral de Chardonnais paste als (overvloedig) gegoten bij dit gerecht.
Soep
Velouté van asperges.
Dit was niet zomaar een aspergesoepje zoals op mening communiefeest wel eens wordt uitgedeeld. Op de bodem lagen enkele verse asperges en net voldoende paling. De velouté werd, zoals de regels het voorschrijven, nadien in het bord bijgeschonken. Zeer smakelijk soepje!
Hoofdgerecht
Varkenswangetjes met lentegroentjes of kabeljauw, jonge spinazie en jus van zwarte olijven.
Beide werden geserveerd met de onsmakelijk klinkende rattenaardappelen.
Iedereen bij ons aan tafel nam de rundswangetjes, al ben ik niet zeker of iedereen wel ten volle besefte welk deel van het rund men voorgeschoteld kreeg. Wanneer we spreken over rundswangen gaat het letterlijk over het vlees van de kaken van een rund. Meestal wordt dit vlees in een stoofpotje bereid, hier kregen we het gebakken en voorzien van een jus. Door de juiste bereidingswijze zijn de pezen en de stof waarvoor veel vrouwen nu een injectie in de lippen voor zouden doorstaan (collageen), erg gelatineus. Smullen voor lekkerbekken! De lentegroentjes deden eerder winters aan: erwtjes, worteltjes, kerstomaatje en een gebakken champignon. Dit was een degelijk gerecht, waar de presentatie toch wel erg tekort schoot. Ken en Karel, en vooral dan hun goedlachse chef, hebben het juist wanneer het aankomt op smaken, maar blijken toch alles meer op een hoopje te gooien.
Assortiment van kazen
Drie kazen, geaccompagneerd door een gelei van vijgen (niet mijn favoriet, doe mij maar stroop) gingen vlot naar binnen, dankzij een extra keuze van Grimbergen Bruin. Mijn Restaurant heeft als één van de hoofdsponsors gekozen voor deze bierfabrikant. Het had erger gekund, maar het had ook zeker beter gekund.
Nagerecht
Op de kaart stond Belgische aardbeien met citroenmelisse of chocoladeganache met kiwicoulis.
Wij kregen de keuze uit de chocoladebom, de aardbeitjes en de chocoladetaart. De taart waar Sergio Herman achteraf nog zo lyrisch over werd, kreeg ik voorgeschoteld. A la minute bereid, lekker smeuïg en volop chocolade. Mensen die me kennen weten dat ik dit verkies boven zure smaken. Hoe meer cacao, hoe liever. Al zondig ik daarmee tegen elke culinaire nagerechtregel uit het boekje.
De avond werd afgesloten het DVD-moment, waar we live mochten meemaken hoe Sergios recensie van Karnivale het haalde van die van Terrae. Maar nu mogen we dat zeggen, want de aflevering is al voorbij.
Opnieuw bijna vol in beeld, achter Ken en Karel: uw Crespoblog, op een laag pitje weliswaar maar daarom niet minder op de achtergrond bezig met proeven en degusteren.
Op de eerste dinsdag van de maand hadden de vriendin en ik een tafeltje gereserveerd in restaurant Karnivale. De deelnemers uit Aalst, Ken en Karel, zitten samen met het Genkse duo Lucy en Jimmy in de finale van Mijn Restaurant 2010.
Tijdens ons bezoek werd de aflevering uitgezonden waarin de kijkers mochten ervaren dat restaurant LaMuse uit Nieuwpoort uit de wedstrijd lag. 
