De redactie heet u welkom op de Crespoblog. Ons credo: het bewaren van de goeie smaak! We geven onze commentaar, met een serieuze korrel zout en zijn behoorlijk maatschappij -en mediakritisch. Alles komt aan bod... Humor, epicurisme, een bourgondische aanpak en visie, fait-divers, nieuws zowel lokaal als (inter)nationaal,...
28-03-2009
Hoera het is weekend! En dat werd gisteren gevierd met een bezoekje aan het Antwerpse Sportpaleis, waar Marco Borsato ons zou trakteren op een avond gevuld met het betere Nederlandse levenslied. Zoals gebruikelijk gingen we voor nét dat beetje extra en trakteerden we onszelf op een VIP-arrangementje: onthaal in't hospitalitycenter, drank en eten à volonté, en gepersonaliseerde begeleiding naar de plaatsen...
Toegegeven, partyhead dat ik ben is Marco niet dadelijk mijn nummer één. Zeker z'n nieuwste geesteskind "Wit Licht" ligt absoluut niet binnen mijn muzikaal smakenpallet. Maar goed, aangezien mijn wederhelft een redelijke fan is, volgde ik gedwee als een lam in de living van een moslim, zo rond de tijd van het offerfeest.
Mijn voorgevoel leek al vlug gegrond: Marco modderde wat aan en grasduinde in de meest rustige van z'n nummers. De mededeling van de Ollandse zangvogel dat hij al een hele week met griep te kampen had, deed de algehele ambiance vervolgens ook al geen goed... Ondergetekende had zelfs de indruk dat sommige nummers helemaal niet live werden gebracht. Gitaar- en andere solo's werden onnodig lang uitgesponnen, zodat Il Borsato de kans kreeg om stiekem wat uit te puffen en sloten water tot zich te nemen.
Jammer, de centen waren getransfereerd van mijn "tes" naar die van Marco, en blijkbaar kon hij daar maar weinig tegenover zetten.
Groot pluspunt van de avond was wel het ongelooflijke podium dat voor de gelegenheid werd opgetrokken: een gigantische pastelkleurige tong die als een slang door het middenplein kronkelde. Bezet met ongeveer 20miljoen led's zorgde dit spektakelstuk voor fantastische lichteffecten. Ook de gastartiesten (oa: Sandrine en Sam van Stamang) gaven het beste van hun jeugdige zelve, en overtroffen de gastheer moeiteloos.
Een laatste positieve noot kwam toch nog uit het strottehoofd van de gastheer, toen hij tijdens het laatste kwartier van de show vooralsnog de moed vond om héél even alles uit de kast te halen met enkele klassiekers als "Dromen zijn bedrog", "leef niet meer voor jou" en "Rood"... We konden dus de zaal in extremis toch nog met een goed gevoel verlaten!
Verder onthouden we nog van deze avond: - Het showbisskoppel Nat (halia) & Kev (in Janssens), een rij of 2 voor ons gezeten, lijkt wel afkomstig uit één of ander trailerpark: wat een platvloerse ordinariteit en onvriendelijkheid! Gevraagd om een reactie verslikte La Druyts zich zowaar in haar sjieklet, Kev zette het ADHD-gewijs op een roepen (onverstaanbaar) - In de coulissen werden we nog vergast op een uitstekende live-set van Roel Vanderstukken, die best een onderhoudende chanteur bleek te zijn. - Prijs van de sympathie gaat naar Stan Van Samang die uitgebreid de tijd nam om een praatje te slaan met de Crespoblog (edoch door de vele bacardi-cola's die we ondertussen beiden reeds genuttigd hadden, wordt nog overwogen of de inhoud van dit gesprek voor publicatie vatbaar is)
We gaan eruit met een filmpje: de vlam sloeg in de pan bij eerste bisnummer "Rood", het sportpaleis ontploft, en let vooral ook op Nathaliake die zich ronde de 45e seconde niet meer kan bedwingen en hare Kevien lichtjes onder dwang een tong draait waar hij vandaag hoogst waarschijnlijk nog steeds niet goed van is!
Thuram.
UPDEET 30/3: Een selectie van m'n eigen, op ambachtelijke wijze geschoten beeldmateriaal is ondertussen te zien op onze youtube-channel. Zoeken naar: Crespoblog Borsato
Origineel idee voor wanneer iemand de pijp aan Maarten geeft.
In plaats van de overledene in een kist ter aarde te bestellen bestaat de optie 'crematie' al een hele poos. Wat er nadien met de as gebeurt loopt erg uiteen. Naast verstrooiing op de weide, op zee of op Staaien/Jan Breydel/Constant Vandenstock-stadium, kan je kiezen voor een urne die kan bijgezet worden in een columbarium of op die op zijn beurt begraven kan worden.
Nadine Jarvis heeft een eigen idee met 'Carbon Copies'. Je kan nu met de verbrande overblijfselen van je dierbaren een soort potlood laten maken. Ieder menselijk lichaam zou zo'n slordige 240 exemplaren kunnen voortbrengen. Misschien een ideetje voorJP Van Rossem, die meteen alle lagere scholen van Vlaanderen van grijs-grauwe potloden zou kunnen voorzien. De potloden bevinden zich in een etui, waar slechts één exemplaar per keer kan uitgehaald worden. Het is de bedoeling dat je de ingebouwde slijper gebruikt, waardoor de resten opnieuw in de 'urne' zouden belanden.
Op de foto zie je een voorbeeld van hoe zo'n potlood er zou kunnen uitzien. Als opschrift kan je de naam, geboorte-en sterfdatum lezen.
Ze hebben altijd al een scherp kantje gehad, die Spanjaarden. Uit de geschiedenis leren we dat Spaanse leiders door de eeuwen heen steeds aan uitbreiding van hun rijk dachten, met de conquistadores op kop.
Als vermaak verkiest 'Manuel Modal' het afslachten van stieren, na een uitputtende strijd met de toreador. Af en toe gaan ze eens goed uit de bol, door mekaar in de straten van Bunol te bekogelen met tomaten. In het volgend filmpje zien we hoe het fout kan aflopen, wanneer in de naam van folklore enkele stieren door de straten gejaagd worden.
Belgian Asociality zijn jeugdhelden van uw redacteur. Deze Keerbergse bierrockers galmden met klassiekers als 'Bompa Punk' en 'Morrege' meer dan eens door de speakers ten huize Crespo.
We hadden het genoegen in Borgloon tijdens Tramrock 2007 een optreden te mogen meemaken in jeugdhuis Aurora. We waren iets vroeger naar Loon afgezakt om daar alvast in te pilsen. Wie kwam daar langs ons op het terras van de lokale staminee? De volledige band, waarmee we gezellig enkele biertjes dronken. Prompt werden we uitgenodigd om achteraf in den 'backstage' een slaapmutsje te degusteren, onder de vorm van ettelijke flesjes Jupiler.
Ons aller en dierbaar STVV heeft gisteren kostbare punten laten liggen in de strijd naar promotie.
De geel-blauwen gingen de boot in op eigen veld tegen de pallieters van Lier. In een wervelend Staaien was Sint-Truiden de betere ploeg, vooral tijdens de eerste helft. Helaas wist Siani een open kans onbegrijpelijk niet af te werken en belandde een doelpoging van Marc Hendrickx op de paal.
De Lierse Egyptenaar Wahed scoorde met een afgeweken bal tijdens de tweede helft. De Truineers zetten nog een wanhoopsoffensief in, maar dat mocht niet meer baten. Eindstand : 0-1, waardoor de titelstrijd in tweede alleen maar spannender wordt. Een gemiste kans voor de Kanarie's.
In de rand: - prachtige tifo-actie toch alweer. - het M!LF was ook aanwezig op Staaien. Twee bevallige, schaars geklede dames deelden stickers uit met daarop leuzen die van de mannen weer echte venten maken moeten. - Breesch kon bijna de tonnen niet aangevoerd krijgen, de bierconsumptie zat dus weer op een hoog peil. - De nieuwe tribune en het hotel aan de Tiensesteenweg zien er indrukwekkend uit. - De sympathieke knullen van Johnny Berlin waren eveneens van de partij. - Lierse walks like an Egyptian.
In de laatste nieuwe Simpsons-episode die deze week in de US of A op de buis (of de flatscreen) komt zullen de populaire viervingerige tekenfilmhelden ons Belgenland bezoeken!
Bart out zich hierbij zelfs als diehard fan van Kuifje... en vermits we hier bij de Crespoblog toch ook een beetje kuifjes zijn (lees: jonge ambitieuse reporters die zowel een trip naar de maan als naar afrika zien zitten en niet vies zijn van de farao zijn sigaren), nemen we dat als een compliment!
Voor de mijn restaurant-liefhebbers nog even dit leutige weetje:
Wendytje uit Turnhout (het sympathieke muurbloempje dat wel een kruising lijkt te zijn tussen Doortje van de Kampioenen, Kalimero en een overstresste kleuterjuffrouw) is de dochter van niemand minder dan de bekende stand-upper Nigel Williams!
Welke genen ons Wèèèèndy nu precies van haar vaartje heeft megekregen is ons in het geheel onduidelijk, wat we wel weten is dat het zeker niét het gevoel voor humor zal zijn! Thuram.
Op het Eiland Man in de Ierse Zee wordt elk jaar een straatmotorrace gehouden. De zogenaamde TT (Tourist Trophy) is zo populair omdat het het laatst overgebleven wegparcours is.
Een beetje petrolhead gaat één keer in zijn leven naar het eiland, zoals de moslims naar Mekka trekken. Uiteraard heeft opperbrompot Jeremy 'Marvelous' Clarckson er een huis.
Tot voor kort was er geen snelheidsbeperking in de straten. Dat veranderde, maar enkel in de bebouwde kom, waar nu een beperking van 30 mijl per uur geldt (=komt ongeveer overeen met onze 50 km per uur).
The Isle of Man is iets aparts, want naar het schijnt neemt de hele sfeer je te pakken van het moment dat je er een voet zet. Vele coureurs kwamen om het leven door het lastige parcours met veel hindernissen langs de weg.
Tijdens de Cityparade in Gent (2002) zijn we nog eens ooit iets gelijkaardigs tegengekomen. Middenin de dansende massa, kon een vrouwmens zich niet meer bedwingen, hurkte zich en liet haar plasje de vrije loop.
De maker van dit filmpje zou nog even aan zijn taal moeten werken, want zover wij weten is 'gebeurt' in de tegenwoordige tijd nog steeds met een "t". We wisten al langer dat de frase "Eindhoveuh de geksteuh" volledig klopte. Een extra bewijs is deze dame zonder gène.
De voorloper van de stand-up-stormloop was het cabaret. De Nederlanders hebben een rijke geschiedenis, terwijl wij dikwijls met Gaston en Leo opgescheept zaten. Geen slecht woord over het duo, maar de Hollanders leken me toch net een stapje voor te zijn op humoristisch vlak.
Het programma "Moppentoppers" gaf aan doodgewone burgers de kans een goeie witz op het podium te berde te brengen. Hier zien we Jeroen Smits aan het werk. Het is een echte kunst van een goeie grap te brengen, die in mijn familie hoog in het vaandel gedragen wordt.
Op deze site en ook hier kan je als twintiger - prille dertiger aan je trekken komen om eens goed in een nostalgische bui te geraken en te mijmeren over gisterdag!
Het negen-minuten-durend fiilmpje legt Smit geen windeieren, want drie Amerikaanse filmproducenten, waaronder Twentieth Century Fox, hebben hem al gecontacteerd.
Korte samenvatting van Mijn Restaurant van 24.03.09: de sollicitatiedag.
Alle koppels kregen mensen van zeer uiteenlopend pluimage over de vloer en daar mochten we gisteren getuige van zijn.
Voor de Bigaro's ziet het er voorlopig rooskleurig uit. Er daagden immers veel mensen op, die duidelijk wat horeca-ervaring hadden. Met gemak werden de rangen gevuld en Ann liep zelfs een oude bekende tegen het lijf, die de taak van sou-chef op zich mag nemen.. Geslaagde sollicitatiedag dus, want zelfs de plaats rechterhand van Tom als Maitre werd vlot gevuld door een spring in 't veld die volgens de Crespoblog nog van zich gaat laten horen.
Dat kan niet gezegd worden van klier-van-de-week Deborah (25). Ze liet tijdens de gesprekken haar fluwelen handschoenen uit en gaf minstens vier opmerkingen over mensen en hun gebit. Zou Deborah nog niet in de spiegel gekeken hebben? Ze beschikt namelijk zelf over malers waar zelfs Regi jaloers op zou zijn. Vooral de zwarte rand boven die voorste tand, ontneemt haar het recht om zo affronterend over andere mensen te praten. Bovendien gaat Jehovorah in de zaal staan, aangezien een Syntra-cursuske niet voldoende lijkt te zijn om in de keuken van een restaurant te staan, waardoor ze beter die piercing achterwege zou laten. Peter Goossens is streng en meestal rechtvaardig, maar door zijn boontje voor de wulpse Deborah wordt dit volledig over het hoofd gezien. Gelijke maten en gelijke gewichten aub, jury!
Voor de rest gebeurde er weinig noemenswaardig... hier een resumeeke:
- Wendy van Turnhout durfde niet echt van zich afbijten tijdens de gesprekken met mogelijke werknemers. Benieuwd of ze in de zaal genoeg ballen zal hebben om een tienkoppige crew in de hand te houden. Die rare oogjes zullen waarschijnlijk meer dan één traantje wegpinken in de komende weken. - De interieurarchitect werd niet echt hartelijk ontvangen door Ann en Tom. Smaken verschillen, kennis van talen ook! - De Gentse-Franse koupe hebben een helrode kleur gekozen om het restaurant op te fleuren. Het deed interieurgoeroe Pinto denken aan de "boîtes" waar hij in de jaren '70-'80 op stap ging. Dit is nu niet meteen de vibe die ik zoek, wanneer ik wil genieten van de zogenaamde Franse keuken. Als extraatje gooiden Ben en Dominique hun eerste chef reeds op straat. Dit nog voor het programma goed en wel begonnen is. Ben's grijns tijdens het afblazen van de eerste chef deed hem met verve op een tweede plaats belanden als klier van de week. - Gaëlle begint minder te letten op haar taal en slikt gewillig... enkele klinkers in. Vintage blijkt trouwens een ruim begrip te zijn. Le Nouveau Classicisme est arrivé.
Opnieuw bij Jensen, dit maal met een andere Vlaamse blikvanger in de zetel: Flipke Dewinter. Hij heeft het over zijn dochter An-Sofie die beter niet zou thuiskomen met iemand van een andere cultuur.
Jensen luistert uiteraard niet naar het verhaal, maar wil zoals bij elke gast, zoveel mogelijk iedereen te kakken zetten.
Blijkt nu toch op de netlog van dochterlief dat ze minder kieskeurig is dan haar vader, wanneer het aankomt op vrienden kiezen. Op de afbeelding zien we dat het Belang (niet dat van Limburg) geen graten ziet in het gebruik van het snoetje van Dewinters dochter in de campagne.
De populaire meidengroep K3 stopt niet, maar "de blonde" van het peuterpoptrio houdt het wel voor bekeken. In een emotionele persconferentie (inclusief pakkend afscheidslied, boehoe) laat Kathleen Aerts ons weten dat ze besloten heeft afscheid te nemen van haar twee boezemvriendinnen: "de rosse" Karen Damen (die Thuram nog aangenaam wist te verrassen tijdens Reginald's laatste bash) en "de zwarte" Kristel Verbeke. Dit om persoonlijke redenen, doch zonder wrok of ruzie.
Hans Bourlon en Gertje Verhulst van "Studio100" overwegen alvast om een reality-reeks te maken waarin ze op zoek gaan naar een "derde K". Wij stellen enkele kandidaten nu reeds aan u voor: - Kate Ryan (op voorwaarde dat ze wat minder terug te vinden is in de Hassletse "Refuge") - Kim Gevaert (op voorwaarde dat ze eerst bevalt) - Koningin Paola (op voorwaarde dat ze Nederlands leert zingen. De teksten echt begrijpen is overbodig aangezien de meest diepgaande lyrics immers handelen over 'kusjesdagen' en verre (in)continenten) - lijst aan te vullen naar eigen smaak en goeddunken.
Wij van de Crespoblog stellen ons de vraag hoe die lege blik van Kathleen ooit vervangen zal kunnen worden. Honderden kleine meisjes en sommige jongetjes, die liever met poppen spelen dan met autootjes, zullen niet weten wat ze zien.
Hier beneden zien we 'for old times sake' een interview met de drie deernes in de show 'Jensen', die immer badinerend zijn gasten ontvangt. Ook K3 ontsnapt niet aan zijn steken onder water.
Extra! Ik moet die Vandeveire niet, maar hier komt hij toch grappig uit de hoek met zijn persiflage op de drie teuten.
Woensdagavond is het zover... een levensbelangrijke match in de strijd om te promoveren naar eerste nationale.
De Kanaries krijgen Lierse voor de kiezen.
Kaartjes voor de wedstijd zijn al lang uitverkocht... de redactie en een deel van de vaste lezers zullen uiteraard aanwezig zijn om de Binken naar de overwinning te schreeuwen. Met dank aan De Witte voor het verkrijgen van tickets in extremis.
Hier beneden een korte impressie van hoe het eraan toe ging op Lierse op tifovlak. Ik verwacht woensdag nog meer vonken!
Extra! Retro: de hoogdagen in '66... schitterende beelden! In '87 klom STVV naar tweede, waarvan ook beelden. Voor de Truiense fans een must om te zien en zeker de moeite waard om de vier delen op t' gemak eens gade te slaan. Als opwarmer voor de wedstrijd tegen Lier kan dat tellen. Met dank aan Sporza.be...
De Britse F1-piloot Damon Hill neemt een journalist mee tijdens een ritje in een Mercedes SL55 AMG.
Enkele quotes: "Mind that hill, Hill!" - "You should do that for a living..." - "Damon Hill makes me sick!" uit diens eigen mond. Uit de mond van de journo komt iets helemaal anders...
