De redactie heet u welkom op de Crespoblog. Ons credo: het bewaren van de goeie smaak! We geven onze commentaar, met een serieuze korrel zout en zijn behoorlijk maatschappij -en mediakritisch. Alles komt aan bod... Humor, epicurisme, een bourgondische aanpak en visie, fait-divers, nieuws zowel lokaal als (inter)nationaal,...
18-03-2009
Twitter
Een tijdje geleden heb ik een Twitter-account aangemaakt. Ik deed het gewoon uit gezonde nieuwsgierigheid, want ik ben een vrij grote leek wanneer het aankomt op ICT en de laatste nieuwe ontwikkelingen op het net. Toch probeer ik gedwee en geheel conformistisch mee te volgen in de golf van hypes die ons de laatste jaren overspoelden. Een mens kan nu eenmaal niet altijd tegen de stroom ingaan, nietwaar?
Dit was volledig overbodig in feite, want met social networks als het prehistorische en inmiddels ter zielen gegane Luk&Miet (RIP), de 2008-hype Smoelenboeken de instant-messaging-dienst MSN heb je eigenlijk al meer dan je handen vol.
Je nickname op MSN vormde zowat de voorloper van wat we nu eindeloos twitteren. Iedereen is bijna constant online, zelfs al zitten we niet achter een PC, Mac of geven we er geen Lapt-op. Dit dankzij 3G-technologiën en Wifi-hotspots allerhande. Toch willen we de kleinste activiteiten, hoe onbenullig ze ook mogen zijn, meedelen aan iedereen en niemand tegelijk.
Een beknopte uitleg vind je hier beneden. Het nuttige wordt bovendien vlotjes aan het aangename gekoppeld, want de Crespoblog zet uiteraard niet zomaar een saai filmpje op het net.
Waar de koks al enkele malen duchtig aan de tand werden gevoeld, was het gisteren eindelijk eens de beurt aan de zelfverklaarde Maîtres om hun kunnen te tonen
Een geschikte leermeester werd gevonden in de persoon van Robby Casteleyn, een garçon met nét dat ietsje meer, die het dekken van een tafel blijkbaar ook nét iets belangrijker vond dan het dekken van euh iets anders
Robby is trouwens "zaaldirecteur" in de museumbrasserie van Peter Goossens (een nevenprojectje van het Hof van Cleve, gehuisvest in het Brussels museum voor schone kunsten).
Meest markante details van de avond:
- Ben de strop, wist te verrassen door een tafelschikking die niet zou misstaan in de refter vant Meiland, compleet met verslenste allerheiligenbloem in plastic potje.Tijdens zijn stage voelde hij zich vol vertrouwen in wat hij zelf zijn natuurlijke biotoop noemde.Over waarom precies hij dan een volledige plateau Campari Orange over een klant zn rug smeet, tastte hij echter zelf in het duister.Bij de juryproef kon hij het niet nalaten een bevallige vrouwelijke klant op een nogal stuntelige wijze het hof te maken.De jury vond het vlot en ongedwongen, bij mij zou hij genomineerd worden voor de djoef op uw muile van de week.
- Wendytje uit Turnhout stond er weer bij alsof ze net was overvallen door 4 grootgeschapen negers.Zoals we eerder al kritisch opmerkten gaat het gebrek aan charme en capaciteiten van deze dame nog voor een ongelooflijke afgang van restaurant t gerecht zorgen.Daarenboven kon ons Wendy de kritiek van de jury (die trouwens niet eens erg afbrekend of bot was) nogal moeilijk verteren, hetgeen resulteerde een nogal infantiele huilbui.
- De Knokse Gaëlle kaapte de overwinning met brio weg.En dat leek trouwens helemaal niet onterecht.Ondanks haar jeugdige leeftijd bleef ze bijzonder rustig onder alle beproevingen, en zo hoorde het Zoals we eerder al kwamen te voorspellen: kandidaten om int oog te houden!
- Rebecca (of wast nu Deborah) maakte een eerder onopvallende beurt: beetje gebrek aan elemantaire tafelkennis, gecompenseerde door een torenhoge motivatie.Het vuurwerk kwam echter van haar zus die, achtergebleven in Diest, op zoek ging naar een geschikte chef.De buren hadden een gouden tip: een topchef die pas terug was ingeweken na een opdracht in het buitenland, en die zijn adelbrieven had verdiend in De Barrier (ja, op zn 18e had hij het daar zelfs tot Chef geschopt!).Deborah (of was het nu Rebecca) bewees hier op schitterende wijze dat ze helemaal geen naïef treesje is en belde prompt naar Houthalen om het alibi te checken Driewerf helaas echter voor onze kok in spé: hij was voor patron Vanderzande een volslagen onbekende.Grandioos ge-owned en epic fail dus, want met de ossestaart tussen de benen koos onze chef in nood het hazenruggenpad!
Last but not least, onze Truiense trots: TommekeTommeke, wat doet ge toch?
We kunnen ons niet van de indruk ontdoen dat er hier toch wat opzettelijke regietrucs uit de kast werden gehaald om Tom er niét zo goed laten uit te komen
Tot driemaal toe moest hij zich verstaanbaar maken in een taal die hij volledig niet beheerste.
Hierdoor kwam de nadruk volledig op zijn stunteligheid te liggen.Feit is natuurlijk dat elke Vlaming geacht wordt beide landstalen min of meer onder de knie te hebben, daar hebben ze bij VTM een punt.Maar om dit nu tot enige onderwerp van onzen Tom zijn proef te bombarderen?Neen, niet fair van de programmamakers.
Daarenboven was de jurycommentaar best wel lovend voor Tom, maar deze terechte positieve noot weerklonk veel te stil Volledig onterecht!
We zullen dan ook met een zeer kritisch oog de komende aflevering bekijken en eventuele verdere subjectieve verslaggeving over onze Truiense kandidaten onmiddellijk afstraffen!
Onze deelnemers van vandaag: twee Britse bompa's die duidelijk iets teveel Hopus of iets dergelijks gedronken hebben.
Dit biertje is bovendien te verkrijgen in het mediastamcafé van de redactie bij uitstek (bij Dirk en Sandy dus). De slagwoorden van het brouwsel: brutus, amarus, flavusque. Voor diegenen die zich de lessen Latijn niet meer herinneren, hier de vertaling: sterk, bitter en blond.
Crespo.
bron filmpje: Skoften.net. bron Hopus: eigen ervaring.
Een paar dagen geleden kregen we op de blog al eens te maken met een Dickface.
Dit kereltje tapt bijna uit hetzelfde vaatje. Door zijn joenkmansbroebels (lees : acne) die duidelijk de letters van het woord Arse vormen, wordt hij enorm gepest op school.
Als er dan een God bestaat, dan is hij hier zwaar en cynisch uit de bocht gegaan.
Deze tien kleine negertjes (behalve Shaquile) doen een roast: dwz een speciaal soort stand-up waarbij de panelleden iemand er serieus doortrekken.
Een beetje te vergelijken met sommige biermomentavonden in café-taverne 't Sportplein, maar dan zonder onze redactie en de frisse pintjes.
Jamie Foxx pownt een andere, om het met de woorden van Agnew te zeggen, pigment-gehandicapte medemens hier live, door de stem van zijn geweten na te bootsen. Rare uitleg? Kijk gewoon even mee!
Wie herinnert zich deze extreme Britney-fan niet (Chris Crocker)? De goede smaak is ver te zoeken, maar hij haalde wel het wereldnieuws als internetfenomeen. Natuurlijk is dit schepsel nog een paar keer verschenen in de media, wat hem alleen maar meer marginaal maakte. Hij/zij had blijkbaar al ervaring als internet-acteur (nieuw beroep, bij gebrek aan echt werk), maar de bewuste clip zou niet geacteerd zijn.
Uiteraard zijn ook hier weer oneindig veel spoofs op gebaseerd, waarvan er eentje hier beneden mogen bewonderen.
Remember this one? Arabiertje op de loopband. Aiaiaiaiiii!
Het internet is vorige week twintig jaar jong geworden. Tijd om enkele tijdloze klassiekers weer op het scherm te toveren op de Crespoblog, dacht ik zo. Lacheeeuuh!
Alweer een schitterend stukje Zonde van de Zendtijd.
De vaste Crespobloglezers zullen wel al weten dat ik geregeld mijn gal spui op de paragnosten-helderzienden-bedriegers-geldkloppers van deze wereld.
Henk en Bert tonen hoe makkelijk het is, om met een beperkte kennis van hoe mensen in mekaar zitten, hen helemaal te "lezen". Ze bevestigen door middel van het volgende reportagetje mijn eerder geplaatste stelling over het onderwerp.
Het is misschien oud nieuws, maar ik wou jullie deze beelden toch niet ontzeggen. In de hoofdrol zien we David Hasselhoff met een schijtezatte kop een hamburger naar binnen wurgen.
Ooit was the Hofster nog mijn idool toen hij in the Knight Rider alle bad guys wist te strikken. De soundtrack vind ik nu nog altijd erg catchy! Nadien heeft hij met Baywatch bakken met geld verdiend. Hij was het brein achter dit rode badpakken spektakel.
Inmiddels is Hasselhof het opperhoofd van de kitscherige 80's geworden en zo te zien aan lager wal geraakt.
Extra: uiteraard circuleren er op het net enkele grappige spoofs van dit schouwspel: de poppenversie, de behind-the-scenes,...
Neem samen met de mannen van Biertijd.com eens een kijkje in het nieuwe Porsche-museum.
De redactie is ooit zelf naar Stuttgart getrokken voor een geleid bezoek in de fabriek. We hadden een persoonlijke gids die op onvervalste Allo-Allo-achtige wijze vakkundig uitleg verschafte. "Zse Mariagge" was bijvoorbeeld het deel in de assemblage, wanneer de motor in de carrosserie geplaatst wordt.
Hallucinante beelden leverde het bezoek op, toen bleek dat medewerkers de Porsches rechtstreeks van de band uitprobeerden in de straten van Stuttgart.
Qua museum was het niet veel soeps in die tijd. Inmiddels hebben de Duitsers beter hun best gedaan en een redelijk investerinkje geleverd.
Zoals jullie allen weten zitten we bij de Crespoblog niet om een primeurtje verlegen.
Regelmatig worden de regionale paginas vant Belangske (lees: Jef Croughs) of Truineer.be (Lees: Raf Vanmechelen) op snelheid geklopt
Vandaag kunnen we jullie met enige trots het definitieve logo voorstellen van de Truiense Bigarreaux, en dit geheel exclusief en volledig dankzij onze goede contacten bij VeeTee-eM!
We zien een redelijk klassiek design, een beetje barok / rococo - achtig vormgegeven... In elk geval bijzonder stijlvol uitgevoerd, een goede start voor een klassevol etablissement!
Dé fuif die in de negentiger jaren in het Truiense de standaard zette was toch wel Hangar 66. Wat begon als de achttienjarigenfuif voor de Truiense jongeren groeide uit tot een megafestijn met alles derop en vooral deraan!
De eerst editie vond plaats in het jaar 1997. De redactie was toen slechts 14 à 15 prille lentes jong, maar schuimde toch al af en toe eens een fuifzaal af. Gelukkig zijn onze melkmuilkes niet terug te vinden op de beelden, maar wie wel kunnen terugzien is onder meer:
- Joël van The Pub (in zijn tijd een legendarisch cafébaas) - Franky de militair (later ook nog uitbater geweest van datzelfde initiatiefnemend café en volgens de geruchten zou hij dolgraag Hangar nieuw leven inroepen. Persoonlijk heb ik op zijn Tropicalparty eens mijn gewicht in bier gewonnen, waardoor mijn b-day-party @ home volledig uit de hand liep) - één van de oprichters David - Voet (in the VIP) - Lange Michel (achter den tap) - Picard (toen nog mét lang haar) - enkele nobele onbekenden, die nog steeds niet volledig uit het uitgaansmilieu verdwenen zijn. - Herbie (RIP) - de early house beats van de nineties
