Hallo!! We zijn terug van vakantie! Een paar weken terug flink ziek geweest met koorts en dergelijke en trainen zat er niet in. Ook omdat we het weekend nadien op vakantie gingen nam ik geen risico's. Op dokters advies me kalm gehouden. Ik voelde me ook erg moe, was het door de antibiotica, of gewoon iets anders, ik weet het niet. Maar allé, vrijdag avond toch de korte wedstrijd (5km) gestart in de Tassche (Ardooie). Ik voelde direct dat het niet goed ging. Ik was wel mee met de eerste groep , maar had een zware ademhaling. Dat ben ik niet gewoon. Na halfweg moest ik er dan ook af. Ik heb dan rustig uitgelopen want achter mij was een groot gat. Ik eindigde als 6e. 's Nachts om 1u uit bed want we vertrokken met Gio, Nele en Laure richting Mont Ventoux voor een weekje. Het was niet de bedoeling om er een zware trainingsweek van te maken, maar echt vakantie te nemen. Ik heb elke morgen wel m'n toertje gelopen tussen 5 en 10 km, maar dat was vooral om het dorp wat ruimer te verkennen. En natuurlijk moesten we de Mont Ventoux ook beklimmen. Ik keek er wel naar uit, maar met vrijdag in m'n achterhoofd wist ik niet hoe ik het zou verteren. De dokter had ook gezegd van verstandig te zijn, en ik wilde niet stoer doen (de jaren van verstand é...). Ik moest ook nog steeds m'n antibiotica nemen. Enfin, we namen de start in Bédoin en ik zocht onmiddellijk een rustig tempo om het toch lang vol te houden. Maar direct voelde ik dat het niet goed zat, de eerste km's waren nog niet eens zo steil en ik had al moeite. Ik zag Gio met z'n 34 van voor soepel ronddraaien, maar mijn 39 (jah, ik ben geen jeanette é) was me iets te zwaar denk ik. Het was afzien en bijten. Ik hing heel laag op m'n fiets om maar te kunnen blijven duwen, terwijl hij mooi bovenaan z'n stuur kon vasthouden. Maar stoppen? No way! Ik had trouwens nergens pijn, maar ik had gewoon geen kracht genoeg om op de steilste stukken mijn verzet te draaien. Ik ademde opnieuw heel zwaar ook. Na een km of 7 probeerde ik regelmatiger te ademen en dit lukte me ook. Ik voelde me beter worden, ik hoorde het ook Sabrine aan de kant zeggen tegen Nele (of omgekeerd), dat ik er precies doorkwam. Ik heb zolang mogelijk dat tempo blijven houden, zonder te versnellen. Wanneer ik me gemakkelijker voelde rijden probeerde ik iets te herstellen en m'n ademhaling te onderhouden. Ik heb vanaf dan eigenlijk een redelijke beklimming gedaan. Enkel de voorlaatste zware km kreeg ik het nog efkes heel lastig, maar de top lag vlak naast me. Ik kwam boven aan in 1u34. Ik was daar dik tevreden mee. Met een betere conditie, meer vertrouwen en ook wetende hoe de berg eruitziet, moet een tijd onder de 1u30 zeker kunnen. Ooit gaan we terug. Ik ga vanaf deze week rustig m'n conditie proberen op te bouwen. Vanaf woensdag is m'n antibiotica uitgenomen en ga ik er weer iets harder tegenaan. Hopelijk kan ik in september en oktober nog iets presteren op een paar loopwedstrijden. Eind augustus zal nog iets te vroeg zijn denk ik.
Na het BK in Kortrijk was het vet van de soep. Ik had me vooraf al voorgenomen om een rustperiode in te schakelen. Ook de wedstrijden mochten iets minder zwaar zijn. Ik heb dan ook een 3-tal dagen niet getraind en op donderdag naar Zeebrugge getrokken om een strandloop te doen. Dat was reeds 2 jaar geleden en de sfeer is toch altijd ontspannender dan op een gewone wedstrijd. Daar de 3 km en de 10 apart vertrokken schreef ik me voor beide in met als bedoeling om de 3 km voluit te gaan en de 10 rustig aan. Op de 3 km zag ik direct een paar kleppers met o.a. Gino Bonte en wist dat een podium moeilijk zou worden. Eens de start gegeven waren er direct 3 man een paar meter voor en ik wou er gaan aanhangen, maar dat ging te vlug. Ik heb die 3 km redelijk afgezien en in de laatste 200 meter kwam er mij nog iemand voorbij en ik kon zelfs niet meer meesprinten. Zo werd ik 5e. Een kwartiertje later startte de 10 km (2 ronden van 5). Ik startte rustig en hoopte nu toch iets meer te genieten van m'n strandloop. En dat lukte ook. Ik kwam halfweg door rond de 40e positie en in de tweede ronde voelde ik m'n benen goed worden. Ik verdapperde iets en kon een snel tempo gemakkelijk volhouden en werd nog 22e.
Dinsdag 21 juli, stratenloop Roeselare. Ik had daar graag goed gelopen, maar het viel iets tegen. De wedstrijd gaat over 5 ronden van ong 3 km. Maar het was nog warm bij de start en een toptijd zat er weer niet in voor mij. Ik nam een goeie start, maar moest vlug de top-10 laten lopen. Ik heb dan m'n eigen tempo gezocht, maar bleef het lastig hebben. Ik lag toen op de 19e plaats. Tot wanneer een donderslag viel, de zon plots verdween en er lichte regen viel. Ik begon er weer in te geloven en kon weer vlotter te lopen. Ook het feit dat m'n ouders aan de kant stonden te roepen gaf mij extra kracht. Ik voelde me sterker worden en schoof beetje bij beetje weer op en eindigde 14e op een half minuutje van de top-10. Achteraf was ik dus toch nog tevreden van m'n 2e wedstrijdhelft.
Woensdag 22 juli, strandloop Koksijde.
Vorige week was m'n strandloop goed meegevallen en ik zou in Koksijde nog eens de 5 km gaan lopen. Daar zou de bezetting wel nog sterker zijn. Enkele jaren geleden heb ik daar ook gelopen en eindigde rond de 30e-40e positie. Vol goeie moed en 'no stress' aan de start. Ik startte iets minder hard dan vorige week op de 3 km. Ik zag er enkele voorbijsnellen maar liet me niet meeslepen. Halfweg was het keerpunt en kon ik inschatten waar ik zat. Ik lag 13e en heb die plaats ook kunnen houden. Ik heb het nooit superlastig gehad. Ik had goed ingedeeld. M'n tijd mocht er ook zijn vond ik. 19min18s op het zand en blijkbaar was het een kleine 6 km.
Misschien denk je wel, hij schrijft rusten na het BK en het enige wat ik zie zijn wedstrijden, maar er zijn weinig trainingen tussen gekomen. Gewoon de zomer goed doorkomen en genieten van een paar wedstrijdjes.
Belgisch kampioenschap duathlon te Kortrijk (10,5/40/7)
Gisteren stond de laatste grote wedstrijd van het voorjaar op de kalender, en niet de minste: het BK te Kortrijk. Na een week van bijna niet trainen en nog niet volledig hersteld van vorige week stond ik toch weer aan de start. Het was prima loopweer vergeleken met vorige weken, maar ellendig en gevaarlijk fietsweer. Ik had de nacht ervoor nauwelijks geslapen, maar was vlug fris tijdens de opwarming met de fiets. Ik weet het, 't klinkt raar é... Het wilde niet stoppen met regenen en ik kon toch ook niet 'koud' aan de start staan. Het parkoer bleek onmiddellijk heel gevaarlijk te liggen, bochtrijk en heuvelachtig. Ook moesten we sommige plaatsen over de witte lijnen die toch ook verraderlijk kunnen zijn wanneer een zebrapad net voor een bocht ligt. Dus voorzichtig zijn was de boodschap! Nu, een half uurtje voor de start m'n fiets in het fietspark gaan plaatsen en nog een paar korte spurtjes om te voelen hoe de benen waren. Tien minuten na de dames mochten wij starten en ik zat direct in een goed ritme. Ik heb de volledige eerste loopproef met 3 keer een steile helling probleemloos kunnen lopen. Het vlotte stukken beter dan vorige week en kwam dan ook na 10,5 km en een kleine 39 minuten de wissel binnen. Daarna de fiets op, eerst goed drinken, een goed tempo zoeken en wachten totdat een groepje zou komen aansluiten. Na goed 2 km waren 5 renners bij mij gekomen en ik probeerde in te pikken. Dit lukte wonderwel heel goed en kon de hellingen vlot nemen. De daaropvolgende afdalingen daarentegen verliepen een stuk moeilijker. Ik moest de beentjes goed ronddraaien om bij te kunnen blijven. Tijdens de tweede ronde kwamen we bij een nieuw klein groepje zodat we met een man of 10 waren. Ik bleef me in 5e-6e positie handhaven en alles verliep zoals de eerste ronde. In ronde drie heb ik dan een kostbaar foutje gemaakt. Na de eerste helling goed genomen te hebben hadden we nog een stuk vals plat en ik liet me wat voorbijsteken in de groep zodat ik achteraan zat. En dan volgde opnieuw zo'n afdaling... ik reed 55-56 km/u en ze reden me zo uit het wiel! Ik kon niet vlugger ronddraaien en weg waren ze. De laatste 15 km op mijn eigen tempo toch redelijk goed uitgereden, maar ik verloor toch wel een paar minuten op die groep waar ik bij zat. Na de 2e wissel mocht (moest) ik nog 7 km lopen. Er liep geen concurrentie kort achter mij en die groep liep ook een stuk voor mij. De fut was eruit en voelde nu toch voor het eerst in de wedstrijd vermoeidheid. Ik verlang naar een korte periode van rust en weinig wedstrijden. Ik ben in het BK als 37e geëindigd, en ik ben daar heel tevreden mee. Vooral na een week van twijfel. Na de wedstrijd hoorde ik toch ook dat er meerdere atleten gevallen zijn op het natte parkoer, dus voorzichtig zijn was inderdaad geen luxe. Joeri Vansteelant is opnieuw belgisch kampioen geworden. Geen verrassing natuurlijk, en het blijft toch een mooie atleet om bezig te zien. In de namiddag streed Gio voor een mooie plaats in de recreatieve duathlon, maar na een goeie eerste loopronde kende hij tegenslag toen na 500 meter iemand z'n achterwiel raakte en een spaak brak, en hij moest opgeven. Dikke pech natuurlijk, maar volgende wedstrijd zal hij extra gemotiveerd zijn!!
Wanneer ik op m'n voorjaar terugkijk, ben ik dik tevreden. Mijn beoogde doelen zijn behaald, en zelfs meer. Vooral mijn PR op de halve marathon en 10 km waren een mooie extra prestatie. Het hoofddoel was natuurlijk m'n marathon in Rotterdam, met kort daarachter de 3 niet-stayerduathlons in Oostende, Ruddervoorde en Wevelgem. Allen voldeden ze aan de vooropgestelde verwachtingen. Nu welverdiende rust en uitkijken naar eind augustus en september. Daar er een paar duathlonwedstrijden niet meer doorgaan (Zele en Tielt), ga ik me op enkele 10 km wedstrijden concentreren. Eerst was m'n doel een goed bakelantcriterium te lopen hier in de streek, maar de avond voor de 1e wedstrijd heb ik met Gio afgesproken om toch naar Halle een duathlonwedstrijd te doen (gisteren beslist na verplichte opgave Gio). Dat zal wel in de kuiten hangen de dag nadien...
Deze week gaat het moeizaam om te trainen. Maandag had ik een leeg gevoel. Geen spierpijn van de wedstrijd, maar futloos gevoel. Ik heb een half uurtje gelopen en 't was mezelf vooruit slepen. Dinsdag heb ik wegens nog steeds hetzelfde gevoel en daaruit volgend geen goesting om te trainen m'n interval laten vallen. Woensdagavond ben ik dan nog eens met Gio het parkoer in Kortrijk gaan lopen en fietsen voor het BK van zaterdag. We hebben het parkoer van de korte afstand afgelegd. Ik had gehoopt om deze 10 dagen heel goed te zijn, maar het voelt toch allesbehalve super aan. Het wordt afzien zaterdag. Na zaterdag ben ik een week in verlof en ga ik weinig of niks doen van sport. Eens de batterijen heropladen...
Gisteren was de grote dag, een niet-stayerduathlon in Wevelgem met als afstanden 10/40/4. Ik was héél nerveus. We hadden het parkoer vorige week reeds verkend, maar ik voelde me toch niet helemaal zeker van m'n stuk. Voor de wedstrijd zat ik rond te trampelen, zei ik niet veel, moesten ze ook niet veel tegen mij zeggen,... Een goed uur voor de wedstrijd m'n fiets uitgehaald en wat losgereden op het tweede deel van het parkoer. Er was wind, maar niet genoeg om een lager profiel van wiel te steken. Dus ik hield het bij mijn 2 ZIPP-808 wielen. Deels ook omdat het mooier oogt natuurlijk. Dan de wedstrijd. Het eerste loopdeel waren 5 ronden van 2 km met een aanloopstrook van ongeveer 500 meter. Ik had me voorgenomen om niet te zot van start te gaan want er stond toch een wedstrijd van meer dan 2 uur te wachten. Maar hoe voorzichtig ik ook startte, het voelde meteen niet heel goed. Het vlotte niet, ik liep niet gemakkelijk. Ik zag ook na 1 ronde dat Gio slechts een 15-tal seconden achter me was terwijl ik toch op 3 minuten had gerekend voor de volledige 10 km. Na twee ronden was dit slechts opgelopen naar 25 seconden. Tijdens de voorlaatste loopronde voelde ik me dan toch beter worden en kwam terug op mijn voorgangers en bleek ook na 10 km dat ik toch zo'n 2 minuten voorsprong had op Gio. Een minuut achter op mijn vooropgestelde schema tov hem, maar toch iets beter dan wat ik na 6 km dacht. Daarna het fietsen. Ik had een goeie wissel en vertrok opnieuw voorzichtig en schakelde vlug een tandje kleiner dan wat ik bij de opwarming deed. Het gaf een beter gevoel en kon het vlot ronddraaien. Aan het keerpunt zag ik Gio komen op zo'n 2 minuten. Hij mocht dus per ronde slechts 30 seconden inhalen tov de vooropgestelde 45 sec/ronde. Maar ik forceerde niks, ik zou wel zien na de eerste ronde wat de verschillen waren. Er zat één hellend stukje in het parkoer waar ik met de tijdritfiets toch wat moeite had. Na de eerste ronde was Gio niet dichter gekomen terwijl hij meestal toch een vlugge starter is. Dat was al goed, op naar ronde 2. Deze verliep gelijk aan de tweede en Gio was 15 sec dichter gekomen. Heel goed voor mij want zo lag ik voor op mijn vooropgesteld schema. Halfweg moest ik 1min30s hebben en ik had er 1min45. Vanaf de derde ronde ging alles toch wat moeizamer maar m'n tempo zakte niet en na ronde 3 was Gio opnieuw zo'n 20 sec dichter gekomen. Ik had dus voor m'n laatste ronde een bonus van 1min25s en wist dat hij dat ook niet meer kon dichtrijden. Op die hellende strook heb ik in de laatste ronde nog flink afgezien en was blij dat ik op 2 km van de wissel weer op de grote baan kwam en opnieuw wat tempo kon maken. Ik kwam voor Gio de wissel binnen en de druk was eraf. Ik was er nochtans van overtuigd dat hij bij me zou komen. De laatste vier km heb ik dan geprobeerd een redelijk tempo te houden. Ten eerste, heel fris was ik niet meer, en ten tweede, voor mij kon ik niemand meer bijhalen en achter me zat Gio op zo'n minuut te lopen. Ik heb flink wat afgezien op m'n eerste niet-stayerkwartduathlon, maar kijk er heel tevreden op terug. Tijdens de wedstrijd voelde het nooit echt super, maar blijkbaar hadden veel atleten last. Het was nochtans niet zo warm als de dagen ervoor, en toch hadden er veel diep moeten gaan. Ik was al blij dat ik de enige niet was...
Deze week heb ik het trainen wat beperkt. Maandag ben ik een 2-tal uur gaan fietsen en daarna een halfuurtje rustig lopen. Het fietsen beviel me goed maar tijdens het lopen werd ik wat dronken in m'n hoofd. Ik had nochtans goed gegeten ervoor. Dinsdag heb ik mijn interval aangepast. M'n pieken heb ik naar 3-5 minuten gebracht maar de snelheid hield ik op 17 km/u. Ik heb ook maar een halfuurtje gelopen want het was veel te warm in de kamer waar de loopband staat. Woensdag ben ik dan 's avond met Gio het loopparkoer van Wevelgem gaan verkennen. Na een 5-tal rondjes van 2 km terug naar huis gekeerd met een goed gevoel. De toertjes liggen me wel. De rest van de week was rusten, eten en drinken! Hopelijk heb ik een goeie dag zondag. Maar ik heb er goed voor getraind, dus het vertrouwen is er wel...
Gisteren, zaterdag, moest ik maar 's middags beginnen werken en zo kon ik 's morgens toch een ritje met de fiets maken. Ik heb rustig een 2-tal uur rondgefietst en had een goeie 50 km op de teller. Vanmorgen had ik afgesproken met Gio om te fietsen. We zouden richting Heuvelland rijden. Om 8u zijn we gestart om zo'n 80 km te fietsen richting zwarte berg en monteberg. Het ging goed. Een paar versnellingen gedaan die me goed bevielen. Een serieuze versnelling van Gio op de monteberg heb ik bewust niet willen volgen. Hij vloog op een groot verzet naar boven. Ik wou vanmiddag nog de Leie-corrida lopen en zag dat efkes niet zitten. En dan nog, op zo'n groot verzet kan ik dat niet. Bij Gio thuis aangekomen voelden de benen heel goed en ik had genoten van de rit. Het was ideaal fietsweer deze morgen en dat zag je ook aan de vele toeristen. Een paar cola's binnengekiept en ik vertrok naar huis want een kleine 2 uur later was al de start van de corrida. Sabrine had reeds het eten klaar en we konden daarna nog rustig vertrekken. De wedstrijd: ik wou vandaag persé die wedstrijd lopen omdat het vandaag warm was. Ik moet vertrouwen krijgen dat ik ook goed kan lopen bij warm weer, want ik vrees hetzelfde voor volgende week. Donderdag geven ze reeds 30°C uit. We waren met een goeie 200 lopers aan de start. Bij het startschot waren direct een 10-15 lopers voor me weg. Maar na de eerste km kon ik één voor één enkele bijhalen zodat ik halfweg de wedstrijd bij de 2e liep. Toen was de eerste reeds 250 meter verder weg. Ik probeerde bij hem te blijven en dat lukte ook tot een fietser bij hem kwam en hij een versnelling inzette. Ik moest lossen, maar kwam na een paar honderd meter terug. Toen zette de fietser en de loper hun 2e versnelling in. Opnieuw moest ik lossen en kon niet meer dichter komen. Het tempo zakte iets maar dat was bij alle lopers zo. Er was geen zuchtje wind en de warmte woog voor iedereen door. Zo eindigde ik derde vandaag. Tijd weet ik niet zeker, maar het was iets rond de 22min30s. Onder de 17km/u maar de snelheden lagen bij allemaal een stuk lager dan gewoonlijk. Ook op de grote wedstrijd (2 ronden) werd een stuk trager gelopen dan vorig jaar. Dus mijn 'warmtetraining' is heel goed meegevallen. Zo kan ik met vertrouwen naar Wevelgem.
Vanavond naar Kuurne afgezakt voor de 5 km. Het weer was uitstekend vergeleken met gisteren en vanmiddag. Ik zag het wel zitten. Er waren 3 wedstrijden die tegelijkertijd vertrokken, nl 2.5 km, 5 km en 15 km. Dus de eerste km's wel gevaarlijk om je op te blazen tussen die 2.5 km-lopers. Didier Verstraete had me voor de start gezegd om bij hen te blijven, althans te proberen. Hij liep de 15 km, maar die mannen lopen boven de 18 km/u. Ik heb het zo'n 2 km volgehouden en toen moesten we er met 2 af, Kobe Witdouck en ik. Halfweg riep Sabrine dat we op plaats 1en 2 liepen voor de 5 km. Ik heb geprobeerd zo lang mogelijk bij te blijven en waagde op 750 meter van de meet zelfs een versnelling maar hij brak niet. Op 400 meter van de aankomst deed hij hetzelfde en ik moest een gaatje laten dat steeds iets groter werd. Hij was duidelijk de sterkste, ik kon niet beter. Maar ik heb wel een goeie compagnon gevonden om me aan op te trekken. Rappe beentjes die kerel, die nu een paar weken wordt getraind door vader Roland. Mijn eindtijd was 16min30s op mijn GPS voor een afstand van 4,9 km. Dus dik tevreden. Morgen werkdag en zondag misschien de leiecorrida? Gio eindigde op de 2.5 km als 6e in een scherpe 8min23s, 27s beter dan vorig jaar.
Deze week iets minder getraind. Maandag heb ik de beentjes stil gehouden, maar dinsdag heb ik m'n interval weer afgewerkt. De eerste 20 minuten verliepen nog beter dan anders, maar de laatste 2 versnellingen zat ik op m'n tandvlees. Ik voelde het de hele dag wel in m'n benen. Woensdagavond ben ik met Gio eens het fietsparkoer van Kortrijk gaan verkennen. Een keer of 4 rondgereden op een lastig, maar heel mooi fietsparkoer. We hebben rustig gereden, en de heuveltjes goed versneld. We zijn gemotiveerd. En dan vandaag wou ik rustig nog 10 km lopen. Ik heb het afgewerkt, maar het liep stroef. Er zat geen fut in! Zware benen...Zou die zon...? Pfft... ik presteer toch niet goed met die zon. Allé, we zullen wel zien morgen. Dan ga ik in Kuurne de 5 km lopen en Gio de 2.5 km. Ze geven warm weer uit, maar ik zal toch proberen een goeie tijd te lopen. 't Is een korte afstand en ga me eens niks aantrekken van de warmte. Misschien loopt het allemaal wel goed... Ik heb nog nooit onder de 17 minuten gelopen op een 5 km (besttijd 17'01").
Vandaag had ik opnieuw wachtdienst voor het werk en wist ik niet of ik zou kunnen lopen. Om 8u30 nog geen oproep gehad en ik trok richting dorpshuis om met AC Guynemer te lopen. We waren met een 15-tal lopers aanwezig. Er werd heel rustig gelopen aan een tempo van 11,3 km/u. Tijd om eens na te praten over de McBride en de Nacht. Na een uur en een kwart en 14 km later kwamen we opnieuw aan bij het dorpshuis. M'n hartslag bleef steeds rond 120 bmp, en m'n kuit verslecht niet. Eigenlijk voel ik bijna geen hinder tijdens het lopen. 't Is vooral na het lopen dat ik een soort spanning voel. Goed stretchen na het lopen doet dan wel deugd. Intussen kreeg ik een oproep op m'n GSM en kon ik aan de slag. Morgen, maandag, staat eigenlijk niks op het programma daar ik waarschijnlijk geen tijd zal hebben om te trainen. Dinsdagmorgen volgt dan opnieuw m'n wekelijkse intervaltraining.
De 'nacht' zit erop. Na mijn goeie tijd in de rembertcorrida een maand geleden hoopte ik om die prestatie te kunnen herhalen en opnieuw binnen de 36 minuten aan te komen. Bij de start had ik Kobe Witdouck gezien die toen een half minuutje voor mij aankwam nadat hij me op km-punt 4 overstak. Ik kon toen niet volgen en dacht van mijn start aan te passen aan zijn tempo omdat hij opnieuw voor 35 minuten ging. Dit ging vlot en we bleven tot km 4 samen en nu moest Kobe lossen. Wat eigenlijk wel spijtig was voor mij want ik kwam zo alleen te staan. Soit, ik probeerde mijn tempo hoog te houden en kwam na 5 km 4 seconden sneller door dan een maand geleden. Op schema dus. De tweede helft werd het iets moeilijker maar ik bleef mijn tempo goed hoog houden. Ik klokte na 10,1 km af in 35min45s (31e op ong. 1700 deelnemers). Een 10-tal seconden langzamer dan een maand geleden, maar volgens m'n GPS was het ook 120 meter verder vandaag. Ik heb daarnet de uitslag van de corrida en de nacht eens bij mekaar gehouden en de atleten die beide wedstrijden meeliepen hebben vandaag gemiddeld zo'n 40 seconden langer gelopen dan de corrida. Ik vandaag 10 seconden, dus ik mag zeker niet klagen. Volgende keer proberen om een 10 km aan 17 km/u te halen (vandaag 16,9). Morgen volgt een verkenningsritje met Gio naar Wevelgem voor ik ga werken. Gio heeft trouwens zelf een sterke tijd neergezet, 39min35 sec.
Ik ervaar dikwijls de moeilijke overgang van het fietsen naar het lopen in een duathlonwedstrijd. Daarom heb ik besloten nu en dan een wisseltraining in te schakelen. Geen grote afstanden lopen en fietsen maar toch redelijk voluit gaan. Ik ben dan ook vandaag opnieuw op m'n tijdritfiets geklommen om 40 minuten goed te fietsen, ik haalde een gemiddelde van 35.4 km/u maar moest veel inhouden om over te steken. Ik reed constant tussen 36,5 en 39 km/u afhankelijk van de wind. Eens thuis onmiddellijk mijn loopschoenen aangetrokken om een toertje van 5,6 km te lopen. Eerste km voluit (haalde 16,5), 2e rustig, 3e km voluit (haalde 17,2), 4e rustig, 5e km voluit (haalde 17.3) en dan nog paar minuten uitlopen. Ik denk dat ik toch wat ga moeten opletten, want ik voel m'n blessure van de marathon weer lichtjes in de rechterkuit. Morgen in Torhout nog overleven en dan een weekje meer fietsen en het lopen (vooral snelheid) iets minderen volgende week.
Maandag ben ik 2,5 uur met de fiets gaan trainen. De benen voelden niet moe. Ik voel wel dat ik fietskilometers tekort kom en zeker ook wat snelheid. Kortom, er moet aan gewerkt worden. Dinsdag heb ik dan mijn intervaltraining op de loopband gedaan en de snelheid met een halveke opgedreven. Het ging goed. Ik had meer last van een blaar dan van de snelheid. Hopelijk kan ik die conditie in het lopen nog een maand vasthouden tot half juli. Dan zitten de belangrijkste duathlons voor mij erop (Wevelgem en Kortrijk). Vandaag had ik na het werk weinig tijd want om 8u kwamen we met de bestuursleden van AC Guynemer samen. Maar in anderhalf uur kan je toch nog een tijdritje doen dacht ik. Ik heb een goed uur 'volle gaze' gegeven en had net geen 39 km op de teller (37.9km/u). Met dat velootje kan ik toch nog iets meer dan met mijn gewone koersfiets (het zit ook deels tussen de oren). Het waren wel allemaal rechte stroken waardoor ik weinig moest inhouden, maar toch... een opsteker voor Wevelgem. Natuurlijk moet ik daar eerst 10 km lopen voor ik die 40 km mag fietsen...
Gisteren zijn we naar zee getrokken om in het zand te spelen. Ideaal om een dag niet aan wedstrijden te denken. Maar de warmte deed me toch nerveus worden. Na een lekker stukje vlees op de barbecue bij Gio ben ik toch redelijk rustig gaan slapen. En... vanmorgen werd ik wakker met tiktiktik op het dakvenster! Het regende!!! Mijn gebeden werden aanhoord! De hele morgen met een smile op mijn gezicht naar Ieper getrokken. Ik zag het opnieuw zitten om een aanval te doen op mijn PR. Eens gestart zocht ik via mijn GPS mijn gewenste starttempo en keek naar niemand om, om me toch niet te vergalloperen in de eerste km's. Dit ging vlot en er werd na 3 km een klein groepje gevormd met Ann Parmentier die een tempomaker meehad. Ze liepen het tempo om in 1u19 aan te komen. Ideaal! Al snel werd het groepje toch uitgedund naar ons drie. Tot km-punt 10 bleef dit tempo constant. Maar na de bevoorrading voelde (en zag ik ook) dat het tempo iets zakte. Ik probeerde door mee aan kop te lopen om het tempo opnieuw iets de hoogte in te brengen en dat lukte ook, maar ik voelde ook direct het verschil, ik moest meer moeite doen en na een paar km hing ik terug achter de haas. Maar het tempo zakte ook meteen iets. Niet veel, maar mijn 1u19 kwam in het gedrang. Na km-punt 15 probeerde ik dan ook alleen op pad te gaan, maar snel bleek dat ik niet veel vlugger liep. Ik liep constant tussen 16,0 en 16,2 op mijn GPS en zag mijn gemiddelde op 16,1 steken. En gezien een halve marathon aan 16km/u een tijd van 1u18min45s opleverd probeerde ik dit ook zo te houden. De laatste km ging in en ik zat nog steeds op 16,1. Ik kreeg vleugels en liep zowaar bijna 17 km/u. Maar het bleef duren...op mijn GPS was de afstand 21,1...21,2...en op het eind 21,3 km en een tijd van 1u19min04s (21e op 919 deelnemers). Het eerste moment lichtjes ontgoocheld voor die 5 seconden. Maar nadien toch tevreden met mijn nieuw record. Weliswaar slechts 20 seconden eraf, maar ik heb zelden zo'n constante wedstrijd gelopen. Aan de aankomst voelde ik me direct ok. Iets later kwam ook Gio aan in een sterke 1u28min30s! Op naar vrijdag in Torhout...iets korter...iets vlugger...
Deze week heb ik zoals beloofd nog niet veel getraind. Dinsdag zoals gebruikelijk mijn intervaltraining. Het is goed verlopen en ik denk eraan om volgende week mijn snelheid met 0.5 km/u te verhogen bij de pieken van 1 minuut. De pieken van 2 en 3 minuten hou ik op 18 km/u. Tussen de pieken zak ik steeds 1 minuut af naar 12 km/u om de hartslag te doen zakken. Dit zo gedurende 40 minuten. Woensdag heb ik dan een half uurtje losgelopen om te voelen hoe de benen waren. En die voelden OK! Vandaag was een rustdag en morgen nog eens 40 minuutjes rustig aan. Voor zondag... vorige maand had ik vooropgesteld om tussen 1u20 en 1u22 te kunnen aankomen. Maar de laatste weken denk ik steeds meer aan mijn PR van 1u19min24s die ik reeds 3 jaar geleden gelopen heb. Ze geven wel weer warm weer uit voor zondag, maar de benen voelen goed, en het vertrouwen en de wil is er ook om mijn record te breken. Ik ga in ieder geval aan de start staan met als doel onder mijn PR te duiken, maar indien het niet lukt (of zelfs helemaal tegenvalt), het was vooraf niet echt een doel van me. De McBride is nog steeds een springplank naar de duathlon in Wevelgem over 3 weken waar ik goed wil zijn.
Zaterdag ben ik dus naar Rollegem-Kapelle getrokken om met Jolien naar een toptijd te lopen. Ze had graag de 4,5 km in 18 minuten gelopen en het is haar ook gelukt, 16min46s denk ik. Sterk gelopen Jolien! En denk er volgende wedstrijd maar aan tijdens het lopen. Je hebt nu reeds 2 wedstrijden (ook Oostende) bewezen dat je sterk kan lopen. Vertrouwen hebben en niet te vlug content zijn é! Daarna stond Gio aan de start om een sterke 13 km te lopen en ik dacht, waarom niet meelopen? Sabrine schreef me in en we waren opnieuw vertrokken. Hij liep de 13 km in 52min45s. Opnieuw een sterke tijd. Voor mij was dit natuurlijk ook een heel goeie training met het oog op volgende week zondag (McBriderun). Zondag zijn we met AC Guynemer rustig 14 km gaan lopen aan 11,3 km/u. De benen voelen goed maar deze week probeer ik het toch rustig aan te doen. Vandaag rust! Donderdag...rust! Zaterdag...rust! Man...man...man... Sabrine gaat content zijn...
Donderdag had ik een ferm zwak momentje... van mijn orgel gedraaid! Gelukkig was Sabrine nog thuis om me letterlijk bij mijn positieven te slaan. Ik had nochtans woensdag geen zotte training gedaan en goed geslapen 's nachts. Misschien de opeenvolging van wedstrijden, trainingen en de nervositeit die begint door te wegen...? Donderdag was ik de hele dag niks meer waard. Normaal zou ik vrijdagavond in Zwevezele een 5 km-wedstrijd lopen. 's Morgens had Sabrine voor de zekerheid mijn sporttas in de koffer gestoken (elk kent zijne zot é). 's Middags eens goed gegeten en in de namiddag kwam ik er precies door. Dan ben ik toch naar Zwevezele afgezakt om eerst eens een testloopje te doen. Dat viel goed mee, en ik schreef me in. Eens aan de start zag ik dat de concurrentie niet zo groot was. Een paar lopers waar ik een paar jaar geleden mee moest kampen en de rest kende ik niet, dus een podium zat erin. De wedstrijd liep over 2 ronden. Eens gestart zat ik direct in een goed ritme en keek waar de concurrentie liep. Maar ze waren na 200 meter al aan het bekketrekken en ik voelde dat ik niet moest wachten. Zonder echt te versnellen liep ik weg en na 1 ronde liep ik reeds een straat voor. Ik kwam door in 8min15s. De tweede ronde heb ik niks meer geforceerd (ik vind dat ook moeilijk wanneer er niet direct iemand in de buurt loopt) en vlot uitgelopen. Mijn eindtijd was 17min01s. Mijn eerste overwinning van het jaar, het mocht wel iets spannender vond ik. Maar goed, het doet eens deugd om te winnen. Vandaag ga ik naar Rollegem-Kapelle om Jolien te 'hazen' op de 4,5 km. En dan een weekje rustig aan en recupereren voor de McBride-run van volgende zondag.
Nog niet helemaal bekomen van maandag heb ik gisteren naar wekelijkse gewoonte toch mijn intervaltraining op de loopband afgewerkt. En ik moet zeggen, het viel best mee. Ik wou persé een goeie training om m'n mindere wedstrijd te vergeten. Vandaag ga ik nog een goeie 2 uur fietsen want maandag was dit toch niet schitterend... Ik ga vanaf nu 1 fietstraining toevoegen per week afhankelijk van de wedstrijden in het weekend.
Duathlon Elsegem...nie goed... Ik zag het 's morgens goed zitten, de benen voelden goed en ik had er goesting in. De zon zou wel eens een spelbreker kunnen worden. Er was redelijk wat wind, maar het was een stayerwedstrijd, dus dat viel wel mee. De verhouding lopen/fietsen was wel anders vergeleken met andere wedstrijden,nl 3/32,5/3. Dus ik moest een goeie eerste loopbeurt maken om zo misschien in een groepje aan te pikken. Dit lukte heel goed, want ik kwam met veel sterkere atleten de wisselzone binnen. Maar de zon had me vlug te pakken. Eens op de fiets voelden m'n benen als lood en ik zag er al direct een paar voorbij vlammen. Er kwamen drie andere af, ik dacht inpikken, maar de benen bleven protesteren. Toen zag ik in de verte nog een groepje met de mannen waar ik meestal bij zit op een half minuutje. Ik dacht benen laten rusten en inpikken wanneer ze bij me zijn. Eindelijk...dit lukte me wel, maar intussen toch een 40-tal seconden verspeeld. De eerste 3 ronden van de 5 ging het redelijk goed, maar het liep niet over... Ik probeerde afkoeling te zoeken door schaduw op te zoeken (maar die was er bijna niet) en water over me te gieten. Intussen was er een groepje met daarin Gio op komst. Halfweg de laatste fietsronde kwamen ze aansluiten. Dit was wel iets later in de wedstrijd dan ik gedacht had. Deze omvangrijke (ongeveer 15 man) groep ging ook samen de wisselzone binnen. Na een goeie wissel kon ik proberen iets goed te maken met het lopen, maar het vat was leeg. Ik kon geen tempo meer maken, ik liep nog 14,5km/u. Gelukkig moest ik tegen niemand meer sprinten, het zou dodelijk geweest zijn. Ik eindigde als 25e op 110 deelnemers (Gio 27e op half minuutje). Niet slecht, maar een top-20 moest gekund hebben. Maar allé, niet bij de pakken blijven zitten...trainen...trainen...trainen... (zie ook foto's)
Vrijdagavond ben ik naar Harelbeke afgezakt. Een paar jaar geleden heb ik daar enkele wedstrijden meegelopen in dat criterium, maar de wedstrijd aan het 'Eiland' kende ik nog niet. Het viel me direct op dat het draaien en keren zou worden. Paadjes en wegeltjes, voetpad op, voetpad af... zo 11,28km verdeeld over vier ronden. Dan de wedstrijd zelf... Na de start werd er onmiddellijk een kopgroepje gevormd van een man of 8 en ik kon me daar net bij aansluiten. We voelden direct dat Mario Vanacker (van ons AC Guynemer) de sterke man was. Na een halve ronde moesten er dan ook al een paar lopers af, maar ik kon volhouden tot net voor de tweede ronde. Ze waren met vier weg. Dus top-5 lag binnen bereik (wat sterk is in dat criterium). De tweede ronde kon ik mijn eigen tempo lopen en dat ging goed, maar de derde ronde was opnieuw zoals een paar weken geleden in Jabbeke... proberen mijn tempo hoog te houden maar er niet in lukken. Toen kwamen 2 lopers (Frederik Creupelandt en Hans Detavernier) terug aansluiten. Net iets te vroeg voor mij, want een halve ronde later kwam ik er weer door maar Hans liep zo'n 10 seconden voor mij. Ik kon redelijk vlot weer weglopen van Frederik maar kwam geen meter dichter bij Hans. Ik ben dus als 6e aangekomen in 39min54s (16,962km/u). De wedstrijd werd vlot gewonnen door een zeer sterke Mario Vanacker. Proficiat é!
Ik ben Fieuw Christoph
Ik ben een man en woon in Poelkapelle (West-Vlaanderen) en mijn beroep is Klinisch Laborant.
Ik ben geboren op 08/04/1975 en ben nu dus 49 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Duathlon.
Ik ben reeds 17 jaar samen met Sabrine Matthijs en we hebben één zoontje Tibo (7 jaar).
Ik ben lid van KTDC (Kortrijkse Triathlon en Duathlon Club) en AC Guynemer uit Poelkapelle.
 "Wink"){kind=icon}
