Gisteren ben ik naar Lembeke getrokken voor een winterduathlon. Normaal gezien zou ik naar Ieper een loopwedstrijd meedoen, maar in Ronse kwamen ze rond met strooibriefjes voor de bossenduathlon en ik zag dat Gio geïnteresseerd was. Een weekje nagedacht en ik schreef me in. Sabrine kon niet mee omdat ze schoolverplichtingen had, dus ik had slechts mijn supersupporter Tibo mee. Ginds aangekomen hebben we het fietsparkoer eens verkend. Het liep (reed) bij mij voor geen meter, er zat geen fut in. Maar ik heb dat nog soms, en dan rij ik toch een goeie wedstrijd. Dus, niet panikeren. Ook bij het loslopen een twintigtal minuten voor de wedstrijd liep het stroef. Gio had precies hetzelfde gevoel, we leken allebei tegen ons goesting te moeten starten. Dan de wedstrijd 2,5/20/2,3. Het lopen verliep volledig in het bos, en het fietsen was zo'n 80% onverhard. Dus het was echt wel een winterduathlon. Mooi parkoer trouwens, het lag er door de regen wat vettig bij, maar het was goed berijdbaar. Eens de start genomen voelden de eerste meters redelijk goed aan, en na een paar honderd meter kon ik zelfs opschuiven. Maar na een goeie km bleef ik precies steken. Ik had nochtans niet het gevoel van te forceren in 't begin. Ik vertraagde niet echt, maar het gevoel was slecht. Dan de wissel binnen. Deze verliep opnieuw niet erg vlot en ook bij het opstappen van de fiets bleef het duren voor ik in m'n klikpedaal zat. Ik had intussen al gemerkt dat Gio op komst was in de wissel en hij zou niet wisselen van schoenen. Bleek later dat hij supersnel wisselde en na een halve ronde kwam hij al aangevlogen. Op het einde van de eerste ronde kwam hij over mij om iets later te versnellen. In een mum van tijd zag ik hem niet meer rijden. Het was niet dat ik kraakte of moest vertragen, ik reed de ganse wedstrijd hetzelfde tempo, maar bijlage niet snel genoeg. Ik had het gevoel dat ik niet in het rood (of tegen het rood) kon gaan. Wanneer ik probeerde meer snelheid te maken moest ik vlug gas terug nemen. De benen werkten niet mee. Ik kon bij niemand echt aanklampen en verloor zo heel wat plaatsen. Ik kwam als 76e van de 128 starters in de wissel en Gio was al bijna halfweg z'n tweede loopronde. Ik probeerde nog wat goed te maken tijdens het lopen door toch een vlot tempo te zoeken. Super ging het niet maar ik kon toch nog als 59e aankomen. Jaja, ik ben geklopt! Ondanks wat mindere benen heeft Gio toch een mooie wedstrijd afgelegd! Wat zal dat geven wanneer hij de goeie benen meebrengt naar de wedstrijd??! Ik mag er niet aan denken...
Vandaag ben ik met AC Guynemer een 17-tal km gaan loslopen en de benen voelden wel ok.
Na de trimardloop vorige week heb ik mezelf een weekje rust gegund. Zaterdag moest ik werken, maar slechts vanaf 11u00. Zo kon ik toch starten voor een mountainbiketochtje in de Vijfwegen. Het was de eerste keer dat ze ginder een mountainbiketocht organiseerden, en ik moet zeggen dat het een schitterend parkoer was. Ik kon maar de 30 km meedoen wegens tijdgebrek, maar we hadden zeker 80% onverhard. De ondergrond was nog redelijk hard, maar het bovenste laagje lag wat vettig van de hevige regen de laatste dagen, maw hier en daar erg glad.
Vandaag, zondag, ben ik opnieuw gaan mountainbiken met Gio. Deze keer naar Waregem voor 50 km. Er was nog één grotere toer, maar voor mij is 50 km met de mountainbike meer dan genoeg. Ik begon mijn rug al goed te voelen. Het parkoer was niet te vergelijken met gisteren. Iets meer op de gewone weg, maar vooral ook meer op en neer. Het ging goed, maar een supermountainbiker word ik wel nooit. Geen durf genoeg, en ook geen kracht genoeg denk ik. Maar ik doe het wel graag, zolang ik mijn tempo kan rijden. Volgende week doe ik nog eens een winterduathlon mee in Lembeek. Spijtig genoeg is het erg weinig lopen, zodat het bijna een mountainbikewedstrijd wordt, maar ik geef (zoals altijd) het volle pond! Gio (sterke mountainbiker) is er ook, wordt dit mijn eerste nederlaag...?? Spanneeeeend!!
Naar jaarlijkse traditie starten we met AC Guynemer vanaf de eerste zondag van oktober met onze gezamenlijke wandel- en looptochten. Er worden iedere week andere ronden in Poelkapelle gelopen (gewandeld) over een afstand van 5-6 km. Het aantal rondjes is vrij te kiezen naargelang de conditie, tijd of goesting. Vandaag heb ik 3 rondjes gelopen van 5,4 km waarvan we de eerste ronde steeds heel rustig in groep afleggen (ong. 11 km/u). De tweede ronde drijven we het tempo iets op om dan de derde ronde opnieuw rustig aan te lopen. We waren met meer dan 90 voor onze startdag, wat toch een succes mag genoemd worden voor ons dorp. Ik had van Krista Noyez gehoord dat er vanmiddag een veldcross was te Menen en na overleg met de vrouw ben ik naar daar afgezakt. Eigenlijk voor de leute want ik doe zelden mee aan een veldcross. Maar het viel geweldig goed mee. Er werd zo'n 4 km afgelegd in een wei die gemakkelijk liep, maar wel heel bochtrijk was. Er waren ook een paar korte hellingkjes per toer (6 toeren). Eens gestart probeerde ik me in het spoor van Lieven Demeester te zetten, wetende dat hij een sterke veldloper is. We waren na 1 ronde samen doorgekomen en de nummer 3 en 4 liepen al op zo'n 20 meter. In de 2e ronde moest ik Lieven laten gaan maar probeerde toch uit te lopen op de nummers 3 en 4. Dit lukte me wel en vanaf dan kon ik eigenlijk vooral controleren. Lieven was zeker niet meer te pakken, integendeel, hij liep nog uit, en ikzelf kon ook nog afstand nemen zonder in het rood te gaan. Zo nog enkele rondjes en als 2e over de finish. Mijn eerste keer op een podium van een veldcross! Tof é?
Vandaag zijn we naar de Madonna getrokken, daar stond de 3e wedstrijd van het Bakelandtcriterium op het programma. Dus opnieuw een thuiswedstrijd. Voor de 10 km-wedstrijd waren er nog jeugdwedstrijden waar Tibo aan de start stond. Hij had de dag voordien nog met z'n maatje Sebe geoefend. Maar...het noodlot sloeg toe!! Bij de start werd Tibo omvergeduwd. Gelukkig was de oma van Sebe er om met hem mee te starten, en hij heeft de wedstrijd (lichtjes wenend) uitgelopen!! Da's karakter hebben é?! Proficiat manneke! Dan de 10 km-wedstrijd, verdeeld over 3 ronden. Er stond veel wind, op een paar stroken van het parkoer blies het heel hard! Maar het regende niet meer, en ik heb toch liever veel wind dan veel zon voor een loopwedstrijd. Er stonden enkele sterke lopers aan de start, en dit voor een eerste editie. Toen ik de startlijst zag zou een top-10 misschien net lukken. Er waren zeker al acht atleten die een stuk vlugger lopen dan mij, en dit bleek al zo in de eerste ronde. Twee koplopers, Davy Stieperare en Didier Verstraete, kort gevolgd door Mario Vanacker. Dan volgde een 5-tal lopers. Ik heb geprobeerd om erbij te blijven, maar dit lukte me niet. Dan volgde een 3-tal waar ik wel bij kon blijven. Na de eerste ronde moest één iemand eraf, maar intussen kwam Geert Deruddere aansluiten. We bleven bijna de volledige wedstrijd samen. Eén jongen (Pieter Vanroose) deed veel kopwerk, en maakte dikwijls tussensprintjes. Ik kon steeds volgen, Geert liet altijd een gaatje, maar kwam steeds terug. In de laatste ronde volgde opnieuw een prik en Geert was er definitief af. Het werd een lastige wedstrijd. Maar de supporters bleven roepen! In de laatste 400 meter had Pieter zelfs nog de energie om een flinke eindsprint te lanceren en ik moest eraf. Ik zou 10e worden. Maar na de aankomst kwam het prettigste nieuws, ik had m'n PR gelopen op de (exact gemeten volgens GPS) 10 km, 35min30s! Met dit weer ben ik daar heel tevreden mee. Vanaf vandaag wordt het iets rustiger, vooral in m'n trainingen. Er volgen dit jaar wel nog enkele wedstrijden, maar vooral met als doel niet helemaal stil te vallen. Ik moet iets hebben om naar uit te kijken, dan vlotten de trainingen ook meer. Nog een dikke proficiat aan Mario Vanacker, Tom Willemyns en Lode Deltour, de organistaroren van de éérste Trimardloop, want alles verliep vlekkeloos en het parkoer was tof om te lopen.
Ik ben Fieuw Christoph
Ik ben een man en woon in Poelkapelle (West-Vlaanderen) en mijn beroep is Klinisch Laborant.
Ik ben geboren op 08/04/1975 en ben nu dus 50 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Duathlon.
Ik ben reeds 17 jaar samen met Sabrine Matthijs en we hebben één zoontje Tibo (7 jaar).
Ik ben lid van KTDC (Kortrijkse Triathlon en Duathlon Club) en AC Guynemer uit Poelkapelle.
