Na het BK in Kortrijk was het vet van de soep. Ik had me vooraf al voorgenomen om een rustperiode in te schakelen. Ook de wedstrijden mochten iets minder zwaar zijn. Ik heb dan ook een 3-tal dagen niet getraind en op donderdag naar Zeebrugge getrokken om een strandloop te doen. Dat was reeds 2 jaar geleden en de sfeer is toch altijd ontspannender dan op een gewone wedstrijd. Daar de 3 km en de 10 apart vertrokken schreef ik me voor beide in met als bedoeling om de 3 km voluit te gaan en de 10 rustig aan. Op de 3 km zag ik direct een paar kleppers met o.a. Gino Bonte en wist dat een podium moeilijk zou worden. Eens de start gegeven waren er direct 3 man een paar meter voor en ik wou er gaan aanhangen, maar dat ging te vlug. Ik heb die 3 km redelijk afgezien en in de laatste 200 meter kwam er mij nog iemand voorbij en ik kon zelfs niet meer meesprinten. Zo werd ik 5e. Een kwartiertje later startte de 10 km (2 ronden van 5). Ik startte rustig en hoopte nu toch iets meer te genieten van m'n strandloop. En dat lukte ook. Ik kwam halfweg door rond de 40e positie en in de tweede ronde voelde ik m'n benen goed worden. Ik verdapperde iets en kon een snel tempo gemakkelijk volhouden en werd nog 22e.
Dinsdag 21 juli, stratenloop Roeselare. Ik had daar graag goed gelopen, maar het viel iets tegen. De wedstrijd gaat over 5 ronden van ong 3 km. Maar het was nog warm bij de start en een toptijd zat er weer niet in voor mij. Ik nam een goeie start, maar moest vlug de top-10 laten lopen. Ik heb dan m'n eigen tempo gezocht, maar bleef het lastig hebben. Ik lag toen op de 19e plaats. Tot wanneer een donderslag viel, de zon plots verdween en er lichte regen viel. Ik begon er weer in te geloven en kon weer vlotter te lopen. Ook het feit dat m'n ouders aan de kant stonden te roepen gaf mij extra kracht. Ik voelde me sterker worden en schoof beetje bij beetje weer op en eindigde 14e op een half minuutje van de top-10. Achteraf was ik dus toch nog tevreden van m'n 2e wedstrijdhelft.
Woensdag 22 juli, strandloop Koksijde.
Vorige week was m'n strandloop goed meegevallen en ik zou in Koksijde nog eens de 5 km gaan lopen. Daar zou de bezetting wel nog sterker zijn. Enkele jaren geleden heb ik daar ook gelopen en eindigde rond de 30e-40e positie. Vol goeie moed en 'no stress' aan de start. Ik startte iets minder hard dan vorige week op de 3 km. Ik zag er enkele voorbijsnellen maar liet me niet meeslepen. Halfweg was het keerpunt en kon ik inschatten waar ik zat. Ik lag 13e en heb die plaats ook kunnen houden. Ik heb het nooit superlastig gehad. Ik had goed ingedeeld. M'n tijd mocht er ook zijn vond ik. 19min18s op het zand en blijkbaar was het een kleine 6 km.
Misschien denk je wel, hij schrijft rusten na het BK en het enige wat ik zie zijn wedstrijden, maar er zijn weinig trainingen tussen gekomen. Gewoon de zomer goed doorkomen en genieten van een paar wedstrijdjes.
Belgisch kampioenschap duathlon te Kortrijk (10,5/40/7)
Gisteren stond de laatste grote wedstrijd van het voorjaar op de kalender, en niet de minste: het BK te Kortrijk. Na een week van bijna niet trainen en nog niet volledig hersteld van vorige week stond ik toch weer aan de start. Het was prima loopweer vergeleken met vorige weken, maar ellendig en gevaarlijk fietsweer. Ik had de nacht ervoor nauwelijks geslapen, maar was vlug fris tijdens de opwarming met de fiets. Ik weet het, 't klinkt raar é... Het wilde niet stoppen met regenen en ik kon toch ook niet 'koud' aan de start staan. Het parkoer bleek onmiddellijk heel gevaarlijk te liggen, bochtrijk en heuvelachtig. Ook moesten we sommige plaatsen over de witte lijnen die toch ook verraderlijk kunnen zijn wanneer een zebrapad net voor een bocht ligt. Dus voorzichtig zijn was de boodschap! Nu, een half uurtje voor de start m'n fiets in het fietspark gaan plaatsen en nog een paar korte spurtjes om te voelen hoe de benen waren. Tien minuten na de dames mochten wij starten en ik zat direct in een goed ritme. Ik heb de volledige eerste loopproef met 3 keer een steile helling probleemloos kunnen lopen. Het vlotte stukken beter dan vorige week en kwam dan ook na 10,5 km en een kleine 39 minuten de wissel binnen. Daarna de fiets op, eerst goed drinken, een goed tempo zoeken en wachten totdat een groepje zou komen aansluiten. Na goed 2 km waren 5 renners bij mij gekomen en ik probeerde in te pikken. Dit lukte wonderwel heel goed en kon de hellingen vlot nemen. De daaropvolgende afdalingen daarentegen verliepen een stuk moeilijker. Ik moest de beentjes goed ronddraaien om bij te kunnen blijven. Tijdens de tweede ronde kwamen we bij een nieuw klein groepje zodat we met een man of 10 waren. Ik bleef me in 5e-6e positie handhaven en alles verliep zoals de eerste ronde. In ronde drie heb ik dan een kostbaar foutje gemaakt. Na de eerste helling goed genomen te hebben hadden we nog een stuk vals plat en ik liet me wat voorbijsteken in de groep zodat ik achteraan zat. En dan volgde opnieuw zo'n afdaling... ik reed 55-56 km/u en ze reden me zo uit het wiel! Ik kon niet vlugger ronddraaien en weg waren ze. De laatste 15 km op mijn eigen tempo toch redelijk goed uitgereden, maar ik verloor toch wel een paar minuten op die groep waar ik bij zat. Na de 2e wissel mocht (moest) ik nog 7 km lopen. Er liep geen concurrentie kort achter mij en die groep liep ook een stuk voor mij. De fut was eruit en voelde nu toch voor het eerst in de wedstrijd vermoeidheid. Ik verlang naar een korte periode van rust en weinig wedstrijden. Ik ben in het BK als 37e geëindigd, en ik ben daar heel tevreden mee. Vooral na een week van twijfel. Na de wedstrijd hoorde ik toch ook dat er meerdere atleten gevallen zijn op het natte parkoer, dus voorzichtig zijn was inderdaad geen luxe. Joeri Vansteelant is opnieuw belgisch kampioen geworden. Geen verrassing natuurlijk, en het blijft toch een mooie atleet om bezig te zien. In de namiddag streed Gio voor een mooie plaats in de recreatieve duathlon, maar na een goeie eerste loopronde kende hij tegenslag toen na 500 meter iemand z'n achterwiel raakte en een spaak brak, en hij moest opgeven. Dikke pech natuurlijk, maar volgende wedstrijd zal hij extra gemotiveerd zijn!!
Wanneer ik op m'n voorjaar terugkijk, ben ik dik tevreden. Mijn beoogde doelen zijn behaald, en zelfs meer. Vooral mijn PR op de halve marathon en 10 km waren een mooie extra prestatie. Het hoofddoel was natuurlijk m'n marathon in Rotterdam, met kort daarachter de 3 niet-stayerduathlons in Oostende, Ruddervoorde en Wevelgem. Allen voldeden ze aan de vooropgestelde verwachtingen. Nu welverdiende rust en uitkijken naar eind augustus en september. Daar er een paar duathlonwedstrijden niet meer doorgaan (Zele en Tielt), ga ik me op enkele 10 km wedstrijden concentreren. Eerst was m'n doel een goed bakelantcriterium te lopen hier in de streek, maar de avond voor de 1e wedstrijd heb ik met Gio afgesproken om toch naar Halle een duathlonwedstrijd te doen (gisteren beslist na verplichte opgave Gio). Dat zal wel in de kuiten hangen de dag nadien...
Deze week gaat het moeizaam om te trainen. Maandag had ik een leeg gevoel. Geen spierpijn van de wedstrijd, maar futloos gevoel. Ik heb een half uurtje gelopen en 't was mezelf vooruit slepen. Dinsdag heb ik wegens nog steeds hetzelfde gevoel en daaruit volgend geen goesting om te trainen m'n interval laten vallen. Woensdagavond ben ik dan nog eens met Gio het parkoer in Kortrijk gaan lopen en fietsen voor het BK van zaterdag. We hebben het parkoer van de korte afstand afgelegd. Ik had gehoopt om deze 10 dagen heel goed te zijn, maar het voelt toch allesbehalve super aan. Het wordt afzien zaterdag. Na zaterdag ben ik een week in verlof en ga ik weinig of niks doen van sport. Eens de batterijen heropladen...
Gisteren was de grote dag, een niet-stayerduathlon in Wevelgem met als afstanden 10/40/4. Ik was héél nerveus. We hadden het parkoer vorige week reeds verkend, maar ik voelde me toch niet helemaal zeker van m'n stuk. Voor de wedstrijd zat ik rond te trampelen, zei ik niet veel, moesten ze ook niet veel tegen mij zeggen,... Een goed uur voor de wedstrijd m'n fiets uitgehaald en wat losgereden op het tweede deel van het parkoer. Er was wind, maar niet genoeg om een lager profiel van wiel te steken. Dus ik hield het bij mijn 2 ZIPP-808 wielen. Deels ook omdat het mooier oogt natuurlijk. Dan de wedstrijd. Het eerste loopdeel waren 5 ronden van 2 km met een aanloopstrook van ongeveer 500 meter. Ik had me voorgenomen om niet te zot van start te gaan want er stond toch een wedstrijd van meer dan 2 uur te wachten. Maar hoe voorzichtig ik ook startte, het voelde meteen niet heel goed. Het vlotte niet, ik liep niet gemakkelijk. Ik zag ook na 1 ronde dat Gio slechts een 15-tal seconden achter me was terwijl ik toch op 3 minuten had gerekend voor de volledige 10 km. Na twee ronden was dit slechts opgelopen naar 25 seconden. Tijdens de voorlaatste loopronde voelde ik me dan toch beter worden en kwam terug op mijn voorgangers en bleek ook na 10 km dat ik toch zo'n 2 minuten voorsprong had op Gio. Een minuut achter op mijn vooropgestelde schema tov hem, maar toch iets beter dan wat ik na 6 km dacht. Daarna het fietsen. Ik had een goeie wissel en vertrok opnieuw voorzichtig en schakelde vlug een tandje kleiner dan wat ik bij de opwarming deed. Het gaf een beter gevoel en kon het vlot ronddraaien. Aan het keerpunt zag ik Gio komen op zo'n 2 minuten. Hij mocht dus per ronde slechts 30 seconden inhalen tov de vooropgestelde 45 sec/ronde. Maar ik forceerde niks, ik zou wel zien na de eerste ronde wat de verschillen waren. Er zat één hellend stukje in het parkoer waar ik met de tijdritfiets toch wat moeite had. Na de eerste ronde was Gio niet dichter gekomen terwijl hij meestal toch een vlugge starter is. Dat was al goed, op naar ronde 2. Deze verliep gelijk aan de tweede en Gio was 15 sec dichter gekomen. Heel goed voor mij want zo lag ik voor op mijn vooropgesteld schema. Halfweg moest ik 1min30s hebben en ik had er 1min45. Vanaf de derde ronde ging alles toch wat moeizamer maar m'n tempo zakte niet en na ronde 3 was Gio opnieuw zo'n 20 sec dichter gekomen. Ik had dus voor m'n laatste ronde een bonus van 1min25s en wist dat hij dat ook niet meer kon dichtrijden. Op die hellende strook heb ik in de laatste ronde nog flink afgezien en was blij dat ik op 2 km van de wissel weer op de grote baan kwam en opnieuw wat tempo kon maken. Ik kwam voor Gio de wissel binnen en de druk was eraf. Ik was er nochtans van overtuigd dat hij bij me zou komen. De laatste vier km heb ik dan geprobeerd een redelijk tempo te houden. Ten eerste, heel fris was ik niet meer, en ten tweede, voor mij kon ik niemand meer bijhalen en achter me zat Gio op zo'n minuut te lopen. Ik heb flink wat afgezien op m'n eerste niet-stayerkwartduathlon, maar kijk er heel tevreden op terug. Tijdens de wedstrijd voelde het nooit echt super, maar blijkbaar hadden veel atleten last. Het was nochtans niet zo warm als de dagen ervoor, en toch hadden er veel diep moeten gaan. Ik was al blij dat ik de enige niet was...
Deze week heb ik het trainen wat beperkt. Maandag ben ik een 2-tal uur gaan fietsen en daarna een halfuurtje rustig lopen. Het fietsen beviel me goed maar tijdens het lopen werd ik wat dronken in m'n hoofd. Ik had nochtans goed gegeten ervoor. Dinsdag heb ik mijn interval aangepast. M'n pieken heb ik naar 3-5 minuten gebracht maar de snelheid hield ik op 17 km/u. Ik heb ook maar een halfuurtje gelopen want het was veel te warm in de kamer waar de loopband staat. Woensdag ben ik dan 's avond met Gio het loopparkoer van Wevelgem gaan verkennen. Na een 5-tal rondjes van 2 km terug naar huis gekeerd met een goed gevoel. De toertjes liggen me wel. De rest van de week was rusten, eten en drinken! Hopelijk heb ik een goeie dag zondag. Maar ik heb er goed voor getraind, dus het vertrouwen is er wel...
Ik ben Fieuw Christoph
Ik ben een man en woon in Poelkapelle (West-Vlaanderen) en mijn beroep is Klinisch Laborant.
Ik ben geboren op 08/04/1975 en ben nu dus 50 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Duathlon.
Ik ben reeds 17 jaar samen met Sabrine Matthijs en we hebben één zoontje Tibo (7 jaar).
Ik ben lid van KTDC (Kortrijkse Triathlon en Duathlon Club) en AC Guynemer uit Poelkapelle.
