Hallo! Goed nieuws of slecht nieuws, ik weet het zelf niet. Ik zal m'n week eens aflopen... Maandag had ik een goeie looptraining van een uur gedaan. Alles verliep pijnloos. Dinsdag heb ik wat op de rollen gefietst en woensdag moest ik lopen voor ik naar de NMR-scanner mocht. Ik had m'n band niet aangedaan. Het verliep redelijk goed en voelde na een 10-tal km opnieuw de pijn opkomen. Zo kon ik de plek heel goed aantonen waar het pijn deed. Na een 20-tal minuutjes onder de scanner zegden de dokters me niks en ik kon opnieuw wachten tot zaterdag voor m'n uitslag. Vrijdag ben ik sinds eind september nog eens buiten gaan fietsen met de gewone koersfiets. In 't begin was het nog aanpassen maar na een halfuurtje voelde het wel goed. Zaterdag zijn Didier, Mario en ik opnieuw naar de palingbeek getrokken voor een doorgedreven training. Het was zwaar, maar acheraf is 't genieten. En dan begon ik wat nerveus te worden, ik mocht naar dr Feys. Na een 10-tal minuutjes in de wachtzaal mocht ik binnen en de deur was nog niet toe en daar klonk het al: "meneer Fieuw, dat is dus een scheurtje é, met een lichte ontsteking en bloeduitstorting erbovenop". Het eerste wat ik dacht was daar gaat m'n voorseizoen, dat wordt minstens 2 maanden rust . Maar volgens dr Feys zou ik er met 2 weken kiné en 2 weken volledige rust er moeten vanaf zijn. En dat deed me al weer iets meer hoop geven. Aan de ene kant ontgoocheld dat ik m'n start opnieuw moet onderbreken, maar aan de andere kant opgelucht dat ze iets gevonden hebben en dat het 'maar' 2 weken is. Indien ik er daarmee vanaf zou zijn, kan ik er mee leven. Er zijn er die het al erger hebben. Morgen starten m'n kiné-beurten... en 2 weken mottig zijn???
Hallo, het is een tijdje geleden maar ik heb bewust enkele weken rust genomen. Na de corrida van Langemark op 13 december ben ik gestopt met lopen voor 3 weken om m'n blessure te laten genezen en heb ik slechts een paar keer op de fiets gesprongen. Ideale periode om te rusten, want zo kon ik rustig de feestdagen laten passeren. Ik dacht om het eerste weekend van 't nieuwe jaar opnieuw rustig te starten met lopen. Op zondag liep ik zo'n 10 km heel rustig en voelde de blessure niet (jihaaa!!! ). Op maandag opnieuw van start gegaan en na een 10-tal km voelde ik het opnieuw opkomen. De rest van de week niet meer gelopen en direct een afspraak gemaakt met dr Feys te Ieper. Intussen nog een paar dagen ziek geweest zodat mijn rustperiode eigenlijk al op 4 weken kwam. Vorige week ben ik opnieuw gestart met rustig lopen (opnieuw met m'n band aan). Voorlopig gaat dit goed, zolang ik maar rustig loop. En gezien in deze periode van het jaar ik vooral km's wil doen komt dit nog goed uit. Ik heb nu reeds een paar trainingen met Mario Vanacker en Didier Verstraete meegevolg en ik moet zeggen, die gasten trainen wel goed hoor. Veel variatie vooral. 't Is pas een paar weken maar ik voel me er goed bij, zo zijn we zaterdag 1u36min gaan lopen aan de Palingbeek. Krachttraining! Eerst een toer van 45 minuten en dan de boswegeltjes in...up en nere...weg en were...nie te trage...nie te zere... 't Was gelijk in een speeltuin. 'k Vond het super. Zondag ben ik dan met Gio naar Menen getrokken voor de bike and run. Dat is een formule waar 2 teamleden samen lopen en fietsen. Daarbij mag je maximum 10 meter van mekaar blijven en je mag zoveel wisselen als je wil. Op de gewone weg kon je dan recupereren op de fiets maar in de modderstroken was herstellen moeilijker. Gio had ook al niet meer gelopen sinds Langemark en we zouden op de tanden moeten bijten. Als 2 Hollanders (Sjonnie en Sjakie) in onze Rabobankpakjes startten we onze eerste 'wedstrijd' van 2010. En het was van de eerste minuut tot de laatste afzien. Ik (Sjonnie) nam de eerste aanloopronde van 500 meter voor mij en daar stond Gio (Sjakie) te wachten met de mountainbike. Ik kon direct rusten na de snelle start en zo ging het de hele weg verder. Ik nam de modderstroken grotendeels al lopende en Gio met de fiets daar hij beter overweg kan met de tweewieler. Op sommige plaatsen was het gemakkelijker lopen dan fietsen. De laatste km voelden we nog 2 deelnemers komen en ook Lies en Geert Deruddere zaten niet ver. Bij het ingaan van de laatste pisteronde zetten die 2 anderen een eindssprint in maar die konden we snel counteren. Gio zag het zelfs nog zitten om er 2 in te halen die nog 100 meter voor ons liepen en hij zette z'n fameuze eindsprint in. We strandden op zo'n 30 meter. Gio zal dit jaar niet meer te zien zijn in onze No Limit kleuren daar hij overgestapt is naar het KTDC uit Kortrijk. Dus dit jaar wordt het uitkijken naar een zwart manneke met een gele streep op z'n borst. Het wordt aanpassen, maar ik zal hem wel vinden zeker...?
Woensdag mag ik naar het Jan Ypermanziekenhuis om een NMR-scan te laten uitvoeren. Ik moet al lopende naar ginder zodat ze direct na een loopsessie kunnen kijken. Het kan een klein scheurtje zijn, het kan vocht zijn,... ik moet afwachten. Zaterdag weet ik dan resultaat.
Ik ben Fieuw Christoph
Ik ben een man en woon in Poelkapelle (West-Vlaanderen) en mijn beroep is Klinisch Laborant.
Ik ben geboren op 08/04/1975 en ben nu dus 50 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Duathlon.
Ik ben reeds 17 jaar samen met Sabrine Matthijs en we hebben één zoontje Tibo (7 jaar).
Ik ben lid van KTDC (Kortrijkse Triathlon en Duathlon Club) en AC Guynemer uit Poelkapelle.
en ik kon opnieuw wachten tot zaterdag voor m'n uitslag. Vrijdag ben ik sinds eind september nog eens buiten gaan fietsen met de gewone koersfiets. In 't begin was het nog aanpassen maar na een halfuurtje voelde het wel goed. Zaterdag zijn Didier, Mario en ik opnieuw naar de palingbeek getrokken voor een doorgedreven training. Het was zwaar, maar acheraf is 't genieten. En dan begon ik wat nerveus te worden, ik mocht naar dr Feys. Na een 10-tal minuutjes in de wachtzaal mocht ik binnen en de deur was nog niet toe en daar klonk het al: "meneer Fieuw, dat is dus een scheurtje é, met een lichte ontsteking en bloeduitstorting erbovenop". Het eerste wat ik dacht was daar gaat m'n voorseizoen, dat wordt minstens 2 maanden rust 
. Maar volgens dr Feys zou ik er met 2 weken kiné en 2 weken volledige rust er moeten vanaf zijn. En dat deed me al weer iets meer hoop geven. Aan de ene kant ontgoocheld dat ik m'n start opnieuw moet onderbreken, maar aan de andere kant opgelucht dat ze iets gevonden hebben en dat het 'maar' 2 weken is. Indien ik er daarmee vanaf zou zijn, kan ik er mee leven. Er zijn er die het al erger hebben. Morgen starten m'n kiné-beurten... en 2 weken mottig zijn???
). Op maandag opnieuw van start gegaan en na een 10-tal km voelde ik het opnieuw opkomen. De rest van de week niet meer gelopen en direct een afspraak gemaakt met dr Feys te Ieper. Intussen nog een paar dagen ziek geweest zodat mijn rustperiode eigenlijk al op 4 weken kwam. Vorige week ben ik opnieuw gestart met rustig lopen (opnieuw met m'n band aan). Voorlopig gaat dit goed, zolang ik maar rustig loop. En gezien in deze periode van het jaar ik vooral km's wil doen komt dit nog goed uit. Ik heb nu reeds een paar trainingen met Mario Vanacker en Didier Verstraete meegevolg en ik moet zeggen, die gasten trainen wel goed hoor. Veel variatie vooral. 't Is pas een paar weken maar ik voel me er goed bij, zo zijn we zaterdag 1u36min gaan lopen aan de Palingbeek. Krachttraining! Eerst een toer van 45 minuten en dan de boswegeltjes in...up en nere...weg en were...nie te trage...nie te zere... 't Was gelijk in een speeltuin. 'k Vond het super.
