Voor zingen kreeg je vroeger op school punten. Dat was in zoverre gek dat je er verder geen les in kreeg, wij tenminste niet.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

 Het was blijkbaar net zoiets als de drie punten die je op je wekelijkse rapport mee naar huis kreeg, voor Gedrag, Vlijt en Netheid. Dat waren ook dingen die je blijkbaar uit jezelf moest leren produceren. Niemand vertelde je ooit echt wat je daar precies voor moest doen, al wist je gewoonlijk heel goed op welke manieren je een slecht punt zou kunnen krijgen, als dat ooit je bedoeling zou zijn. Maar hoe moest je "Vlijt" laten zien? Voor "Gedrag" ging het nog een beetje. Met je armen over elkaar demonstratief stijf rechtop zitten in je bank, zodat je goed zichtbaar je best deed. Dat hielp soms, om een beurt te krijgen bijvoorbeeld, als we bijna allemaal onze vinger hadden opgestoken bij de vraag wie het goede antwoord wist.

Of was dat dan "Netheid"? Of tóch Vlijt?

En waarop bij het punt voor "zingen"gelet werd was al helemaal onduidelijk.

Nu is het niet helemaal waar dat we geen zangles kregen. We leerden wel liedjes, en we zongen ook wel eens samen. Maar hoe je nu als individu mooi zou kunnen leren zingen, nee.

Je stem bijvoorbeeld, dat was iets dat je nu eenmaal had, had je al gauw door, en de aanwijzingen van de meester kwamen gewoonlijk neer op zaken als "niet zo vals zingen, luisteren naar je buurman", "niet brommen, maar een octaaf hoger inzetten", "niet schreeuwen, maar zachtjes zingen" en dergelijke.

Hooguit werden we nu en dan eens aangemaand om de klinkers met je lippen mooier te vormen dan je bij gewoon praten gewoonlijk deed, en de medeklinkers allemaal echt hoorbaar uit te spreken. Of we moesten een liedje zoemen in plaats van gewoon zingen met woorden. Dat duidelijk moeten uitspreken had soms ook voor jezelf wel eens praktisch nut. Je merkte dan dat het moest zijn "Kom laten wij aanbidden" en niet "gaan bidden" zoals je eerst gemeend had.

Voor zover er nu op school of met kinderen gezongen wordt zijn we het stadium voorbij van de meester die ons obligaat de Brabançonne moest bijbrengen. Als we nu nog op school opnieuw aan de slag gaan met het zingen voor kinderen dan komt er een nieuwe generatie aan!