Je vergeet toch niet je belastingsbrief op tijd in te vullen? xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

De Romeinse redenaar en staatsman Cicero zei zo'n tweeduizend jaar geleden al: "Tolvrij zijn slechts onze gedachten" De Egyptenaren die hun rijk via een uitgebreid ambtenarenstelsel bestuurden, kenden in hoogtijdagen wel honderd verschillende belastingen. Ook in het hiernamaals moesten de Egyptenaren belastingen betalen. In de koningsgraven heeft men beeldjes gevonden van belastingambtenaren die hun plicht moesten doen: helpen bij het vullen van de schatkist.

De krant DE TIJD bericht over een duik in de geschiedenis door AskMen over de domste belastingen ooit. Verhelderend voor onze informateur, een gedreven historicus.

1.    Zouttaks

Hoe onschuldig het op het eerste gezicht ook lijkt, zout is de drijfveer van vele revoluties geweest. Heffingen op zout lagen aan de basis van de ondergang van het Chinese rijk. De Franse taks op zout ontketende de Franse revolutie en in 1930 leidde Ghandi eigenhandig een opstand tegen de zouttaks van de Engelsen.

2.    Open Haard-taks

In Engeland vonden ze er in 1622 niets beter op dan een belasting op open haarden te heffen. Het leidde tot een overdreven belastingsregime voor de armere klassen  Wat gebeurde? Mensen begonnen hun schoorstenen te verstoppen opdat controleurs niets zouden merken van een open haard. In 1689 verdween de taks nadat een bakker bij een brand zo'n 20 huizen van buren de vlammen in joeg, met vier doden er bovenop.

3.    Vreemdelingtaks

Taksen op buitenlanders is niet zo vreemd, zelfs tot in de 20e eeuw. Canada was in 1885 de eerste om Chinese immigranten te belasten. De heffing duurde tot 1923... een eind dat niet werd ingegeven door mentaliteitswijziging maar door de Chinese wet die op dat ogenblik verbood nog naar Canada te gaan.

4.    Nobelprijs-taks

Zelfs de Nobelprijs, voor mensen die de grootste bijdrage aan de mensheid deden, heeft zijn eigen belasting in de VS. Dat geldt trouwens voor alle prijzen, ook voor de Pulitzer-prijs en dergelijke. Enige manier om er aan te ontkomen? Het weggeven aan een goed doel of aan de overheid, aan u de keus.

5.    Dissidententaks

Nog zo'n klassieker uit de geschiedenis: wie het niet met de Koning eens was, mocht zich aan een belasting verwachten. De methode werd in vele varianten toegepast. Uiteindelijk was het een slimme vondst om je vijanden zo hard mogelijk onderuit te halen. In het Engeland van Oliver Cromwell (1655) komt er zo een taks op royalisten. Bovendien diende het geld van de opbrengst om de royalisten mee te bestrijden. Bij die belasting kon men alvast niet klagen dat het om een belasting was waarvan met de uitkomst niet kende.

6.    Belasting op emancipatie van slaven

Rijke Romeinen die tijdens de Antieke Oudheid de vrijheid schonken aan een slaaf, moesten daarvoor een extra belasting betalen. Voor de Romeinen die zich slaven konden veroorloven, was die eenmalige belasting zelden een probleem. Jammer genoeg voor de slaaf moest ook hij 10 procent van zijn oorspronkelijke ‘aankoopprijs’ ophoesten.

7.    Belasting op handel in illegale drugs

Slechts weinigen zijn geneigd ‘zwarte’ inkomsten in te vullen op hun belastingaangifte. Toch vraagt de Amerikaanse belastingdienst (IRS) een pak meer eerlijkheid van zijn belastingplichtigen. In de richtlijnen die de dienst meegeeft voor het invullen van de aangifte wordt erop aangedrongen ‘illegale inkomsten, zoals de handel in illegale drugs, aan te geven via regel 21 van formulier 1040’. Hoeveel eerlijke drugdealers hun illegale inkomsten aangeven is niet bekend.

8.    Baardbelasting

De Russische Tsaar Peter De Grote voerde in 1705 een belasting in op het dragen van een baard, wat nochtans voorgeschreven werd door de Orthodoxe godsdienst. Orthodoxe geestelijken waren vrijgesteld van de belasting. Elke andere man die een baard wilde dragen, moest daarvoor een attest aanvragen en uiteraard de belasting neertellen.