memories ... het zou de titel van Lloyd-Webber kunnen zijn. Na bijna veertig jaar heb je ze opgeborgen in een schrijn, in een zacht fluwelen doek, en haal je ze af en toe boven. Ze zijn kostbaar en blijven je hele leven bij je, ook al moet je ze soms eens opblinken. Herinneringen aan koren, aan uitvoeringen, aan zangweken. Herinneringen aan mensen die je meedraagt in je hart. Herinneringen aan flamboyante concerten, aan zuivere akkoorden, aan tedere avonden in de mediterrane zon, aan de grootsheid van massazang, aan de ingetogenheid van met twee samen zingen.

Ooit komt er moment dat je nog heel even kan terugblikken en dat een laatste keer harten voor mekaar zingen.
Zing nachtegaal, zing je lied.