Is het geen machtige wijze waarop wij mensen ons gevoel de vrije loop kunnen laten?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Vanaf de moeder die neuriet tegenover haar baby tot massale volkszang in voetbalstadia bij een interland. We kennen de hoogculturele zang van meerstemmige klassieke muziek

via schlagers die meegebruld worden tot de beweeglijke rap-reciteringen van de allerjongste generaties.

Je hoort wel eens geluiden dat de koorzang in Vlaanderen zo vergrijsd is dat de ondergang nabij zou zijn. Natuurlijk zijn wij  bezorgd erover dat onze kerkkoren vaak maar moeilijk kunnen verjongen.

Maar ‘zingen’ is zo’n unieke vorm om onze gevoelens te uiten, ook onze authentieke religieuze gevoelens, dat ook een volgende generatie wel haar weg zal vinden, denk aan kinderkoren en jongerenkoren.

In de bijbel is bijna 350 keer sprake van zingen. De Israelieten barsten in een jubelzang uit

als ze door God geleid door de Rode Zee veilig aan de overkant komen. En in het laatste boek van de bijbel klinken de zegeliederen van hen die roepen: ‘alleluia, het heil en de eer en de macht zijn van onze God’.