Het zou de moeite waard zijn om een uitgebreide monografie te schrijven over het mystieke huwelijk tussen grafische kunsten en muziek. Waarschijnlijk zijn er duizenden bladzijden te vullen over schilderijen, fresco’s, etsen … waar muziek of muziekinstrumenten een rol in spelen.

Neem nu de productie van het jaar 1910 – binnenkort een eeuw geleden. De onafscheidelijke vrienden Pablo Picasso en Georges Braque, bijna alle dagen in elkaars gezelschap, zijn bezig met gitaren en violen. Van Braque is dat niet zo verwonderlijk: als je in zijn atelier komt val je over de uitgestalde muziekinstrumenten. Picasso daarentegen zal herhaaldelijk zeggen dat muziek hem op geen enkele manier aanspreekt. Voor hem is de vorm van de gitaar of de viool de ultieme reminiscentie aan de vormen van het vrouwelijk lichaam. De combinatie naakt en gitaar (of mandoline) is dan ook nooit ver af. Wat er ook van zij, 1910 heeft een schat aan schetsboeken, tekeningen en schilderijen opgeleverd met allemaal hetzelfde thema.



Picasso: Vrouw met gitaar



Braque: Vrouw met gitaar