Ik ga een paar dagjes kamperen in het Onze Lieve Vrouw-Ziekenhuis in Aalst: kwestie van te zorgen voor het inkomen van Dr. Alexander Mottrie. Ik neem alvast een paar boeken mee: Stieg Larsson's tweede en derde deel liggen al veel te lang te wachten. Ik heb natuurlijk nagelaten om aan mijn dokter te vragen hoe lang hij mij wil houden. Mijn optimistische schattingen houden het op een dag of vijf. De moderne technologie en robotica slagen er immers in om diep in je te laten wroeten en toch "minimaal invasief" te zijn. Waar je in vorige eeuwen gruwelverhalen over las, zijn nu routineklussen geworden. Je moet al Wassilewski heten om langer dan acht dagen de binnenkant van een ziekenhuis te zien. Ik hoop dus gauw fris en monter bij jullie terug te zijn. Een beetje duimen kan echter geen kwaad.
Reacties op bericht (3)
02-09-2009
zingende wielrenner
Mijn tekst die erbij stond is niet meegekomen,dan maar opnieuw,elke ingreep is niet welkom,maar als je er beter van wordt moet het maar,je komt terug als een nieuwe krijger,tot KOORS(nieuw woord)Grtjs André
02-09-2009 om 18:23 geschreven door Syvertsen André
zingende wielrenner
02-09-2009 om 18:18 geschreven door Syvertsen André
01-09-2009
steun en sterkte
We zullen zeker duimen, wees maar zeker. Niet alleen uit sympathie en mededogen, maar ook omdat we er belang bij hebben... Maar nee, serieus: we hopen dat je niet teveel narigheden te wachten staan. Sterkte!
Ik ben Carlo (Carlo Claes), geboren op 20 september 1944. Als je goed telt weet je hoe oud / jong ik ben. Enkele jaren geleden gaf ik mijn job als resoc-coördinator van Waas en Dender op om met brugpensioen te gaan. Sindsdien kan ik mij aan mijn echte passie wijden: de koormuziek. Ik dirigeer twee koren: Fiori Musicali uit Sint-Niklaas en het Hanswijkkoor in Mechelen. Zo ontmoet ik iedere week een hoop fijne, lieve mensen. Maar hier is de wereld nog veel groter. Dus kom ik nu ook jou tegen.