Gisteren tijdens het zappen op tv terecht gekomen op de cultuurzender die Sjostakovitsj’ 5^e symfonie bracht o.l.v. Jaap Van Zweeden. Die symfonie heeft een verhaal op zich. In de dertiger jaren van vorige eeuw stonden de hoofden toch al niet heel vast op het hoofd, en wanneer een opera of symfonie niet beantwoordde aan de smaak van Stalin, kon je het ergste verwachten. De 4^e symfonie was tot op de grond gelijk gemaakt, de 5^e moest alles weer goed maken.

Alhoewel Sjostakovitsj nimmer zijn rug toekeerde naar de Sovjetunie, kan je je zijn gemoedsgesteltenis voorstellen bij één van zijn pittige uitspraken: “Het moet toch voor iedereen duidelijk zijn wat daar gebeurt. Het is alsof iemand je met een stok slaat en zegt ‘het is jouw taak om vreugde te brengen, het is jouw taak om vreugde te brengen’ en je staat kreunend recht en zegt ‘het is mijn taak om vreugde te brengen, het is mijn taak om vreugde te brengen’. Roem in binnen- en buitenland was echt geen garantie om te overleven.

http://www.youtube.com/watch?v=kTqsU7tQW48&feature=kp